31 -10 –1888
Γεννιέται ο συγγραφέας και ποιητής Ναπολέων Λαπαθιώτης. «Η κομμουνιστική κοινωνία είναι το τελευταίο ατού της ταλαιπωρημένης ανθρωπότητας. Αν αποτύχει και σ’ αυτό, δεν της μένει παρά να επιστρέψει στο σκοτάδι και στην αποκτήνωση». Αυτήν την αλήθεια διατύπωσε στα 1932 με σαφήνεια ο ποιητής Ναπολέων Λαπαθιώτης . Το αξιοπερίεργο είναι ότι δεν την διατύπωσε ένας αγωνιστής κομμουνιστής, αλλά ένας μεγαλοαστός εστέτ, ένας Αθηναίος δανδής, ένας ρομαντικός ποιητής, που έδωσε τέλος στη ζωή του, κουρασμένος από τη σκληρή πραγματικότητα του καιρού του. Τα ερωτήματα που εγείρονται από μια τέτοια αντιφατική στάση, δεν είναι εύκολο να απαντηθούν, αν δεν επιχειρήσουμε να εξετάσουμε τις αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν τη ζωή του ποιητή, σε σχέση με τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες της εποχής του.
Μοναχογιός του Λεωνίδα Λαπαθιώτη, ανώτερου αξιωματικού που συμμετείχε ενεργά με το Κόμμα των Φιλελευθέρων στην πολιτική ζωή του τόπου, και της Βασιλικής Παπαδοπούλου, ανιψιάς του Χαρίλαου Τρικούπη, μεγάλωσε σε ένα στοργικό οικογενειακό περιβάλλον και πήρε εξαιρετική για την εποχή του μόρφωση. Αν και ήταν πτυχιούχος της Νομικής, δεν χρειάστηκε ποτέ να ασκήσει κανένα επάγγελμα, αλλά αφοσιώθηκε στην Τέχνη. Ανήκε, επομένως, στους λίγους προνομιούχους νέους της αστικής κοινωνίας, που η καλή οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους επέτρεπε μια τέτοια επιλογή. Ωραιοπαθής, μποέμ, θαυμαστής του Οσκαρ Ουάιλντ και των απόψεών του, ήταν ο εκλεκτός των αθηναϊκών σαλονιών και ταυτόχρονα ο νυκτόβιος περιπατητής των αθηναϊκών δρόμων. Αν και πολυγραφότατος, με μεγάλη δυσκολία δημοσίευε τα έργα του. Την πρώτη και μοναδική ποιητική του συλλογή την εξέδωσε το 1939, πέντε χρόνια πριν την αυτοκτονία του. Στη διάρκεια της Κατοχής, έχοντας χάσει και τους δυο γονείς του, ζει ξεχασμένος, εξαθλιωμένος και εθισμένος πλέον στα ναρκωτικά στο σπίτι του στα Εξάρχεια. Εχει ξεπουλήσει την οικογενειακή περιουσία και ένα μεγάλο μέρος της εξαιρετικής βιβλιοθήκης του. Τα ξημερώματα της 8ης Γενάρη 1944, ο Ναπολέων Λαπαθιώτης αυτοκτόνησε με περίστροφο σε ηλικία 56 ετών. Η κηδεία του έγινε με έρανο της «Νέας Εστίας». Ο ποιητής δεν άντεχε πια να ζει μέσα στα αδιέξοδά του. Είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο εξαθλίωσης και απόγνωσης, ώστε ένιωθε ότι η ζωή δεν είχε να του δώσει τίποτα πια. «Από κούραση και όχι από φτώχεια», μας λέει ο Βάρναλης, αυτοκτόνησε ο ποιητής. Κι είχε απόλυτο δίκιο, μιας και ο Λαπαθιώτης, ευνοημένος από την τύχη, πίστεψε ότι αυτή η εύνοια δεν θα είχε τέλος και αναζητούσε το ακατόρθωτο.
31 10 1940
Ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης απευθύνει από τα κρατητήρια της Ασφάλειας το περίφημο Ανοιχτό Γράμμα του καλώντας τον ελληνικό λαό σε αντίσταση κατά του φασίστα εισβολέα:
«Προς το λαό της Ελλάδας.
Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα, με σκοπό να την υποδουλώσει και να την εξανδραποδίσει. Σήμερα, όλοι οι Ελληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα, ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούρια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.
Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα ‘ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.
Αθήνα, 31 του Οχτώβρη 1940,
Νίκος Ζαχαριάδης
Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ».
Πεθαίνει ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου Φεντερίκο Φελίνι (Federico Fellini) .
Από παιδί είχε ιδιαίτερη αδυναμία στον κόσμο των σαλτιμπάγκων, των μαριονετών, του μιούζικ χολ. Καθοριστική για τη ζωή του, αλλά και ορισμένες ταινίες του θα είναι η αυστηρή εκπαίδευση του πάτερ Καρισίμι στο κολέγιο του Φανό. Γοητεύεται από ιστορίες φανταστικές πέρα από την πραγματικότητα, καθώς και από πρόσωπα και φιγούρες περιθωριακές και εκκεντρικές.
Αλώστε, είναι ενδεικτικό ότι σε πολλές ταινίες του, πρωταγωνιστικούς ρόλους έχουν κλόουν, νάνοι, τρελοί του χωριού. Ο μεγάλος δημιουργός προσέγγισε τον κόσμο του κινηματογράφου μέσα από τη γελοιογραφία και το σκίτσο, από τότε που ήταν στα θρανία. Αφού για ένα διάστημα δούλεψε στα καφενεία του Ρίμινι, φτιάχνοντας τα πορτρέτα των πελατών. Με την ταινία «Οι Βιτελόνι», που γύρισε το 1953, θα γνωρίσει την πρώτη του επιτυχία στο χώρο του κινηματογράφου. Τα έργα του συνδυάζουν όνειρα, φαντασία και πάθος.
Το 1954 κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας και το 1960 τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών. Το 1956, το 1961 και το 1974 κέρδισε το βραβείο της Ένωσης Κριτικών της Νέας Υόρκης.
Πήρε τέσσερις φορές, το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας: το 1956 για το «Λα Στράντα», το 1957 για το «Οι νύχτες της Καμπίρια», το 1963 για το «8 ½» και το 1974 για το «Θυμάμαι» και προτάθηκε τέσσερις φορές για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για τις ταινίες: «Γλυκιά ζωή» το 1961, «8 ½» το 1963, «Σατυρικόν» το 1970 και «Θυμάμαι» το 1975. Το 1993 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε Τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο του έργου του.
30 – 10 – 2011
Οι εργάτες της «Χαλυβουργίας Ελλάδος» στον Ασπρόπυργο απαντούν στους εκβιασμούς και τις απειλές της εργοδοσίας για μειώσεις μισθών και απολύσεις με την κήρυξη απεργίας διαρκείας
Εναντίον τους επιστρατεύτηκε κάθε μέσο που είχε στη διάθεσή της η εργοδοσία, η απειλή της πείνας και της ανεργίας, τα αστικά ΜΜΕ που χυδαία συκοφαντούσαν τον αγώνα τους και βεβαίως η κρατική καταστολή, τα ΜΑΤ.
Παρόλα αυτά, η ηρωική απεργία των χαλυβουργών θα διαρκέσει 9 ολόκληρους μήνες, με τη συνδρομή και ενός πρωτοφανούς κύματος ταξικής αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε στις γραμμές της εργατικής τάξης της χώρας μας, αλλά και διεθνώς.
Μοιράσου το…
Ετικέτες: Σαν Σήμερα
Πηγή : ALT.GR