Ο λαός μπαίνει σε μεγάλους κινδύνους από την πολιτική εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τα συμφέροντα της αστικής τάξης
Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στη συζήτηση για την Εξωτερική Πολιτική στη Βουλή την περασμένη Πέμπτη
Κύριοι της κυβέρνησης, κύριε πρωθυπουργέ,
Μπορεί να μην τολμήσατε να έρθετε εδώ στη Βουλή τις προηγούμενες δύο μέρες, για να υπερασπιστείτε το αντεργατικό σας έκτρωμα για τη 13ωρη εργασία, αυτό που οι εργαζόμενοι απέρριψαν μαζικά με τη συμμετοχή τους στην απεργία και τα συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, όμως και το σημερινό θέμα δεν είναι καθόλου άσχετο. Για την ακρίβεια, θα μπορούσατε να συγχωνεύσετε τις δύο συνεδριάσεις σε μία, γιατί η πολεμική προπαρασκευή και η ένταση της εκμετάλλευσης στους χώρους εργασίας πάνε πακέτο.
Δεν μιλάμε σήμερα για «εξωτερική πολιτική» γενικά και αόριστα. Μιλάμε για ζητήματα που αφορούν άμεσα τη ζωή και το μέλλον του κάθε εργαζόμενου.
Μιλάμε για τους μεγάλους κινδύνους, στους οποίους τον μπλέκετε με την πολιτική σας, που έχει για γνώμονά της τα συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας τάξης, ακριβώς όπως και η πολιτική σας στο εσωτερικό.
Με άλλα λόγια, η μία είναι προέκταση της άλλης. Οπότε ευκαιρία να τα ακούσετε σήμερα μια και καλή.
Γιατί, πίσω από τα ακατανίκητα επιχειρήματα της κ. Κεραμέως για τους… γονείς που παρακαλάνε να δουλεύουν 13 ώρες από Δευτέρα έως Πέμπτη, αυτό που επί της ουσίας λέτε στους εργαζόμενους, σε συνθήκες πανευρωπαϊκής στροφής στην πολεμική οικονομία, είναι «τώρα τα κεφάλια μέσα, δούλευε όσο και όποτε θέλει ο εργοδότης, μη μιλάς, γιατί αυτό απαιτεί το εθνικό συμφέρον», δηλαδή το συμφέρον κάποιων μεγάλων επιχειρηματιών.
Πολύ περισσότερο που η ΕΕ προετοιμάζεται για γενικευμένο πόλεμο τα επόμενα χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ίδια λένε οι κυβερνώντες και στις άλλες χώρες της ΕΕ, στη Γερμανία, στη Γαλλία και αλλού, που κουνάνε το δάχτυλο κι αυτοί στους λαούς των χωρών τους και τους καλούν σε «θυσίες για να μπορέσει να εξοπλιστεί η χώρα»!!!
Η «Ελλάδα – πυλώνας σταθερότητας» μια Ελλάδα βαθιά χωμένη στους πολέμους των ιμπεριαλιστών
Οπως κι εσείς, που τα λεφτόδεντρα τα βρίσκετε μονάχα για τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, σαν την 4η φρεγάτα «Μπελαρά» που ψηφίσατε τις προάλλες μαζί με το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ελ. Λύση. Οπως είχατε ψηφίσει όλοι μαζί και τις στρατιωτικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού, τις οποίες παραπλανητικά βαφτίζετε «αμυντικές»!
30 δισ. ευρώ μέχρι το 2036 θα δώσετε συνολικά, από τις τσέπες του ελληνικού λαού, για εξοπλισμούς που καμία σχέση έχουν με την άμυνα της χώρας και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά μονάχα με τους επιθετικούς σχεδιασμούς της ελληνικής άρχουσας τάξης, στο πλαίσιο των γενικότερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Γι’ αυτό και σήμερα που μιλάμε, μια φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού βρίσκεται στην Ερυθρά Θάλασσα και πολεμάει τους Χούθι, μια πυροβολαρχία Patriot βρίσκεται στη Σ. Αραβία και φυλάει τα πετρέλαια της «Aramco», μια αντιαρματική μονάδα βρίσκεται στη Βουλγαρία και ελληνικά F-16 επιτηρούν τον εναέριο χώρο κρατών των Βαλκανίων απέναντι στη Ρωσία.
Ταυτόχρονα, συνεχίζετε το προίκισμα του Ζελένσκι με εξοπλισμό, για να συνεχίζεται το μακελειό ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία στην Ουκρανία.
Με την τελευταία παρτίδα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, να αφορά 60 θηριώδη οβιδοβόλα, μαζί με πάνω από 150.000 βλήματα, τη στιγμή που έχει ανοίξει η συζήτηση για εξοπλισμό του καθεστώτος του Κιέβου με πυραύλους Τόμαχοκ από τις ΗΠΑ, που μπορούν να πλήξουν βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος, κάτι που θα συνιστά νέα επικίνδυνη κλιμάκωση και γενίκευση του πολέμου.
Μάλιστα, ο κ. Γεραπετρίτης, όταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο αποστολής και ελληνικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, απάντησε ότι τέτοια συζήτηση είναι «πρόωρη»! Καταλάβαμε όλοι τι ετοιμάζετε, αλλά δεν θα σας περάσει.
Και βέβαια οι αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις με τις οποίες έχετε σπείρει ολόκληρη τη χώρα, και εσείς και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, συνεχίζουν να παίζουν κομβικό ρόλο στα πολεμικά μέτωπα.
Πριν από λίγο ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να δικαιολογήσει την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο της Ουκρανίας, στο πλευρό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, με το πρόσχημα της μη νομιμοποίησης της κατοχής της Κύπρου. Και εδώ υπάρχουν κάποια ζητήματα, όπως ότι για την επιβολή και διαιώνιση της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο ευθύνονται οι σύμμαχοί σας οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ. Και βεβαίως, να σας θυμίσουμε ότι κατοχή πολύχρονη υπάρχει και στην Παλαιστίνη, αλλά η κυβέρνησή σας στηρίζει τον κατακτητή, το κράτος του Ισραήλ. Πολύ μπερδεμένα μας τα λέτε, κ. Μητσοτάκη, κύριοι της ελληνικής κυβέρνησης.
Αυτή είναι η «Ελλάδα – πυλώνας σταθερότητας» που λέτε και ξαναλέτε κ. Μητσοτάκη. Μια Ελλάδα βαθιά χωμένη στους ανταγωνισμούς και στους πολέμους των ιμπεριαλιστών, με μεγάλους κινδύνους για τον ελληνικό λαό.
Καταγραφήκατε στην πλευρά των γενοκτόνων και αυτή είναι μια ντροπή που θα σας ακολουθεί για πάντα
Μπορεί να έχετε μπει πια και εσείς για τα καλά στο fan club του Τραμπ, εκεί που βρίσκεται και ο κ. Βελόπουλος, ο κ. Γεωργιάδης και άλλοι. Παλιότερα ήταν και ο κ. Τσίπρας, που τον έλεγε «διαβολικά καλό». Και τρέχετε να εξαίρετε τις ικανότητές του ως «ειρηνοποιού» σε κάτι φιέστες σαν κι αυτή που ήσασταν καλεσμένος στην Αίγυπτο, όμως η αλήθεια είναι ότι το συνολικό βέλος των εξελίξεων δείχνει προς την κατεύθυνση της κλιμάκωσης. Και αυτό δεν αλλάζει, όσες δοξολογίες και αν κάνετε για το σχέδιο του Τραμπ για τη Γάζα.
Φυσικά, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην χαίρεται όταν βλέπει τους βασανισμένους Παλαιστίνιους να επιστρέφουν στα σπίτια τους στη Γάζα, τα οποία βέβαια βρίσκουν γκρεμισμένα από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς ή να μην χαίρεται που επιστρέφουν οι όμηροι στο Ισραήλ, ή οι φυλακισμένοι Παλαιστίνιοι στις εστίες τους.
Ακόμα και αυτό, όμως, είναι αποτέλεσμα της ηρωικής αντίστασης του παλαιστινιακού λαού, των φιλειρηνικών δυνάμεων μέσα στο Ισραήλ, της αλληλεγγύης που εισέπραξε από όλους τους λαούς του κόσμου, και από τον ελληνικό λαό, που σας γύρισε για τα καλά την πλάτη σε αυτό το θέμα.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην χαίρεται σήμερα για τους 2.000 Παλαιστίνιους που απελευθερώθηκαν από τα μπουντρούμια του κατοχικού κράτους του Ισραήλ, οι περισσότεροι εκ των οποίων κρατούνταν χωρίς καν να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, ενώ κάποιοι είδαν τις οικογένειές τους μετά από 20 χρόνια.
Ηταν πραγματικά συγκλονιστικές οι εικόνες που είδαμε, κυρίως ψάχνοντας στο διαδίκτυο, γιατί για τα ελληνικά συστημικά μέσα και ειδικά για την ΕΡΤ υπήρχαν μόνο οι Ισραηλινοί όμηροι.
Για τους Παλαιστίνιους που ήταν κρατούμενοι – όμηροι και για τους χιλιάδες ακόμα που θα παραμείνουν όμηροι του κράτους του Ισραήλ, δεν ακούγαμε τίποτα αυτά τα δύο χρόνια, σαν να μην υπήρχαν.
Μάλλον στη θεώρηση κάποιων, όπως βέβαια και στη θεώρηση του συμμάχου σας, του Ισραήλ, αυτοί είναι λιγότερο άνθρωποι από τους 20 Ισραηλινούς που απελευθερώθηκαν προχθές, και για τους οποίους εμείς επίσης είμαστε χαρούμενοι.
Εσείς, όμως, είστε που έχετε κλείσει τα μάτια δυο ολόκληρα χρόνια τώρα απέναντι στους 68.000 νεκρούς Παλαιστινίους στη Γάζα, απέναντι στους βομβαρδισμούς των νοσοκομείων, απέναντι στα σκελετωμένα από την πείνα παιδιά, εξαιτίας της παρεμπόδισης ανθρωπιστικής βοήθειας. Δεν τολμήσατε να αρθρώσετε λέξη για τη γενοκτονία που συντελέστηκε εκεί.
Κανένας δεν θα ξεχάσει, κ. Μητσοτάκη, ότι ήσασταν ίσως ο πρώτος ξένος ηγέτης που επισκέφθηκε το Ισραήλ στην αρχή αυτού του μακελειού, για να εκφράσετε την αμέριστη στήριξή σας στον σφαγέα Νετανιάχου, ευχόμενος μάλιστα «ό,τι κι αν συμβεί να συμβεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος»!!!
Τόσο μεγαλόψυχος!!! Πραγματικά, είχε προκαλέσει ανατριχίλα αυτή η δήλωση τότε, μετά από όσα έγιναν αυτά τα δύο χρόνια και τα οποία, βέβαια, ξέρατε πολύ καλά ότι θα γίνουν, γιατί δεν ήταν η πρώτη φορά.
Ελπίζουμε να είστε ικανοποιημένος με τον αριθμό των 68.000 νεκρών και να μην τους θεωρείτε «μεγάλο κόστος» μπροστά στις μεγάλες μπίζνες που θα ανοίξουν τώρα στην περιοχή, από τις οποίες διεκδικείτε μερίδιο για διάφορους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους.
Συνολικά, η στάση της κυβέρνησής σας ήταν ντροπιαστική για τα αισθήματα του ελληνικού λαού. Ως κυβέρνηση, κι εσείς προσωπικά ως πρωθυπουργός, καταγραφήκατε στην πλευρά των γενοκτόνων και αυτή είναι μια ντροπή που θα σας ακολουθεί για πάντα.
Αμέριστη εμπιστοσύνη στη δύναμη των λαών που παλεύουν για το δίκιο τους
Αυτό που υπάρχει σήμερα στη Γάζα, είναι μια εκεχειρία που δεν δίνει απάντηση στον σκοπό του αγώνα που κρατά εδώ και 80 χρόνια.
Δηλαδή, για την ίδρυση ενός πραγματικά ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, με την κυβέρνηση που θα επιλέξει ο ίδιος, με σαφή σύνορα στα όρια του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ, με εδαφική ενότητα, χωρίς εποικισμούς και ξένα στρατεύματα, με δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων και με όλες τις δομές και εξουσίες που έχουν και τα υπόλοιπα κράτη.
Και βέβαια παραμένει σε πλήρη ισχύ η απαίτηση να υλοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση την ομόφωνη απόφαση της Βουλής από το 2015, αναγνωρίζοντας το ανεξάρτητο κράτος της Παλαιστίνης. Αυτό που είπε σήμερα ο κ. πρωθυπουργός, για αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους στο τέλος της διαδικασίας, είναι πρόκληση και σημαίνει αποδοχή της ισραηλινής κατοχής, στήριξη της βαρβαρότητας του κατακτητή και όλων των σφαγών που κάνει. Είναι πρόκληση και κατά του ελληνικού λαού, που απαιτεί ομόθυμα άμεση αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους
Το σχέδιο Τραμπ για το οποίο, εσείς της κυβέρνησης, απροκάλυπτα πανηγυρίζετε, και άλλα κόμματα το χαιρετίζουν ως «θετικό πρώτο βήμα», προβλέπει τη μετατροπή της Γάζας σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ, του Ισραήλ και άλλων κρατών, σε ένα Εldorado επενδύσεων.
Δεν μπορεί να κρυφτεί, από την άλλη, ότι το Ισραήλ, που σας αρέσει να το παρουσιάζετε ως παντοδύναμο, σε καμία περίπτωση δεν προσήλθε σε αυτές τις διαπραγματεύσεις με τον «αέρα» που θα προσδοκούσε, μετά από δύο ολόκληρα χρόνια σφαγής και βαρβαρότητας. Προσήλθε σε μεγάλο βαθμό απομονωμένο διεθνώς, σαν αποτέλεσμα και της πίεσης που ασκούν οι λαοί στις κυβερνήσεις τους. Ούτε το σύνολο της Γάζας κατάφερε να ελέγξει, ούτε τους αντιπάλους του να εξαλείψει.
Φυσικά, καμία εμπιστοσύνη δεν έχουμε στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ και τον σφαγέα Νετανιάχου ότι θα σεβαστεί ακόμα και αυτή την εκεχειρία που υπέγραψε και ότι δεν θα κάνει το ίδιο που κάνει για παράδειγμα και στον Λίβανο, τον οποίο βομβαρδίζει όποτε του καπνίσει, σαν τρομοκράτης της περιοχής που είναι, παρά το γεγονός ότι έχει υπογραφεί εκεχειρία από τον Νοέμβριο του 2024.
Αλλωστε, ήδη την πρώτη μέρα της εκεχειρίας υπήρχαν 7 νεκροί Παλαιστίνιοι στη Γάζα, ενώ ήδη το Ισραήλ διαμηνύει ότι δεν θα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα, με πρόσχημα κάποιες σορούς που δεν μπορούν να βρεθούν μέσα στα χαλάσματα της Γάζας, που το ίδιο δημιούργησε με τους βομβαρδισμούς του.
Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να πάρουμε τα μάτια μας από τη Γάζα, από την Παλαιστίνη, να ενημερώνουμε τον ελληνικό λαό για ό,τι συμβαίνει εκεί, να εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας.
Εχουμε, όμως, αμέριστη εμπιστοσύνη στη δύναμη των λαών που παλεύουν για το δίκιο τους και που μπορούν τελικά να λυγίσουν κάθε δυνάστη, να απελευθερωθούν από κάθε σκλαβιά και εκμετάλλευση.
Αυτήν τη φωνή των λαών έφεραν και μέσα στην Κνεσέτ, στη Βουλή του Ισραήλ, οι βουλευτές του ΚΚ Ισραήλ, αποτελώντας τη μοναδική ανάσα ανθρωπιάς σε αυτό το αποκρουστικό σόου – που το είχατε μάλιστα και σε απευθείας μετάδοση για κανένα δίωρο στην κρατική ΕΡΤ – με τους αυτάρεσκους μακελάρηδες να αλληλοσυγχαίρονται πάνω στα πτώματα των Παλαιστινίων. Και βέβαια η… «μοναδική δημοκρατία στη Μέση Ανατολή», όπως αποκαλείτε το Ισραήλ, τους έβγαλε έξω αυτούς τους βουλευτές σηκωτούς.
Αυτήν τη φωνή των λαών μεταφέρουν και οι Ελληνες αγωνιστές συνδικαλιστές, που βρίσκονται αυτές τις μέρες στη Δυτική Οχθη, στο πλαίσιο της αποστολής αλληλεγγύης του ΠΑΜΕ.
Αυτήν τη φωνή και τη δύναμη των λαών, όπως του παλαιστινιακού λαού, που έχει δει να διαψεύδονται οι προσδοκίες του και από άλλες πολυδιαφημισμένες συμφωνίες στο παρελθόν, όπως ήταν οι συμφωνίες του Οσλο, φοβούνται και όσοι υπογράφουν την περιβόητη συμφωνία της Αιγύπτου, όπου κάνουν αναφορά στην ανάγκη εξάλειψης «ριζοσπαστικών ιδεολογιών που απειλούν τον κοινωνικό ιστό».
Αλλη μια απόδειξη ότι το σύστημά σας μόνο παντοδύναμο δεν είναι, όπως θέλετε να το παρουσιάζετε, όσο κι αν ο σημερινός συσχετισμός δυνάμεων διεθνώς είναι πράγματι αρνητικός.
Προσπαθήσατε να κολλήσετε τη ρετσινιά του αντισημιτισμού σε όποιον στηρίζει τα δίκαια αιτήματα του παλαιστινιακού λαού
Και με την ευκαιρία, μιας και είπα για τη διάσκεψη της Αιγύπτου, θα ήθελα να σας ρωτήσω, τον κ. Μητσοτάκη που πανηγύριζε κιόλας για την «Ελλάδα που είναι παρούσα στις εξελίξεις».
Αλήθεια, πώς νιώσατε στον ρόλο του ντεκόρ, εκεί στα πίσω καθίσματα, την ώρα που ο Ερντογάν υπέγραφε τη συμφωνία που καθιστά την Τουρκία εγγυήτρια δύναμη στη Γάζα, με τον Τραμπ να του πλέκει πάλι το εγκώμιο;
Εσείς, κ. Βελόπουλε, που παρουσιάζεστε και ως υπερπατριώτης και είστε ταυτόχρονα ο πιο διαχρονικός υμνητής του Τραμπ, πώς νιώσατε;
Εσείς και η κυβέρνησή σας, κ. Μητσοτάκη, ο υπουργός Δικαιοσύνης εδώ μέσα, διάφορα παπαγαλάκια, που είχατε το θράσος να κολλάτε και τη ρετσινιά της υποστήριξης στον Ερντογάν σε όποιον διαδήλωνε υπέρ της Παλαιστίνης, τώρα φτάσατε στο σημείο να δίνετε πλήρη στήριξη σε ένα σχέδιο από το οποίο η Τουρκία βγαίνει ξεκάθαρα κερδισμένη.
Οπως βγήκε ξεκάθαρα κερδισμένη και από τις εξελίξεις στη Συρία, με την ανατροπή του Ασαντ, για τις οποίες επίσης πανηγυρίζατε κι εσείς και τα υπόλοιπα κόμματα, και τώρα χαριεντίζεστε με τους τζιχαντιστές τρομοκράτες φίλους του Ερντογάν, που κυβερνούν εκεί. Και καλά τον Ασαντ τον είπε ο κ. Μητσοτάκης στυγνό δικτάτορα, μάλιστα. Ο Τζολάνι, ο ηγέτης τζιχαντιστής, τρομοκράτης του ISIS, τι είναι; Κάνα περιστέρι της ειρήνης και της δημοκρατίας; Σαν δεν ντρέπεστε!
Ο κ. Γεραπετρίτης μάλιστα τους κάλεσε να είναι συμπεριληπτικοί! Ναι, καλά ακούσατε, συμπεριληπτικοί τζιχαντιστές! Κατά τα άλλα το πρόβλημά σας με τους Παλαιστίνιους ήταν ο ισλαμικός φονταμενταλισμός της Χαμάς.
Προσπαθήσατε επίσης να κολλήσετε και τη ρετσινιά του αντισημιτισμού σε όποιον στηρίζει τα δίκαια αιτήματα του παλαιστινιακού λαού.
Μάλιστα, ο Γεωργιάδης ήρθε εδώ προχθές να απαντήσει σε Ερώτηση της βουλευτή του ΚΚΕ, της Βιβής Δάγκα, για τα προβλήματα του ΕΣΥ, και αντί για αυτό άρχισε να τσιρίζει, όπως κάνει συνήθως, για να βγουν τα γνωστά βίντεο στα social, και να κατηγορεί το ΚΚΕ ότι μισεί τους Εβραίους!!!!
Τι να πει τώρα κανείς; Να πούμε για τη Φεντερασιόν, τη σοσιαλιστική οργάνωση από τη Θεσσαλονίκη που, με τον επικεφαλής της, τον Αβραάμ Μπεναρόγια, ήταν από τους ιδρυτές του ΣΕΚΕ το 1918, που το 1924 μετονομάστηκε σε ΚΚΕ;
Θα σας πω όμως και κάτι άλλο που ίσως κάποιοι, ίσως οι περισσότεροι εδώ μέσα, δεν γνωρίζετε. Εδώ απέξω, στη Βουλή υπάρχει μια τιμητική πλάκα για τους Ελληνες Εβραίους βουλευτές που ήταν θύματα του Ολοκαυτώματος. Οι 3 από τους 8 βουλευτές, που αναγράφονται στην τιμητική πλακέτα, ήταν βουλευτές του ΚΚΕ. Για να ξέρετε σε ποιους απευθύνεστε…
Φυσικά, δεν τα λέμε αυτά γιατί πιστεύουμε ότι μπορεί να μάθει ποτέ πραγματική Ιστορία ο ανιστόρητος Γεωργιάδης, ούτε για να δώσουμε διαπιστευτήρια σε κάποιον που έκανε πριν καριέρα αντισημιτισμού και τώρα απλά τα έχει γυρίσει τούμπα, για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει, ίσως κι ο κ. Μητσοτάκης.
Τα λέμε αυτά κύριε πρωθυπουργέ γιατί, αν δεν τον μαζέψετε – δεν είστε εδώ μέσα, φύγατε πριν από λίγο – αν δεν καταδικάσετε αυτές τις δηλώσεις του, σημαίνει ότι είστε εσείς ο ίδιος από πίσω.
Το κλείνω εδώ για την ώρα, αλλά αν χρειαστεί θα επανέλθουμε.
Τα περιβόητα «ήρεμα νερά» κυβερνητικό κατασκεύασμα για την προώθηση του παζαριού για τη ΝΑΤΟική συνοχή
Συνολικά, η επικίνδυνη πολιτική της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και σε ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς εκφράζεται και στην πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με πάρα πολύ επικίνδυνες προεκτάσεις. Είπατε πολλά για αυτό το θέμα κύριοι της κυβέρνησης και ο κ. Μητσοτάκης σήμερα.
Σας προκαλώ, όμως, να θυμηθείτε τι λέγατε εσείς και τα κυβερνητικά στελέχη μετά τη ΝΑΤΟική Σύνοδο Κορυφής στο Βίλνιους, τον Ιούλη του 2023, εκεί όπου αποφασίστηκε ο λεγόμενος «οδικός χάρτης» επανεκκίνησης των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων, υπό την αιγίδα φυσικά του ΝΑΤΟ και της σταθερότητας στον ΝΑ άξονά του.
Καλλιεργούσατε στον λαό ψεύτικες προσδοκίες, με σκοπιμότητα, για να κινηθούν οι διαπραγματεύσεις στις ράγες αυτών των ευρωατλαντικών σχεδίων και να διαμορφωθούν οι όροι ενός οδυνηρού συμβιβασμού σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, ακόμα και της κυριαρχίας της.
Η κυβέρνηση έλεγε ότι μοναδική διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι η οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, αλλά αυτό στην πράξη διαψεύστηκε, για άλλη μια φορά, γιατί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κατατέθηκε και πάλι το προκλητικό πακέτο διεκδικήσεων του τουρκικού κράτους.
Ποιο είναι αυτό το πακέτο;
– Αμφισβητεί μέρος των ελληνικών νησιών και βραχονησίδων και το δικαίωμα των ελληνικών νησιών σε Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
– Αξιώνει την αποστρατικοποίηση πολλών ελληνικών νησιών.
– Από το 1995 ισχύει το Casus Belli, σε περίπτωση επέκτασης των χωρικών υδάτων μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο, όπως προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο στη Θάλασσα.
– Η θρησκευτική, μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη χαρακτηρίζεται ως «τουρκική μειονότητα», σε αντίθεση με τη Συνθήκη της Λοζάνης. Και άλλα…
Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι αν θα γίνεται διάλογος μεταξύ δύο κρατών, αλλά με ποιο περιεχόμενο γίνεται. Και ο ελληνοτουρκικός διάλογος είναι ναρκοθετημένος, αναπτύσσεται εν μέσω τετελεσμένων και πολλαπλασιάζει τις διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης. Αυτό το αποκρύπτει η κυβέρνηση, προβάλλοντας κυρίως τα αποκαλούμενα «θετικά μέτρα» που περιλαμβάνουν επιχειρηματικές συμφωνίες, στην υπηρεσία των ελληνικών οικονομικών ομίλων.
Αξιολογώντας όλα αυτά τα γεγονότα, το ΚΚΕ εξαρχής αποκάλυψε ότι τα περιβόητα «ήρεμα νερά» αποτέλεσαν κυβερνητικό κατασκεύασμα, που χρησιμοποιήθηκε για την προώθηση της βασικής επιδίωξης, του παζαριού για τη ΝΑΤΟική συνοχή στην περιοχή, λόγω των αναγκών που προκαλεί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία.
Μιλάμε για κατασκεύασμα, γιατί δεν μπορεί να προβάλλεται ισχυρό πακέτο διεκδικήσεων από τη γειτονική χώρα και η κυβέρνηση να μιλάει για «ήρεμα νερά», επειδή μειώθηκαν οι παραβιάσεις στον ελληνικό εναέριο χώρο. Ομως τα ίδια τα στοιχεία ξετινάζουν τους ισχυρισμούς σας.
Ποια «ήρεμα νερά»;
- Το διάστημα Γενάρη – Σεπτέμβρη 2025 είχαμε 164 παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου Χώρου με πολεμικά μαχητικά και 171 παραβιάσεις από drones.
- Από τον Γενάρη μέχρι τον Αύγουστο είχαμε, για την ακρίβεια, 1.899 παραβιάσεις των ελληνικών Χωρικών Υδάτων.
Προειδοποιήσαμε τεκμηριωμένα ότι τα «ήρεμα νερά» μπορούν να μετατραπούν άμεσα στο αντίθετό τους, να γίνουν ταραγμένα, να οξυνθεί η κατάσταση, με εντάσεις, ακόμα και κρίσεις, γιατί παραμένει η αιτία που τα προκαλεί. Αυτό αποδεικνύεται στην πράξη.
Οι σχέσεις των αστικών τάξεων Τουρκίας και Ελλάδας είναι σχέσεις, φυσικά, έντονου ανταγωνισμού, αφού και οι δύο διεκδικούν για τον εαυτό τους τον ρόλο του ενεργειακού και μεταφορικού κόμβου στην περιοχή.
Παράλληλα είναι σχέσεις συνεργασίας για προώθηση κυρίως κάποιων επιχειρηματικών πακέτων, με κριτήριο την κερδοφορία τους, σε κάθε περίπτωση όμως κόντρα στα πραγματικά συμφέροντα των δύο λαών.
Σ’ αυτή τη φάση οι αντιθέσεις διευρύνονται σε σοβαρά πεδία των διμερών σχέσεων. Αυτό συμβαίνει και στην υπόθεση του περιβόητου καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, ενός έργου που έχει εγκριθεί από την ΕΕ για τη στήριξη της «πράσινης μετάβασης», αλλά δεν αφορά μόνο αυτό. Είναι έργο συνδεδεμένο με την υλοποίηση του «ινδικού εμπορικού δρόμου», που αποτελεί βασικό πεδίο ανταγωνισμού του ευρωατλαντικού και του ευρασιατικού άξονα. Απ’ τη μια ο ευρωατλαντικός άξονας, απ’ την άλλη ο ευρασιατικός.
Η κυβέρνηση θα διαψευστεί και πάλι για τον εφησυχασμό που καλλιεργεί
Αυτός ο ανταγωνισμός είναι που βάζει σφραγίδα στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, αλλά πάνω εκεί διασταυρώνονται και τα συμφέροντα της ελληνικής και της τουρκικής άρχουσας τάξης, ακόμα και τμημάτων της κυπριακής άρχουσας τάξης, όπως βλέπουμε από τις τελευταίες εξελίξεις.
Από την αρχή τέθηκαν τα ζητήματα του «υψηλού γεωπολιτικού ρίσκου» και της βιωσιμότητας, που έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις σήμερα, και η κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα αποσιωπούν ότι το έργο αυτό το πληρώνει ο ίδιος ο λαός, ο οποίος θα συνεχίσει να υποφέρει από την πανάκριβη ηλεκτρική ενέργεια και φυσικά από ενεργειακή φτώχεια.
Υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα:
Τι έγινε τον Ιούλη του 2024 στην Κάσο και την Κάρπαθο κατά τη διάρκεια των ερευνών του ιταλικού πλοίου;
Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό, γιατί εκεί η Τουρκία αμφισβήτησε το δικαίωμα των ερευνών για την πόντιση καλωδίου στην ανοιχτή θάλασσα και έκανε παρέμβαση για τον περιορισμό των ερευνών στα 6 ναυτικά μίλια των χωρικών υδάτων, ως μια μόνιμη πρακτική αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Επί της ουσίας τέθηκε ζήτημα θαλάσσιας δικαιοδοσίας και αμφισβήτησης του δικαιώματος των νησιών σε Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, διεκδικώντας αβάσιμα Υφαλοκρηπίδα σε περιοχή που δεν της ανήκει, στο όνομα του Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου. Μην προσπαθείτε λοιπόν να ωραιοποιήσετε τις σχέσεις με τη Λιβύη, όπως κάνατε πριν από λίγο, κύριε πρωθυπουργέ. Μην αποσιωπάτε ότι τον Ιούλιο του 2025 η Λιβύη κατέθεσε στον ΟΗΕ χάρτη με εξωτερικά όρια υφαλοκρηπίδας έως την Κρήτη.
Οι αναφορές ότι «ο ελληνικός σχεδιασμός αποτελεί ήδη μέρος του ευρωπαϊκού κεκτημένου» – που αναμασά η κυβέρνηση αλλά και η σοσιαλδημοκρατία εδώ μέσα – είναι παντελώς έωλες.
Τέτοιου είδους προσεγγίσεις έχουν ακυρωθεί στην πράξη, από την ίδια την ευρωενωσιακή πρακτική και την προώθηση των στρατηγικών σχεδίων, των σχέσεων της ΕΕ με την Τουρκία.
Αλλά δεν είναι μόνο το καλώδιο, είναι και οι αντιδράσεις της Τουρκίας για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό, που φέρατε με καθυστέρηση 4 χρόνων. Οπως και για το «περιβαλλοντικό πάρκο» στο Αιγαίο. Και τα παραδείγματα δεν έχουν τέλος, θα πούμε κι άλλα αν χρειαστεί στη δευτερολογία.
Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση καλλιεργεί εφησυχασμό και μιλάει για την απρόσκοπτη άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενώ η πραγματικότητα την διαψεύδει διαρκώς. Ετσι θα διαψευστείτε – και σας το υπογράφουμε αυτό – και για τους τωρινούς σας πανηγυρισμούς με αφορμή το ενδιαφέρον της αμερικανικής «Chevron» για τα ελληνικά οικόπεδα, την ώρα που αυτή κάνει μπίζνες και με την Τουρκία.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας αμφισβητούνται και ότι ο λαός μας μπαίνει σε κινδύνους εξαιτίας της πολιτικής της εμπλοκής που ακολουθεί η κυβέρνηση και στηρίζουν, επί της ουσίας, άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου.
Αυτή την πραγματικότητα, όσο κι αν προσπαθείτε να την κρύψετε, την καταλαβαίνουν σήμερα όλο και περισσότεροι.
Και θα φροντίσουμε να την καταλάβουν και οι υπόλοιποι, να σας κάνει ο λαός και η νεολαία τη ζωή δύσκολη σε σχέση με όλα όσα μαγειρεύετε…
ΤΕΧΝΕΣ
Σάββατο 18 Οχτώβρη 2025 – Κυριακή 19 Οχτώβρη 2025
Τζον Ρηντ: Ο δημοσιογράφος που έζησε την Οκτωβριανή Επανάσταση
«Ο Τζον Ρηντ έδωσε μια πιστή και ζωντανή απεικόνιση των γεγονότων που είχαν για τον κόσμο τεράστια σημασία. Το έργο του θα μείνει για πάντα το καλύτερο βιβλίο για την Οκτωβριανή Επανάσταση» – Β. Ι. Λένιν.
Στις 19 Οκτωβρίου 1920, σε ένα νεκροταφείο της Μόσχας, δίπλα στα τείχη του Κρεμλίνου, ανάμεσα στους ήρωες της Οκτωβριανής Επανάστασης θάφτηκε ένας Αμερικανός, απόφοιτος του Χάρβαντ.
Ονομαζόταν Τζον Ρηντ. Ηταν μόλις 33 ετών, μα είχε ήδη προλάβει να καταγράψει, με την οξυδέρκεια του μάρτυρα και τη φλόγα του επαναστάτη, ένα γεγονός που άλλαξε τον 20ό αιώνα. Το έργο του, «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο», το 1919, δεν είναι απλώς δημοσιογραφία, είναι η ζώσα καρδιά της Ιστορίας.
Πριν απ’ αυτό, όμως, το 1914 δημοσίευσε ένα άλλο βιβλίο, «Το Επαναστατημένο Μεξικό», υποστηρίζοντας τον επαναστατικό αγώνα του μεξικανικού λαού και καταδικάζοντας την ανάμειξη των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας. Το 1916 δημοσίευσε το βιβλίο «Ο πόλεμος στην Ανατολική Ευρώπη», όπου αποκάλυψε τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου. Ως πολεμικός ανταποκριτής τον Αύγουστο του 1917 πήγε στη Ρωσία, συναντήθηκε πολλές φορές με τον Λένιν, συνδέθηκε με τους μπολσεβίκους και χαιρέτισε θερμά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Το βιβλίο του απέκτησε παγκόσμια φήμη και εκτιμήθηκε πολύ από τον Β. I. Λένιν, που του έγραψε και την εισαγωγή.
Ο Ρηντ δεν έγραψε ως παρατηρητής, αλλά ως μέτοχος. Ηταν παρών στις οδομαχίες της Πετρούπολης, στα Σοβιέτ, όταν η εξουσία άλλαζε χέρια, και στα εργοστάσια, όπου ο προλετάριος σήκωνε για πρώτη φορά το κεφάλι στην εξουσία.
Αυτό όμως που έκανε το βιβλίο του αθάνατο δεν ήταν μόνο η αντικειμενικότητα, η λεπτομερής περιγραφή των γεγονότων και η συλλογή ντοκουμέντων, αλλά η αφοσίωση στην αλήθεια της τάξης.
Ο Ρηντ πίστεψε βαθιά στην υπόθεση που περιέγραφε, γι’ αυτό και μπόρεσε να την καταγράψει με τέτοια ακρίβεια, με γλαφυρότητα, πάθος και ρυθμό.
Οι μέρες του Οκτώβρη όπως τις έζησε ένας Αμερικανός
Οι «Δέκα μέρες» δεν είναι μια απλή ιστορική αφήγηση, είναι η εγγραφή εκείνης της μεγάλης στιγμής που ο λαός αποκτά συνείδηση του εαυτού του και του ρόλου του.
Ο Ρηντ δείχνει το πώς οι εργάτες και οι στρατιώτες, οι γυναίκες, οι ναύτες και οι αγρότες μετατράπηκαν από «μάζα» σε δραστικό ιστορικό υποκείμενο. Μέσα από την ταραχή, τις συγκρούσεις, τις αντιφάσεις, καταγράφει την ανάδυση μιας καθαρής αλλά μεγαλειώδους εικόνας: Της εικόνας του λαού που παίρνει στα χέρια του την εξουσία, ως δικαίωμα που κέρδισε με κόπο, αίμα, γενναιότητα και επίγνωση.
Η δύναμη του Ρηντ είναι η ανθρωπογραφία. Γράφει για ανθρώπους που μαθαίνουν να στέκονται όρθιοι. Ελεγε:
«Οι μπολσεβίκοι κατά τη γνώμη μου όχι μόνο δεν είναι δύναμη καταστροφής, αλλά το μοναδικό κόμμα στη Ρωσία που έχει δημιουργικό πρόγραμμα και αρκετή εξουσία για να το πραγματοποιήσει. Ο,τι και να σκέφτονται οι άλλοι για τον μπολσεβικισμό, η Ρωσική Επανάσταση είναι αναντίρρητα ένα από τα μεγαλειωδέστερα συμβάντα στην Ιστορία της ανθρωπότητας και η άνοδος των μπολσεβίκων στην εξουσία ένα γεγονός με παγκόσμια σημασία».
Το βιβλίο του αυτό πρέπει να διαβαστεί – ξανά και ξανά – από τους εργάτες όλων των χωρών, από όλους μας. Γιατί μέσα στις σελίδες του δεν θα συναντάει κανείς μια «ουτοπία», αλλά την πραγματική διαδικασία της χειραφέτησης.
Βλέπει πώς η προλεταριακή επανάσταση δεν γεννήθηκε από τη βία, αλλά από την αναγκαιότητα. Δεν ήταν πραξικόπημα, αλλά ιστορική νομοτέλεια.
Καταλαβαίνει ότι η Ιστορία δεν γράφεται από «ηγέτες», αλλά από τάξεις που συνειδητοποιούν τη δύναμή τους.
Οχι μόνο σπουδαίος ρεπόρτερ, αλλά και ένας ποιητής της πράξης
Σε μια εποχή όπως η δική μας, που η ενημέρωση έχει μετατραπεί σε θόρυβο, ο Τζον Ρηντ θυμίζει τι σημαίνει δημοσιογραφία ως πράξη ευθύνης.
Δεν «κάλυψε» την επανάσταση, την έζησε με το σώμα του.
Δεν υπέγραψε ανταποκρίσεις, υπέγραψε τη μαρτυρία του με την ίδια του τη ζωή.
Οι σημερινοί «πολυθεματικοί» δημοσιογράφοι, των τηλεπαραθύρων και των αλγορίθμων, μοιάζουν φτωχοί συγγενείς μπροστά σε εκείνον, που πήρε το ρίσκο να σταθεί απέναντι στην Ιστορία όχι ως θεατής, αλλά ως συμμέτοχος.
Το σημαντικό έργο του αποκτά νέα επικαιρότητα σε μια εποχή πολέμων, φτώχειας και κοινωνικής αποσύνθεσης, όπου ο εργαζόμενος ξαναγίνεται αριθμός και η αλήθεια αντικαθίσταται από την «εξίσωση απόψεων».
Ο Ρηντ αν ζούσε σήμερα δεν θα επέλεγε να γράψει για «γεγονότα», αλλά κυρίως για αιτίες.
Ο Ρηντ δεν ήταν απλώς ένας καλός ρεπόρτερ, ήταν ποιητής της πράξης.
Ενας γεμάτος πάθος επαναστάτης, ένας κομμουνιστής, που καταλάβαινε το νόημα των γεγονότων και του μεγάλου αγώνα.
Γι’ αυτό και ανήκει στην ίδια κατηγορία με όσους πίστεψαν ότι η δημοσιογραφία μπορεί να είναι μορφή επανάστασης.
Αφηγούμενος μάλιστα την ιστορία εκείνων των μεγάλων ημερών, έλεγε το 1919: «Προσπάθησα να εκθέσω τα γεγονότα με το μάτι του ευσυνείδητου χρονικογράφου, που ενδιαφέρεται ν’ αποδώσει την αλήθεια».
Η φράση του Λένιν, που χαρακτήρισε το βιβλίο του «πιστή και λαμπρή απεικόνιση των γεγονότων», δεν ήταν φιλοφρόνηση. Ηταν αναγνώριση της ιστορικής ευθύνης της γραφής.
Για τους εργάτες όλου του κόσμου, η ανάγνωση του έργου του «κόκκινου» Ρηντ είναι μάθημα ταξικής μνήμης.
Για τους νέους δημοσιογράφους είναι υπόμνηση ήθους, ότι δηλαδή ο λόγος έχει νόημα μόνο όταν υπηρετεί το αληθινό.
Και για όλους εμάς, το έπος που έγραψε είναι υπενθύμιση πως ο άδικος κόσμος αλλάζει όχι με αυτά που γράφονται γι’ αυτόν, αλλά όταν αυτά γράφονται από εκείνους που αποφασίζουν να τον αλλάξουν.
Της
Σεμίνας ΔΙΓΕΝΗ
Πηγή : Ριζοσπάστης 18 – 19 / 10 -2025