Κατηγορίες
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Δύο χρόνια από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία: Η πείρα και τα συμπεράσματα των κομμουνιστών

Κοινή Ανακοίνωση μετά τη διάσκεψη της ΕΚΔ στις 17/2 στην Κωνσταντινούπολη

Εμείς, τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που αποτελούν την Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Δράση, συναντηθήκαμε στη διάσκεψη που διοργανώθηκε στις 17 Φλεβάρη από το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη, τις μέρες που συμπληρώνονται δύο χρόνια από την έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, προκειμένου να αξιολογήσουμε την πείρα και τα συμπεράσματα των κομμουνιστών κατά την περίοδο αυτή.

Μετά τη διάσκεψη προχωρήσαμε στην ακόλουθη κοινή τοποθέτηση:

1. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία έχει οδηγήσει σε χιλιάδες θανάτους. Εκατομμύρια αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τη χώρα τους. Αυτός ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος αποτελεί προέκταση των συνθηκών που προέκυψαν μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και οι οποίες έχουν τραγικές συνέπειες για την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο. Η ανατροπή του σοσιαλισμού ήταν αυτή που προετοίμασε το έδαφος για αυτόν τον πόλεμο, στον οποίο χύνεται το αίμα δύο λαών που εργάστηκαν μαζί για δεκαετίες προκειμένου να οικοδομήσουν μια νέα κοινωνία σε σοσιαλιστικές βάσεις, που πολέμησαν δίπλα – δίπλα ενάντια στον φασισμό και τον γονάτισαν.

2. Ο σημαντικότερος παράγοντας που τροφοδοτεί τη σύγκρουση είναι η διαπάλη των καπιταλιστών για τη λεηλασία όλων των φυσικών πόρων και του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι. Η ρίζα αυτής της σύγκρουσης είναι οι ανταγωνισμοί και οι αντιφάσεις στο εσωτερικό συνολικά του ιμπεριαλιστικού συστήματος, που στην προκειμένη περίπτωση εκφράστηκαν με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ προς τα ανατολικά και την επιδίωξη της αστικής τάξης της Ρωσίας να συγκροτήσει στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ νέες μορφές ενώσεων των καπιταλιστικών κρατών.

Copyright 2024 The Associated

3. Οι ανταγωνισμοί εντός του ιμπεριαλιστικού συστήματος κλιμακώνονται και οι αντιθέσεις βαθαίνουν. Οι απόπειρες των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους να επιβάλουν τα δικά τους συμφέροντα στη διεθνή αρένα, έναντι της καπιταλιστικής Ρωσίας και των χωρών που την υποστηρίζουν, συνεχίζονται εδώ και χρόνια. Τα τελευταία δύο χρόνια, αυτό εκφράζεται με τη μορφή ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Ο αυξανόμενος ανταγωνισμός αφορά τις πρώτες ύλες, τους ενεργειακούς πόρους, τα γεωστρατηγικά στηρίγματα και τους δρόμους μεταφοράς στην περιοχή.

4. Από την πρώτη κιόλας μέρα του πολέμου, η ρωσική ηγεσία δικαιολόγησε τη στρατιωτική της επέμβαση στην Ουκρανία, με το επιχείρημα ότι η προαναφερθείσα επέκταση απειλεί την ασφάλεια της Ρωσίας. Ασχετα από το εάν αυτή η απειλή είναι ή όχι βάσιμη, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για την παραβίαση των υφιστάμενων συνόρων και για την έναρξη νέων αιματοχυσιών των λαών. Οι συζητήσεις που ξεκίνησαν για την αμφισβήτηση των σημερινών συνόρων αποσκοπούν κυρίως στη δημιουργία προσχημάτων που νομιμοποιούν την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και πρέπει να απορριφθούν. Επιπλέον, τα Κόμματά μας υπενθυμίζουν ότι οι «λόγοι ασφαλείας» χρησιμοποιούνται εδώ και χρόνια από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ως δικαιολογία για αιματηρές επιχειρήσεις σε αμέτρητες χώρες, για επεμβάσεις και κατοχή στα εδάφη που βρίσκονται υπό την κυριαρχία των χωρών αυτών.

5. Πρωταγωνιστές του πολέμου δεν είναι οι λαοί των δύο χωρών, αλλά οι καπιταλιστικές τάξεις τους. Η παρουσίαση του πολέμου ως «πολέμου μεταξύ Ουκρανίας – Ρωσίας» συσκοτίζει τους πραγματικούς παράγοντές του και δυσκολεύει την κατανόηση του ταξικού του χαρακτήρα. Αυτός συνεχίζει να διεξάγεται μεταξύ της ρωσικής καπιταλιστικής τάξης και των συμμάχων της από τη μία πλευρά και της ουκρανικής καπιταλιστικής τάξης, των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ από την άλλη πλευρά.

6. Δεν είναι ένας αντιιμπεριαλιστικός ή αντιφασιστικός πόλεμος, όπως ισχυρίζεται η ηγεσία της καπιταλιστικής Ρωσίας και οι απολογητές της, κάτι που έχουν επισημάνει τα Κόμματά μας από την αρχή και έχει αποδειχθεί πολλές φορές τα τελευταία δύο χρόνια. Παρόλο που η ρωσική ηγεσία ισχυρίζεται ότι ο κύριος στόχος της για τη συνέχιση του πολέμου είναι η αποναζιστικοποίηση της περιοχής και στοχεύει να σπάσει την πολιορκία από το δυτικό μπλοκ, είναι σαφές ότι το κύριο κίνητρο πίσω από αυτό είναι η προστασία των συμφερόντων της ρωσικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή. Επιπλέον, οι «αξίες» που χαρακτηρίζουν τη σημερινή Ρωσία δεν έχουν καμία σχέση με αυτές της Σοβιετικής Ενωσης που είχε νικήσει τον φασισμό. Η καπιταλιστική Ρωσία δεν έχει τίποτα να προσφέρει στην ανθρωπότητα απέναντι στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό. Ενώ η Σοβιετική Ενωση ήταν στήριγμα της πάλης των λαών για την ειρήνη και τον σοσιαλισμό, η ηγεσία της Ρωσίας σήμερα κάνει δηλώσεις για το αν υπάρχει ή όχι ένα έθνος, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει ουκρανικός λαός.

7. Ενα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που δείχνουν τον ταξικό χαρακτήρα αυτού του πολέμου είναι ο αντικομμουνισμός που καλλιεργείται σκόπιμα στην περιοχή. Οι δράσεις των φασιστικών δυνάμεων στην Ουκρανία και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, οι απαγορεύσεις και οι διώξεις απέναντι στους κομμουνιστές συνεχίζονται. Η ρωσική ηγεσία, από την άλλη πλευρά, διαστρεβλώνει τα επιστημονικά και ιστορικά γεγονότα προκειμένου να δικαιολογήσει τα στρατηγικά της σχέδια και αντιμετωπίζει το σοσιαλιστικό παρελθόν της Ρωσίας με ψεύτικους ισχυρισμούς και διαστρεβλώσεις σχετικά με τον Λένιν, τον Στάλιν και τις πολιτικές της Σοβιετικής Ενωσης. Τα Κόμματά μας θα συνεχίσουν να παλεύουν ενάντια στην αντικομμουνιστική υστερία που τροφοδοτείται από όλους τους παράγοντες του πολέμου, να δυναμώνουν την αλληλεγγύη με τους Ουκρανούς και Ρώσους κομμουνιστές και να μην επιτρέπουν να σπιλωθεί η κληρονομιά του σοσιαλισμού.

8. Επιπλέον, τα Κόμματά μας, που πρωτοστατούν στην πάλη ενάντια στις ξένες βάσεις και την αποστολή στρατιωτικών τμημάτων και στρατιωτικού εξοπλισμού εκτός συνόρων, καλούν τους εργαζόμενους, που βλέπουν τις αντιθέσεις και στο εσωτερικό των ιμπεριαλιστικών μπλοκ και ενώσεων, να μην έχουν εμπιστοσύνη στις διακηρύξεις πως κάποιος «πολυπολικός κόσμος» θα σταματήσει αυτόν και άλλους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και θα οδηγήσει σε έναν ειρηνικό κόσμο, χωρίς την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, που είναι η αιτία των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

9. Ο πόλεμος στο έδαφος της Ουκρανίας, όπως και οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην Ερυθρά Θάλασσα, στη Νοτιοανατολική Ασία κ.α. ενέχουν τον κίνδυνο η πολεμική σύρραξη να επεκταθεί γρήγορα σε παγκόσμια κλίμακα. Υπό αυτή την έννοια, δείκτες όπως η αυξανόμενη ένταση στη Μαύρη Θάλασσα, η πρόταση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ προς τις ευρωπαϊκές χώρες να αυξήσουν την παραγωγή όπλων με αναφορά στον πόλεμο στην Ουκρανία και οι ασκήσεις του ΝΑΤΟ που αυξάνονται σε έκταση και κλίμακα, είναι σημαντικοί και ενδεικτικοί της κλιμάκωσης της πολεμικής αναμέτρησης.

10. Αυτές οι εξελίξεις μας επιβάλλουν, ως Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα ευρωπαϊκών χωρών που βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής αυτής της έντασης σε διάφορα επίπεδα, το καθήκον να προειδοποιήσουμε και να κινητοποιήσουμε τους λαούς των χωρών μας ενάντια στην απειλή ενός περιφερειακού ή και πιο γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου και να αντιταχθούμε στα συμφέροντα και τον ρόλο των αστικών τάξεων των χωρών μας σε αυτή την ένταση.

11. Δεν επιλέγουμε τη μία πλευρά του πολέμου έναντι της άλλης. Οι αντιφάσεις στο εσωτερικό του ιμπεριαλιστικού συστήματος, οι ανταγωνισμοί και τα παζάρια που πάνε χέρι – χέρι, τα ψεύτικα δίπολα που χρησιμεύουν για να κάνουν αόρατους τους ταξικούς ανταγωνισμούς, έχουν επανειλημμένα δείξει στην πράξη τα δύο τελευταία έτη ότι δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα προς το συμφέρον των εργαζόμενων λαών. Αντίθετα, έχει γίνει σαφές ότι μια τοποθέτηση που υποτάσσεται στα προσχήματα των ιμπεριαλιστών θα σημάνει οπισθοχώρηση από την επαναστατική θέση και θα οδηγήσει στον ταξικό συμβιβασμό.

12. Τα Κόμματά μας τονίζουν ότι η πραγματική επιλογή δεν είναι μεταξύ των λεγόμενων πόλων εντός του ιμπεριαλιστικού συστήματος, αλλά μεταξύ των εργαζομένων και της αστικής τάξης. Υπενθυμίζουν ότι ο αγώνας της εργατικής τάξης μπορεί να ενισχυθεί με μια αυτοτελή, ανεξάρτητη γραμμή, μακριά από όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια, και ότι οι λαοί θα πρέπει με την πάλη τους να αντιταχθούν στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αυτό είναι το κάλεσμά μας.

13. Δεν απευθύνουμε ένα αφηρημένο κάλεσμα για ειρήνη, το οποίο δεν είναι σαφές σε ποιον απευθύνεται και χρησιμεύει για να αθωώσει την καπιταλιστική τάξη και τις δυνάμεις που υπηρετούν το ιμπεριαλιστικό σύστημα. Για μια πραγματική ειρήνη, καλούμε σε αγώνα ενάντια σε ΝΑΤΟ, ΕΕ και κάθε είδους άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις και συμμαχίες, που συνεχίζουν να τροφοδοτούν τον πόλεμο. Επισημαίνουμε την ανάγκη να αποκαλυφθεί ο ταξικός χαρακτήρας των καπιταλιστικών συμμαχιών και δηλώνουμε ότι θα σταθούμε αλληλέγγυοι με το εργατικό κίνημα και τους κομμουνιστές στις χώρες αυτές.

14. Συνεχίζουμε τον αγώνα για την απόσυρση των ξένων στρατευμάτων και το κλείσιμο των βάσεων άλλων χωρών, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, ξεκινώντας από τις δικές μας χώρες. Αναπτύσσουμε τη δράση μας με καθήκον να εμποδίσουμε τις χώρες μας να συμμετέχουν και να υλοποιούν ιμπεριαλιστικά σχέδια και να τις βγάλουμε από ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, με τους λαούς κυρίαρχους στον τόπο τους.

15. Μπροστά σε αυτόν τον πόλεμο, που τείνει να γενικευτεί, δηλώνουμε για άλλη μια φορά ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε η φωνή των αιτημάτων των εργαζόμενων λαών για την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και τον σοσιαλισμό, διατηρώντας σταθερό μέτωπο κατά του εθνικισμού, του ρατσισμού, του φασισμού και του μιλιταρισμού.

Πηγή : Ριζοσπάστης 2 – 3 / 3 – 2024

Κοινοποιήστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *