Δεκαεννιά χρόνια χωρίς τον σύντροφο Χαρίλαο Φλωράκη
Δεκαεννιά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο του ιστορικού ηγέτη του ΚΚΕ Χαρίλαου Φλωράκη (Καπετάν Γιώτη), ο οποίος «έφυγε» από κοντά μας στις 22 Μάη 2005, πλήρης ημερών. Ολη η ζωή του Χαρίλαου Φλωράκη ταυτίστηκε με την πορεία του ΚΚΕ, το οποίο υπηρέτησε επί 76 ολόκληρα χρόνια, από 15χρονος ΟΚΝίτης μέχρι Α’ Γραμματέας και Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης γεννήθηκε στις 20 Ιούλη 1914 στο χωριό Παλιοζογλώπι του δήμου Ιτάμου, στα Αγραφα της Καρδίτσας. Το 1929 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ. Το 1933 μπαίνει στη Σχολή Τηλεγραφητών των ΤΤΤ (Τηλεγραφίας – Ταχυδρομείων – Τηλεφωνίας). Ενώ είναι σπουδαστής, προκηρύσσεται η μεγάλη απεργία των «Τριατατικών».
Οι σπουδαστές απεργούν μαζί με τους εργαζόμενους και ο Χαρίλαος εκλέγεται στην Επιτροπή Αγώνα. Αργότερα θα συγκροτηθεί Σύλλογος Σπουδαστών των ΤΤΤ, στον οποίο εκλέγεται γραμματέας. Το 1934 προσλαμβάνεται ως τηλεγραφητής στην ΤΤΤ. Αρχίζει μια απίστευτη περιπλάνηση «μεταθέσεων» από πόλη σε πόλη, εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης. Σε όποια πόλη κι αν βρεθεί, θα επιδιώξει και θα έχει σύνδεση με πυρήνες παράνομων κομμουνιστών.
* * *
Μετά την κήρυξη του πολέμου ο Χαρίλαος στέλνεται στο μέτωπο. Τη νύχτα της 27ης προς 28η Οκτώβρη είναι βάρδια στο κεντρικό τηλεγραφείο. Από τις μηχανές που δούλευε πέρασαν τα πρώτα τηλεγραφήματα για την κήρυξη του πολέμου. Την επομένη το πρωί κατετάγη μαζί με τα δύο του αδέρφια.
Στις αρχές του Ιούνη του 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, τον Μάη του 1942 περνάει στην παρανομία και τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους ανεβαίνει στο βουνό. Το 1943 – 1945 αναλαμβάνει διαδοχικά λοχαγός και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ, παίρνει μέρος στον Δεκέμβρη του 1944 και τον Οκτώβρη του 1945 συλλαμβάνεται.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης στον Γράμμο το 1949 |
Τον Γενάρη του 1946 αμνηστεύεται από την κυβέρνηση Σοφούλη και τον Δεκέμβρη ανεβαίνει στο βουνό, στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Συμμετέχει σε δεκάδες μάχες, επικεφαλής στρατιωτικών ομάδων του Δημοκρατικού Στρατού. Ορίζεται στην αρχή αντισυνταγματάρχης και τον Νοέμβρη του 1948 συνταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού.
Την άνοιξη του 1949 αναδεικνύεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ και στη συνέχεια τακτικό μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Τον Σεπτέμβρη περνάει στην ΕΣΣΔ, όπου φοιτά και ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε.
Στις 5 Απρίλη 1954 επιστρέφει παράνομα στην Ελλάδα. Συλλαμβάνεται στις 27 Ιούλη, ενώ τον Μάη του 1960 ξεκινά έπειτα από αρκετές αναβολές η μεγάλη δίκη του στο στρατοδικείο. Στις 20 Απρίλη 1966 αποφυλακίζεται με όρους. Συλλαμβάνεται και πάλι, ανήμερα του απριλιανού πραξικοπήματος, και εξορίζεται μέχρι και την άνοιξη του 1971.
* * *
Μετά τη διάσπαση του Κόμματος, ο Χαρίλαος συμμετέχει και συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη για την επικράτηση των Αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας. Τον Ιούνη του 1972, η 16η Ολομέλεια τον εκλέγει μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη 17η Ολομέλεια, τον Δεκέμβρη, εκλέγεται Α’ Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος.
Στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος, το 1973, επανεκλέγεται Α’ Γραμματέας της ΚΕ. Τον Αύγουστο του 1974, πριν τη νομιμοποίηση του Κόμματος, έρχεται στην Ελλάδα. Στο 10ο Συνέδριο του Κόμματος (1978), στο 11ο (1982) και στο 12ο (1987) επανεκλέγεται ΓΓ της ΚΕ, μέχρι τον Ιούλη του 1989, οπότε σε Ολομέλεια της ΚΕ εκλέγεται Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Η χρονιά εκείνη ήταν γεμάτη από γεγονότα και σημαντικές εξελίξεις, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και σε διεθνές επίπεδο. Οι εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες αποκτούν δραματικό χαρακτήρα, αφού εξελίσσεται η αντεπανάσταση.
Τον Φλεβάρη του 1991 πραγματοποιείται το 13ο Συνέδριο, που οδήγησε στην κορύφωση της εσωκομματικής κρίσης με τη διάσπαση του Κόμματος τον Ιούλη του ίδιου χρόνου, οπότε αποχώρησε η φραξιονιστική ομάδα που επιδίωκε τη διάλυση του ΚΚΕ μέσα στον ΣΥΝ. Ο ρόλος του Χαρίλαου υπήρξε αποφασιστικός απέναντι στην προσπάθεια διάλυσης και σοσιαλδημοκρατικοποίησης του ΚΚΕ, ενώ στη συνέχεια συνέβαλε στην πορεία ανασυγκρότησής του. Στο 14ο Συνέδριο (Δεκέμβρης του 1991) το Κόμμα ανασυγκροτείται και καταφέρνει να σταθεί όρθιο, και ο Χαρίλαος εκλέγεται επίτιμος Πρόεδρος του Κόμματος.
Θα ήταν παράλειψη να μη σημειώσουμε τη διεθνιστική του δράση, η οποία αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε από πολλά Κομμουνιστικά Κόμματα. Ξεχωρίζουν οι τιμητικές διακρίσεις του βραβείου της «Φιλίας των Λαών» από τον Πρόεδρο του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ενωσης, το βραβείο «Καρλ Μαρξ» από τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας και το βραβείο «Γκεόργκι Ντιμιτρόφ» από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας.
* * *
«Ανθρωπος βαθιά λαϊκός, ο σ. Χαρίλαος Φλωράκης έμεινε προσηλωμένος στο δίκιο του λαού και πάλεψε γι’ αυτό με κάθε μέσο και σε όλες τις συνθήκες. Η κομματική – πολιτική δράση του σ. Χαρίλαου Φλωράκη δεν γνώρισε διαλείμματα. Γνώρισε μόνο φουρτούνες και μεγάλες δυσκολίες. Τις αντιμετώπισε όλες με παλικαριά και με αισιοδοξία, με την πηγαία θυμοσοφία του και με την αποφασιστικότητα του κομμουνιστή, που έχει πλήρη συναίσθηση της αποστολής του και της σκληρότητας που χαρακτηρίζει την ταξική πάλη. Τις αντιμετώπισε δίνοντας όλες τις δυνάμεις του και βγαίνοντας ηθικά νικητής. Οπως τόσοι και τόσες από τους χιλιάδες κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, που δεν λογάριασαν και διέθεσαν τη ζωή τους απλόχερα για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες».
(Από την ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον θάνατό του)
- Την Κυριακή 26 Μάη αντιπροσωπεία της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας και της Τομεακής Επιτροπής Καρδίτσας του ΚΚΕ θα καταθέσει λουλούδια στον τάφο του Χαρίλαου Φλωράκη στο Παλιοζογλώπι.
ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Διδασκόμαστε από τη λαϊκή πάλη, οι λαοί δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη!
83 χρόνια από την εποποιία της Μάχης της Κρήτης
Στις 20 Μάη συμπληρώθηκαν 83 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης και αντιπροσωπεία της ΚΟ Κρήτης του ΚΚΕ συμμετείχε στις επετειακές εκδηλώσεις, για να τιμήσει τον ηρωικό αγώνα του κρητικού λαού ενάντια στον ναζισμό.
Ο Μανώλης Συντυχάκης, βουλευτής του ΚΚΕ, παρευρέθηκε στην επετειακή εκδήλωση για τη μάχη του Κοψά στον δήμο Χερσονήσου, και ο Δημήτρης Δουλουφάκης, δημοτικός σύμβουλος Ηρακλείου με την «Λαϊκή Συσπείρωση», κατέθεσε στεφάνι στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο μνημείο που είναι αφιερωμένο στη Μάχη της Κρήτης και βρίσκεται στο Πάρκο Γεωργιάδη.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε για τα 83 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης, η Επιτροπή Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ σημειώνει:
«Η αντίσταση του λαού της Κρήτης σηματοδότησε το τέλος της έως τότε παθητικής αποδοχής της φασιστικής εισβολής και την έναρξη της παλλαϊκής αντίστασης. Αυτό ακριβώς το παράδειγμα, που εξέπεμψε ο μαζικός λαϊκός ξεσηκωμός κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης, θέλησαν τα ναζιστικά στρατεύματα να κάμψουν, επιστρατεύοντας για πρώτη φορά το μέτρο των αντιποίνων. Την αρχή έκαναν με το Κοντομαρί Χανίων, ενώ ακολούθησαν εκατοντάδες μαζικές σφαγές και ολοκαυτώματα, στην Κρήτη και σε ολόκληρη τη χώρα: Αλικιανός, Κάνδανος, Γέφυρα Κερίτη, Βορίζια, Γουρνόλακκος, Ανώγεια, Βιάννος…
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των μαχών για την υπεράσπιση της Κρήτης, παρά τα πλήγματα που είχε δεχτεί από τη μεταξική δικτατορία, με χιλιάδες μέλη του στις φυλακές και τις εξορίες. Καθοριστική ήταν η συμβολή στην ίδια τη Μάχη της Κρήτης στελεχών του ΚΚΕ, τα οποία δραπέτευσαν από τα νησιά της εξορίας και πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της άμυνας του νησιού και μετέπειτα του ένοπλου αντιστασιακού αγώνα.
Σήμερα, 83 χρόνια μετά, οι ίδιες αιτίες που γέννησαν τον Β’ ΠΠ παραμένουν. Οι οξυμένοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για το μοίρασμα των αγορών, εδαφών και σφαιρών επιρροής διαμορφώνουν μια νέα βαρβαρότητα για τους λαούς.
Η “σταθερότητα και ασφάλεια” κάτω από τον μύλο της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των αστικών κυβερνήσεων, αποκαλύπτεται διαρκώς ότι αφορά τη σταθερή κερδοφορία μιας χούφτας μονοπωλιακών ομίλων σε βάρος των εργατικών – λαϊκών συμφερόντων. Σημαίνει μετατροπή της χώρας μας σε απέραντο ΝΑΤΟικό ορμητήριο, εμπλέκοντας τον λαό πιο βαθιά σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, μετατρέποντας τον τόπο μας σε στόχο στρατιωτικών αντιποίνων.
Η εποποιία των λαών στον Β’ Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο, του κρητικού λαού στη Μάχη της Κρήτης, διδάσκει σήμερα πως δεν υπάρχουν σωτήρες. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, στον δρόμο της ανατροπής, με ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ και στις επερχόμενες ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, για να είναι την επόμενη μέρα πιο δυνατοί οι αγώνες των εργαζομένων και όλου του λαού, που αποτελούν τη μόνη πραγματική αντιπολίτευση στην κυρίαρχη πολιτική, τη μόνη ελπίδα για μια Ευρώπη της συνεργασίας αυτών που παράγουν τον πλούτο, της φιλίας, της ειρήνης, της αλληλεγγύης, του σοσιαλισμού!».
ΕΕΔΥΕ
Σήμερα οι εκδηλώσεις για τα 61 χρόνια από τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη
Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) με αφορμή τη συμπλήρωση 61 χρόνων από τη δολοφονία του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, βαλκανιονίκη, γιατρού, αντιπροέδρου της ΕΕΔΥΕ και βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη, στις 22 Μάη 1963, θα πραγματοποιήσει σήμερα, Τετάρτη 22 Μάη, στις 12 το μεσημέρι, τις εξής εκδηλώσεις:
- Στην Αττική συμβολική εκδήλωση στην προτομή του Γρηγόρη Λαμπράκη, που έχει ανεγείρει η ΕΕΔΥΕ προς τιμήν του στον Μαραθώνα.
- Στη Θεσσαλονίκη συμβολική εκδήλωση στο σημείο της δολοφονικής επίθεσης, στη συμβολή των οδών Ερμού και Βενιζέλου.
«Τιμάμε στην πράξη τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τους αγωνιστές του αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος δυναμώνοντας την πάλη μας ενάντια στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και την εμπλοκή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς τους. Για να κλείσουν οι ευρωατλαντικές βάσεις και υποδομές που μετατρέπουν τη χώρα σε πολεμικό ορμητήριο και τον λαό σε στόχο αντιποίνων», σημειώνει.
Πηγή : Ριζοσπάστης 22 – 5 – 2024
Μία απάντηση στο “ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ”
Οι ζευγαδες φεύγουν , μωρέ !
Η σπορά μένει και φουντώνει
και μεγαλώνει, και καρπίζει.
Και ρίχνει νέους σπόρους στη γη .
Και οι κύκλοι επαναλαμβάνονται.
Έτσι νόμιζε και η γενιά του 1912 -1913 οτι είναι
η τελευταια ηρωική γενιά.
Και τι θα γίνει ο τόπος μόλις φύγει.
Μα ήρθε η γενια του 40 η νέα σπορά.
και ανέβασε πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα .
Έτσι λέει κάθε γενιά. Ταυτίζοντας τον εαυτό της με την ιστορία.
Και λησμονά τη σπορά.
Που έρχεται πολύ βαθιά απο το παρελθόν
Και πηγαίνει πολύ βαθιά στο μέλλον.
Βλέπεις μωρέ, αυτά είναι τα νιάτα γύρω σου,
που νομίζεις πως είναι ξεστρατισμένα και συμβιβασμένα?
Κούνια που σε κούναγε.
Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά ,
θα γινουν ηφαίστειο και θα αποδειχθούν καλύτερα απο τη γενιά ,
των πατεράδων τους και των παππούδων τους.
Και θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο.
Είναι η σπορά σου λέω.
……..Ο,τι βιός είχα το έχω δώσει στο Κόμμα , στο Κόμμα στο Κ Κ Ε , με τα γνωστά σύμβολα του,τη μαρξιστική , λενιστική ιδεολογία του,το πρόγραμμα του και τις αρχές του. Πολιτικά δεν έχω επίσης τίποτα να αφήσω. Ο,τι είχα το έδωσα με τη
συγκεκριμένη δραση μου.
Να αφήσω πολιτικές ορμήνιες δεν το θεωρώ σοβαρό.
Ο Σύντροφος Χαρίλαος Φλωράκης , έφυγε σαν σήμερα το 2005 ορθός και περήφανος , παλεύοντας για τον άνθρωπο και το δίκιο του , για μια Ελλάδα λεύτερη χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Γεώργιος Παναγούλης