ΒΙΒΛΙΟ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ
«Ναυάγια» αυταπατών κάπου μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης
Ενα πολιτικό «Αρλεκιν» με μπόλικες δόσεις πολιτικού κουτσομπολιού, αμοραλισμού και ξετσίπωτης κοροϊδίας του λαού, και πάνω απ’ όλα γεμάτο με δηλώσεις νομιμοφροσύνης στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ είναι το πολυδιαφημισμένο βιβλίο Τσίπρα. Και τα όσα καταγράφονται εκεί – λίγο πολύ γνωστά – θα ήταν πραγματικά ανάξια λόγου, αν δεν είχαν το βλέμμα «μπροστά»: Στην προσπάθεια να νεκραναστήσουν τις χρεοκοπημένες σοσιαλδημοκρατικές – αντιδραστικές αυταπάτες, αυτήν τη φορά με τον μανδύα του «νέου πατριωτισμού», στην προσπάθειά τους να στοιχίσουν τον λαό στους στόχους του κεφαλαίου. Ολα αυτά σε συνθήκες που μια νέα καπιταλιστική κρίση καραδοκεί και τα αστικά επιτελεία καλούν τον λαό να συνηθίσει να βλέπει φέρετρα να γυρνάνε από τα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Διαπιστευτήρια με το βλέμμα στα όσα είναι μπροστά
Σε αυτό το «μπροστά» έχει στραμμένο το βλέμμα το διήγημα Τσίπρα, το οποίο εστιάζει κυρίως στην περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να δικαιωθεί και να δικαιώσει τις αντιλαϊκές επιλογές του.
Να θυμίσει στο κεφάλαιο τις υπηρεσίες που πρόσφερε η κυβέρνησή του, η οποία κατάφερε μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, έντασης των ανταγωνισμών στο εσωτερικό της Ευρωζώνης (όπως και μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ), απότομης και μεγάλης φθοράς του αστικού πολιτικού συστήματος και μεγάλης λαϊκής δυσαρέσκειας, να «βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά».
Να παραδώσει στην αστική τάξη ένα ακόμα πιο πλούσιο αντεργατικό πλαίσιο, τα κρατικά ταμεία γεμάτα από τη φοροληστεία του λαού, πρόσβαση σε φτηνότερο δανεισμό με «εγγυητική» ένα τρίτο μνημόνιο, τη χώρα ακόμα πιο «γερά δεμένη» στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και συμμαχίες, κυρίως μέσα από την «αναβαθμισμένη» σχέση με τις ΗΠΑ.
Και βέβαια, να σπείρει την απογοήτευση, την αντιδραστικοποίηση και τη λογική του καπιταλιστικού μονόδρομου σε ευρύτερα εργατικά – λαϊκά στρώματα.
Ολα αυτά περνάνε λίγο – πολύ μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, αποτυπώνοντας γλαφυρά τη βρωμοδουλειά που κλήθηκε να βγάλει σε πέρας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πίσω από τις διακηρύξεις περί «σκισίματος των μνημονίων», «σύγκρουσης» κ.ο.κ., με τον Τσίπρα να ξαναβαφτίζει «το κρέας ψάρι» με τα περί «φιλολαϊκής» εξόδου από την κρίση.
Και μπορεί η «αυτοκριτική» και οι κρίσεις για το υπουργικό συμβούλιο που ο ίδιος συγκρότησε τον Γενάρη του 2015, να αφορούν την προσπάθεια το σύστημα να ξαναεμπιστευτεί τον «έμπειρο» και «ώριμο» πλέον Τσίπρα, στην πραγματικότητα όμως επιβεβαιώνει ότι «οι κατάλληλοι άνθρωποι βρέθηκαν στην κατάλληλη θέση» για να φέρουν σε πέρας τη δουλειά που ανέλαβε ο «όλος ΣΥΡΙΖΑ», κοροϊδεύοντας τον λαό με τις αυταπάτες περί φιλολαϊκών κυβερνήσεων και «ρήξεων» στο έδαφος του καπιταλισμού.
Επιτιθέμενοι μάλιστα στο ΚΚΕ, που «κόντρα στο ρεύμα» όχι μόνο δεν έδινε «χέρι βοήθειας» στην εξαπάτηση, αλλά αποκάλυπτε τις αυταπάτες αυτές, επιτελώντας και τότε όπως και σήμερα τον ρόλο του, πρωτοστατώντας στην οργάνωση και κινητοποίηση του λαού απέναντι σε κάθε εκδοχή της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, δείχνοντας ότι η διέξοδος βρίσκεται στη σύγκρουση για την ανατροπή και όχι σε μια δήθεν «φιλολαϊκή» διαχείριση του σάπιου συστήματος.
Στάση που ήταν και είναι καρφί στο μάτι του συστήματος, όπως φαίνεται από τις αναφορές του Τσίπρα στο βιβλίο και τα «μπαγιάτικα» που επιστρατεύει για να κολλήσει τη ρετσινιά του «αναχωρητισμού» στο ΚΚΕ, επειδή δεν δέχεται να στηρίξει κυβερνήσεις που τσακίζουν τον λαό.
«Πολλοί τότε, αλλά και σήμερα, πίστευαν και πιστεύουν ότι δεν έπρεπε να “λερώσουμε τα χέρια μας” … Κάνουν λάθος! Κι έχει τη σημασία του για το αύριο και τον ρόλο της Αριστεράς να γίνει αυτό σαφές», λέει μεταξύ άλλων, επιβεβαιώνοντας ότι η επίθεση στο ΚΚΕ και στη στρατηγική του είναι το άλλο μισό των διαπιστευτηρίων στο κεφάλαιο, από τον υπό διαμόρφωση εναλλακτικό κυβερνητικό πόλο της σοσιαλδημοκρατίας.
«Εχέγγυο» η αναβάθμιση στα σχέδια ΗΠΑ – ΝΑΤΟ
Κι αν οι αποστολές που ανέλαβε με επιτυχία στο επίπεδο της οικονομίας είναι η μια «σφραγίδα» στην ανανέωση των διαπιστευτηρίων Τσίπρα, η άλλη είναι σίγουρα η εκτόξευση της εμπλοκής επί ημερών του στα σχέδια ΗΠΑ – ΝΑΤΟ.
Ο Τσίπρας άλλωστε και εδώ δεν κρύβει λόγια, περιγράφοντας το πώς επί θητείας του ως πρωθυπουργού «προώθησα, με την κινητοποίηση του Νίκου Κοτζιά και του Βαγγέλη Καλπαδάκη, την ουσιαστική αναβάθμιση της στρατηγικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ», τόσο κατά την περίοδο που Πρόεδρος ήταν ο Μπ. Ομπάμα (παρεμβαίνοντας κατά τον Τσίπρα παρασκηνιακά για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη απέναντι στη Γερμανία), όσο και κατά την περίοδο του κατά τα άλλα… αυταρχικού ηγέτη Τραμπ, με την «καθιέρωση Στρατηγικού Διαλόγου Ελλάδας – ΗΠΑ (…) την ενίσχυση της διμερούς αμυντικής συνεργασίας (…) την προώθηση της συνεργασίας “3+1” με το Ισραήλ», καθώς και την προώθηση των ενεργειακών και άλλων σχεδιασμών των ΗΠΑ στην περιοχή, όπως με το «East Med Act» και τον αντίστοιχο αγωγό.
Αυτά, όπως και τη ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών (με τη «σημαντική συμβολή» του αναπληρωτή υπουργού των ΗΠΑ Ουές Μίτσελ, όπως λέει, και στόχο την «επαναφορά» της αστικής τάξης «στον ηγετικό της ρόλο στη Βαλκανική Χερσόνησο»), τις προσπάθειες για να «τρέξουν» οι διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, την προσήλωση στις σχέσεις με το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ που «αναβαθμίστηκαν κατά την περίοδο της διακυβέρνησής μας, με εμφανές όφελος για την εξωτερική μας πολιτική», παρουσιάζει ως «εχέγγυα» στην αστική τάξη, ενόψει και όσων είναι μπροστά σε συνθήκες κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, πολεμικής προετοιμασίας και «διευθετήσεων» που έχουν δρομολογηθεί.
Ενώ ξεχωρίζοντας τις υπηρεσίες της σοσιαλδημοκρατίας στην προσπάθειά της να «ψαλιδίσει» τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του λαού μας, προσπαθεί να παρουσιάσει ότι «η ελληνική κοινή γνώμη υποστήριξε» την αναβάθμιση της σχέσης με τις ΗΠΑ (πιθανόν γι’ αυτό η κυβέρνησή του φόρτωσε τον μισό ποινικό κώδικα στους φοιτητές που διαμαρτύρονταν στο άγαλμα του μακελάρη Τρούμαν).
Σοσιαλδημοκρατία έτοιμη να «ξαναλερώσει τα χέρια της»
Επανάληψη λοιπόν αυτού του έργου ετοιμάζουν τα αστικά επιτελεία, εξ ου και ο Τσίπρας ξαναζεσταίνει τις «ξινισμένες» σούπες και τα γνωστά μυθεύματα για τη στράτευση του λαού στα σχέδια της αστικής τάξης:
- Παρουσιάζοντας την καπιταλιστική ανάπτυξη, τον «παραγωγικό αναπροσανατολισμό» στα νέα προτάγματα του κεφαλαίου, την υποταγή των εργαζομένων διά της «εργασιακής ειρήνης», ως προϋπόθεση δήθεν για να μειώνονται οι ανισότητες.
- Καλώντας τον λαό να στοιχηθεί πίσω από έναν «φιλολαϊκό», «δημοκρατικό» και «πατριωτικό» καπιταλισμό, απέναντι στο «νέο υβριδικό μοντέλο καπιταλισμού, που συνδυάζει νεοφιλελευθερισμό και αυταρχισμό».
- Λέγοντας πως το αστικό κράτος – η δικτατορία δηλαδή του κεφαλαίου – μπορεί δήθεν να «καθοδηγεί την οικονομία με στόχο την κοινή ωφέλεια», απλά με άλλη «πολιτική βούληση» και «ρήξη με ριζωμένες νοοτροπίες», με την εξουσία και την οικονομία του κεφαλαίου στη θέση της.
- Παρουσιάζοντας την ΕΕ ως «μια κατάκτηση των λαών της ηπείρου μας» (!) που πρέπει να ενισχυθεί με… «μνημόνια εις τη νιοστή», με «κοινό υπουργό Οικονομίας», επιτάχυνση των πολεμοκάπηλων σχεδίων της με «ουσιαστική δημιουργία Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας της ΕΕ».
- Διαφημίζοντας ως κοινό «εθνικό» συμφέρον τη συμμετοχή με τα μπούνια στα πολεμοκάπηλα ευρωατλαντικά σχέδια και ως στόχο τη διεκδίκηση περισσότερων ανταλλαγμάτων για την αστική τάξη, που αποτελούν και το «διά ταύτα» της περιβόητης «πολυδιάστατης» εξωτερικής πολιτικής.
Πρόκειται για «όραμα» που όχι μόνο είναι απέναντι στις λαϊκές ανάγκες, αλλά με ευκολία θα συνυπέγραφαν και όλες οι υπόλοιπες αστικές πολιτικές δυνάμεις. Αυτή είναι και η βάση των διεργασιών για τη διαμόρφωση των εναλλακτικών της αστικής διακυβέρνησης, και για να κρυφτεί αυτή η αντιλαϊκή συμπαιγνία επιστρατεύονται και οι κάλπικες διαχωριστικές γραμμές περί «δημοκρατικών» και «αυταρχικών», «πατριωτικών» και «ιδιοτελών» υπερασπιστών του σάπιου συστήματος.
Εξάλλου, και τι αξία έχουν οι κάλπικες αυτές διαχωριστικές γραμμές αποτυπώνεται στο πόνημα Τσίπρα, όπου περιγράφονται τα όσα έτρεχαν στο παρασκήνιο, π.χ. τις επαφές του μήνες πριν την εκλογή του με τον μετέπειτα κυβερνητικό του εταίρο, τον ακροδεξιό Καμμένο, ή την πρόσκληση στον «μνημονιακό» Θεοδωράκη για σχηματισμό κυβέρνησης, δείχνοντας και πόσο «χάος» χώριζε «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές» αστικές πολιτικές δυνάμεις.
Ο λαός πάλι ούτε λωτοφάγος είναι, ούτε έχει χρόνο για άλλες αυταπάτες, διαλέγοντας ανάμεσα στη «Σκύλλα» και τη «Χάρυβδη»: Για να πιάσουν λιμάνι οι δικές του ανάγκες, η «πυξίδα» δείχνει σταθερά τον δρόμο της σύγκρουσης με το κεφάλαιο και την εξουσία του, με όλους όσοι το υπηρετούν.
Τ.
Κοντράστ
Από τη μια «φούσκες» και ατάκες, τικ – τοκ και μαρκετίστικα κόλπα, επικοινωνιακά επιτελεία και ΜΜΕ με κολλημένη κασέτα, «αχός κι ομίχλη».
Από την άλλη μια συζήτηση ουσιαστική και πλατιά, με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων, μια πείρα ζωντανή και επίκαιρη.
Από τη μια «καμαρίλα» και αμοραλισμός, μετάνοιες στο σύστημα, γλείψιμο σε Ευρωατλαντικούς και Ισραηλινούς φονιάδες, παζάρια και «deals» πίσω από κλειστές πόρτες. Ενας κόσμος σάπιος, όπως το σάπιο σύστημά τους.
Από την άλλη, ένας κόσμος «στο φως», συλλογικότητα και αλληλεγγύη, κόσμος που παλεύει και αγωνίζεται, που οργανώνει την πάλη του για μια ζωή «στο ύψος των ονείρων και των αναγκών».
Από τη μια τα «ναυάγια» των ίδιων αυταπατών, οι κάλπικες «Ιθάκες» του «ανθρώπινου καπιταλισμού», «rebranding» «σωτήρων» για τον εγκλωβισμό του λαού στον «πηγαιμό» του συστήματος για νέες κρίσεις και πολέμους.
Από την άλλη ο δρόμος της σύγκρουσης και της ανατροπής, με τον λαό πρωταγωνιστή, για την πραγματική «Ιθάκη» των αναγκών του, τον σοσιαλισμό, με την εξουσία και την οικονομία στα δικά του χέρια, ο δρόμος που φωτίζουν οι Θέσεις του 22ου Συνεδρίου του ΚΚΕ.
Ενα κοντράστ των ημερών…
Σάββατο 29 Νοέμβρη 2025 – Κυριακή 30 Νοέμβρη 2025
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΣΥΣΚΕΨΗ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΣΤΕΡΕΑΣ – ΕΥΒΟΙΑΣ
Βήμα συντονισμού και οδηγός για το τι εργατικό κίνημα χρειάζεται σήμερα
Ενα ακόμα σημαντικό βήμα στην ανασύνταξη, στο δυνάμωμα και τον προσανατολισμό του εργατικού κινήματος στις σημερινές συνθήκες και απαιτήσεις αποτέλεσε η μαζική και μαχητική σύσκεψη των Εργατικών Κέντρων και πρωτοβάθμιων Σωματείων της Στερεάς Ελλάδας που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στη Χαλκίδα.
Στη σύσκεψη αποφασίστηκε να οριστεί η Τρίτη 16 Δεκέμβρη ως ημέρα αγωνιστικής δράσης στη Στερεά Ελλάδα ενάντια στον πολεμικό προϋπολογισμό που φέρνει η κυβέρνηση, «ματώνοντας» ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους και τον λαό προκειμένου να χρηματοδοτήσει τους ομίλους της πολεμικής βιομηχανίας. Επίσης να εκφραστεί μέσα και από αγωνιστικές πρωτοβουλίες η έμπρακτη στήριξη στα μπλόκα των βιοπαλαιστών αγροτών, αλλά και να δυναμώσει ο συντονισμένος αγώνας ενάντια στην υποβάθμιση της Υγείας και στον «νέο υγειονομικό χάρτη».
Ηταν μια σύσκεψη που στη σύνθεση και στο περιεχόμενό της συμπύκνωσε την πείρα και τα συμπεράσματα από τους μεγάλους αγώνες που έχουν αναπτυχθεί σε Στερεά και Εύβοια τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα έδωσε την προοπτική, ανέδειξε πτυχές για το τι κίνημα έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι σήμερα, σε συνθήκες όξυνσης της επίθεσης, πολεμικής προπαρασκευής και στροφής της οικονομίας στις απαιτήσεις των πολεμικών συγκρούσεων και ανταγωνισμών.
Η πείρα τού χθες οδηγός για το σήμερα
Η πείρα από τον αγώνα της ΛΑΡΚΟ, από τις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις των ρετσινάδων και του λαού της βόρειας Εύβοιας, από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη, από τις διεκδικήσεις για ΣΣΕ με αυξήσεις σε χώρους δουλειάς, από τις κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση της Υγείας σε Θήβα και Λιβαδειά, πλαισιώθηκε από την παρακαταθήκη που αφήνουν πίσω τους οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο – έκτρωμα για τη 13ωρη σκλαβιά.
Το «Συνάδελφοι, τα καταφέραμε! Ιδρύσαμε το σωματείο μας, κόντρα στις προσπάθειες να μας διαλύσουν!», που δήλωσε από το βήμα της σύσκεψης – μέσα σε θερμό χειροκρότημα – ο εκπρόσωπος της προσωρινής διοίκησης του νέου Σωματείου στο εργοτάξιο του ΑΒΑΞ στον δρόμο Μπράλου – Αμφισσας, μετέφερε την ανακούφιση, την αποφασιστικότητα και την αγωνιστική αισιοδοξία των συναδέλφων του. Εδειξε επίσης τον δρόμο της συλλογικής οργάνωσης και της πάλης στους χώρους δουλειάς, έναν δρόμο που έχουν αρχίσει να βαδίζουν κι άλλοι εργαζόμενοι σε Στερεά Ελλάδα και Εύβοια, ιδρύοντας νέα σωματεία. Οπως ειπώθηκε και στη σύσκεψη, αρκετά ακόμα βρίσκονται στα σκαριά.
Παράλληλα, η παρουσία των εκπροσώπων των Σωματείων των απολυμένων της ΛΑΡΚΟ, των απολυμένων των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και των δασεργατών της βόρειας Εύβοιας, που λίγη ώρα πριν, σε δική τους σύσκεψη, αποφάσισαν τον συντονισμό του αγώνα τους και τη διαμόρφωση κοινού πλαισίου αιτημάτων, ανέδειξε τον επίκαιρο και ουσιαστικό χαρακτήρα της σύσκεψης, αλλά και την καθοριστική σημασία της ενότητας, της συσπείρωσης στα σωματεία, της αντοχής που απαιτείται στον δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης.
Τη δύναμη της αλληλεγγύης και την ανάγκη να δυναμώσει η συλλογική οργάνωση στους χώρους δουλειάς, ώστε κανείς εργάτης να μην είναι μόνος απέναντι στην εργοδοσία, ανέδειξε η παρουσία του απολυμένου εργαζόμενου με συνδικαλιστική δράση από τις «Ιχθυοκαλλιέργειες Γαλαξιδίου». Μία ακόμα περίπτωση απόλυσης εργαζόμενου ο οποίος τόλμησε να σηκώσει το ανάστημά του απέναντι στην εργοδοσία και διεκδίκησε το δίκιο του, με τα συνδικάτα της Στερεάς να δηλώνουν την αποφασιστικότητά τους να σταθούν στο πλευρό του, συνεχίζοντας την έκφραση πλατιάς αλληλεγγύης και δίνοντας αγωνιστικό «παρών» στις 10 Δεκέμβρη στην Επιθεώρηση Εργασίας στην Αμφισσα.
Με αποφασιστικότητα για συνέχιση του κοινού βηματισμού
Στις παρεμβάσεις των εκπροσώπων των συνδικάτων κυριάρχησε η αποφασιστικότητα για κλιμάκωση της δράσης απέναντι στην όξυνση της αντιλαϊκής πολιτικής. Τονίστηκε πως τέτοιες πρωτοβουλίες συμβάλλουν στην ανταλλαγή πείρας και συμπερασμάτων, στον συντονισμό της δράσης και την ανάπτυξη κοινών διεκδικήσεων σε τοπικό επίπεδο, στην έκφραση αλληλεγγύης, αλλά και στην ετοιμότητα των συνδικάτων και των εργαζομένων να αναμετρηθούν με κυβέρνηση και εργοδοσία.
Ουσιαστική κινητήρια δύναμη, που συμβάλλει στο να μπουν εμπόδια στην επίθεση της κυβέρνησης και παράλληλα να μπουν μπροστά διεκδικήσεις που οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη σήμερα, χαρακτήρισε τον συντονισμό και την κοινή δράση των συνδικάτων της Στερεάς Ελλάδας ο Αντώνης Κούκουρας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας. Τόνισε ότι η μαζική συμμετοχή αποτελεί ελπιδοφόρο μήνυμα και επιβεβαιώνει την ανάγκη «συνέχισης του κοινού βηματισμού απέναντι στην πολιτική που επιδιώκει να διαλύσει κάθε εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμά μας, να συνθλίψει κάθε μας ανάγκη κάτω από την ακόρεστη δίψα των επιχειρηματικών ομίλων για μεγαλύτερη κερδοφορία, δίψα που τρέφεται ακόμα και από το αίμα των λαών, οι οποίοι μπλέκονται από τα κράτη στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για να εξυπηρετηθούν οι ανταγωνισμοί και τα παζάρια τους».
Στα ενθαρρυντικά μηνύματα που έρχονται από την οργάνωση και ανάπτυξη διεκδικήσεων σε χώρους δουλειάς, αλλά και στην αγωνιστική ρότα που χαράζουν συνδικάτα τόσο στη Στερεά Ελλάδα όσο και σε ολόκληρη τη χώρα, στάθηκε ο Γιώργος Οικονόμου, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαμίας.
Στη θετική αποτίμηση των απεργιακών κινητοποιήσεων του προηγούμενου μήνα απέναντι στο νομοσχέδιο – έκτρωμα αναφέρθηκε ο Γιώργος Ληξουριώτης, αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς. Τόνισε επίσης τη σημασία της ενότητας, της οργάνωσης και της αλληλεγγύης, ενώ στάθηκε και στον αγώνα που αναπτύσσεται στην περιοχή της Βοιωτίας για την ενίσχυση των νοσοκομείων της περιοχής, ενάντια στην πολιτική εμπορευματοποίησης που εφαρμόζει η κυβέρνηση και οδηγεί στην παραπέρα υποβάθμισή τους.
Στην αισιοδοξία που γεννούν οι επιτυχημένες απεργιακές συγκεντρώσεις του προηγούμενου μήνα, αλλά και στις κινητοποιήσεις για την Υγεία και την ενίσχυση του Νοσοκομείου, στάθηκε ο Κώστας Καπούλας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θήβας, ο οποίος αναφερόμενος στη φιέστα κυβέρνησης, ΣΕΒ και ΓΣΕΕ σχετικά με τις ΣΣΕ τόνισε ότι «έχουμε χορτάσει από παραμύθια» και ξεκαθάρισε πως μόνο μέσα από αγώνα θα υπογραφούν πραγματικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που θα εξυπηρετούν τους εργαζόμενους και τις ανάγκες τους.
Την ανάγκη να φτάσει το αγωνιστικό και ελπιδοφόρο μήνυμα της σύσκεψης σε κάθε χώρο δουλειάς τόνισε η Ειρήνη Καραχάλιου, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας, επισημαίνοντας τη σημασία τέτοιων πρωτοβουλιών για να αναθαρρήσουν εργαζόμενοι σε χώρους δουλειάς όπου κυριαρχούν ο φόβος και η τρομοκρατία από την εργοδοσία.
Στην ιδιαίτερη σημασία του συντονισμού της διεκδίκησης των απολυμένων της ΛΑΡΚΟ και των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και των δασεργατών της βόρειας Εύβοιας αναφέρθηκε ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του Σωματείου ΛΑΡΚΟ Λάρυμνας, χαρακτηρίζοντας αυτόν τον συντονισμό μεγάλο βήμα στον αγώνα που δίνουν για την επιβίωση των οικογενειών τους. Στάθηκε επίσης στις διεθνείς εξελίξεις και στην κλιμάκωση των πολεμικών συγκρούσεων, επισημαίνοντας τους κινδύνους για τους λαούς, αλλά και τις επιπτώσεις για τους εργαζόμενους από τη στροφή στην πολεμική οικονομία, τονίζοντας παράλληλα την ανάγκη να σταλεί δυναμικό μήνυμα απέναντι στον πολεμικό προϋπολογισμό που φέρνει η κυβέρνηση.
Για την κοροϊδία από την κυβέρνηση σε βάρος του πολύπαθου λαού της βόρειας Εύβοιας μίλησε ο Βαγγέλης Γεωργαντζής από τη διοίκηση του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών – Δασεργατών Εύβοιας, ενώ την ανάγκη να δυναμώσει η αλληλεγγύη επεσήμανε ο Γιάννης Ποντίκας από τη διοίκηση του Σωματείου Χειριστών Φωκίδας, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην απόλυση του μέλους του Σωματείου στις «Ιχθυοκαλλιέργειες Γαλαξιδίου». Στις διεκδικήσεις στον χώρο δουλειάς και στην προσπάθεια της εργοδοσίας να σπάσει την αγωνιστικότητα των εργαζομένων και τη συσπείρωσή τους στο σωματείο στάθηκε ο Κώστας Ντούρμας, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων «Κελαϊδίτης ΕΠΕ», ενώ την πρωτοβουλία συντονισμού της δράσης χαιρέτισαν επίσης ο Βασίλης Κουτουλούλης εκ μέρους του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Θήβας και ο Αντώνης Μπαϊρακτάρης, πρόεδρος της ΕΛΜΕ Εύβοιας.
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Σωματεία απαιτούν να γίνει κανονικό Συνέδριο, με συλλογικές αγωνιστικές διαδικασίες
Συγκέντρωση την Κυριακή στις 10 π.μ. στον χώρο
Να πραγματοποιηθεί κανονικά η εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση, με συζήτηση για τον απολογισμό πεπραγμένων της απερχόμενης διοίκησης και για τα οξυμένα προβλήματα που απασχολούν σήμερα τους εργαζόμενους, ώστε να οργανωθεί αντίστοιχα και η πάλη τους, απαιτούν συνδικάτα της Καλαμάτας.
Γι’ αυτό και οργανώνουν συγκέντρωση την Κυριακή 30/11 έξω από το κτίριο του Εργατικού Κέντρου στις 10 π.μ., την ώρα δηλαδή που έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει η Γενική Συνέλευση.
Το κάλεσμα στη συγκέντρωση είχαν απευθύνει από την πρώτη στιγμή οι εκλεγμένοι συνδικαλιστές της ΔΑΣ, καλώντας μάλιστα όλους τους αντιπροσώπους των σωματείων – μελών του Εργατικού Κέντρου να δώσουν το «παρών» στις εργασίες, ώστε να γίνει ουσιαστική συζήτηση. Μάλιστα η ΔΑΣ κατήγγειλε την ηγεσία του ΕΚΚ για το ότι αποφάσισε να προχωρήσει σε fast track διαδικασίες, μόνο με την εκλογή Εφορευτικής Επιτροπής!
«Στην κορυφαία διαδικασία του ΕΚ, που γίνεται κάθε 3 χρόνια, απαγορεύουν στους εκλεγμένους αντιπροσώπους – συνδικαλιστές να κουβεντιάσουν και να συζητήσουν», σημειώνει μεταξύ άλλων η ΔΑΣ για τον εκφυλισμό που επιδιώκουν ο πρόεδρος και η ηγετική ομάδα του ΕΚΚ, τονίζοντας πως φοβούνται τον διάλογο και θεωρούν τους εκλεγμένους αντιπροσώπους μόνο …ψήφους, με μόνη έγνοια το στήσιμο μηχανισμών εκβιασμού.
Η ΔΑΣ κάνει γνωστά σε όλους τους εργαζόμενους και τους αντιπροσώπους μια σειρά περιστατικά εκφυλισμού για τα οποία ευθύνεται η απερχόμενη πλειοψηφία της διοίκησης.
Συγκεκριμένα:
– Νομιμοποίησαν σωματείο που εμφανίζει 672 ψηφίσαντες, εκ των οποίων 606 με ηλεκτρονική ψηφοφορία (!), χωρίς να έχει κατατεθεί στο ΔΣ οποιοδήποτε νομιμοποιητικό έγγραφο βάσει του οποίου μπορεί να διασταυρωθεί ότι οι ψηφίσαντες είναι υπαρκτά πρόσωπα. Μάλιστα στην κατάσταση ψηφισάντων εμφανίζονται μόνο 66 ψηφίσαντες!
– Αρνήθηκαν να γίνει έλεγχος στα έγγραφα των σωματείων, ενώ ο πρόεδρος αρνήθηκε στα μέλη του ΔΣ ακόμα και να ακουμπήσουν το αντίγραφο του μητρώου αντιπροσώπων, διαβάζοντας τα ονόματα των αντιπροσώπων εν τάχει!
– Αρνούνται την εγγραφή στο μητρώο μελών – σωματείων του ΕΚ του Συνδικάτου Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών Μεσσηνίας, ενός συνδικάτου με πλούσια δράση και παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς του κλάδου, που λειτουργεί συλλογικά, δημοκρατικά και μαχητικά, διεκδικεί με μοναδικό κριτήριο τα συμφέροντα και δικαιώματα των εργαζομένων.
Η ΔΑΣ επισημαίνει για την ηγετική ομάδα του Εργατικού Κέντρου: «Αλήθεια, αφού θεωρούν ότι τα έκαναν όλα καλά, γιατί απαγορεύουν τη συζήτηση για τον απολογισμό του ΕΚ; Τι θέλουν να κρύψουν; Γιατί θέλουν Συνέδριο σιωπής;».
«Είναι η ώρα όλοι εμείς που θέλουμε ζωντανά σωματεία, ζωντανό Εργατικό Κέντρο, που πιστεύουμε στον συλλογικό αγώνα των εργαζομένων, που θέλουμε να επιστρέψουν και να οργανωθούν οι εργαζόμενοι στα σωματεία, να πάρουμε την πρωτοβουλία», σημειώνει η ΔΑΣ απευθυνόμενη σε κάθε συνδικαλιστή που προβληματίζεται.
Και «ανεξαρτήτως από τις διαφορές που έχουμε, σήμερα είναι η ώρα όλοι μαζί να βάλουμε τέλος σ’ αυτήν την κατρακύλα. Ολοι εμείς που δεν θέλουμε καρέκλες και προνόμια για να υπερασπιζόμαστε την εργοδοσία και την κάθε κυβέρνηση, αλλά θέλουμε να οργανωθεί ο αγώνας για τα δικαιώματά μας, δεν πρέπει να μείνουμε αμέτοχοι».
Κυριακή 30 Νοέμβρη 2025
Σελ. 123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748/48
ΔΙΕΘΝΗ
ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
Οι ΗΠΑ διευρύνουν τη στρατιωτική παρουσία τους και τις απειλές για επιδρομές
| Ο Χέγκσεθ επισκέφτηκε και το αεροπλανοφόρο «USS Ford», που παραμένει στα ανοιχτά της Βενεζουέλας |
Επιταχύνουν οι ΗΠΑ τον βηματισμό τους για την επέκταση στρατιωτικών συνεργασιών τους στη Λατινική Αμερική, έχοντας ξεκινήσει ήδη από αρχές Σεπτέμβρη απανωτά «πλήγματα» εναντίον σκαφών για τα οποία υποστηρίζουν ότι συνδέονται με δίκτυα διακίνησης ναρκωτικών και διαμηνύοντας την «ακλόνητη δέσμευση να καταπολεμήσουμε τις διακρατικές απειλές που επιδιώκουν να αποσταθεροποιήσουν την περιοχή μας», όπως δήλωσε ο ναύαρχος Αλβιν Χόλσεϊ, διοικητής της SOUTHCOM, ο οποίος πρόσφατα ανήγγειλε την άφιξη του αεροπλανοφόρου «USS Gerald R. Ford» στην περιοχή ως «κρίσιμο βήμα για την ενίσχυση της αποφασιστικότητάς μας να προστατεύσουμε την ασφάλεια του δυτικού ημισφαιρίου και της αμερικανικής πατρίδας».
Την Πέμπτη ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επανήλθε στο ενδεχόμενο τα στρατιωτικά πλήγματα – που μέχρι τώρα στρέφονταν σε θαλάσσια σκάφη – να επεκταθούν και σε χερσαίες επιχειρήσεις. «Πιθανώς παρατηρήσατε ότι ο κόσμος δεν θέλει πλέον να διακινεί (σ.σ. ναρκωτικά) διά θαλάσσης, και θα αρχίσουμε επίσης να τους σταματάμε στο έδαφος», είπε στη διάρκεια βιντεοκλήσης του με Αμερικανούς στρατιωτικούς αξιωματούχους, προσθέτοντας μάλιστα ότι «οι χερσαίες οδοί είναι πιο εύκολες, αλλά θα αρχίσουμε πολύ σύντομα».
Θυμίζουμε ότι πλέον αγγίζουν τα 90 τα θύματα από τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στα ανοιχτά της Βενεζουέλας, την ηγεσία της οποίας η Ουάσιγκτον επιμένει να κατηγορεί ότι στηρίζει «τρομοκρατικά δίκτυα διακίνησης ναρκωτικών».
Την όξυνση του ανταγωνισμού με τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά κέντρα Κίνα και Ρωσία (η διείσδυση των οποίων στην περιοχή εντείνεται τα τελευταία χρόνια) αποκαλύπτει και η ανακοίνωση της συγκρότησης ουσιαστικά νέας στρατιωτικής βάσης των ΗΠΑ στη Δομινικανή Δημοκρατία.
Οπως εξήγησε ο ίδιος ο ίδιος ο Πρόεδρος της χώρας, Λουίς Αμπιναδέρ, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε μαζί με τον υπουργό Πολέμου των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσεθ την Τετάρτη (στη διάρκεια της οποίας δεν επιτράπηκαν ερωτήσεις), η αμερικανική κυβέρνηση εξουσιοδοτήθηκε για επιχειρήσεις που – ισχυρίστηκε – θα βοηθήσουν στον αγώνα της κατά της διακίνησης ναρκωτικών, και με τις οποίες οι ΗΠΑ θα ανεφοδιάζουν αεροσκάφη και εξοπλισμό μεταφοράς αλλά και τεχνικό προσωπικό σε περιοχές εντός της αεροπορικής βάσης Σαν Ισίδρο και του διεθνούς αεροδρομίου «Λας Αμέρικας». Ο Αμπιναδέρ χαρακτήρισε το πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας «τεχνικό, περιορισμένο και προσωρινό», με σκοπό «να ενισχύσουμε τον εναέριο και θαλάσσιο δακτύλιο προστασίας που διατηρούν οι Ενοπλες Δυνάμεις μας».
Από τη δική του πλευρά ο Χέγκσεθ μίλησε ανοιχτά για «ένα μοντέλο συνεργασίας» που «επιδιώκουμε να επεκτείνουμε και με άλλες χώρες που θέλουν να συνδεθούν μαζί μας, προκειμένου να διασφαλίσουμε (…) περισσότερα στοιχεία για να σταματήσουμε τους ναρκω-τρομοκράτες». Ανέφερε ακόμα ότι «είμαστε πολύ σοβαροί γι’ αυτήν την αποστολή», για την οποία «ξέρουμε από πού φεύγουν, πού πάνε, τι φέρνουν, ποιες είναι οι προθέσεις τους, ποιον εκπροσωπούν».
Ο Χέγκσεθ επισκέφτηκε και το «USS Ford», προκειμένου να μεταβιβάσει ευχές της κυβέρνησης για τη «Μέρα των Ευχαριστιών» στο πλήρωμα – πάνω από 4.000 άτομα – του μεγαλύτερου αεροπλανοφόρου που κυκλοφορεί στον πλανήτη αυτήν τη στιγμή.
Θέλουν «επέκταση δυνατοτήτων» σε θάλασσα και αέρα
Ακολούθησε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Αμπιναδέρ σύμφωνα με την οποία εναέρια τάνκερ KC-135 θα είναι παρόντα για να υποστηρίξουν αποστολές εναέριας περιπολίας, επεκτείνοντας τις δυνατότητες παρακολούθησης και απαγόρευσης σε μεγάλο μέρος του θαλάσσιου και του εναέριου τομέα. «Θα παρέχουν επίσης υπηρεσίες ανεφοδιασμού σε αεροσκάφη από χώρες – εταίρους, διασφαλίζοντας έτσι συνεχείς λειτουργίες παρακολούθησης, ανίχνευσης και παρακολούθησης επαληθευμένων παράνομων δραστηριοτήτων λαθρεμπορίου», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Επιπλέον, αεροσκάφη φορτίου τύπου «C-130 Hercules» θα διευκολύνουν τις αεροϊατρικές εκκενώσεις, την πυρόσβεση, την αναγνώριση καιρού και την αντιμετώπιση καταστροφών. Κατά τ’ άλλα ο Αμπιναδέρ ισχυρίστηκε ότι τα τελευταία χρόνια η χώρα του έχει σχεδόν δεκαπλασιάσει τις ποσότητες ναρκωτικών που κατάσχει ετησίως σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, χάρη στη στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ, καταλήγοντας ότι πρόκειται για «απειλή» που «καμία χώρα δεν μπορεί ή δεν πρέπει να την αντιμετωπίσει χωρίς συμμάχους».
Εκτός από τη Δομινικανή Δημοκρατία η Ουάσιγκτον έχει απευθυνθεί και στο μικρό νησιωτικό κράτος της Γρενάδας, επίσης στην Καραϊβική, για να φιλοξενήσει στο διεθνές αεροδρόμιο «Maurice Bishop» στρατιωτικά ραντάρ που θα καταγράφουν τόσο τις εμπορικές όσο και τις στρατιωτικές πτήσεις στη Νότια Καραϊβική, με έμφαση στη Βενεζουέλα, που απέχει μόλις 160 χλμ. Πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός της Γρενάδας, Ντίκον Μίτσελ, δήλωσε στη Βουλή ότι οποιαδήποτε εγκατάσταση ραντάρ στο διεθνές αεροδρόμιο της χώρας του «δεν θα είναι μυστική, ούτε θα παραβιάζει τους εγχώριους ή διεθνείς νόμους».
Ενίσχυση συνεργασίας με εταίρους – κλειδιά
Μάλιστα, στα μέσα Οκτώβρη ο επικεφαλής της USSOUTHCOM (US Southern Command – «Νότια Διοίκηση», μεικτό διοικητήριο των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων με αρμοδιότητα τη Νότια και την Κεντρική Αμερική, σε μια ζώνη που περιλαμβάνει 31 χώρες, συμπεριλαμβανομένων αυτών της Καραϊβικής), ναύαρχος Αλβιν Χόλσεϊ (που ανέλαβε πρόσφατα καθήκοντα), είχε επίσημες επαφές τόσο στη Γρενάδα όσο και στην Αντίγκουα και Μπαρμπούντα (άλλο μικρό νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής) «για να ενισχύσει περαιτέρω τη συνεργασία στην ασφάλεια με συμμάχους – κλειδιά στην Καραϊβική».
Ανακοίνωση της αμερικανικής πρεσβείας υπογράμμιζε ότι στο επίκεντρο της επίσκεψης Χόλσεϊ αναμενόταν να βρεθούν «η μακροχρόνια συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας (…) και οι κοινές προκλήσεις που επηρεάζουν την Ανατολική Καραϊβική, όπως το διεθνικό οργανωμένο έγκλημα, η παράνομη διακίνηση και η ασφάλεια των συνόρων». Επίσης ότι η SOUTHCOM «παραμένει προσηλωμένη στη συνέχιση της μακροχρόνιας συνεργασίας της και με τα δύο έθνη» αλλά και στην «ακλόνητη δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών να συνεργαστούν με εταίρους της Ανατολικής Καραϊβικής (…) για την προώθηση της περιφερειακής ασφάλειας και σταθερότητας».
Το ΚΚ Βενεζουέλας
Το KK Βενεζουέλας (PCV) μέσα και από νέο τεύχος της εφημερίδας του («Tribuna Popular») τονίζει στο κεντρικό άρθρο ότι η κλιμακούμενη στρατιωτική επιθετικότητα των ΗΠΑ «μπήκε σε μια επικίνδυνη φάση, που πρέπει να καταγγελθεί με απόλυτη σαφήνεια», υπενθυμίζοντας ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν σχεδόν 800 στρατιωτικές βάσεις στον κόσμο, εκ των οποίων οι 76 βρίσκονται στη Λατινική Αμερική και στην Καραϊβική», και ξεκαθαρίζοντας: «Δεν έχει υπάρξει χώρα στην οποία έγινε ιμπεριαλιστική επέμβαση και ο κόσμος είδε να βελτιώνεται η δημοκρατία του, η κυριαρχία του ή τα δικαιώματά του. Το αντίθετο: Οι (ιμπεριαλιστικές) παρεμβάσεις δεν έχουν αφήσει πίσω τους παρά καταστροφή, εκποίηση και κυβερνήσεις που λειτουργούν υπέρ της λεηλασίας στρατηγικών πόρων».
Ωστόσο, προσθέτει, «θα ήταν λάθος να περιοριστεί η ανάλυση (σ.σ. της σημερινής κατάστασης) στις επιθέσεις στο εξωτερικό. Ο λαός της Βενεζουέλας αντιμετωπίζει ταυτόχρονα τις συνέπειες των πολιτικών που ασκούνται στο εσωτερικό και επιδεινώνουν τις συνθήκες ζωής τους», τονίζοντας πως η πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του Νικολάς Μαδούρο «έχει ωφελήσει το μεγάλο κεφάλαιο, αφήνοντας την ίδια στιγμή την εργατική τάξη σε μια κατάσταση εξαθλίωσης άνευ προηγουμένου».
Κλείνοντας το άρθρο υπογραμμίζει ότι χρειάζεται επειγόντως να αποφασιστεί η απελευθέρωση όλων όσοι φυλακίστηκαν αυθαίρετα κατά την κλιμάκωση της καταστολής τον τελευταίο χρόνο, να αποκατασταθούν πλήρως τα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα του λαού της Βενεζουέλας, να επαναληφθούν οι προεδρικές εκλογές κ.λπ. «Ούτε η ξένη κηδεμονία ούτε ο εσωτερικός αυταρχισμός προσφέρει αληθινή διέξοδο (…) Η κεντρική πρόκληση της στιγμής είναι η ανοικοδόμηση, με αυτοδιάθεση, της δυνατότητας για μια χώρα όπου τις βασικές αποφάσεις θα παίρνει ο λαός. Να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια διέξοδο κυρίαρχη, δημοκρατική και λαϊκή».
ΕΙΚΟΝΕΣ ΒΙΒΛΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΣΙΑ
Τους 400 πλησιάζουν οι νεκροί από τις πλημμύρες
| Πλάνα από τη Σουμάτρα της Ινδονησίας |
Πάνω από 370 άτομα υπολογιζόταν ότι είχαν χάσει τη ζωή τους στη Νοτιοανατολική Ασία μόνο μέχρι την Παρασκευή, και μόνο με βάση επίσημα στοιχεία, ενώ μια σειρά περιοχές παρέμεναν απρόσιτες εξαιτίας σοβαρών ζημιών που προκλήθηκαν σε υποδομές μετά τις βροχές και πλημμύρες σε Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Μαλαισία, Σρι Λάνκα κ.α. Για άλλη μια φορά ο φτωχός λαός πληρώνει και με τη ζωή του την έλλειψη πρόληψης, μέτρων προστασίας και υποδομών.
Η αγωνία μεγαλώνει για όσους επέζησαν, καθώς οι δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας και Πολιτικής Προστασίας βρίσκονταν ήδη σε κακό χάλι για να καλύψουν στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, παρότι και η συγκεκριμένη ζώνη του πλανήτη εμφανίζει έναν από τους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια, κέρδη που καρπώνονται λίγοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Δισεκατομμύρια δολάρια επενδύονται από μονοπωλιακούς ομίλους στις πληγείσες χώρες, όπου όμως – όπως και διεθνώς – η λεγόμενη «αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής» και συνολικά η «διαχείριση φυσικών καταστροφών» παραμένουν πεδίο κερδοφορίας επιχειρήσεων, όχι βασικές λαϊκές ανάγκες. Αν και μια σειρά ιμπεριαλιστικά σχήματα συνεργασίας (AUKUS, «Quad», ASEAN κ.λπ.) καταρτίζουν μηχανισμούς «ενεργοποίησης» σε αυτούς τους τομείς, με τις αντίστοιχες κυβερνήσεις, εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες βρέθηκαν ξανά να παλεύουν άστεγες, με τα λασπόνερα και με επιδημίες, χωρίς να ξέρουν καν αν θα βρουν «κεραμίδι» να κοιμίσουν τα παιδιά τους την επομένη…
Μεταξύ άλλων την Παρασκευή αναμενόταν υπερχείλιση του ποταμού Κελάνι στην πρωτεύουσα της Σρι Λάνκα, Κολόμπο, που εκβάλλει στον Ινδικό. Στο βόρειο κρατίδιο Περλίς της Μαλαισίας τεράστιες περιοχές βρέθηκαν κάτω από το νερό, ενώ μόνο στην Ινδονησία οι αγνοούμενοι ξεπερνούσαν τους 84…
Πηγή Ριζοσπάστης 29 – 30 / 11 – 2025