Καλημέρα σας .
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1935 , υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου . Μέγας ποιητής της κινηματογραφικής γλώσσας , σκέψης και της ιστορίας ,
ο Αγγελόπουλος μας άφησε μεγάλα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου . Οι ταινίες του έχουν προβληθεί παντού με μεγάλη απήχηση και πολλά βραβεία με σημαντικότερο το χρυσό φοίνικα του φεστιβάλ Καννών για την ταινία ” Μία αιωνιότητα και μία μέρα ” .
Ο Αγγελόπουλος ήταν βαθειά στοχαστικός και διορατικός . Σε όλα τα έργα του ,ψηλαφούσε το σώμα της ιστορίας και μαζί τις πληγές από τα σώματα ,που αγωνιούν να ξαναβγούν στο δρόμο ,να περιπλανηθούν μεταξύ πράξης και ονείρου , να ξαναδούν το νόημα του κόσμου και να φτιάξουν το καινούργιο όραμά του. Επικοινώνησε με τα μεγάλα μυστήρια και τον αγώνα του ανθρώπου για μία καλλύτερη ζωή .
Στο Θίασο η ταινία ακολουθεί τις περιπέτειες ενός περιοδεύντος θιάσου , στην Ελλάδα από το 1939 μέχρι το 1952 ο οποίος προσπαθεί να παρουσιάσει μια θεατρική παράσταση και μέσω αυτής την πολιτική ιστορία της Ελλάδας στη παραπάνω περίοδο . Από τη μια παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες της δικτατορίας Μεταξά , την έναρξη του πολέμου, την Ιταλική εισβολή , την Γερμανική κατοχή , την Απελευθέρωση , την άφιξη των “συμμάχων ” Άγγλων αρχικά και Αμερικάνων στη συνέχεια ,την καταπίεση των αγωνιστών και τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο , μέχρι τις εκλογές του 1952 όπου κυριαρχούν οι δυνάμεις της δεξιάς .
Στους κυνηγούς όπως θα δούμε στο μικρό βιντεάκι , μας δείχνει να πλανιέται το φάντασμα του Αρη Βελουχιώτη , που τρομοκρατεί τόσο πολύ τους μικροαστούς, που σε πιάνει ρίγος γι ‘ αυτά τα άθλια υποκείμενα που μονίμως ονειρεύονται την προαγωγή τους στην “ανώτερη τάξη ” .
Στις ταινίες του υπάρχει το ερώτημα της νίκης και της ήττας του Κομμουνιστικού κινήματος και μαζί το ερώτημα του ανθρώπου , πως θα μπορέσουμε να βρούμε τις λέξεις και τις εικόνες για το επόμενο συλλογικό όνειρο . Στο μετέωρο βήμα του Πελαργού κάπου υπάρχει η φράση ” με ποιές λέξεις κλειδιά θα ανοίξουμε την πόρτα σε ένα καινούργιο συλλογικό όνειρο ;
Στο βλέμμα του Οδυσσέα παρουσιάζει το κομματιασμένο άγαλμα του Λένιν , τους εργάτες που το τοποθετούν στο πλοίο , ένας άνδρας και μία γυναίκα . Η ιστορία , τα κομμάτια της , το παρελθόν και το μέλλον.
Η ιστορία και εμείς. Εμείς μπροστά στην ιστορία . Εμείς δημιουργοί της ιστορίας Πώς θα ζήσουμε, με ποιό στήριγμα , με ποιόν πατέρα , με ποιά πίστη .
Η εκπληκτική σεκάνς του τέλους σε ένα Σεράγεβο πολιορκημένο από το θάνατο και την ομίχλη θα παραμείνει στην μνήμη των χρόνων μας .https//youtu.be/t_b2ZUVAwZu
Οι ταινίες του Αγγελόπουλου όπως και κάθε ταινία τέχνης δεν προσφέρονται για να σκοτώνει κανείς την ώρα του. Μας βοηθούν ν ‘ ανοίξουμε το βλέμμα μας , να μπούμε στην ψυχή της ιστορίας μας , να πάρουμε την υπόθεση της Τέχνης και της επανάστασης στα σοβαρά . Μας βοηθούν ν ‘ αντέξουμε , να πιστέψουμε να κατανοήσουμε . Σε τέτοιες εποχές που κυριαρχεί το άγχος , το θολό τοπίο , ένα τοπίο που δεν μπορείς να δείς, παρά λίγο πιό πέρα από εκεί που είσαι ,είναι αναγκαίο αυτό το βλέμμα .
Η άλλη θάλασσα η τελευταία του ταινία που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ , γιατί του είχε στήσει καρτέρι με το θάνατο , κατά τη διάρκεια των γυρισμά των της , μένει μέχρι
σήμερα αταξίδευτη!!!!
Σ ‘ ευχαριστούμε Αγγελόπουλε, γιατί με τις ταινίες σου μας έκανες πιο πλούσιους , σε γνώσεις και συναισθήματα , αλλά και για τα ταξίδια που μας χάρισες και ας έμεινε ημιτελής η άλλη θάλασσα . Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος είναι πάντα εδώ με το βλέμμα του , με τα ερωτήματά του , με το έργο του .


2 απαντησεις στο “TEXNEΣ”
https://youtu.be/BBp7854KZC8
https://youtu.be/znBjxYwLCKk