Καλησπέρα σας!
Χαράζει η μέρα κι ‘ η πόλη έχει ρεπό
Στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
Κι ‘ εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
Και σαν καφέ πικρό
Άδειοι οι δρόμοι δεν φάνηκε ψυχή
Και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη Δύση
Κι ‘ εγώ σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
Και σαν Ανατολή
Βγήκε ο ήλιος . Το ράδιο διαπασών
Μ ‘ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιο Τάσο
Κι ‘ εγώ σε ποντάρω και ύστερα πάω πάσο
Σ ‘ ένα καρρέ τυφλών
《 Δεν βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό ,
δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα …》
Άλκης Αλκαίος ( Βαγγέλης Λιάρος )
Έφυγε από κοντά μας σαν σήμερα το 2012 αφήνοντας κληρονομιά ένα τεράστιο ποιητικό και στιχουργικό έργο στο Ελληνικό τραγούδι . Καλλιεργημένος με πηγαίο ταλέντο , ανεξάντλητη ευαισθησία ,και βαθειά πολιτικοποιμένος , άνοιξε με τη γραφή του νέους δρόμους στη γεμάτη διαδρομή του .
FACEBOOK : Georgios panagou 9 – 12 – 2020 https://youtu.be/sliaSXxnNcg