Κατηγορίες
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Στα 75 χρόνια της λυκοσυμμαχίας με ατζέντα – μπαρούτι!

Η Σύνοδος Κορυφής που σηματοδοτεί τα 75 χρόνια της λυκοσυμμαχίας συνέρχεται αυτήν την εβδομάδα, 9 με 11 Ιούλη, στην Ουάσιγκτον. Η ατζέντα φωτιά και μπαρούτι, αντανακλά την όξυνση των ανταγωνισμών με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, αγορών και σφαιρών επιρροής.

Σε αυτό το κλίμα, για την αμερικανική πρωτεύουσα ταξιδεύουν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων από τα 32 κράτη – μέλη όπως και από χώρες «εταίρους» με κεντρικό στόχο να πάρουν αποφάσεις «για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Συμμαχία και την περαιτέρω ενίσχυση της αποτροπής και άμυνας του ΝΑΤΟ». Στα προπαρασκευαστικά της Συνόδου κείμενα τονίζεται επίσης ότι «οι ηγέτες του ΝΑΤΟ θα ασχοληθούν με μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων που αντιμετωπίζει η Συμμαχία και θα διασφαλίσουν ότι το ΝΑΤΟ παραμένει έτοιμο να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε πρόκληση», με ό,τι κινδύνους φέρνει αυτό στους λαούς όπου Γης.

Νούμερο 1, φυσικά, στο μενού, η λεγόμενη Αμυνα κι Αποτροπή, υπογραμμίζοντας ότι μετά τα γεγονότα στην Κριμαία το 2014 οι ΝΑΤΟικοί προχώρησαν στη μεγαλύτερη ενίσχυση των δυνάμεών τους μέσα σε μια γενιά, ενώ παράλληλα ήδη από τη Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης το 2022 υιοθέτησαν μια νέα Στρατηγική Αντίληψη (κείμενο – πολεμικό δόγμα του ΝΑΤΟ), καθορίζοντας τις προτεραιότητες, τα βασικά καθήκοντα και τις προσεγγίσεις του ΝΑΤΟ για την επόμενη δεκαετία.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι συζητήσεις θα πιάσουν ξανά τη λεγόμενη συλλογική άμυνα με ακρογωνιαίο λίθο την ενεργοποίηση του άρθρου 5 της ιδρυτικής συνθήκης του ΝΑΤΟ, το οποίο άρθρο προβλέπει ότι επίθεση εναντίον ενός κράτους – μέλους θεωρείται επίθεση εναντίον όλων με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

«Battlegroups» και πυρηνικά

Παρεμφερής ενότητα η ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Θυμίζουμε, το 2017 στήθηκαν τα πρώτα τέσσερα «Battlegroups» σε Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία και Πολωνία. Ακολούθησαν το 2022 άλλα τέσσερα, σε Βουλγαρία, Ουγγαρία, Ρουμανία και Σλοβακία. Σημειωτέον, σε αυτό της Βουλγαρίας μετέχει από τον Οκτώβρη του 2022 Διμοιρία Αντιαρματικών Ειδικής Σύνθεσης του Ελληνικού Στρατού (Ελληνική Δύναμη Βουλγαρίας – ΕΛΔΥΒΟ).

Αναπόσπαστο κομμάτι του ΝΑΤΟικού οπλοστασίου τα πυρηνικά του, θέμα κι αυτό για συζήτηση στην επερχόμενη Σύνοδο. «Τα πυρηνικά όπλα αποτελούν βασικό συστατικό των συνολικών δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ για αποτροπή και άμυνα, παράλληλα με τις συμβατικές δυνάμεις και τις δυνάμεις πυραυλικής άμυνας. Το ΝΑΤΟ έχει δεσμευτεί στον έλεγχο των όπλων, τον αφοπλισμό και τη μη διάδοση, αλλά όσο υπάρχουν πυρηνικά όπλα, θα παραμείνει μια πυρηνική συμμαχία», ξεκαθαρίζεται στα σχετικά κείμενα.

Αλλωστε και στη Στρατηγική Αντίληψη του 2022 τονίζεται ότι «η αποτρεπτική και αμυντική στάση του ΝΑΤΟ βασίζεται σε έναν κατάλληλο συνδυασμό δυνατοτήτων πυρηνικής, συμβατικής και πυραυλικής άμυνας, που συμπληρώνεται από διαστημικές και κυβερνοδυνάμεις» (cyber), ενώ και στην περσινή Σύνοδο, στο Βίλνιους της Λιθουανίας, κατέληξαν στη «συνέχιση του εκσυγχρονισμού της πυρηνικής ικανότητας του ΝΑΤΟ», στην «αύξηση της ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας των πυρηνικών δυνάμεων της Συμμαχίας».

Εξοπλιστικά – Δαπάνες

Αλλη ενότητα οι δαπάνες και τα εξοπλιστικά, με ισχύουσα τη ΝΑΤΟική νόρμα (ορίστηκε στη Σύνοδο της Ουαλίας το 2014) κάθε κράτος – μέλος να δαπανά ετησίως τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ του για στρατιωτικές δαπάνες, κι απ’ αυτό το ποσό τουλάχιστον 20% να πηγαίνει για μείζονες εξοπλισμούς (π.χ. μαχητικά αεροσκάφη, φρεγάτες κ.λπ.). Πλέον ακούγονται φωνές το 2% να ανέβει τουλάχιστον στο 2,5% αντανακλώντας κι έτσι την κλιμάκωση των ανταγωνισμών που απαιτούν περισσότερα και πιο εξελιγμένα όπλα.

Σημειωτέον, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΝΑΤΟ («Defence Expenditure of NATO Countries» 2014 – 2024), η Ελλάδα φιγουράρει στην 5η θέση φέτος μεταξύ των κρατών – μελών, στη σχετική λίστα με το ποια πιάνουν τη ΝΑΤΟική νόρμα. Συγκεκριμένα, στις 5 πρώτες θέσεις καταγράφονται: Πολωνία (με 4,12% του ΑΕΠ), Εσθονία (3,43%), ΗΠΑ (3,38%), Λετονία (3,15%), Ελλάδα (3,08%). Να σημειωθεί βέβαια ότι καθώς σύσσωμος ο ευρωατλαντικός άξονας περνά ταχέως σε φάση πολεμικής οικονομίας, από μόλις 3 χώρες που έπιαναν τη νόρμα το 2014, 7 το 2022 και 10 το 2023, το 2024 οι χώρες που «συμμορφώνονται» με τον κανόνα εκτοξεύονται στις 23. Σε αυτό το πλαίσιο, και σύμφωνα πάντα με τους ΝΑΤΟικούς πίνακες, ο ελληνικός λαός πλήρωσε για στρατιωτικές δαπάνες (προσανατολισμένες όπως είναι στα πρότυπα και προτάγματα του ΝΑΤΟ) 8,054 δισ. ευρώ το 2022, 6,224 το 2023, ενώ προϋπολογίζεται να καταβάλει 7,126 δισ. ευρώ το 2024. Το αντίστοιχο ποσό το 2014 ήταν «μόλις» 3,939 δισ.

Ρωσία – Ουκρανία

Σε αυτό το φόντο, θα συζητηθεί και η περαιτέρω «βοήθεια» προς την κυβέρνηση του Κιέβου, με τους ΝΑΤΟικούς να λένε ότι «από την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας το 2022, το ΝΑΤΟ και οι Σύμμαχοι έχουν παράσχει πρωτοφανή επίπεδα υποστήριξης» στην Ουκρανία, ξεκαθαρίζοντας βέβαια ότι οι διμερείς σχέσεις «χρονολογούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και έκτοτε έχουν εξελιχθεί σε μια από τις πιο ουσιαστικές συνεργασίες του ΝΑΤΟ». Ταυτόχρονα, κρατούν στο τραπέζι το σενάριο ένταξης της Ουκρανίας στη λυκοσυμμαχία ως πλήρες μέλος, ανεβάζοντας το θερμόμετρο της έντασης με τη Μόσχα, που στο ενδιάμεσο απειλεί ευθέως με χρήση πυρηνικών.

Στο ενδιάμεσο είναι ήδη σε λειτουργία το Συμβούλιο και η Επιτροπή ΝΑΤΟ – Ουκρανίας (NATO – Ukraine Council και NATO- Ukraine Commission). Ειδικά το NATO – Ukraine Council συνεδριάζει σε διάφορα φορμάτ (αναμένεται να γίνει και στην Ουάσικτον) συμπεριλαμβανομένων 5 κύριων υπο-επιτροπών: Political Affairs Committee, Defence and Security Sector Committee, Strategic Communications Committee, Innovation and Hybrid Committee και Military Representatives Working Group.

Κίνα – Ινδο-Ειρηνικός

Τέλος, ξεχωριστή ενότητα της Συνόδου θα είναι οι «εταιρικές σχέσεις» του ΝΑΤΟ, το οποίο σημειωτέον, πέραν των 32 μελών του, έχει σχέσεις με περισσότερες από 40 τρίτες χώρες και διεθνείς οργανισμούς. «Αυτό το δίκτυο συνεργασίας ενισχύει την ασφάλεια εκτός της επικράτειας του ΝΑΤΟ, γεγονός που καθιστά το ίδιο το ΝΑΤΟ ασφαλέστερο», λένε. Εξ ου και έχουν στήσει σχήματα όπως η «Συνεργασία για την Ειρήνη», ο «Μεσογειακός Διάλογος» και η «Πρωτοβουλία Συνεργασίας της Κωνσταντινούπολης», με στόχους όπως «Ενίσχυση της ευρωατλαντικής και διεθνούς ασφάλειας, ειρήνης και σταθερότητας», «Προώθηση της περιφερειακής ασφάλειας και συνεργασίας», «Ανταλλαγής πληροφοριών», κοινές επιχειρήσεις και αποστολές, συνεκπαιδεύσεις, «Αντιτρομοκρατική» συνεργασία κ.λπ.

Ξεχωρίζουν, βέβαια, οι κολιγιές του ΝΑΤΟ με Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία ως τόξο ανάσχεσης της κινεζικής επέκτασης, η οποία επίσης θα αποτελέσει ζήτημα στην ατζέντα. Αλλωστε, οι ΝΑΤΟικοί εκφράζουν ανησυχίες για τις δραστηριότητες του Πεκίνου στις θάλασσες της Απω Ανατολής και στον Ινδικό, όπως και για τη διείσδυση κινεζικών επιχειρηματικών ομίλων στις ευρωατλαντικές αγορές, αλλά και για την στήριξη που φέρεται να δίνει η Κίνα στη Ρωσία στο Ουκρανικό.

Διόλου τυχαία, για πρώτη φορά το 2022 σε κείμενο – Στρατηγική Αντίληψη του ΝΑΤΟ τονιζόταν επισήμως η σημασία του Ινδο-Ειρηνικού, σημειώνοντας ότι «οι εξελίξεις στην περιοχή αυτή μπορούν να επηρεάσουν άμεσα την ευρωατλαντική ασφάλεια» και διαβεβαιώνοντας ότι «το ΝΑΤΟ θα ενισχύσει τον διάλογο και τη συνεργασία με νέους και υπάρχοντες εταίρους στον Ινδο-Ειρηνικό για την αντιμετώπιση διαπεριφερειακών προκλήσεων και κοινών συμφερόντων ασφάλειας».

Είχε προηγηθεί βέβαια η Απόφαση της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο τον Δεκέμβρη 2019, όπου η λυκοσυμμαχία έλεγε για πρώτη φορά ότι «η αυξανόμενη πολιτική επιρροή της Κίνας και οι διεθνείς πολιτικές της αποτελούν προκλήσεις για τη Συμμαχία και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν από κοινού».

Ευρωπαϊκή Ενωση

Σημειωτέον, η ελληνική αστική τάξη έχει στρατιωτική παρουσία και σε αυτήν τη ζώνη, καθώς στον ευρωατλαντικό καταμερισμό στέλνει φρεγάτα στον Κόλπο του Αντεν (αυτό το διάστημα τα «Ψαρά» – αναμένεται το Σάββατο να τα επισκεφτεί ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας μαζί με τον ύπατο εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών και Αφάλειας, Ζ. Μπορέλ), ενώ ασκεί από τη Λάρισα τη διοίκηση της ευρωενωσιακής επιχείρησης «ASPIDES» που επιτηρεί την ευρύτερη περιοχή.

Αλλωστε, αναγνωρίζοντας την αξία του έτερου πόλου του ευρωατλαντικού άξονα, οι ΝΑΤΟικοί έχουν τις διμερείς σχέσεις με την ΕΕ ψηλά στην ατζέντα της Ουάσιγκτον, τονίζοντας μεταξύ άλλων, στα προπαρασκευαστικά της Συνόδου κείμενα ότι «η ΕΕ είναι ένας ουσιαστικός εταίρος για το ΝΑΤΟ», καθώς «οι δύο οργανισμοί μοιράζονται κοινές αξίες, στρατηγικά συμφέροντα και την πλειοψηφία των χωρών – μελών τους (23 κράτη). Εργάζονται δίπλα – δίπλα στη διαχείριση κρίσεων, στην ανάπτυξη ικανοτήτων, στην αντιμετώπιση υβριδικών απειλών και προκλήσεων που θέτει ο αυξανόμενος στρατηγικός ανταγωνισμός, καθώς και στην οικοδόμηση των ικανοτήτων των κοινών τους εταίρων στα ανατολικά και νότια».

Σε αυτό το πλαίσιο, άλλωστε, η συνεργασία ΝΑΤΟ – ΕΕ έχει επεκταθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, βασιζόμενη σε τρεις Κοινές Δηλώσεις (το 2023, το 2018 και το 2016), καθώς και στη Στρατηγική Αντίληψη του ΝΑΤΟ και την αντίστοιχη Στρατηγική Πυξίδα της ΕΕ το 2022.

ΜΚΟ, «δεξαμενές σκέψης» και προπαγάνδα

Παράλληλα με τη Σύνοδο Κορυφής θα τρέξει – όπως γίνεται σε κάθε τέτοια Σύνοδο – και το λεγόμενο NATO Public Forum 2024. Επισήμως, πρόκειται για «μια εκδήλωση που στοχεύει στην προώθηση μιας καλύτερης δημόσιας κατανόησης των πολιτικών, των στόχων και των αποφάσεων του ΝΑΤΟ μέσω διαλόγου και δέσμευσης με μια μοναδική και ποικιλόμορφη ομάδα ενδιαφερομένων». Βασικά εμφανίζονται διάφοροι γυρολόγοι ΜΚΟ, μεγαλοδημοσιογράφοι, στελέχη επιχειρηματικών κολοσσών, καθηγητάδες του κατεστημένου, κι άλλα τέτοια …ευυπόληπτα στοιχεία που αναλαμβάνουν τη βρώμικη αποστολή να προπαγανδίσουν στους χώρους τους, στα ΜΜΕ και εν γένει στην «κοινή γνώμη» τα «γιατί και πώς» των επιχειρήσεων κι αποστολών της λυκοσυμμαχίας.

Διόλου τυχαία, στη διοργάνωση των NATO Public Forum εμπλέκονται βαρβάτα ευρωεαμερικανικά think tanks, ο μηχανισμός προπαγάνδας του ΝΑΤΟ και ολόκληρες κυβερνήσεις. Π.χ. το φετινό της Ουάσιγκτον συνδιοργανώνεται από το ΝΑΤΟ και την κυβέρνηση των ΗΠΑ σε συνεργασία με το Atlantic Council, το Center for a New American Security (CNAS), το GLOBSEC, το German Marshall Fund of the United States (GMF) και το Hudson Institute. Ολοι μαζί θα προσφέρουν «συζητήσεις σε πάνελ, debates και διαδραστικές συνεδρίες για διάφορα θέματα στην ατζέντα του ΝΑΤΟ»…

Θ. Μπ.

Πηγή : Ριζοσπάστης 6 – 7 / 7 – 2024

Σάββατο 6 Ιούλη 2024 – Κυριακή 7 Ιούλη 2024

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ

Δεκάδες δισ. ευρώ στο «ταμείο του πολέμου» των ΝΑΤΟ και ΕΕ

Τεράστια τα κεφάλαια που κατευθύνονται στις «αμυντικές» βιομηχανίες τα επόμενα χρόνια

Με 40 δισ. ευρώ ετοιμάζονται τα κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ να χρηματοδοτήσουν το καθεστώς του Κιέβου για το επόμενο έτος! Τη δήλωση αυτή κάνει στο «Reuters» ενόψει της Συνόδου του ΝΑΤΟ ένας Δυτικοευρωπαίος διπλωμάτης, υπό τον όρο της ανωνυμίας του, τονίζοντας ότι υπάρχει τέτοια συμφωνία.

Υπενθυμίζεται πως ο μέχρι πρόσφατα γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, είχε ήδη ζητήσει από τα κράτη – μέλη να διατηρήσουν τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία στα ίδια επίπεδα με τα προηγούμενα χρόνια. Η απόφαση αναμένεται να επικυρωθεί στη Σύνοδο Κορυφής.

Ταυτόχρονα, ο βηματισμός προς την «οικονομία πολέμου» συνεχίζεται και σε επίπεδο ΕΕ. Η Στρατηγική Ατζέντα της ΕΕ για την περίοδο 2024-2029, που αποφασίστηκε στη σύνοδο της ΕΕ στις 28-28 Ιούνη, κατέληξε στην κατεύθυνση ενίσχυσης των δαπανών στην πολεμική βιομηχανία, σε μια ακόμα διέξοδο σε πεδία κερδοφορίας για τα τεράστια κεφάλαια του κλάδου των στρατιωτικών εξοπλισμών. Μια στροφή που σηματοδοτεί το πέρασμα σε ακόμα πιο οξυμένη φάση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, την οποία η ΕΕ προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει, οπλισμένη «μέχρι τα δόντια», κατεύθυνση στην οποία πρωτοστατεί και η ελληνική κυβέρνηση, με χαρακτηριστικές τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στην πρόσφατη σύνοδο.

«Η Ευρωπαϊκή Ενωση και τα κράτη – μέλη έχουν λάβει τολμηρά μέτρα για την ενίσχυση της αμυντικής ετοιμότητας και ικανότητας της Ενωσης, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των αμυντικών δαπανών. Στο μέλλον, θα επενδύσουμε σημαντικά περισσότερο και καλύτερα από κοινού, θα μειώσουμε τις στρατηγικές μας εξαρτήσεις, θα αναβαθμίσουμε τις ικανότητές μας και θα ενισχύσουμε αναλόγως την ευρωπαϊκή αμυντική τεχνολογική και βιομηχανική βάση», αναφέρεται στο σχετικό κείμενο.

Μάλιστα, τονίζεται ακόμα πως «θα βελτιώσουμε επειγόντως τις συνθήκες για την κλιμάκωση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας με τη δημιουργία μιας καλύτερα ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής αμυντικής αγοράς και με την προώθηση κοινών προμηθειών. Χαιρετίζουμε τα εμβληματικά έργα και τις αμυντικές πρωτοβουλίες των κρατών – μελών. Θα βελτιώσουμε την πρόσβαση στη δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση, διερευνώντας όλες τις επιλογές, μεταξύ άλλων μέσω του ενισχυμένου ρόλου του ομίλου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) ως καταλύτη.

Μια ισχυρότερη και ικανότερη Ευρωπαϊκή Ενωση στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας θα συμβάλει θετικά στην παγκόσμια και διατλαντική ασφάλεια και είναι συμπληρωματική του ΝΑΤΟ».

Αν και η Γερμανία και η Γαλλία ηγούνται στην πορεία περάσματος στην «οικονομία πολέμου», οι ανταγωνισμοί εντός του ιμπεριαλιστικού μπλοκ είναι μεγάλοι. Ετσι, Βερολίνο και Παρίσι εξέφρασαν σοβαρές αντιρρήσεις στην πρόταση για κοινή χρηματοδότηση αμυντικών δαπανών σε επίπεδο ΕΕ, μια προσπάθεια στην οποία πρωτοστατούν οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Πολωνίας μαζί με την πρόταση για ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα δημιουργίας αντιπυραυλικού – αντιαεροπορικού θόλου.

Ενώ, πρωταγωνιστώντας σε αυτή την κατεύθυνση, ο Κυρ. Μητσοτάκης δήλωσε: «Οπως ξέρετε, αναμένουμε και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων και επιλογών για το πώς μπορεί να ενισχυθεί η αμυντική συνεργασία σε όλα τα επίπεδα». Και πρόσθεσε ότι και ο ίδιος θα επιμείνει σε αυτή την κατεύθυνση, θυμίζοντας την πείρα από το Ταμείο Ανάκαμψης από όπου «έτρεξε» επίσης ζεστό χρήμα για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ανοίγει την πολεμική «κάνουλα» η ΕΤΕπ

Η ΕΤΕπ έχει αρχίσει ήδη να εξειδικεύει τις κατευθύνσεις της Στρατηγικής Ατζέντας, καθώς ανακοίνωσε μέσα στη βδομάδα πως η «κάνουλα» των χρηματοδοτήσεων θα ανοίξει το επόμενο διάστημα για τις στρατιωτικές βιομηχανίες.

Συγκεκριμένα, η ΕΤΕπ στοχεύει να διοχετεύσει 6 δισ. ευρώ σε δάνεια τα επόμενα χρόνια και σε επιπλέον σημαντικά ποσά στο μετοχικό κεφάλαιο επιλέξιμων επιχειρήσεων. Για τον σκοπό αυτό προχώρησε σε σύναψη συμφωνίας με το Ταμείο Καινοτομίας του ΝΑΤΟ.

Η χρηματοδότηση περιλαμβάνει δανειοδότηση με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους, σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας. «Η ΕΤΕπ είναι πιο αποφασισμένη και πρόθυμη από ποτέ να χρηματοδοτήσει επενδύσεις που θα θωρακίσουν την ελληνική και ευρωπαϊκή ασφάλεια και θα ενισχύσουν την αμυντική βιομηχανία», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση. Μάλιστα, έχουν αρθεί ορισμένοι περιορισμοί που ίσχυαν μέχρι πρόσφατα για τη χρηματοδότηση των βιομηχανιών αυτών.

Αυτήν την κατεύθυνση της λεγόμενης «στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ» στηρίζουν με χέρια και με πόδια μαζί με την κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Πλεύση, Ελληνική Λύση και λοιποί συνοδοιπόροι.

Μια κατεύθυνση που σημαίνει «συναγερμό» για τους εργαζόμενους, για τα σωματεία και τους φορείς τους, για να οργανωθεί η πάλη για «καμιά εμπλοκή», ενάντια στις βάσεις και τις αποστολές εκτός συνόρων, ενάντια στις ΝΑΤΟικές δαπάνες και εξοπλισμούς.

    

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Παράσταση διαμαρτυρίας για τα 75 χρόνια του ΝΑΤΟ

Την Πέμπτη 11 Ιούλη, στις 7.30 μ.μ. | «Απόβαση» αμερικανικού πλοίου στον Θερμαϊκό

Μαζική παράσταση διαμαρτυρίας για τα 75 χρόνια από την ίδρυση του ΝΑΤΟ και τη Σύνοδο Κορυφής διοργανώνει η ΕΔΥΕΘ, την Πέμπτη 11 Ιούλη, στις 7.30 μ.μ. στη διασταύρωση Τσιμισκή και Αριστοτέλους στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

«Συμπληρώθηκαν φέτος 75 χρόνια από την ίδρυση της φονικότερης στρατιωτικής μηχανής στην ανθρώπινη ιστορία, του ΝΑΤΟ. 75 χρόνια ποτισμένα με αμέτρητους πολέμους, επεμβάσεις και πραξικοπήματα. 75 χρόνια ποτισμένα με το αίμα και τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. 75 χρόνια το ΝΑΤΟ είναι η “σιδερένια φτέρνα” των ευρωατλαντικών μονοπωλίων για την επιβολή των άνομων συμφερόντων τους, για τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση και καταλήστευση των λαών», σημειώνει η ΕΔΥΕΘ στο κάλεσμά της.

Και τονίζει ότι σήμερα διεξάγονται δύο αιματηροί πόλεμοι στην περιοχή μας, που έχουν έντονη τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, αναφερόμενη σε Ουκρανία και Παλαιστίνη.

Αναδεικνύοντας την εμπλοκή της χώρας μας, σημειώνει ότι «η Ελλάδα, με ευθύνη των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου, συμμετέχει δραστήρια στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και πολέμους, εμπλέκεται στην επιθετική στρατηγική του ΝΑΤΟ – και στην Ουκρανία, και στη Μέση Ανατολή – με στόχο τη λεγόμενη “γεωστρατηγική αναβάθμιση” της αστικής τάξης της χώρας μας. Εχει αποστείλει φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο, για να καταπιέζουν τους λαούς. Ολη η χώρα είναι διάσπαρτη με δεκάδες αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, στρατηγεία και άλλες στρατιωτικές υποδομές».

Ξεκαθαρίζει ότι «ο λαός μας δεν συμφωνεί, δεν συναινεί, δεν θέλει τα στρατευμένα παιδιά του να βρίσκονται σε αποστολές εκτός συνόρων, δεν θέλει η πατρίδα μας να μετατρέπεται σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο ενάντια σε άλλους λαούς και χώρες και ταυτόχρονα σε στόχο αντιποίνων».

Και καλεί σε κλιμάκωση της πάλης για να γυρίσουν πίσω όλοι οι Ελληνες στρατιωτικοί και οι φρεγάτες. Να βγει έξω η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Εξω οι βάσεις του θανάτου – έξω από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Να σταματήσει η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Λευτεριά στην Παλαιστίνη.

«Απόβαση» πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης

Στο μεταξύ, ο ρόλος της Θεσσαλονίκης ως κόμβου μεταφοράς της αμερικανοΝΑΤΟικής μηχανής για τα πολεμικά μέτωπα επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά αυτές τις μέρες, με τον ελλιμενισμό του αποβατικού «USS Oak Hill» του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.

Πρόκειται για σημαντική μονάδα της αμερικανικής αποβατικής δύναμης στην Ανατολική Μεσόγειο και μεταφέρει εκατοντάδες πεζοναύτες και πολεμικό υλικό για τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις στο πλαίσιο ασκήσεων και για ανεφοδιασμό. Μεταξύ άλλων μεταφέρει αμφίβια τεθωρακισμένα άρματα μάχης.

Ετσι, λίγους μήνες μετά τη συμπλήρωση 25 χρόνων από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και με δύο πολέμους σε εξέλιξη στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, η Θεσσαλονίκη και οι υποδομές της αξιοποιούνται ολοένα και πιο εντατικά για τα δολοφονικά σχέδια και τις ασκήσεις των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της ΕΕ, μετατρέποντας την περιοχή σε στόχο αντιποίνων και επικίνδυνων εξελίξεων για τον λαό.

    

ΥΠΑΤΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΕ

Επιθεωρεί την … εμπλοκή από Λάρισα μέχρι Τζιμπουτί

Μονάδες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων επιθεωρεί ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ, αρμόδιος για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Ζοζέπ Μπορέλ, ελέγχοντας παραμέτρους της ελληνικής εμπλοκής στα επικίνδυνα σχέδια του ευρωατλαντικού άξονα.

Ο Μπορέλ έφτασε την Παρασκευή το πρωί στην Αθήνα, όπου συναντήθηκε με τους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας. Θέματα συζήτησης, μεταξύ άλλων, η «αντιμετώπιση περιφερειακών και διεθνών προκλήσεων ασφαλείας», η «δημιουργία Αμυντικού Βραχίονα της ΕΕ», η «Στρατηγική Πυξίδα» – το πολεμικό δόγμα της Ευρωένωσης, η «Ευρωπαϊκή Αμυντική Στρατηγική», οι «εν εξελίξει επιχειρήσεις/αποστολές της ΕΕ στον τομέα της Αμυνας και Ασφάλειας».

Ακολούθως, με τον υπουργό Αμυνας Ν. Δένδια επισκέφθηκαν τη Λάρισα, όπου μετέβησαν στο Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ/EU – OHQ) με έδρα την 1η Στρατιά στη Λάρισα, από όπου ασκείται η διοίκηση της ευρωενωσιακής ναυτικής επιχείρησης «Aspides», που απλώνει πολεμικά πλοία της ΕΕ στον Ινδο-Ειρηνικό (επισήμως ενάντια στους Χούθι).

Ανάμεσά τους και η ελληνική φρεγάτα «Ψαρά», ανεπτυγμένη στον Κόλπο του Αντεν, την οποία επισκέπτονται το Σάββατο οι Δένδιας και Μπορέλ, στο λιμάνι του Τζιμπουτί.

Πηγή : Ριζοσπάστης 6 – 7/ 7 – 2024

ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Με το βλέμμα στραμμένο στους προβληματισμούς της αστικής τάξης και στη λαϊκή δυσαρέσκεια

Διεργασίες σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος, με στόχο να βρεθούν τα σχήματα και οι ισορροπίες που θα υλοποιήσουν και θα στηρίξουν την αντιλαϊκή πολιτικήEurokinissi
Διεργασίες σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος, με στόχο να βρεθούν τα σχήματα και οι ισορροπίες που θα υλοποιήσουν και θα στηρίξουν την αντιλαϊκή πολιτική

Στο φόντο του αποτελέσματος των ευρωεκλογών στις 9 Ιούνη έχουν πυροδοτηθεί διεργασίες σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος. Το σίγουρο είναι ότι δεν αφορούν μόνο τον πόλο της σοσιαλδημοκρατίας, κάτι που φάνηκε καθαρά και με τις παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Δευτέρα, σε εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου του Μ. Κοττάκη, από τους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή.

Είναι σίγουρο ότι οι εξελίξεις τόσο στη σοσιαλδημοκρατία όσο και στη ΝΔ, που εξελίσσονται με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα, αντανακλούν ευρύτερες διεργασίες και προβληματισμούς σε κόλπους της αστικής τάξης. Προβληματισμούς και ανησυχίες για τη δυνατότητα διαχείρισης της εργατικής – λαϊκής δυσαρέσκειας, που εκφράστηκε και στις ευρωεκλογές, αλλά και συνεχίζει να συναντιέται σε διάφορα αγωνιστικά μέτωπα που βρίσκονται σε εξέλιξη αυτήν την περίοδο, με τους κομμουνιστές να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.

Η καταγραφή μιας ενισχυμένης, ευρύτερης πολιτικής επιρροής του ΚΚΕ δεν είναι αδιάφορη στα αστικά επιτελεία, το αντίθετο. Γι’ αυτό άλλωστε παρατηρούμε μετεκλογικά το απόλυτο θάψιμο κάθε παρέμβασης ή δραστηριότητας του Κόμματος από τα αστικά ΜΜΕ.

Επίσης, εξακολουθούν να συγκεντρώνονται μαύρα σύννεφα για την πορεία της οικονομίας στην ΕΕ και την επίδραση που αυτή θα έχει σε εγχώριο επίπεδο, αλλά και για τις προοπτικές των δύο ιμπεριαλιστικών πολέμων που βρίσκονται σε εξέλιξη, με την Ελλάδα να βρίσκεται χωμένη μέχρι τον λαιμό στα σχέδια του ευρωΝΑΤΟικού στρατοπέδου.

Eurokinissi

Τα παραπάνω είναι ορισμένα από τα στοιχεία που κάνουν εκπροσώπους τόσο των καπιταλιστικών επιχειρήσεων όσο και του αστικού πολιτικού συστήματος να αναζητούν λύσεις έτσι ώστε αφενός να εξασφαλίζεται η εξυπηρέτηση των στρατηγικών συμφερόντων του κεφαλαίου και να αμβλύνονται οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί, αφετέρου να μπορεί να ενσωματώνεται ο λαϊκός παράγοντας σε αυτούς τους στόχους.

Η εξίσωση βεβαίως είναι δύσκολη, ωστόσο είναι σαφές πως το επόμενο διάστημα θα δούμε πολλές και πυκνές διεργασίες.

Η διαμόρφωση εναλλακτικού πόλου της σοσιαλδημοκρατίας

Στην Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα της 9ης Ιούνη σημειώνεται: «Η συζήτηση περί “ήττας της αριστεράς” ή της “κεντροαριστεράς” σε Ελλάδα και Ευρώπη ουσιαστικά κρύβει το πιο ουσιαστικό ζήτημα, ότι στην πραγματικότητα αυτό που έχει δεχθεί πλήγμα είναι η δυνατότητα αυτών των δυνάμεων να ενσωματώνουν εργατικές – λαϊκές δυνάμεις με “αριστερά” συνθήματα στη γραμμή της ΕΕ, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστικών πολέμων».

Αυτή είναι η ουσία που βρίσκεται στον πυρήνα των εξελίξεων στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, στις διεργασίες που συντελούνται τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από πρόσωπα, ατομικές φιλοδοξίες και επιδιώξεις. Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς, με ποιους και με ποια πολιτική ατζέντα μπορούν να διαμορφωθούν οι όροι ώστε η σοσιαλδημοκρατία να ανακτήσει τον χαμένο ρόλο της στο αστικό πολιτικό σύστημα, δηλαδή αυτόν της δύναμης ενσωμάτωσης που μπορεί, ίσως ακόμα καλύτερα και από τις «φιλελεύθερες» αστικές δυνάμεις, να προωθεί με συνέπεια και χωρίς λαϊκές αντιδράσεις τη στρατηγική του κεφαλαίου, της ΕΕ και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών της χώρας.

Οσον αφορά αυτές καθαυτές τις εξελίξεις, αναφέρουμε επιγραμματικά:

  • Στο ΠΑΣΟΚ, κατά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής την περασμένη Κυριακή αποφασίστηκε η διενέργεια εσωκομματικών εκλογών για νέα ηγεσία στις 6 και 13 Οκτώβρη. Την υποψηφιότητά τους δήλωσαν κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας και ο Παύλος Γερουλάνος, ενώ τη Δευτέρα ανακοίνωσαν επίσης τις υποψηφιότητές τους η Μιλένα Αποστολάκη και ο Μιχάλης Κατρίνης. Στη συνέχεια η λίστα των υποψηφίων συνέχισε να μεγαλώνει, καθώς την υποψηφιότητά τους ανακοίνωσαν η Νάντια Γιαννακοπούλου και ο Γιάννης Κανελλάκης. Ο κατάλογος των υποψηφίων θα παραμείνει ανοιχτός τουλάχιστον μέχρι τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου, και έτσι δεν αποκλείονται επιπλέον υποψηφιότητες. Μέχρι στιγμής, έντονα συζητείται η ενδεχόμενη υποψηφιότητα της πρώην υπουργού και επιτρόπου της ΕΕ Αννας Διαμαντοπούλου, η οποία σε συνέντευξή της απέφυγε να δώσει σαφείς απαντήσεις.
  • Στον ΣΥΡΙΖΑ, έπειτα από μακρύ διάστημα έντονων αντιπαραθέσεων συνεδριάζει αυτό το Σάββατο η Κεντρική Επιτροπή. Την Πέμπτη η συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας δεν ήταν ανέφελη, καθώς επτά μέλη της – Ολγα Γεροβασίλη, Κ. Ζαχαριάδης, Θ. Θεοχαρόπουλος, Ζωή Καρκούλια, Κατερίνα Νοτοπούλου, Γ. Ραγκούσης και Ελένη Συμεωνίδου – καταψήφισαν την εισήγηση του Στ. Κασσελάκη και μένει να φανεί τι θα πράξει η Κεντρική Επιτροπή, και ακολούθως ποια στάση θα κρατήσουν οι διαφωνούντες με τις επιλογές του προέδρου. Στην ουσία η αντιπαράθεση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ανάμεσα στην ομάδα του Στ. Κασσελάκη και σε αυτή που πρόσκειται στον πρώην πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, ο οποίος με πρόσφατες παρεμβάσεις του (τόσο στο συνέδριο που οργάνωσε το ινστιτούτο του στην Αθήνα όσο και σε πανεπιστήμιο στην Τουρκία) απέδειξε ότι είναι παρών όχι απλώς στις εξελίξεις στη σοσιαλδημοκρατία, αλλά στην προώθηση στρατηγικών ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Στο επίκεντρο της συζήτησης και στα δύο κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας βρίσκονται η αναγκαιότητα και οι όροι ενοποίησης ή κοινής δράσης του χώρου.

Ενδεικτικά, ο Ν. Ανδρουλάκης, αν και σε δηλώσεις του τάχθηκε ενάντια στα «σχέδια για ρευστοποίηση του ΠΑΣΟΚ και ενοποίησή του με τον ΣΥΡΙΖΑ», διευκρίνισε ότι πιστεύει «στον ειλικρινή διάλογο και την προγραμματική σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων». Για ένα ΠΑΣΟΚ που «θα ενώσει όλες τις προοδευτικές δυνάμεις και θα νικήσει τη ΝΔ, όπως το κάναμε στην Αθήνα» μίλησε ο Χ. Δούκας, ενώ ο Π. Γερουλάνος τάχθηκε υπέρ μιας «μεγάλης παράταξης που θα ενώσει τις προοδευτικές δυνάμεις σε όλο το πολιτικό φάσμα». Επιπλέον, η Ν. Γιαννακοπούλου υποστήριξε πως θέλει να εκφράσει «τον χώρο του κέντρου και της μεταρρυθμιστικής κεντροαριστεράς» και η Μ. Αποστολάκη δήλωσε ότι στόχος της είναι να μετατρέψει το ΠΑΣΟΚ στον «προοδευτικό πλειοψηφικό φορέα της χώρας», ενώ με επικλήσεις στον Ανδρέα Παπανδρέου ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του ο Γ. Κανελλάκης.

Ο Στ. Κασσελάκης από την πλευρά του απορρίπτει τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ μόνο έως ότου συμφωνηθεί η αναγνώριση του ΣΥΡΙΖΑ ως ηγέτιδας δύναμης των όποιων συνεννοήσεων, και ότι ο επικεφαλής του θα ηγηθεί οποιουδήποτε σχήματος, εφόσον προκύψει.

Σοβαρές αντιθέσεις μέσα στη ΝΔ

Οι τοποθετήσεις Σαμαρά και Καραμανλή στη βιβλιοπαρουσίαση με θέμα τη διακυβέρνηση Καραμανλή 2004 – 2009 (σε μια εκδήλωση μάλιστα όπου προσήλθαν στελέχη από όλο το αστικό πολιτικό φάσμα, από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι στελέχη της Ελληνικής Λύσης και της «Νίκης», εκφράζοντας διαφορετικές προσεγγίσεις εντός της ντόπιας αστικής τάξης) δεν εξέφρασαν απλώς κάποιες επιμέρους διαφωνίες, αλλά ήρθαν σε αντιπαράθεση με βασικές επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Παρά τις διαφορές μεταξύ των δύο ομιλιών, πρόκειται για μια – όπως αναδείχθηκε – διαφορετική ατζέντα σε μια σειρά κρίσιμα ζητήματα, όπως:

  • Στις διαπραγματεύσεις για τα Ελληνοτουρκικά εκφράστηκαν και από τους δυο από επιφυλάξεις μέχρι και έντονες διαφωνίες για την πορεία αυτών των διεργασιών, ειδικά για την πιθανότητα συνυποσχετικού ανάμεσα στις δύο χώρες, που ανοίγει ζήτημα «παραχωρήσεων», αλλά και στα άλλα «εθνικά θέματα» στην περιοχή των Βαλκανίων.
  • Διαφωνίες στην υιοθέτηση από την κυβέρνηση της ατζέντας του «ακραίου δικαιωματισμού», όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά και όπως εκφράστηκε και με την ψήφιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, ειδικά από την ομιλία Σαμαρά. Ο ίδιος μάλιστα χαρακτήρισε «ηχηρό χαστούκι στο πολιτικό σύστημα» την αποχή στις ευρωεκλογές.
  • Διαφωνίες στην πολιτική διαχείρισης του Μεταναστευτικού.
  • Προβληματισμοί για την πολιτική «αποβιομηχάνισης» και της «πράσινης ανάπτυξης» στο πλαίσιο της ΕΕ.
  • Κριτική στην πολιτική της ΕΕ, ειδικά από τον Κ. Καραμανλή, ο οποίος είπε ότι «η Ευρώπη όπου πιστέψαμε διολισθαίνει σε βαθιά κρίση», με «συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους στο όνομα της δημοσιονομικής κανονικότητας», «διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων που οξύνει το κοινωνικό κλίμα», «διευρυνόμενα στρώματα που διαμαρτύρονται στο μοντέλο ζωής και οικονομίας που τους επιβάλλεται άνωθεν». Κατέκρινε επίσης τη στάση της ΕΕ στην κρίση με τη Ρωσία («υπερθεματίζει» στην κλιμάκωση, είπε), βλέποντας κινδύνους ανάφλεξης και στα Δυτικά Βαλκάνια, όπως και γενίκευσης της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή.
  • Ο Σαμαράς ζήτησε «επιστροφή στις ρίζες». Επέμεινε άλλωστε ότι η ΝΔ «είχε πάντα πόρτες ανοιχτές, αλλά ποτέ αφύλακτες» και ότι είναι «άλλο πράγμα η διεύρυνση και άλλο η μετάλλαξη». Ενώ ο Καραμανλής, σε μια σειρά αιχμές προς το Μαξίμου, μίλησε για «ελιτισμό», «ρηχότητα», «περιφρόνηση για τους πολλούς», επιμένοντας στην ανάγκη να διαβαστεί σωστά το μήνυμα των εκλογών και να μην απαξιώνονται οι πολίτες.

Μία μέρα μετά, ο Κυρ. Μητσοτάκης σε ομιλία του στο συνέδριο του «Economist», σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, είπε ότι «οι πολίτες μάς έστειλαν ένα μήνυμα σχετικό με το κόστος ζωής» αλλά την ίδια ώρα «δεν άλλαξαν τον βασικό συσχετισμό δυνάμεων». Και, βέβαια, ερμήνευσε τη λαϊκή ψήφο ως μήνυμα να κάνει ταχύτερα η κυβέρνηση όσα αντιλαϊκά έχει εξαγγείλει.

Ελπιδοφόρες οι διεργασίες μέσα στον λαό και στο κίνημά του

Ο λαός δικαίως αηδιάζει παρακολουθώντας όλες αυτές τις αντιπαραθέσεις, τις καρεκλομαχίες και τα ξεκατινιάσματα, αφού πρόκειται για διεργασίες ξένες προς τα συμφέροντά του, από τις οποίες δεν πρόκειται τίποτα το θετικό να προκύψει για τα δικαιώματα και τις ανάγκες του. Είναι διεργασίες από χέρι ενταγμένες στην παραπέρα αντιδραστικοποίηση του αστικού πολιτικού συστήματος, με «ένα το κρατούμενο» τη διαφύλαξη ανοιχτού του δρόμου για την επίθεση του κεφαλαίου στους εργαζόμενους.

Στον αντίποδα, όμως, υπάρχουν και οι θετικές και ελπιδοφόρες για τον λαό διεργασίες. Αυτές που γίνονται μέσα στην κοινωνία, μέσα στους αγώνες, που αποτυπώνονται και στη βελτίωση των συσχετισμών σε μια σειρά αρχαιρεσίες σε φορείς του κινήματος, με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ.

Η ελπίδα δεν βρίσκεται ούτε στην «εξισορρόπηση» του πολιτικού συστήματος, ούτε στο στήσιμο «εναλλακτικού πόλου».

Βρίσκεται στη σταθεροποίηση και ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής της ΕΕ, της κυβέρνησης της ΝΔ και της αντιπολίτευσης των κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας.

Βρίσκεται στην ενίσχυση της δύναμης του λαού, με την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας με τους βιοπαλαιστές αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους, που θα αμφισβητήσει συνολικά τα συμφέροντα και την εξουσία του κεφαλαίου. Με την ενίσχυση του ΚΚΕ σε κάθε κλάδο, κάθε χώρο δουλειάς, κάθε γειτονιά.

Πηγή : Ριζοσπάστης 6 – 7/ 7 – 2024

Δες ακόμα : ΣΠΟΡ σελίδα 46

Κοινοποιήστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *