14/08/1908
Γεννιέται ο κομμουνιστής ηθοποιός Μάνος Κατράκης.
«Σύντροφε Μάνο,κρητικόπουλο, Ερωτόκριτέ μας,
άξιε γιε της Ρωμιοσύνης
Ερωτας είσαι και ομορφιά και λεβεντιά και αγάπη
στο μπόι σου παίρνει μέτρο η ανθρωπιά καιη τέχνη
μες στη φωνή σου ακέριος ο
λαός βρίσκει την πιο σωστή φωνή του
μες στη φωνή σου πέντε αηδόνια, τρεις
αητοί κι ένα λιοντάρι δένουν τη φιλίατου κόσμου.
Σύντροφε Μάνο εσένανε σου
πρέπουν αψηλόκορφοι ύμνοι σαν τον πάππο
σου τον ψηλορείτη λόγια τρανά για την
αντρειά σου και την τέχνη σου καθώς αυτά
στις ραψωδίες του Ομήρου όμως εγώ φτωχές
ακούω τις λέξεις μου μπροστά στην ελατόφυτη
καρδιά σου κι έτσι μονάχα δέκα στίχους σου
αφιέρωσα κι ένα μεγάλο “Γεια σου ορέ
ΛεβεντοΜάνο” ένα μεγάλο “Γεια>>
Γιάννης Ρίτσος
Στα δύσκολα χρόνια της γερμανικής κατοχής και στα χρόνια του εμφυλίου, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της Αντίστασης. Απολύεται από το Εθνικό Θέατρο για τις ιδέες του, συλλαμβάνεται, του ζητούν να υπογράψει δήλωση, αρνείται και εξορίζεται στην Ικαρία, τη Μακρόνησο και τον Αϊ-Στράτη, μέχρι το 1952.
Αλλά και αργότερα, ήταν πάντα από τους πρώτους, σε όλους τους λαϊκούς αγώνες και πάντα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, μέχρι το θάνατό του. Σε εποχές γενικού ξεπουλήματος ο Μάνος Κατράκης, είτε με το λόγο του «Προμηθέα», είτε με τη συμμετοχή του στην Αντίσταση, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στις διεκδικήσεις του ΚΚΕ, τίποτε άλλο δεν επιζητούσε από το να υπηρετήσει τον άνθρωπο.
«Η ζωή άρχισε από τότε που μπήκα στο Κόμμα μου», είχε πει ο ίδιος. «Διάλεξα να είμαι κομμουνιστής. Αισθάνομαι υπερηφάνεια για το κόμμα, για τις εκατοντάδες χιλιάδες τους συντρόφους, που αποτελούν τον κορμό του μεγάλου δέντρου του μέλλοντος. Από αυτό αντλούμε όλη τη δύναμη για την τελική δικαίωση των αγώνων και θυσιών του λαού μας. Από τη ζωοδότρα πηγή αυτού του λαού παίρνουμε εμείς οι καλλιτέχνες το υλικό, που το κάνουμε λόγο, εικόνα, ποίηση, μουσική, θέατρο και ό,τι άλλο βοηθά στην καλυτέρευση του νου και της ψυχής».
Georgios panagou : Facebook