ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πολεμική οικονομία και Τεχνητή Νοημοσύνη

Σύμφωνα με την έκθεση του Stockholm International Peace Research Institute για τις τάσεις των εξαγωγών όπλων για το 2024,¹την περίοδο 2020 – 2024 καταγράφηκαν 64 κράτη ως εξαγωγείς στρατιωτικού εξοπλισμού. Οι πέντε κορυφαίοι εξαγωγείς – Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα και Γερμανία – συγκέντρωσαν σχεδόν τα τρία τέταρτα (72%) του συνολικού παγκόσμιου όγκου εξαγωγών όπλων, όπως φαίνεται στον πίνακα 1 για την περίοδο 2020 – 2024, ένα ποσοστό σημαντικά υψηλότερο από το 61% που κατέγραψαν την περίοδο 2015 – 2019. Αυτή η άνοδος επιβεβαιώνει την ενισχυμένη τάση συγκέντρωσης κεφαλαίου στον τομέα της εξαγωγής αμυντικών συστημάτων, ιδίως μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία και την παγκόσμια ανασύνταξη ενδοϊμπεριαλιστικών συμμαχιών.

Οι εξαγωγές όπλων των ΗΠΑ αυξήθηκαν κατά 21% μεταξύ 2015 – 2019 και 2020 – 2024, το δε μερίδιό τους στις παγκόσμιες εξαγωγές όπλων ανέβηκε από 35% σε 43%. Οι εξαγωγές όπλων της Γαλλίας προς τα ευρωπαϊκά κράτη σχεδόν τριπλασιάστηκαν μεταξύ 2015 – 2019 και 2020 – 2024 (+187%), κυρίως λόγω των παραδόσεων μαχητικών αεροσκαφών στην Ελλάδα και την Κροατία, πυροβολικού, πυραύλων και πλοίων στην Ουκρανία. Η συγκέντρωση – όπου 9 κράτη (ΗΠΑ, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα, Γερμανία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισραήλ, Ισπανία) ελέγχουν περισσότερο του 86% των παγκόσμιων εξαγωγών της πολεμικής βιομηχανίας (2020 – 2024) – αποκαλύπτει τον χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού, όπου το συνυφασμένο χρηματοπιστωτικό και βιομηχανικό κεφάλαιο, αφού εξαντλεί τις «ειρηνικές» μεθόδους επέκτασης, μετατρέπει τον πόλεμο σε κύριο εργαλείο συσσώρευσης, ενώ ενσαρκώνει ότι ο ιμπεριαλισμός «ταΐζεται από αίμα και σίδερο».

Η πολεμική βιομηχανία – οικονομία στην ΕΕ

Μεταξύ 2021 και 2024 τα κράτη – μέλη της ΕΕ αύξησαν συνολικά τις δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς από 214 δισ. ευρώ (1,5% του ΑΕΠ) σε 326 δισ. ευρώ (1,9% του ΑΕΠ), μια αύξηση σε πραγματικούς όρους άνω του 30% μέσα σε μόλις τρία χρόνια. Το 2024 οι στρατιωτικές επενδύσεις για αγορές, έρευνα και ανάπτυξη έφτασαν τα 102 δισ. ευρώ (31% των συνολικών πολεμικών δαπανών), από 52 δισ. ευρώ (24%) το 2021, ενώ το 88,2% των επενδύσεων (90 δισ. ευρώ) διατέθηκε σε νέες προμήθειες – αύξηση 50 % σε ετήσια βάση^{2, 3}. Πρόσφατα, τον Μάρτη του 2025, σε δελτίο Τύπου για την παρουσίαση της «Λευκής Βίβλου» για την πολεμική βιομηχανία της ΕΕ, «ReArm Europe Plan» / «Readiness 2030»^{4, 5}, η πρόεδρος της ΕΕ, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, παρουσίασε ένα πρόγραμμα ύψους 800 δισ. ευρώ για τα επόμενα 4 χρόνια που θα χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη και της Ουκρανίας. Σε σχέση με τη χρηματοδότηση της πολεμικής βιομηχανίας «για την υπεράσπιση των αξιών της Ευρώπης» (sic), η πρόεδρος της ΕΕ είπε ότι «όλα μπαίνουν πάνω στο τραπέζι»,⁶ ουσιαστικά προαναγγέλλοντας νέα μνημόνια για τους λαούς της Ευρώπης, με περαιτέρω περικοπές σε Υγεία, Παιδεία και κλιμάκωση των αντεργατικών μέτρων και της καταστολής. Η Ουκρανία αποτέλεσε τον μεγαλύτερο εισαγωγέα κύριων οπλικών συστημάτων παγκοσμίως την περίοδο 2020 – 2024, καθώς οι εισαγωγές της αυξήθηκαν σχεδόν 100 φορές (+9.627%) σε σχέση με την περίοδο 2015 – 2019¹. Καθόλου άσχημα για την αστική τάξη, που επενδύει συσσωρευμένα κεφάλαια στην πολεμική βιομηχανία, με τεράστια κέρδη, βουτηγμένα κυριολεκτικά στο αίμα των λαών. Κέρδη που προέρχονται όχι μόνο από την πώληση στρατιωτικών εξοπλισμών, αλλά και από το ξαναμοίρασμα του κόσμου, με τις λεγόμενες «ανοικοδομήσεις». Εδώ για την περίπτωση της Ουκρανίας πρέπει να σημειωθεί με μεγάλα γράμματα ότι οι λαοί της Ουκρανίας και της Ρωσίας ζούσαν ειρηνικά επί πολλές δεκαετίες στην ΕΣΣΔ και η συνεργασία τους οδήγησε σε τεράστιες συμβολές στην Επιστήμη, στην Παιδεία, στην Υγεία, στον Πολιτισμό και στη Νίκη των Λαών κατά του ναζισμού – φασισμού.

Πάνω σε αυτό το σκηνικό φρίκης, θανάτου και καταστροφής, μόνο το 2024, κατά τη συνεχιζόμενη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα,⁷ οι εξαγωγές στρατιωτικού εξοπλισμού όπλων και βομβών από την ΕΕ προς το Ισραήλ ξεπέρασαν τα 76 εκατ. δολάρια⁸. Το 2023, παράλληλα με τη γενοκτονία στην Γάζα,⁹ οι εξαγωγές όπλων από τη Γερμανία προς το Ισραήλ ανήλθαν σε 326,5 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 10 φορές σε σχέση με το 2022. Το 2024, το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι οι αμυντικές εξαγωγές του έφτασαν σε νέο ρεκόρ, αγγίζοντας τα 15 δισ. δολάρια, αύξηση 13% σε σχέση με το προηγούμενο έτος¹⁰. Οι ευρωπαϊκές χώρες αποτέλεσαν τον κύριο προορισμό, απορροφώντας το 54% των εξαγωγών (ενώ το 2023 ήταν 35%).

Το ένα ιμπεριαλιστικό χέρι νίβει τ’ άλλο ιμπεριαλιστικό στο αιματοκύλισμα των λαών. Κατά τ’ άλλα, περισσεύουν τα κροκοδείλια δάκρυα και η υποκρισία, με ευχολόγια για ειρήνη από τη μία, προμηθεύοντας με βόμβες και όπλα για να δολοφονούνται παιδιά και γυναίκες, και στηρίζοντας οικονομικά το κράτος του Ισραήλ στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από την άλλη, κουρελιάζοντας ταυτόχρονα όποιες αποφάσεις «θεσμικών διεθνών οργανισμών», όπως π.χ. οι 104 καταδικαστικές αποφάσεις του Συμβουλίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ μόνο για το διάστημα 2004 – 2023 και τα εντάλματα σύλληψης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, για εγκλήματα πολέμου, του Ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου και του τέως υπουργού Πολέμου του Ισραήλ.

Οι μπίζνες είναι μπίζνες στον ιμπεριαλισμό, και για την επίτευξη του μέγιστου κέρδους δεν υπάρχουν ούτε θεσμικά πλαίσια ούτε νόμοι που δεν θα τσαλαπατήσει η αστική τάξη, ούτε εγκλήματα ούτε γενοκτονίες που δεν θα κάνει. «Ολα είναι στο τραπέζι», όπως είπε και η πρόεδρος της ΕΕ,⁸ για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αστικής τάξης.

Πολεμική βιομηχανία – οικονομία και Τεχνητή Νοημοσύνη

Στην έκθεση για την «Αμυνα και ΤΝ» του Ευρωκοινοβουλίου¹¹τονίζεται ότι «η ΤΝ μεταμορφώνει ραγδαία τον σύγχρονο πόλεμο». Ο παγκόσμιος εξοπλιστικός ανταγωνισμός για την πρωτοπορία στην ΤΝ επιταχύνεται, με τις ΗΠΑ και την Κίνα να διεκδικούν την ηγεσία και τη Ρωσία να ακολουθεί. Το 2017 ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν δήλωσε ότι «όποιος γίνει ηγέτης στον τομέα της ΤΝ θα γίνει ο κυρίαρχος του κόσμου». Ο παγκόσμιος εξοπλιστικός ανταγωνισμός κλιμακώνεται, ως αποτέλεσμα της πάλης για ηγεμονία μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που βλέπουν στην ΤΝ τόσο ως μέσο ενίσχυσης της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης όσο και ως μέσο για το μοίρασμα και ξαναμοίρασμα εδαφών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και οδών.

Η «Εθνική Στρατηγική Αμυνας» των ΗΠΑ του 2022 θεωρεί την ΤΝ κρίσιμη για τη διατήρηση της στρατιωτικής υπεροχής του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, τονίζοντας τον διττό ρόλο της στην επιστήμη, στις πολεμικές επιχειρήσεις και στην καταστολή (για παράδειγμα, ένα σύστημα ΤΝ μπορεί να αναπτυχθεί για την ανίχνευση καρκινικών κυττάρων ή για τον εντοπισμό και την επιλογή στόχων σε μια στρατιωτική επιχείρηση, ή προσώπων σε διαδηλώσεις κ.λπ.). Η χρηματοδότηση για «καινοτομία στην άμυνα», σημαντικό μέρος της οποίας κατευθύνεται στην ΤΝ, ανήλθε στα 34 δισ. δολάρια το 2022, περίπου το 4% του συνολικού προϋπολογισμού¹¹. Οι μη διαβαθμισμένες επενδύσεις του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ σε ΤΝ αυξήθηκαν από λίγο πάνω από 600 εκατ. δολάρια το 2016 σε περίπου 1,8 δισ. το 2024, με περισσότερα από 685 ενεργά έργα ΤΝ να βρίσκονται αυτήν τη στιγμή σε εξέλιξη. Στην ορκωμοσία του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ πρωταγωνίστησαν οι διευθύνοντες σύμβουλοι των μεγαλύτερων τεχνολογικών μονοπωλίων, υπογραμμίζοντας τον στενό δεσμό (αίματος) μεταξύ του αστικού κράτους και του μεγάλου κεφαλαίου. Μία από τις πρώτες κινήσεις του Τραμπ ήταν η εκκίνηση του «StargateProject», ύψους 500 δισ. δολαρίων, για τη δημιουργία υποδομών ΤΝ. Λίγο αργότερα, μια σχετικά άγνωστη κινεζική start-up AI, η «DeepSeek», προκάλεσε ζημιές ύψους 1 τρισ. δολαρίων στα χρηματιστήρια, παρουσιάζοντας ένα μοντέλο ΤΝ το οποίο ανταγωνίζεται τα κορυφαία αμερικανικά μοντέλα σε κλάσμα του κόστους – αποδεικνύοντας πόσο εύθραυστη είναι η «τεχνολογική υπεροχή» όταν στηρίζεται σε μια αδυσώπητη κούρσα κερδοφορίας. Τα μονοπώλια όπως οι «Alphabet» («Google»), «Amazon», «Apple», «Meta», «Microsoft», «Palantir» και οι κινεζικές «Alibaba», «ByteDance» και «Tencent» διαθέτουν πόρους και δυνατότητες τέτοιες που διαμορφώνουν καθοριστικά τις εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο – λειτουργώντας όχι απλώς ως «εταιρείες», αλλά ως βασικοί παράγοντες της ιμπεριαλιστικής πολιτικής και της ταξικής κυριαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο¹¹.

Η Κίνα είναι ο κύριος ανταγωνιστής των ΗΠΑ στη διεθνή βιομηχανία ΤΝ, σε έναν αγώνα που αντανακλά την πάλη για ηγεμονία μεταξύ των μεγάλων ιμπεριαλιστικών μπλοκ, προετοιμαζόμενη για μια μελλοντική βέβαιη γενικευμένη σύρραξη με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Το «Σχέδιο Ανάπτυξης Τεχνητής Νοημοσύνης Επόμενης Γενιάς» του 2017 κατατάσσει την ΤΝ ως στρατηγική προτεραιότητα και επίκεντρο του παγκόσμιου ανταγωνισμού. Αναλύσεις δείχνουν ότι η Κίνα επενδύει σημαντικά στην ΤΝ, πιθανώς φτάνοντας ή ακόμη και ξεπερνώντας τις δαπάνες του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ. Οι μελέτες για τις πολεμικές δαπάνες στον προϋπολογισμό της Κίνας δείχνουν ότι οι πραγματικές στρατιωτικές δαπάνες είναι κατά 40% έως 90% υψηλότερες από τα επίσημα ανακοινωθέντα στοιχεία και για το 2024 φτάνουν στα 330 έως 450 δισ. δολάρια, σημαντικό μέρος των οποίων κατευθύνεται σε έρευνα και τεχνολογία¹¹.

Η Ρωσία θέλει να μειώσει το χάσμα με ΗΠΑ και Κίνα στην κούρσα της ΤΝ και να παραμείνει στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Η στρατηγική αυτή θέτει πενταετείς και δεκαετείς στόχους, επικεντρωμένους στην ενίσχυση της τεχνογνωσίας στην ΤΝ. Στο πλαίσιο των διαρκών προσπαθειών στρατιωτικού εκσυγχρονισμού, επιδιώκει να αυτοματοποιήσει το 30% του στρατιωτικού εξοπλισμού της μέσα στο 2025.

Τον Μάρτη του 2022 τα κράτη – μέλη της ΕΕ δεσμεύτηκαν να αυξήσουν σημαντικά τις στρατιωτικές δαπάνες σε «κρίσιμες και αναδυόμενες» τεχνολογίες και καινοτομία «για την ασφάλεια και την άμυνα». Οι δεσμεύσεις αυτές επαναλήφθηκαν αργότερα και στη «Στρατηγική Πυξίδα»¹², κατοχυρώνοντας μια «στρατηγική ενοποίηση των παραγωγικών και ερευνητικών δυνάμεων της ΕΕ» προς όφελος των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Οπως αποκαλύπτουν οι στόχοι που θέτει η «Λευκή Βίβλος για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Ετοιμότητα 2030», οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί έχουν πυροδοτήσει έναν νέο εξοπλιστικό και τεχνολογικό αγώνα, με την ΤΝ, την κβαντική τεχνολογία, τη βιοτεχνολογία, τη ρομποτική και τα υπερηχητικά όπλα να λειτουργούν ως μοχλοί τόσο της καπιταλιστικής οικονομικής ανάπτυξης όσο και της στρατιωτικής κυριαρχίας και καταστολής. Για την ενίσχυση της πολεμικής βιομηχανίας τα κράτη – μέλη της ΕΕ καλούνται να δώσουν τη δυνατότητα στην «ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία» να σχεδιάζει, να αναπτύσσει και να παραδίδει τεχνολογίες γρηγορότερα και σε μαζική κλίμακα. Αυτό προϋποθέτει μεγαλύτερες επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη στην «άμυνα», μέσω κοινών ευρωπαϊκών έργων και «καινοτόμων βιομηχανικών διαδικασιών», με τη βοήθεια της ΤΝ – δηλαδή μέσων που εντείνουν την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης και του πλούτου των λαών προς όφελος των μονοπωλίων. Η ΕΕ και τα κράτη – μέλη της κατευθύνουν ετησίως 14,4 δισ. ευρώ στη στρατιωτική έρευνα και ανάπτυξη, ποσό που αποτελεί το 1/10 των 130 δισ. ευρώ που δαπανούν οι ΗΠΑ στον αντίστοιχο τομέα. Μόνο η «Google» δαπανά σχεδόν δέκα φορές περισσότερα από τον συνδυασμένο προϋπολογισμό έρευνας και τεχνολογίας των 27 κρατών – μελών της ΕΕ. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας (EDF) κατανέμει 4% – 8% του ετήσιου προϋπολογισμού του σε αναδυόμενες ανατρεπτικές τεχνολογίες (EDTs), συμπεριλαμβανομένης της ΤΝ. Πολλά έργα που χρηματοδοτήθηκαν από το EDF το 2021 ενσωματώνουν διττής φύσης ΤΝ, που εν τέλει αναπτύσσονται για να εξυπηρετούν κυρίως τις στρατιωτικές και κατασταλτικές ανάγκες του κεφαλαίου. Αυτές οι εφαρμογές περιλαμβάνουν επιχειρήσεις στον κυβερνοπόλεμο, «έξυπνα» και συνεργατικά επίγεια συστήματα, με ή χωρίς πλήρωμα, καθώς και αυτοματοποιημένους αλγόριθμους ανίχνευσης βίντεο. Η «Πλατφόρμα Στρατηγικών Τεχνολογιών για την Ευρώπη» (STEP) προσφέρει επιπλέον ενίσχυση ύψους 1,5 δισ. ευρώ για την περίοδο 2024 – 2027, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τις επενδύσεις στην ΤΝ. Το «Σχέδιο Καινοτομίας Αμυνας της ΕΕ» (EUDIS), πακέτο ύψους 2 δισ. ευρώ, «στηρίζει την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα σε βασικές τεχνολογίες» για την ευρωπαϊκή πολεμική βιομηχανία. Η «Στρατηγική Πυξίδα» της ΕΕ και το νέο «Στρατηγικό Σχέδιο» του ΝΑΤΟ αναδεικνύουν τη σημασία της ΤΝ ως πεδίου όπου θα ενταθούν οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Το ΝΑΤΟ έχει επενδύσει σημαντικά σε αυτόν τον τομέα, δημιουργώντας τον Οργανισμό Επιτάχυνσης Καινοτομίας Αμυνας για τον Βόρειο Ατλαντικό (DIANA), που λειτουργεί ως ανεξάρτητη οντότητα, με δικό της νομικό και οικονομικό πλαίσιο, εποπτευόμενο από μια επιτροπή με εκπροσώπους από τον ακαδημαϊκό χώρο, τον ιδιωτικό τομέα και τις κυβερνήσεις των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ. Η επιτροπή αυτή καθορίζει ετησίως προτεραιότητες όπως τα πιλοτικά προγράμματα του 2023, που στόχευσαν στην ενεργειακή ανθεκτικότητα, στην ασφαλή ανταλλαγή πληροφοριών και την παρακολούθηση. Επιπλέον, συνδέεται με το «Ταμείο Καινοτομίας του ΝΑΤΟ», που επιτρέπει στις κυβερνήσεις να επενδύουν «ευέλικτα», μέσω των υπουργείων Εξωτερικών ή Αμυνας, για τη συγκέντρωση 1 δισ. ευρώ μέσα σε 15 χρόνια «για την τόνωση της καινοτομίας». Το 2024 το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων (EIF) σύναψε «μνημόνιο συνεργασίας» με το NATO Innovation Fund, με σκοπό την ενίσχυση της χρηματοδότησης νεοφυών επιχειρήσεων, ΜΜΕ και μεσαίων επιχειρήσεων στους τομείς «της άμυνας, της ασφάλειας και της ανθεκτικότητας».

Η εργατική τάξη μπορεί να ανατρέψει τα αιματηρά σχέδια της αστικής τάξης για τον σοσιαλισμό!

Φυσικά, όλες τις παραπάνω «δαπάνες» – όπως άλλωστε ειπώθηκε κυνικά από τον γγ του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, αλλά και από την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν – τις επωμίζεται η εργατική τάξη. Η εργατική τάξη επωμίζεται όχι μόνο το βάρος των στρατιωτικών δαπανών, που αντιστοιχούν σε περαιτέρω περικοπές σε Υγεία, Παιδεία και κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων, αλλά αναγκάζεται, μέσω του σιδερένιου βραχίωνα των νόμων του αστικού κράτους, να χρηματοδοτεί τον μηχανισμό της ίδιας της καταπίεσής της και του αιματοκυλίσματός της.

Το πραγματικό περιεχόμενο των ιμπεριαλιστικών πολέμων, αυτή η σαπίλα, η φρίκη των πολέμων, τα εκατοντάδες παιδιά που δολοφονούνται καθημερινά, που πεθαίνουν από την πείνα και τις αρρώστιες τη στιγμή που μια παρασιτική μειονότητα καπιταλιστών ζουν μέσα σε ασύλληπτα πλούτη και χλιδή, είναι το μοίρασμα και το ξαναμοίρασμα του κόσμου, «η υποδούλωση άλλων εθνών, η καταστροφή των ανταγωνιστριών χωρών και η λεηλασία του πλούτου τους, η απόσπαση της προσοχής των εργαζόμενων μαζών από εσωτερικές πολιτικές κρίσεις, η διάσπαση και η εθνικιστική και σοσιαλσοβινιστική αποβλάκωση των εργατών, καθώς και η εξόντωση της πρωτοπορίας τους, ώστε να αποδυναμωθεί το επαναστατικό κίνημα του προλεταριάτου».¹³

Αν στους οπορτουνιστές τα σχέδια της αστικής τάξης με τη χρήση της ΤΝ και στον στρατιωτικό αλλά και στον εργασιακό τομέα αποτελούν δυστοπικά σενάρια, ή προκαλούν φρίκη και φόβο, εμείς ως κομμουνιστές δεν ζαλιζόμαστε από τις λέξεις, δεν τρομάζουμε από τις στοχεύσεις της αστικής τάξης. Η αστική τάξη δεν είναι παντοδύναμη. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που χρησιμοποιεί τη νέα ανά εποχή τεχνολογία ως καταστροφική δύναμη για να «κλείσει το στόμα» του προλεταριάτου και να δολοφονεί λαούς για να αποκομίσει το μέγιστο δυνατό κέρδος από συσσωρευμένα κεφάλαια. Αυτό είναι μια στοιχειώδης αλήθεια. Αυτή που φοβάται πραγματικά είναι η ίδια η αστική τάξη. Η αστική τάξη δεν ξεχνά την Οκτωβριανή Επανάσταση, την αυγή του περάσματος από τον ιμπεριαλισμό στον σοσιαλισμό. Η αστική τάξη φοβάται γιατί ξέρει ότι σε συνθήκες όξυνσης των αντιθέσεων των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, το αστικό κράτος δεν μπορεί να επιβληθεί με την ευκολία και τις μεθόδους που γινόταν πριν. Φοβάται ότι όσο περισσότερη είναι η καταπίεση, η επιβολή, τόσο μεγαλώνουν και οι δυνατότητες να γίνει πιο ξεκάθαρη στην εργατική τάξη η ανάγκη της ανατροπής, της ενδυνάμωσης της ταξικής πάλης.

Οι νέες τεχνολογίες δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αδυνατίσουν την αντικειμενική ιστορικά αναγκαιότητα του περάσματος από τον μονοπωλιακό καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, της σοσιαλιστικής επανάστασης. Αντίθετα, οι νέες τεχνολογίες με την επιτάχυνση του βαθμού κοινωνικοποίησης της παραγωγής, άρα και της όξυνσης της βασικής αντίθεσης κεφαλαίου – εργασίας, θα τη φέρουν πιο κοντά στο προσκήνιο, επιβεβαιώνοντας το καθοριστικό καθήκον της εποχής, την επαναστατική ανατροπή της αστικής εξουσίας και την οικοδόμηση της προλεταριακής εξουσίας.

Το προλεταριάτο έχει το ιστορικό καθήκον να κάνει – και θα κάνει – τους φόβους της αστικής τάξης πραγματικότητα, «για τη Λευτεριά, τον Ερωτα, την Ομορφιά, τη Δικαιοσύνη».

Παραπομπές:

1. TRENDS IN INTERNATIONALARMS TRANSFERS, 2024, SIPRI Fact SheetMarch 2025, https://www.sipri.org/publications/2025/sipri-fact-sheets/trends-international-arms-transfers-2024

2. EU defence in numbers, https://www.consilium.europa.eu/en/policies/defence-numbers/

3. EU Member State defence expenditure, European Parliamentary Research Service, https://epthinktank.eu/2025/05/07/eu-member-states-defence-budgets/eu-member-state-defence-expenditure/

4. Press statement by President von der Leyen on the defence package, 4 March 2025, https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/et/statement_25_673

5. Commission unveils the White Paper for European Defence and the ReArm Europe Plan/Readiness 203, 19 March 2025, https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/ip_25_793

6. «Nothing is off the table» on EU defence funding, says Ursula von der Leyen, Guardian March 9, 2025, https://www.theguardian.com/world/2025/mar/09/eu-defence-funding-ursula-von-der-leyen-trump

7. UN Special Committee finds Israel’s warfare methods in Gaza consistent with genocide, including use of starvation as weapon of war, Press Release, United Nations Human Rights, 13 Nov. 2024, https://www.ohchr.org/en/press-releases/2024/11/un-special-committee-finds-israels-warfare-methods-gaza-consistent-genocide

8. European Union Exports of arms and ammunition, parts and accessories to Israel, Trading Economics, https://tradingeconomics.com/european-union/exports/israel/arms-ammunition-parts-accessories

9. Gaza war: Where does Israel get its weapons? 3 Sept. 2024, BBC News, https://www.bbc.com/news/world-middle-east-68737412

10. Israel announces defense export record: $15 billion in 2024, June 5, 2025, Defense News, https://www.defensenews.com/global/mideast-africa/2025/06/05/israel-announces-defense-export-record-15-billion-in-2024/

11. Defence and Artificial Intelligence, European Parliament, April 2025, https://www.europarl.europa.eu/thinktank/en/document/EPRS_BRI(2025)769580

12. A STRATEGIC COMPASS FOR SECURITY AND DEFENCE | EEAS

13. The War and Russian Social-Democracy, Lenin Collected Works, Progress Publishers, 1974, Moscow, Volume 21, pages 25-34

Κώστας ΣΙΕΤΤΟΣ
Αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μαθηματικών και Εφαρμογών του Πανεπιστημίου της Νάπολης, συνεργάτης του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ

Πηγή : Ριζοσπάστης 26 – 27 / 7 – 2025

Copyright © 1997-2025 

Σάββατο 26 Ιούλη 2025 – Κυριακή 27 Ιούλη 2025

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Σε είκοσι μέρες…

Στο διπλανό στιγμιότυπο του διαδικτυακού χάρτη που έφτιαξε ο «Ριζοσπάστης» (μπορείτε να τον δείτε ολόκληρο στη διεύθυνση http://u.osmfr.org/m/1249508/) αποτυπώνονται ορισμένα βασικά – ούτε καν όλα – γεγονότα των διεθνών εξελίξεων μέσα σε ένα μόνο εικοσαήμερο του Ιούλη. Και μόνο μια ματιά αρκεί για να καταλάβει ο καθένας: Η Γη φλέγεται από τις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, τους πολέμους και επεμβάσεις, τους ανταγωνισμούς για τη μοιρασιά των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας, των σφαιρών επιρροής.

Δίπλα στις ήδη υπάρχουσες «ανοιχτές πληγές» που πυορροούν, τα πολεμικά μέτωπα πολλαπλασιάζονται συνεχώς, η πολεμική προετοιμασία είναι στην ημερήσια διάταξη σε όλα τα μήκη και πλάτη, συμμαχίες διαμορφώνονται και αναδιατάσσονται, η «καύσιμη ύλη» συσσωρεύεται σε όλο και περισσότερες περιοχές και μια σπίθα αρκεί ακόμα και για μια γενικότερη ανάφλεξη.

Τα παραμύθια εφησυχασμού, περί «ύφεσης», «εκτόνωσης» ακόμα και… στημένων συγκρούσεων πηγαίνουν ξανά στον …κουβά. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν πως οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί έχουν περάσει «προ πολλού» σε άλλη πίστα, όπου ο κανόνας είναι η παραπέρα όξυνση και η εξαίρεση οι όποιες προσωρινές και εύθραυστες συμφωνίες, πως το «βέλος» των εξελίξεων δείχνει όξυνση, παρά τις όποιες προσωρινές «ανάπαυλες», «εκεχειρίες», συμφωνίες και ελιγμούς.

Στη Μέση Ανατολή, η φωτιά που έχουν ανάψει ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και ο σύμμαχός τους στην περιοχή, το κράτος – δολοφόνος του Ισραήλ όχι μόνο δεν είναι σε «ύφεση», όπως έλεγαν πριν από μόλις μερικές εβδομάδες τα αστικά επιτελεία μετά τις αμερικανικές και ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν, την ανταπάντηση του δεύτερου και την προσωρινή «ανακωχή», αλλά φουντώνει παραπέρα. Τα νέα χτυπήματα του Ισραήλ σε Λίβανο, Συρία, Υεμένη, η ένταση της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού με εκατοντάδες νεκρούς και τα απάνθρωπα σχέδια εκτοπισμού τους που προχωράνε μετά την επίσκεψη των Ισραηλινών στις ΗΠΑ, οι συγκρούσεις στη Σουντέιντα της Συρίας με πάνω από 700 νεκρούς, η έμμεση δηλαδή αντιπαράθεση Τουρκίας και Ισραήλ μέσα στη διαλυμένη από τους ΝΑΤΟικούς Συρία, τα παζάρια και οι απειλές για επαναφορά όλων των «δυτικών κυρώσεων» κατά του Ιράν, οι επιθέσεις των Χούθι σε (ελληνόκτητα) πλοία στην Ερυθρά «μιλάνε» από μόνες τους.

Στην Ανατολική Μεσόγειο, οι ρηματικές διακοινώσεις της Λιβύης στον ΟΗΕ με βάση το απαράδεκτο τουρκολιβυκό σύμφωνο που αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, η αύξηση των ροών των ξεριζωμένων προσφύγων και μεταναστών προς την Ελλάδα και το «μεγάλο παζάρι» με την ΕΕ, το «ξεπάγωμα» των συνομιλιών για το Κυπριακό με φόντο την επαναφορά των «πάγιων» αξιώσεων της Τουρκίας για δύο κράτη και τις νέες αποφάσεις για τον ευρωατλαντικό εξοπλισμό του νησιού (βλέπε σχέδιο νόμου στις ΗΠΑ για 5ετή εξαίρεση από το εμπάργκο όπλων αντί ετήσιας), ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά των ανταγωνισμών.

Στην Ουκρανία, εκεί όπου ο Τραμπ θα «έφερνε την ειρήνη» τώρα φέρνει «Patriot» και όπλα μεγάλου βεληνεκούς, πυρηνικά στη Βρετανία (για πρώτη φορά μετά το 2008). Ρωτάει τον Ζελένσκι αν μπορεί να χτυπήσει τη Μόσχα (!). Οι «πρόθυμοι» ακονίζουν «μαχαιροπίρουνα» και νύχια στην 4η Διεθνή Διάσκεψη για την Ανάκαμψη της Ουκρανίας και στις συνάξεις που αποφασίζουν 50ήμερη καμπάνια εξοπλισμού της Ουκρανίας, η Κομισιόν ανακοινώνει το 18ο και «πιο σκληρό» πακέτο κυρώσεων ενάντια στην Ρωσία (που περιλαμβάνει μέτρα και κατά κινεζικών τραπεζών με την Κίνα να αντιδρά). Ζητά από την Κίνα «να ασκήσει την επιρροή της στη Ρωσία», ενώ οι μαζικές επιθέσεις με drones και πυραυλικά συστήματα συνεχίζονται «επί του εδάφους».

Στην Ασία και τον Ειρηνικό η «χύτρα βράζει» με συνεχείς στρατιωτικές ασκήσεις, κινήσεις και συγκρούσεις (η Ινδία στα σύνορα με το Πακιστάν, η Κίνα με το Βιετνάμ, «Λευκή βίβλος» Ιαπωνίας για την άμυνα, παραχώρηση πολεμικών πλοίων από την Ιαπωνία στις Φιλιππίνες, σύγκρουση Ταϊλάνδης – Καμπότζης), συναντήσεις, διακηρύξεις και διπλωματικές κινήσεις (επίσκεψη Λαβρόφ σε Β. Κορέα και Κίνα, Σύνοδοι ΕΕ – Ιαπωνίας και ΕΕ – Κίνας), την ώρα που οι ΗΠΑ καλούν τους συμμάχους τους (Ιαπωνία, Αυστραλία) να δεσμευτούν για τη συμμετοχή τους… στον επερχόμενο πόλεμο στην Ταϊβάν.

Πλευρά των «αναπροσαρμογών» και αλλαγών αυτών, των αντιθέσεων που μεγαλώνουν και στο εσωτερικό κάθε αστικού κράτους με φόντο τη μεγάλη εικόνα είναι και τα όσα γίνονται στο αστικό πολιτικό σύστημα σε μια σειρά από χώρες: Από τις διαδηλώσεις στην Ουκρανία ενάντια στον Ζελένσκι με «φερετζέ» τα ζητήματα της διαφθοράς, έως την εκλογική ήττα του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στην Ιαπωνία και την ενίσχυση της ακροδεξιάς.

Τα συμφέροντα του κεφαλαίου, η ένταση των ανταγωνισμών με πρώτη τη μάχη για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα, το ενδεχόμενο μιας νέας πιο βαθιάς οικονομικής κρίσης ως αποτέλεσμα των νομοτελειών του καπιταλιστικού συστήματος είναι αυτά που μετακινούν τις «τεκτονικές πλάκες», τις οδηγούν σε τροχιά σύγκρουσης: Οι εκτιμήσεις και τα στοιχεία για την παραπέρα επιβράδυνση στις οικονομίες πάνε χέρι – χέρι με τον «εμπορικό πόλεμο» που φουντώνει, με τις απειλές, τις νέες συμφωνίες που με μαθηματική ακρίβεια γεννάνε και νέες εντάσεις, με την επιχείρηση «αντικατάστασης» του δολαρίου, τις οικονομικές κυρώσεις.

Οι δρόμοι Ενέργειας και εμπορευμάτων, αυτοί που στα λόγια των καπιταλιστών είναι «γέφυρες ευημερίας και σταθερότητας» αποδεικνύονται ξανά ότι είναι χαραγμένοι με αίμα και θυσίες για τους λαούς: Από την Ουκρανία των πλούσιων πλουτοπαραγωγικών πηγών έως την Μ. Ανατολή του (ανταγωνιστικού στον κινεζικό «δρόμο του Μεταξιού») «διαδρόμου ΕΕ – Ινδίας» (IMEC) και από τον «διάδρομο της Ζανγκεζούρ» στον Νότιο Καύκασο (που οι ΗΠΑ ζήτησαν να διαχειρίζονται στις 15/7) έως τις ρηματικές διακοινώσεις της Λιβύης, τη «συμφωνία καλής θέλησης» Τουρκίας – Λιβύης για τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου, τις εξελίξεις για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου, κάθε μα κάθε «κουκκίδα» στον χάρτη των νέων εντάσεων μπαίνει εκεί όπου διασταυρώνονται τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Στέλνει παράλληλα στον κάλαθο των αχρήστων και όλα τα προσχήματα που αξιοποιούν κάθε φορά οι ιμπεριαλιστές.

Η πολεμική προπαρασκευή πάει χέρι – χέρι με την πολεμική οικονομία, με την ολομέτωπη επίθεση στους λαούς, στους όρους δουλειάς και ζωής:

– Το νομοσχέδιο – τομή για τις 13 ώρες δουλειάς στην Ελλάδα για την προσαρμογή στις ανάγκες της πολεμικής οικονομίας και προπαρασκευής, λίγες μέρες απ’ όταν ο αρμόδιος Ευρωπαίος επίτροπος καλούσε σε επέκταση του εργάσιμου χρόνου και στους σχετικούς κλάδους για να «αξιοποιηθούν» τα κεφάλαια που θα πέσουν εκεί.

– Το νέο υπερμνημόνιο της Κομισιόν, ο προϋπολογισμός της ΕΕ 2028 – 2034 (16/7) με εκατοντάδες δισ. για την πολεμική οικονομία και τους «μηχανισμούς κρίσεων» της ΕΕ και τους λαούς να ματώνουν έως το 2035.

– Ο προϋπολογισμός – «κόλαφος», που παρουσίασε η κυβέρνηση της Γαλλίας (15/7) με πάνω από 40 δισ. περικοπές από τις οποίες εξαιρούνται μόνο οι πολεμικές δαπάνες που πολλαπλασιάζονται.

– Το «μεγάλο όμορφο νομοσχέδιο» στις ΗΠΑ (18/7) με περικοπές 9 δισ. σε επιδόματα ανεργίας και φτώχειας, που θα πέσουν στον βωμό της πολεμικής οικονομίας, μιλάνε από μόνα τους.

Η επίθεση στην εργατική τάξη «εντός συνόρων» είναι προϋπόθεση για τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς του κεφαλαίου εκτός συνόρων.

Το ίδιο και η πολύπλευρη θωράκιση της δικτατορίας του κεφαλαίου, της αστικής εξουσίας, απέναντι στον εχθρό – λαό: «Συμπλήρωμα» του νομοσχεδίου για την 13ωρη δουλειά είναι το νέο Πειθαρχικό και οι διώξεις για τους δημόσιους υπαλλήλους, ακόμα και επειδή διαμαρτυρήθηκαν για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Οπως συμπλήρωμά τους είναι και τα όσα προβλέπονται στο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ σε σχέση με τον αγώνα των φοιτητών, όπως και η νέα αντιδραστική τομή που γίνεται στο σύστημα απονομής της αστικής Δικαιοσύνης, με τον νέο Ποινικό Κώδικα. Ενώ την ίδια ώρα η κυβέρνηση ζητάει «νόμο και τάξη» για όσους «διαταράσσουν» τη «στρατηγική σχέση» με το Ισραήλ και βαφτίζει αντισημιτισμό τον αγώνα ενάντια στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη.

Και βέβαια κάθε άλλο παρά για «ελληνική πρωτοτυπία» πρόκειται: Δεν έχει παρά να ρίξει κανείς μια ματιά στην Κύπρο, όπου μαζί με τα ΝΑΤΟικά σχέδια περνάνε νομοσχέδια για την καταστολή των διαδηλώσεων, συλλαμβάνονται έως και σε… αγώνες ποδοσφαίρου επειδή ανάρτησαν τη σημαία της Παλαιστίνης.

Συμπλήρωμα αυτών των σχεδιασμών είναι και η ένταση του αντικομμουνισμού, όπως με τον νέο αντικομμουνιστικό νόμο στην Τσεχία, με το ευρωενωσιακό κατασκεύασμα της εξίσωσης κομμουνισμού – φασισμού, τη φασιστική επίθεση σε στελέχη του ΚΚ Ισραήλ και του Μετώπου «Χαντάς». Επιβεβαιώνουν όλα αυτά πως «η γη που ετοιμάζεται για πόλεμο πρέπει να σκληρύνει».

Μέσα σε αυτό το ναρκοπέδιο, το «καλεντάρι» της ελληνικής εμπλοκής για τα συμφέροντα του κεφαλαίου γεμίζει όλο και περισσότερο και όλο και πιο επικίνδυνα. Η ελληνική εμπλοκή είναι πάρα πολύ βαθιά και γεννάει τεράστιους κινδύνους για τον λαό:

• Λίγες μέρες απ’ όταν η κυβέρνηση συνυπέγραφε τα εγκληματικά ΝΑΤΟικά σχέδια στην πρόσφατη Σύνοδο της λυκοσυμμαχίας στη Χάγη, η αναπληρώτρια γγ του ΝΑΤΟ λέει πως η Ελλάδα «έχει προσφέρει υποστήριξη στην Ουκρανία με διάφορους τρόπους και για την εκπαίδευση πιλότων F-16 και ξέρουμε ότι μπορούμε να υπολογίζουμε στις δυνάμεις σας, ειδικά τώρα που προχωρούν σε νέο, πρόσθετο εκσυγχρονισμό», μιλώντας εμμέσως πλην σαφώς για συμμετοχή στις ΝΑΤΟικές περιπολίες στη Μαύρη Θάλασσα, ως και την παράδοση F-16 στο Κίεβο.
• Λίγες ώρες απ’ όταν ο Τραμπ ανακοινώνει την αποστολή «Patriot» στην Ουκρανία από κοινού με τον γγ του ΝΑΤΟ Ρούτε, ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, επικοινωνεί με τον Αμερικανό ομόλογό του «για την περαιτέρω εμβάθυνση των στρατηγικών αμυντικών σχέσεων Ελλάδας – ΗΠΑ» και τον προσκαλεί να επισκεφτεί την Αθήνα. Την ίδια ώρα, στο αμερικανικό Κογκρέσο κατατίθεται νομοσχέδιο που βάζει «στο κάδρο» της αναζήτησης για νέες αμερικανικές βάσεις και τα νησιά του Αιγαίου!
• Η κυβέρνηση όχι μόνο στέλνει τους χρυσοπληρωμένους εξοπλισμούς χιλιάδες μίλια μακριά από τα σύνορα για τους ΝΑΤΟικούς σκοπούς (αυτήν τη φορά στη Βομβάη για συνεκπαιδεύσεις με το ινδικό Πολεμικό Ναυτικό), όχι μόνο αρνείται να πάρει μέτρα για την προστασία της ζωής των ναυτεργατών όπως απαιτούν τα σωματεία τους μετά τις πρόσφατες επιθέσεις, αλλά επιπλέον ανακοινώνει πως στέλνει κι άλλους, αυτήν τη φορά με το ναυαγοσωστικό πλοίο «GIANT» στο στόμα του λύκου στην Ερυθρά Θάλασσα!
• Εως τα μπούνια συμμετέχει όμως και στο «μεγάλο παζάρι» της Ανατ. Μεσογείου, για να κατοχυρώσει τα συμφέροντα και την αναβάθμιση της αστικής τάξης: Από τη Λιβύη και τις επισκέψεις Γεραπετρίτη, όπου παζαρεύονται κάθε λογής «ανταλλάγματα», στην άτυπη πενταμερή για το Κυπριακό, και από την επίσκεψη Δένδια στον Λίβανο για την «αναδιοργάνωση» του στρατού του με ΝΑΤΟικά πρότυπα έως τις κολιγιές με το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ που συνεχίζει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, οι «ψηφίδες» ενώνονται.

Το «γιατί» της εμπλοκής αποτυπώνεται κι αυτό γλαφυρά στην ειδησεογραφία: Στα νέα από τη συμμετοχή Μητσοτάκη στη συνδιάσκεψη για την «ανοικοδόμηση» της Ουκρανίας και στις ειδήσεις για τα συμβόλαια επιχειρηματικών ομίλων που κλείνουν ήδη. Στις φωνές για το «πλήγμα» στον τουρισμό από τις διαμαρτυρίες ενάντια στο κράτος – δολοφόνο, για το πόσα υποτίθεται πως χάνουν κάθε μέρα οι εφοπλιστές από την «αστάθεια» στην Ερυθρά Θάλασσα. Στις «σομόν» σελίδες που γράφουν για τις «ευκαιρίες» από τη στροφή της ΕΕ στην πολεμική οικονομία και από την «ελληνική βιομηχανική συμμετοχή» στο νέο πρόγραμμα για τα ουκρανικά αντιεροπορικά.

Η άλλη όψη όλων αυτών είναι η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων από τη Λιβύη και την Τουρκία, τα διχοτομικά σχέδια που προχωράνε στην Κύπρο χέρι – χέρι με τη ΝΑΤΟποίησή της, οι ναυτεργάτες που παίζουν τη ζωή τους «κορόνα – γράμματα» για τα συμφέροντα των εφοπλιστών, δίνοντας μια μικρή μόνο «γεύση» για τους κινδύνους που παραμονεύουν σε κάθε βήμα της εμπλοκής.

Ολα τα παραπάνω, λοιπόν, συνέβησαν τις τελευταίες 20 μέρες… Οι εξελίξεις είναι γρήγορες, πυκνές και σύνθετες, πραγματικό «κουβάρι» και απαιτούν επαγρύπνηση και δράση από τον λαό μας. Η λαϊκή πάλη χρειάζεται να δυναμώσει σε σύγκρουση με τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, που οδηγούν τον λαό στον όλεθρο.

Τ.

    

ΕΕΔΥΕ

Αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση για τα 80 χρόνια απ’ τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι

Την Τετάρτη 6 Αυγούστου, στις 8 μ.μ., στην Ακρόπολη (Στάση Μετρό Ακρόπολη)

Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) καλεί την Τετάρτη 6 Αυγούστου 2025, στις 8 μ.μ., στην Ακρόπολη (Στάση Μετρό Ακρόπολη), σε μαζική συμμετοχή στην αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση καταδίκης του εγκλήματος των ΗΠΑ σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, τιμής στα θύματα της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας.

Φέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια από τον Αύγουστο του 1945, όταν οι ΗΠΑ με τη ρίψη ατομικών βομβών εξαφάνισαν από προσώπου γης εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Οι βομβαρδισμοί αυτοί στοίχισαν τη ζωή σε περισσότερους από 210.000 ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους αμάχους, ενώ οι επιπτώσεις στην υγεία, το περιβάλλον και τη ζωή των επιζώντων εξακολουθούν να είναι αισθητές μέχρι σήμερα.

Η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα ισχυρίστηκε πως το έγκλημα έγινε για να «τελειώσει ο πόλεμος», στην πραγματικότητα ωστόσο επρόκειτο για επίδειξη δύναμης απέναντι στην Σοβιετική Ενωση, τρομοκρατία απέναντι στους λαούς και το ανερχόμενο εργατικό, επαναστατικό κίνημα.

Οπως σημειώνει η ΕΕΔΥΕ: «Οκτώ δεκαετίες μετά, η απειλή ενός γενικευμένου πολέμου και ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος παραμένει ανοιχτή και οξυμένη. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και από την άλλη Ρωσία και Κίνα, κλιμακώνονται σε όλα τα επίπεδα: στρατιωτικά, οικονομικά, γεωπολιτικά και τεχνολογικά. Η συνολική προετοιμασία για πολεμική αντιπαράθεση εκφράζεται και στο πεδίο της οικονομίας. Η στρατηγική της πολεμικής οικονομίας που υιοθετούν ΝΑΤΟ και ΕΕ σημαίνει τεράστια αύξηση εξοπλισμών και δαπανών για πολεμική προπαρασκευή, την ίδια ώρα που οι λαοί στενάζουν από την ακρίβεια, την ανεργία, την υποβάθμιση της Υγείας, της Παιδείας και της Πολιτικής Προστασίας.

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία, με τη συνέχιση του ιμπεριαλιστικού πολέμου ανάμεσα στη Ρωσία και το ΝΑΤΟ, αποδεικνύουν ότι οι λαοί είναι τα μόνιμα θύματα στους ανταγωνισμούς για τις σφαίρες επιρροής, τις πρώτες ύλες, τα δίκτυα Ενέργειας και μεταφορών. Ταυτόχρονα, το έγκλημα στην Παλαιστίνη από το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ με την ανοιχτή στήριξη ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης συνεχίζεται με γενοκτονικό χαρακτήρα, ενώ η φωτιά του πολέμου επεκτείνεται σε ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Σε αυτό το πλαίσιο, οι πολεμικές επιχειρήσεις στην Ερυθρά Θάλασσα και την ευρύτερη Ανατολική Αφρική, με την ενεργή συμμετοχή της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και φυσικά και της Ελλάδας, εντάσσονται στην εξυπηρέτηση οικονομικών – γεωστρατηγικών συμφερόντων».

Επισημαίνει τις ευθύνες της κυβέρνησης και των κομμάτων του ευρωατλαντισμού για την εμπλοκή της χώρας στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς, για τα υπό αμερικανοΝΑΤΟική εποπτεία παζάρια με την Τουρκία, τη διχοτομική λύση που προωθείται στην Κύπρο.

«Την ώρα που ο λαός μας αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, η κυβέρνηση προχωρά σε εξοπλιστικά προγράμματα δεκάδων δισεκατομμυρίων», καταγγέλλει η ΕΕΔΥΕ, επισημαίνοντας πως «σε αυτό το πλαίσιο και μετά την υπογραφή της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό ορμητήριο, με κομβικές στρατιωτικές υποδομές σε όλη την επικράτεια».

Η ΕΕΔΥΕ καλεί σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση μπροστά στις πολύ επικίνδυνες εξελίξεις, καλεί να δυναμώσει ο αγώνας για απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Να κλείσουν όλες οι ευρωατλαντικές βάσεις και στρατηγεία στην Ελλάδα. Να μην εγκατασταθούν πυρηνικά στον Αραξο και οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα – να απαγορευτούν οι πυρηνικές δοκιμές και η παραγωγή κάθε είδους όπλων μαζικής καταστροφής.

Πηγή : Ριζοσπάστης : 26 – 27 / 7 – 2025