2 ΦΛΕΒΑΡΗ – ΣΕΦ

«Και να τι θέλω τώρα να σας πω»

Μεγάλη συναυλία προς τιμήν του Θάνου Μικρούτσικου διοργανώνουν η ΚΕ του ΚΚΕ και η οικογένεια του συνθέτη

Δηλώσεις συντελεστών της συναυλίας

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ τιμά τον μεγάλο συνθέτη, τον μουσικό, τον διανοητή Θάνο Μικρούτσικο, μαζί με την οικογένειά του, με μια μεγάλη συναυλία την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ. στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Κώστας Θωμαΐδης, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Γιώργος Μεράντζας, η Νατάσσα Μποφίλιου, η Μαρία Παπαγεωργίου και ο Μίλτος Πασχαλίδης θα είναι εκεί για να μας μεταφέρουν όλα όσα «θα ‘θελε τώρα να μας πει» ο Θάνος.

Γιατί ο Θάνος Μικρούτσικος, μέσα από τη μουσική και τα τραγούδια του, άφησε τη σφραγίδα του και μίλησε για όλα τα σημαντικά, τα σπουδαία, τα συγκλονιστικά της ανθρώπινης ζωής και Ιστορίας.

Για την ανάγκη να παλεύουμε διαρκώς για να κατακτήσουμε το αδύνατο, «να χορεύουμε στο φτερό του καρχαρία».

Για τη βεβαιότητα πως η ανάγκη θα γίνει ιστορία, ακόμα κι αν κάποιοι θέλουν την ιστορία να σιωπά.

Για την αδικία του καπιταλιστικού κόσμου, καθώς «μία πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι».

Για τον πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης, μιας και «η δύναμη βγαίνει απ’ τις γροθιές».

Για την ακατανίκητη δύναμη του σκεπτόμενου ανθρώπου, αφού τα βομβαρδιστικά χρειάζονται οδηγό και «ο άνθρωπος έχει ένα ελάττωμα. Ξέρει να σκέφτεται».

Για τις προσωπικές σχέσεις, τον έρωτα των απλών ανθρώπων, αφού «κι αν λείψεις χίλια χρόνια θα σε περιμένω», ωστόσο «οι κάβοι σου σκληρύναν την παλάμη».

Για τη σιγουριά ότι τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα…

Και το μήνυμα του Θάνου θα βρει τους παραλήπτες του, αφού στην εξέδρα θα βρίσκεται ο δικός του κόσμος, οι δικοί του άνθρωποι όπως έλεγε και ο ίδιος ο συνθέτης. Δίνοντας και μία υπόσχεση. Τη μουσική και τα τραγούδια του τα κρατάμε σφιχτά στην καρδιά μας. Με αυτά τα τραγούδια μεγάλωσαν γενιές και γενιές, γνωρίσαμε και αγαπήσαμε την ποίηση, μας συντρόφευσαν σε στιγμές περισυλλογής, μας κράτησαν και μας κρατάνε «ανοιχτό το παράθυρο στο όνειρο, όσο κι αν απέξω υπάρχει σκοτάδι» προσμένοντας «τους σεισμούς που μέλλονται για να ‘ρθουν».

***

Προσκλήσεις διατίθενται από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Αττική.

Προσκλήσεις διατίθενται και στα γραφεία της ΚΟ Αττικής στον Αγιο Νικόλαο (Αχαρνών 241, τηλ. 210-5282500), στον Ν. Κόσμο (Ηλία Ηλιού 48, τηλ. 210-5246123) και στον Πειραιά (Αλκιβιάδου 176, 210-412289), τις ώρες 10.00 – 12.00 και 18.00 – 20.00.

Επίσης, 18.00 – 20.00 διατίθενται και σε Νέα Ιωνία (Μεσολογγίου 48, τηλ. 210-2798305), Περιστέρι (Αδριανουπόλεως 11, τηλ. 210-5717070), Ιλιον (Ιδομενέως και Αιάκου 58, τηλ. 210-2617095), Χαλάνδρι (Αγ. Γεωργίου 5, τηλ. 210-6857067), Βύρωνας (Χειμάρας και Αϊδινίου, τηλ. 210-7627381), Καλλιθέα (Θησέως 141, τηλ. 210-9712149), Μπραχάμι (Αγ. Δημητρίου 163, τηλ. 210-9589325), Μενίδι (Βύρωνος 4, τηλ. 210-2449788), Ελευσίνα (Δήμητρος 23, τηλ. 210-5548961) και στο Στέκι Νεολαίας και Πολιτισμού της ΚΝΕ (Τροίας 36, Βικτώρια, τηλ. 210-5246123).

    

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΡΑΝΤΖΑΣ

Μια ζωή

Ο Θάνος είναι ακόμα εδώ… Και δεν είναι υπερβολή… Ανθρωποι όπως ο Θάνος Μικρούτσικος ακόμα κι αν φύγουν από τη ζωή, εξακολουθούν να είναι παρόντες. Είναι εδώ, η μουσική του, τα λόγια του, η στάση ζωής του.

Ο Θάνος ήταν ένας συνθέτης που τόλμησε και έφερε αλλαγές. Σε μια ορχήστρα που μέχρι τότε ήταν πάνω – κάτω δεδομένη, ένα μπουζούκι, μια κιθάρα, ντραμς και φλάουτο, ο Θάνος έφερε νέα ακούσματα… Χάλκινα όργανα, συνθέσεις και ενορχηστρώσεις… Ηταν ένας ευφυέστατος και ακούραστος άνθρωπος. Αναζητούσε μέσα από τις δουλειές του την τελειότητα, για να μπορέσει να φτάσει η δουλειά του με τον καλύτερο τρόπο στον κόσμο.

Γνωριστήκαμε στην Πλάκα στα μέσα, προς τέλος της δικτατορίας. Αργότερα συνεργαστήκαμε και στην πορεία γίναμε φίλοι. Ηταν ο φούλης μου και ήμουν ο δικός του… Ετσι λέμε στην Ηπειρο τον αδερφούλη…

Για εμένα ήταν ο άνθρωπος που έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στην εξέλιξή μου στον χώρο της μουσικής και του τραγουδιού. Είμαι ευτυχής για όλες τις συνεργασίες που είχα. Ομως, ξέρω ότι οι εικόνες που έχω με τον Θάνο θα με ακολουθούν μια ζωή. Ξέρω ότι αυτό που θα θυμάται ο κόσμος από μένα είναι η «Δίκοπη ζωή» από τα «Τροπάρια για φονιάδες».

Η παρουσία μου στη συναυλία στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω για τον Θάνο. Είμαι πολύ χαρούμενος που θα συμμετάσχω.

    

ΡΙΤΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

Θα μας διευθύνει όπως πάντα

Το να είμαι σε αυτή τη γιορτή… γιατί έτσι θα ήθελε ο Θάνος να την πούμε τη συναυλία αυτή, είναι για μένα κάτι το απολύτως αυτονόητο μα και τιμητικό ταυτόχρονα. Ο Θάνος, το έργο του, μέσω του ΚΚΕ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με όλους εσάς εκεί και όλους εμάς να το ζούμε στο πετσί μας και με όλη μας την ψυχή. Θα μαζευτούμε να του τραγουδήσουμε κι εκείνος θα μας διευθύνει όπως πάντα.

    

ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ

Ανεξίτηλο το πέρασμά του

Ο Θάνος Μικρούτσικος. Ο χειμαρρώδης, τρυφερός άνθρωπος, ο τεράστιος συνθέτης, η αγωνιστική προσωπικότητα! Μας σύστησε μεγάλους ποιητές και έβαλε τα σπουδαία λόγια τους στο στόμα όλων των Ελλήνων. Το έργο του μας ανέθρεψε, μας δίδαξε και μας συνόδευσε στις μεγάλες και τις μικρές στιγμές μας.

Είναι σπουδαία τιμή για μένα η πρόσκληση του Κόμματος και της οικογένειας του Θάνου Μικρούτσικου να τραγουδήσω σε μια βραδιά που τιμά το ανεξίτηλο πέρασμά του από τον πολιτισμό και τους συλλογικούς αγώνες μας.

    

ΚΩΣΤΑ ΘΩΜΑΪΔΗΣ

Για τον Θάνο

Είναι δύσκολο να συμπυκνώσω τις σκέψεις, τις μνήμες, τις στιγμές που έζησα δίπλα στον Θάνο, σε λίγες μόνο αράδες.

Ημουν 20 χρονών όταν τον πρωτογνώρισα. Μια ζωή ολόκληρη, γεμάτη, μια ζωή μαζί.

Εκατοντάδες συναυλίες, χιλιάδες πρόβες – θέατρο, ηχογραφήσεις, μαθήματα μουσικής και ατέλειωτες συζητήσεις για ό,τι μας έκαιγε, ό,τι μας συγκινούσε, για τη μουσική και όχι μόνο. Ηταν βαθύτατα μορφωμένος και πάντα είχε κάτι νέο και ενδιαφέρον να σου πει.

Με δίδαξε πώς να «ξεκολλάω» τις νότες από την παρτιτούρα, πώς να αναλύω ποιητικά κείμενα, πώς να τονίζω τις συλλαβές, με απελευθέρωνε, με οδηγούσε στην απόλυτη ερμηνεία.

Ο Θάνος δεν ομόρφυνε απλώς τις ζωές μας με τα τραγούδια του, ήταν η συντροφιά μας στις μοναχικές στιγμές, η δύναμή μας στις κοινωνικές διεκδικήσεις, μας κράτησε (όπως όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί) όταν το είχαμε ανάγκη.

Κλείδωσε στην ψυχή μας τα λόγια μεγάλων ποιητών, όταν οι περισσότεροι συνθέτες τα απέρριπταν ως αντιεμπορικά ή ακόμη χειρότερο ως ακατανόητα.

Ηταν ολοκληρωμένος συνθέτης, δεν ήταν μόνο τραγουδοποιός, κι ας τον γνώρισε ο κόσμος κυρίως μέσα από τα τραγούδια του.

Ο μουσικός του κόσμος πάντα θα αντηχεί από τις φωνές των νέων ανθρώπων που ονειρεύονται και διεκδικούν έναν καλύτερο κόσμο.

Αγαπημένε μου Θάνο, 51 χρόνια πέρασαν από την πρώτη μας γνωριμία. Κοντά σου έμαθα να υπερβαίνω τις καταγεγραμμένες δυνατότητές μου, να κατακτώ, με σκληρή δουλειά και μελέτη, τα φωτεινά μονοπάτια της μουσικής, της ίδιας της ζωής. Να παλεύω για το αδύνατο, για την ουτοπία. Τα χρόνια που περάσαμε μαζί ήταν χρόνια διδαχής στο μεγαλείο που λέγεται μουσική.

Παντοτινή ευγνωμοσύνη, αγαπημένε μου Θάνο, αγαπημένε μου Μαέστρο.

    

ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Μας ξεδίψασε με το έργο του

Οταν απλώνω σαν πλοκάμια τα χέρια μου να αγγίξουν το μέλλον και σαν τσουγκράνες να σκάψουν τον δρόμο προς αυτό, τα πόδια μου βγάζουν ρίζες που με κρατούν δεμένη με τις μνήμες του τόπου μου και την ιστορία του.

Ο Θάνος Μικρούτσικος είναι ο αγωγός ιστός που μας έθρεψε με το θάρρος του και μας ξεδίψασε με το έργο του.

Εφτιαξε ένα επιβλητικό σπίτι Τέχνης, βάζοντας μέσα του σπουδαίους ποιητές, μουσικούς και ερμηνευτές να κρατούν μεγεθυντικούς φακούς πάνω από τις σκέψεις του και έφτιαξε μια καλλιτεχνική οικογένεια που μέσα στον χρόνο κατάφερε να ισορροπεί, να πορεύεται καλαίσθητα και να προσφέρει ελπίδα και συναίσθημα, μέσα σε μια κλονισμένη ηθικά εποχή.

Είμαι ευγνώμων που θα περπατήσω μαζί με αυτούς τους ανθρώπους στη μεγάλη αυτή συναυλία, κρατώντας βαθιά την πίστη μου πως πάντα τα τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου λειτουργούν λυτρωτικά και ενωτικά.

    

ΘΥΜΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Θάνος του ενεστώτος χρόνου

Κάπου στο τέλος της δεκαετίας του ’90, ηχογραφούμε τη μουσική του Θάνου για ένα θεατρικό έργο, με τις συνηθισμένες σφικτές προθεσμίες. Μου στέλνει το χειρόγραφο ενός έργου μικρής διάρκειας για κουαρτέτο εγχόρδων, για να το καθαρογράψω. Του τηλεφωνώ: «Θάνο, έχω μπροστά μου τη μινιατούρα ενός μεγαλόπνοου έργου». Δεν εντυπωσιάζεται με τη γνώμη μου. «Καλά, μεθαύριο μετά την τρομπέτα που ηχογραφούμε, φώναξε ένα κουαρτέτο εγχόρδων στο στούντιο, να το γράψουμε, αφού σου αρέσει τόσο».

Ειδοποιώ τους μουσικούς. Την ώρα που ηχογραφείται η τρομπέτα τηλεφωνώ στους μουσικούς του κουαρτέτου και, σχεδόν όλοι, έχουν πρόβλημα. Ιδρώνω από την αγωνία μου. Φτάνει ο βιολοντσελίστας, κάθε ελπίδα για τους υπόλοιπους εξανεμίζεται. Τρέμω ότι θα τ’ ακούσω, ο σκηνοθέτης θέλει τη μουσική χθες, κι έτσι αναγκάζομαι να πω την πικρή αλήθεια στο Θάνο. Καμιά κατσάδα, με κοιτά παγωμένος για λίγα δευτερόλεπτα και λέει:

«Λοιπόν, κουαρτέτο δεν έχουμε, αλλά τι έχουμε εδώ; Τρομπέτα, φλάουτο, βιολοντσέλο. Δώσε μου χαρτί μουσικής και μολύβι, πάω πάνω στο γραφείο, μη με ενοχλήσετε για 20 λεπτά».

Απορούμε αλλά περιμένουμε.

Σε 20 ακριβώς λεπτά έρχεται κοντά μας κρατώντας ένα φρεσκότατο τρίο για φλάουτο, τρομπέτα και βιολοντσέλο!

Νόμισα ότι η κατσάδα απλά αναβλήθηκε, ότι θα τα ακούσω με το τέλος της ηχογράφησης.

«Ξέρεις, αυτό δεν ήταν τίποτα. Εχω γράψει τόση μουσική για έγχορδα, δεν έχω όμως γράψει ένα “καθαρό” κουαρτέτο. Κάποια στιγμή το χρωστάω στον εαυτό μου…».

Μου έχουν πει φίλοι του, ότι μετά κάποιες εκ βαθέων συζητήσεις μαζί του, τον έχουν καταλάβει, τον ξέρουν.

Εχω μιλήσει πολύ μαζί του και εκ βαθέων και εξ αβαθών, και πήρα πολλά από αυτόν. Τοποθέτησε εμπρός μου πολλούς στόχους, ο πήχης ανέβαινε όλο και πιο ψηλά!. Το ίδιο ισχύει και για άλλους κοντινούς του ανθρώπους. Την τελευταία φορά που τον είδα στο νοσοκομείο, λίγο προτού «φύγει», μου ζήτησε να δει και να ελέγξει την παρτιτούρα ενός έργου του που καθαρόγραφα, και αυτή ήταν η τελευταία μας κουβέντα.

Λοιπόν, αισθάνομαι ότι δεν τον γνώρισα τόσο βαθιά, όσο θα ήθελα:

Θάνο, έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας!

Κι εδώ θα γέλαγε, επιτιμητικά, και θα μου απαντούσε:

«Κάθε στιγμή είναι πολύτιμη. Επωφεληθείτε, ο χρόνος δεν σταματά ποτέ την αιώνια κατρακύλα του…. Είμαστε σε διαρκή πόλεμο μαζί του, και αργά ή γρήγορα θα μας νικήσει. Ομως, θα την κερδίσουμε τη σημερινή μάχη!».

    

ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ

«Kατάλαβες γιατί εδώ είναι το σπίτι μας;»

11 Μάρτη 2018. Παίζουμε με τον Θάνο στα Ολυμπιακά Ακίνητα στο Γαλάτσι, τιμητική εκδήλωση του ΚΚΕ για την προσφορά του στον πολιτισμό.

Ταυτόχρονα, παίζει ΠΑΟΚ – ΑΕΚ στην Τούμπα, ντέρμπι τίτλου, αν δεν χάσουμε παίρνουμε το πρωτάθλημα.

Είναι απ’ τις λίγες φορές που σκέφτομαι να προφασιστώ ασθένεια και να κάτσω σπίτι να δω το ματς. Αν δεν ήταν ο ακαταμάχητος συνδυασμός ΚΚΕ – Μικρούτσικου, μπορεί και να έμπαινα σε πειρασμό.

Στην πρόβα ήχου όλο με πειράζει.

«Ρε ΑΕΚάκι, κοίτα μη φαλτσάρεις το βράδυ, εδώ θέλω να ‘χεις το νου σου, ε;».

Και δωσ’ του να πνίγεται στα γέλια.

Ξεκινάει η εκδήλωση. Ο Κουτσούμπας διαβάζει ένα συγκλονιστικό κείμενο για το έργο του Θάνου, πολιτικά άψογο αλλά και εκπληκτικά μουσικά τεκμηριωμένο.

(Επίσης, δεν έχω σήμα και δεν ξέρω πόσο είναι το σκορ).

Ο Θάνος κάποια στιγμή λυγίζει. Στέκεται στην άκρη της σκηνής συγκινημένος κι όταν τελειώνει ο Δημήτρης, γυρνάει και έχει τα μάτια μουσκεμένα.

Δεν τον ξαναείδα ποτέ να κλαίει με λυγμούς.

«Μαλάκα, κατάλαβες γιατί εδώ είναι το σπίτι μας;», μου λέει και πέφτει στην αγκαλιά μου.

Αυτή την εικόνα δεν θα την ξεχάσω ποτέ.

Σαλτάρουμε στη σκηνή και τραγουδάμε σαν να μην υπάρχει αύριο.

Στο φινάλε, αποθεώνεται.

Κατεβαίνει κάθιδρος και περιχαρής και με ρωτάει:

«Πόσο ήρθε;».

«Ποιο;».

«Το ματς ρε!».

Στον λόγο μου, με είχε συνεπάρει η συναυλία και το είχα ξεχάσει.

Εκείνος όχι. Κι άμα σ’ αγαπούσε ο Θάνος, ήταν οριστικό: Σε νοιαζόταν διαρκώς – ακόμα και τις πιο απίθανες στιγμές.

Εκείνο το παράξενο βράδυ, νικήσαμε και οι δυο.

Κι από τότε που έφυγε, όταν νικάω, νικάω και για τους δυο μας.

Πηγή : Ριζοσπάστης 11 – 12 / 1 – 2025

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

«Και να, τι θελω τωρα να σας πω»: Μεγαλη συναυλια προς τιμην του Θανου Μικρουτσικου στις 2 Φλεβαρη

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Τρίτη 07/01/2025 – 13:33

«ΜΑΤΙΕΣ» ΣΤΟ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΑΝΟΥ

«Ήμουν τότε 27 χρονών και το μόνο που ήθελα ήταν να βρω τον μουσικό τρόπο να εκφράσω τον τρόμο του στρατοπέδου»… (VIDEO – ΦΩΤΟ)

Καντάτα για τη Μακρόνησο – Σπουδή σε ποιήματα του Βλαδίμηρου Μαγιακόβσκη, 1976

Δίνοντας συνέχεια στο μικρό μας αφιέρωμα στον αγαπημένο Θάνο Μικρούτσικο, μπροστά στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ μαζί με την οικογένεια του συνθέτη, την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με αφορμή την συμπλήρωση 5 χρόνων από τον χαμό του, σήμερα θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε ορισμένα στοιχεία από το συγκλονιστικό του έργο «Καντάτα για τη Μακρόνησο – Σπουδή σε ποιήματα του Βλαδίμηρου Μαγιακόβσκη».

https://youtube.com/watch?v=P-Hln0gUqnw%3Fwmode%3Dopaque%26controls%3D1%26enablejsapi%3D1%26playerapiid%3Dmedia-youtube-p-hln0guqnw%26origin%3Dhttps%253A

«Οι νέες γενιές πρέπει να μαθαίνουν την ιστορία του τόπου μας, αν θέλουν να αλλάξουν τη μοίρα αυτού του τόπου. Το ΚΚΕ συνέβαλε καθοριστικά δημιουργώντας το ΕΑΜ και μαζί με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, το έπος της Εθνικής Αντίστασης ενάντια στους φασίστες κατακτητές και στα ντόπια στηρίγματά τους. Στη διάρκεια του Εμφυλίου, οι ελληνικές κυβερνήσεις που επικράτησαν με τη βοήθεια των Εγγλέζων και των Αμερικάνων, δημιούργησαν το κολαστήριο της Μακρονήσου. Χιλιάδες κομμουνιστές αλλά και αριστεροί και δημοκράτες αγωνιστές, στάλθηκαν εκεί για να αναβαπτιστούν στην “Εθνική κολυμβήθρα”. Μεταξύ αυτών ο μεγαλύτερος Έλληνας ποιητής, ο Γιάννης Ρίτσος, που μ’ έξοχο ποιητικό λόγο αποτύπωσε τη βαρβαρότητα του καθεστώτος, αλλά ταυτοχρόνως και τον ηρωισμό των αγωνιστών της Μακρονήσου.

Το κείμενό του ο “Πέτρινος Χρόνος” ήταν για μένα γροθιά στο στομάχι. Το διάβαζα καθημερινά και δεν μπορούσα να κλείσω μάτι. Ήμουν τότε 27 χρονών και το μόνο που ήθελα ήταν να βρω τον μουσικό τρόπο να εκφράσω τον τρόμο του στρατοπέδου, τις άγριες νύχτες, τους σκοτωμένους, τη δύση στα ξυρισμένα κεφάλια των εξόριστων, την δίψα 12 ωρών από πέτρα και ήλιο, τη συντροφικότητα των φυλακισμένων, τη μοναξιά την αποτυπωμένη στα ηλεκτρικά φώτα του Λαυρίου, τις άγριες φωνές των φρουρών. ΑΛΤ!

Έγραψα το έργο σχεδόν μονορούφι. Προσπάθησα να ενώσω δυο μουσικούς κόσμους. Αυτόν της σύγχρονης μουσικής με έγχορδα, δυο πιάνα και 18 ηθοποιούς και αυτόν του τραγουδιού με τη μοναδική – ιέρεια αρχαίας τραγωδίας – Μαρία Δημητριάδη και ένα μικρό γκρουπ μουσικών.

Πρώτος ακροατής του έργου μετά την ολοκλήρωσή του στο στούντιο, ο Γιάννης Ρίτσος. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα θυμάμαι πάντα με συγκίνηση την ακρόαση αυτή. Όσο διαρκούσε η ακρόαση ο Ρίτσος δεν μιλούσε διόλου. Μου κρατούσε το χέρι κι έμεινε αμίλητος μετά το τέλος του έργου. Με φίλησε στο μέτωπο κι άναψε τσιγάρο. Όταν έφυγα από το σπίτι του – δεν ντρέπομαι να το πω – έβαλα τα κλάματα»…

Λόγια του Θάνου Μικρούτσικου στον «Ριζοσπάστη» για το εμβληματικό του έργο, «Καντάτα στη Μακρόνησο» που εκδόθηκε το 1976 σε δίσκο μαζί με τέσσερα ακόμα τραγούδια σε ποίηση του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι και μετάφραση του Γιάννη Ρίτσου.

Η «Καντάτα» στην Ελλάδα παρουσιάστηκε ολοκληρωμένη, το 1978 στο Σπόρτιγκ και στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στην Όπερα του Βερολίνου της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας, στο Κόντσερτ Χάους της Βιέννης και στην Όπερα της Γλασκόβης. Έκτοτε «κοιμήθηκε». Μέχρι, το 2018 όπου ο Θάνος Μικρούτσικος αφιέρωσε τρεις συναυλίες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη Πάτρα στα 100 χρόνια του ΚΚΕ παρουσιάζοντας ολόκληρη την Καντάτα…

1 / 4

«Τώρα το τολμώ χάρη στο ΚΚΕ. Συνεπώς η συγκίνηση είναι πολλαπλή. Νομίζω ότι παρότι είχα σκεφτεί να το κάνω αυτό το έργο εδώ και κάποια χρόνια, κάτι με φρενάριζε, σαν κάτι να μου έλειπε. Είμαι πραγματικά ευτυχής που η “Καντάτα” ανεβαίνει για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και με το ΚΚΕ δίπλα. Είναι η καλύτερη δυνατή συγκυρία.

Ένα έργο μελοποιημένης ποίησης έχει δύο υπογραφές. Αυτήν του συνθέτη και αυτήν του ποιητή, στιχουργού. Στην προκειμένη περίπτωση το έργο ανήκει, θα έλεγε κανείς, στον Γιάννη Ρίτσο και στον Θάνο Μικρούτσικο. Θεωρώ όμως ότι το έργο ανήκει και στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, που εξέφρασε, και ειδικότερα εκείνη την εποχή, όλο τον κόσμο που βρέθηκε στα ξερονήσια. Είναι από τις ελάχιστες φορές που ένα έργο ανήκει και σε κάποιον ακόμα, εκτός των δύο δημιουργών», είχε αναφέρει ο Θ. Μικρούτσικος στον «Ρ».

Οι «Γερόντοι» από τη συναυλία που διοργανώθηκε στη Μακρόνησο για τα αποκαλυπτήρια του μνημείου της ΚΕ του ΚΚΕ

Δουλεύοντας την «Καντάτα» και τη «Σπουδή», αρχικά για τις συναυλίες, ο συνθέτης ενορχήστρωσε εκ νέου πολλά μέρη τους διατηρώντας απολύτως τη φόρμα της αρχικής εκδοχής. Πρόσθεσε όμως στοιχεία, πρόσθεσε κι αφαίρεσε ταυτοχρόνως όργανα, κάνοντας ακόμα πιο στέρεη τη φόρμα, που στηρίζεται σε εναλλαγές του ατονικού τρόπου με το τονικό σύστημα. Αυτή η δουλειά του παρουσιάζεται στο βιβλίο – cd, «Καντάτα για τη Μακρόνησο – Σπουδή σε ποιήματα του Βλ. Μαγιακόβσκη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» με ερμηνευτές τους Ρίτα Αντωνοπούλου και Κώστα Θωμαΐδη.

Πηγή 902.gr

«ΜΑΤΙΕΣ» ΣΤΟ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΑΝΟΥ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΥ>>

«Κείμενα αιμάτινα, που απαιτούν κλειδιά για να ξεκλειδώσεις…» (VIDEO)

Συνεχίζοντας το αφιέρωμα στον αγαπημένο Θάνο Μικρούτσικο, μπροστά στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ μαζί με την οικογένεια του συνθέτη, την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με αφορμή την συμπλήρωση 5 χρόνων από τον χαμό του, σήμερα ξαναθυμόμαστε τον δίσκο «Τροπάρια για φονιάδες».

«Τα “Τροπάρια για Φονιάδες” όπως και το “Εμπάργκο” είναι δυο δουλειές – σήματα για μένα», σημείωνε ο Θάνος Μικρούτσικος «Είναι ολοκληρωμένες συλλογές που δεν είναι για πολλούς. Και εννοώ εκείνον τον ακροατή που θα εισπράξει την ουσία αυτού που ακούει. Εγώ προσωπικά, που δεν επανέρχομαι στους παλιούς μου δίσκους, επανέρχομαι πολύ συχνά στα “Τροπάρια για Φονιάδες” χάρη στα κείμενα του Ελευθερίου. Είναι κείμενα αιμάτινα, που απαιτούν κλειδιά για να ξεκλειδώσεις τα σύμβολα και που επιδέχονται πολλών αναγνώσεων γιατί έχουν πολλά διαφορετικά επίπεδα ακόμα και ως προς τα ερωτήματα», έχει πει ο Θάνος Μικρούτσικος (αφήγηση στον Ηρακλή Οικονόμου, περιοδικό ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ, τεύχος 58, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2014).

Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1977, με ερμηνευτές τη Μαρία Δημητριάδη και τον Γιώργο Μεράντζα, με εξώφυλλο του δίσκου ένα κολάζ δημιουργίας Μάνου Ελευθερίου.

Προέκυψε από την ποιητική συλλογή του Μάνου «Τα ξόρκια» που πρωτοκυκλοφόρησε το 1973. «Τον Μάνο Ελευθερίου δεν θυμάμαι πότε ακριβώς και πώς τον γνώρισα. Θυμάμαι πως το 1975 – φθινόπωρο- παίζαμε στην «Αρχόντισσα» το τραγούδι για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Μου έφερνε σπίτι ποιήματα από ποιητικές συλλογές του, αλλά και στίχους επί τούτου γραμμένους, για τραγούδια. Από αυτό το «μεικτό» υλικό προέκυψαν τα «Τροπάρια για φονιάδες» (…)

Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ένα πρωί η Αθήνα ξύπνησε και είδε γραμμένο με μπογιά στους τοίχους, σε περισσότερα από διακόσια σημεία, τη φράση «Τροπάρια για φονιάδες». Τη δουλειά την είχε κάνει ο αδερφός μου ο Ανδρέας. Γνωρίζοντας πως είναι πολύ δύσκολο να διαφημιστεί ο δίσκος με άλλον τρόπο, πέρασε μια ολόκληρη νύχτα, με μπογιά και πινέλο, γεμίζοντας την Αθήνα», διηγούνταν ο Θ. Μικρούτσικος (αυτοβιογραφία «Ο Θάνος κι ο Μικρούτσικος» δια χειρός Οδυσσέα Ιωάννου).

Η διαχρονική «Δίκοπη ζωή»

Από τα τραγούδια του δίσκου ξεχώρισε μεταξύ άλλων η «Δίκοπη ζωή» σε ερμηνεία του Γιώργου Μεράντζα που όπως έχει πει ο Θάνος… «μετέφερε με τη φωνή του το ελληνικό πάθος και, ερμηνεύοντας τη “Δίκοπη Ζωή”, το εξακόντισε στο μέλλον. Από τις μεγάλες ερμηνευτικές στιγμές του έντεχνου νεοελληνικού τραγουδιού» (αυτοβιογραφία «Ο Θάνος κι ο Μικρούτσικος»). Ενώ ο ίδιος ο Γ. Μεράντζας διηγείται: «Το τραγούδησα το 1975, τέλος, προς ’76, στον Σμυρναίο, στο στούντιο Polysound, απέναντι απ’ το Πολυτεχνείο. Μου είχε δώσει ο Θάνος το τραγούδι σε μια κασέτα, να το μάθω μαζί με την Κιβωτό και άλλα, διάβασα τα λόγια – καταλαβαίνεις ποια εποχή – συγκλονίστηκα». Μάλιστα, θυμάται ότι το τραγούδησε με μια τσίχλα στο στόμα για να μην ψευδίζει επειδή είχε ένα δόντι που ήθελε θήκη, ενώ την ώρα της ηχογράφησης… έπεσε ένα κεραυνός που έκοψε το ρεύμα στο στούντιο! Παρά τις αντιξοότητες το τραγούδι ηχογραφήθηκε εξαιρετικά και αγαπήθηκε ανά δεκαετίες κάνοντας μια σπουδαία διαδρομή…

«Διαχρονικό γίνεται ένα τραγούδι όταν εξακολουθεί κι ακούγεται ύστερα από είκοσι, τριάντα, σαράντα, πενήντα χρόνια. Δεν μπορείς να πεις “ότι αυτό που κάνω τώρα θα είναι διαχρονικό τραγούδι”. Το διαχρονικό το βρίσκεις ύστερα από πάρα πολλά χρόνια, και λες “ναι, είναι πράγματι διαχρονικό” ένα τραγούδι που ύστερα από σαράντα χρόνια και το ακούς με την ίδια χαρά και ανάταση. Μην ξεχνάμε δύο μεγάλους παράγοντες που συντελούν στη διαχρονικότητα ενός τραγουδιού: τη μαγεία της μουσικής και τη μαγεία της ερμηνείας. Όταν συμπέσουν αυτά τα δύο και συναντούν καλούς στίχους, τότε έχουμε το ευτυχισμένο τραγούδι. Φαίνεται ότι τα κατάφερα κάμποσες φορές», σημειώνει ο Μάνος Ελευθερίου (αυτοβιογραφική αφήγηση «Μαλαματένια λόγια») κι εμείς προσθέτουμε ότι η «Δίκοπη ζωή» είναι ένα τέτοιο τραγούδι, ενώ ο Γιώργος Μεράντζας επισημαίνει ότι όταν την τραγουδάει ακόμα και σήμερα ανακαλύπτει νέες πλευρές στους στίχους του.

Για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ

Ο Θάνος Μικρούτσικος σημειώνει για ένα ακόμα τραγούδι που ξεχώρισε από τον δίσκο, το «Ρόζα Λούξεμπουργκ», που ερμήνευε η Μαρία Δημητριάδη, ότι «αποτελεί το πρώτο έντεχνο τζαζ-ροκ κομμάτι που γράφτηκε ποτέ στην ελληνική γλώσσα».

Μια ξεχωριστή νέα ματιά στο κομμάτι αντλούμε από την παράσταση «17 Ταπεινά Ρέκβιεμ Για Το Μέλλον», που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Θέατρο Ολύμπια «Μαρία Κάλλας» στις 25 Νοεμβρίου 2023, μια αφιερωματική παράσταση-πρόταση της Μαρίας Παπαγεωργίου πάνω στο έργο του Θάνου Μικρούτσικου, για την οποία είχε πει η ίδια: «Αντλώ 17 “ταπεινά ρέκβιεμ για το μέλλον” από τη δισκογραφία του, που υφαίνουν σαν κλωστή τη συνέχεια του ανθρώπου, με μοναδικό μου κριτήριο την αγάπη μου σε αυτά και την πίστη μου πως αφορούν τη γενιά μου και όλες όσες έπονται».

Δες ακομα

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

• KE ΤΟΥ KKEΜεγάλη συναυλία προς τιμήν του Θ. Μικρούτσικου στις 2 Φλεβάρη (SPOT) 16:07
• «ΜΑΤΙΕΣ» ΣΤΟ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΑΝΟΥ«Ήμουν τότε 27 χρονών και το μόνο που ήθελα ήταν να βρω τον μουσικό τρόπο να εκφράσω τον τρόμο του στρατοπέδου»… (VIDEO – ΦΩΤΟ)07/01/2025 13:33
• «ΜΑΤΙΕΣ» ΣΤΟ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΑΝΟΥ«Το ζήτημα δεν είναι να ‘σαι αιχμάλωτος. Το να μην παραδίνεσαι αυτό είναι» (VIDEO – ΦΩΤΟ)04/01/2025 13:04

Πηγή : 902.gr

ΤΕΧΝΕΣ

• Συντάκτης άρθρουΑπό τον/την George Panagoulis
• Ημ. δημοσίευσης10 Ιανουαρίου 2025
• 1 σχόλιοστο ΤΕΧΝΕΣ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

«Και να, τι θελω τωρα να σας πω»: Μεγαλη συναυλια προς τιμην του Θανου Μικρουτσικου στις 2 Φλεβαρη

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Δευτέρα 13/01/2025 – 22:49

«ΜΑΤΙΕΣ» ΣΤΟ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΑΝΟΥ

Η πρωτοπόρα μουσική του Θάνου Μικρούτσικου συναντά την επαναστατική ποίηση του Μπρεχτ (VIDEO)

Από τη συναυλία μπροστά στο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Μπρέχτ, στον Περισσό το 2013

Συνεχίζοντας το αφιέρωμα στον αγαπημένο Θάνο Μικρούτσικο, μπροστά στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ μαζί με την οικογένεια του συνθέτη, την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με αφορμή την συμπλήρωση 5 χρόνων από τον χαμό του, σήμερα θα αναφερθούμε σε ένα έργο – τομή στη σύγχρονη μουσική πραγματικότητα, στο οποίο η πρωτοπόρα, επαναστατική ποίηση του Μπ. Μπρεχτ βρίσκει την πρωτοπόρα, επαναστατική μουσική αναλογία της στον υψηλότερο βαθμό: Τη «Μουσική Πράξη στον Μπρεχτ», που παρουσιάστηκε το 1978. 

Ο ίδιος ο Θάνος Μικρούτσικος ερμηνεύει το ποίημα «Για τον φτωχό Μπέρτολτ Μπρεχτ», ενώ έργα όπως το «Άννα μην κλαις», το «Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου», συγκλονίζουν με τη διαχρονικότητά τους. Αυτό ήταν, άλλωστε, και το ζητούμενό του. Όπως είχε αναφέρει και ο ίδιος σε συνέντευξή του στον «Ριζοσπάστη» με αφορμή την παρουσίαση της εργασίας του πάνω στον Μπρεχτ, σε συναυλία στον Περισσό: «Θεωρώ ότι η επιλογή που έκανα ήτανε στο τι ισχύει μέσα στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού στις διάφορες φάσεις του και όχι κατ’ ανάγκη σε μια φάση της δεκαετίας του ’30, που τα περισσότερα γράφτηκαν. Αυτό ήταν το κριτήριό μου. Να επιλέξω αυτά τα οποία θα ισχύουν όσο υπάρχει αυτό το σύστημα. Δες στο “Ο τρόμος και αθλιότητα του Γ’ Ράιχ”. Αν βγάλεις το Γ’ Ράιχ και πεις ο τρόμος και η αθλιότητα στον καπιταλισμό, ισχύει για πολλές εποχές και πολλά κράτη…».

«Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου

Η εργασία του Θάνου Μικρούτσικου πάνω στον Μπρεχτ άρχισε το ’72 και τελείωσε το ’77. Όλα αυτά τα χρόνια είχε μελετήσει τον Μπρεχτ, αλλά και τους τρεις στενούς συνθέτες – συνεργάτες του, τον Κουρτ Βάιλ, τον Χανς Αϊσλερ και τον Πάου Ντεσάου. Αυτή η προνομιακή σχέση του με τον Μπρεχτ – «τον σημαντικότερο και υποδειγματικότερο μαρξιστή καλλιτέχνη του 20ού αιώνα», σύμφωνα με τους χαρακτηρισμούς του, κατά την εισήγησή του στο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Μπρεχτ με θέμα την αποστασιοποίηση στη μουσική – προσδίδει κάτι πιο βαθύ και προωθημένο στη δημιουργία του.

Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω αποσπάσματα από την εισήγησή του στο Συνέδριο:

«Στην ιστορία των Τεχνών υπήρξαν μερικές προσωπικότητες που χωρίς αυτούς η Τέχνη θα ήταν ΑΛΛΗ. Που άλλαξαν δηλαδή τη ροή των πραγμάτων.

Έτσι λοιπόν χωρίς τον Ρεμπό η Ποίηση θα ήταν άλλη.

Χωρίς τον Μπαχ αλλά και τον Σένμπεργκ η Μουσική θα ήταν άλλη.

Χωρίς τον Ιερώνυμο Μπος αλλά κυρίως χωρίς τον Πικάσο η Ζωγραφική θα ήταν άλλη.

Και ναι μεν οι τρεις μεγαλοφυείς ποιητές του Θεάτρου, Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, προσδιόρισαν το θέατρο για 2.500 χρόνια αγκαλιάζοντας με τις φτερούγες τους τον Μάρλοου, τον Σαίξπηρ, τον Γκαίτε, τον Τσέχοφ και πολλούς άλλους σημαντικούς, αλλά χωρίς τον Μπρεχτ το Θέατρο σήμερα θα ήταν άλλο…

Όποιος θέλει να μελετήσει τη λειτουργία της αποστασιοποίησης στη μουσική, ας διαβάσει κι ας ακούσει πολλές φορές τη μουσική που έγραψε ο Χανς Αϊσλερ στην “Μάνα” του Μπρεχτ το 1930. Προσωπικά μελέτησα αυτήν τη μουσική στη βερσιόν του Αϊσλερ για μέτζο σοπράνο, βαρύτονο, αφηγητή, χορωδία και δύο πιάνα και κατανόησα πλήρως τι σημαίνει παραξένισμα, πως ο θεατής μπορεί να μη βυθίζεται στην πλοκή και να μπαινοβγαίνει σε αυτή, τι σημαίνει μουσική ασυνέχεια, πώς σπάει απότομα η κυκλική μελωδία, τι ρόλο παίζουν τα διάφωνα διαστήματα και οι εναλλαγές τους με αρμονικές συγχορδίες. Ένας ολόκληρος κόσμος που μετουσιώνει μουσικά τη θεωρία στην πράξη, δημιουργώντας ταυτοχρόνως έργο πνοής. Και αν δούμε και τα άλλα έργα του, μπορούμε να συμπληρώσουμε τη μουσική μέθοδο της αποστασιοποίησης με τις ρυθμικές εναλλαγές και τα τινάγματα των πνευστών καθώς και με την αντιστικτική λογική τους. Θέλω να σας πω με ειλικρίνεια ότι χωρίς τη μελέτη μου στον Χανς Αϊσλερ δεν θα έγραφα τη “Μουσική Πράξη στον Μπρεχτ”, έργο για το οποίο επιτρέψτε μου να είμαι υπερήφανος».

«Για τον φτωχό B.B.», ερμηνεία του Θ. Μικρούτσικο στο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ

ΜΑΤΙΕΣ» ΣΤΟ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΑΝΟΥ

«Το πολιτικό τραγούδι δεν περιγράφει αλλά πάει στην ουσία και στις αιτίες των γεγονότων…» (VIDEO)

Συνεχίζοντας το αφιέρωμα στον αγαπημένο Θάνο Μικρούτσικο, μπροστά στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ μαζί με την οικογένεια του συνθέτη, την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με αφορμή την συμπλήρωση 5 χρόνων από τον χαμό του, θυμόμαστε τον δίσκο «Τραγούδια της Λευτεριάς».

Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1978, με ερμηνεύτρια τη Μαρία Δημητριάδη και είχε πέντε τραγούδια σε στίχους Φώντα Λάδη, ένα σε στίχους του πρωτοεμφανιζόμενου Άλκη Αλκαίου, ένα του Bertolt Brecht, δύο σε ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη και ένα του Γιάννη Ρίτσου.

Ο Θάνος Μικρούτσικος παραμένει προσηλωμένος στο πολιτικό τραγούδι, σε αυτό που όπως είχε πει σε συνέντευξή του στον «Ριζοσπάστη» το 2001, «προσπαθεί να δημιουργήσει θεατές πιο ενεργητικούς, οι οποίοι να μπορούν να κρίνουν, έτσι ώστε αυτοί οι θεατές να μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο. Άρα, το πολιτικό τραγούδι δεν περιγράφει αλλά πάει στην ουσία και στις αιτίες των γεγονότων, ενώ ταυτόχρονα έχει αυτή τη σχέση με το κοινό. Όμως, προς Θεού, δεν πρέπει να περιμένουμε πολιτικό τραγούδι όπως αυτό που προσδιοριζόταν σαν φόρμα στις δεκαετίες ’60, ’70, ’80. Θα έχει καινούρια χαρακτηριστικά, που μπορεί και σε κάποιους να μην πηγαίνουν».

Αργότερα, στην αυτοβιογραφία του «Ο Θάνος κι ο Μικρούτσικος» δια χειρός Οδυσσέα Ιωάννου, σημείωσε για τα «Τραγούδια της Λευτεριάς»: «Πάντα φρόντιζα οι δίσκοι μου να χαρακτηρίζονται από την ενότητα του υλικού. Εκεί που απέτυχα σε αυτόν τον δίσκο ήταν ότι επέλεξα ανόμοιο υλικό, τόσο από πλευράς στίχων, όσο και από πλευράς μουσικής φόρμας».

Εμείς θα διαφωνήσουμε κάθετα στο ότι απέτυχε, αφού ο δίσκος έδωσε μερικά τραγούδια – σταθμούς στο πολιτικό τραγούδι της χώρας μας.

«Ο Φασισμός»

Ένα τέτοιο τραγούδι είναι «Ο Φασισμός» του Φώντα Λάδη.

Με αφορμή την πρώτη εμφάνιση νεοφασιστικών οργανώσεων, την πτώση της Χούντας, των δικτατοριών της Λατινικής Αμερικής και προσπαθώντας να εντοπίσει τις ρίζες του φασισμού που «έρχεται, φεύγει και ξανάρχεται» ο Φώντας Λάδης έγραψε στα μέσα της δεκαετίας του ’70 έναν κύκλο 26 ποιημάτων με θέμα «Καθημερινός Φασισμός». Αρκετά από αυτά μελοποιήθηκαν τότε από τον Γιώργο Τσαγκάρη, καμιά όμως εταιρεία δεν δέχτηκε να τα εκδώσει σε δίσκο, γιατί ήταν… αφόρητα πολιτικά!

Ο Θάνος Μικρούτσικος επέλεξε και μελοποίησε εκ νέου το ποίημα του Φώντα Λάδη «Ο Φασισμός», εκτιμώντας το μπρεχτικό του ύφος και το έβαλε πρώτο στον δίσκο «Τραγούδια της Λευτεριάς». Δεκαετίες μετά, ειδικά την περίοδο της ανόδου και της αποκάλυψης της εγκληματικής Χρυσής Αυγής, το τραγούδι βρέθηκε πάλι στα στόματα των μαζών, οι στίχοι του τυπώθηκαν σε μπλουζάκια, κόσμησαν τα πανό των διαδηλώσεων, για να φωτίζουν ότι ο φασισμός είναι γέννημα θρέμμα του συστήματος, «οι ρίζες του συστήματος αγκαλιάζουν»…

«Φλεβάρης 1848»

Ξεχωριστή σημασία για μας και όχι μόνο, έχει και το τραγούδι Φλεβάρης 1848

ποίημα αυτό είχε δημοσιευθεί στον «Ριζοσπάστη» τον Φλεβάρη του 1978, με την υπογραφή του Άλκη Αλκαίου, με αφορμή τα 130 χρόνια από τη δημοσίευση του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου». Εκεί το είδε ο Θάνος Μικρούτσικος, του άρεσε, το μελοποίησε κι έψαξε επισταμένα να βρει τον Αλκαίο. Κατάφερε να έρθει σε επαφή μαζί του μετά την κυκλοφορία του δίσκου και από τότε ξεκίνησε η στενή συνεργασία τους, που έφερε και την καθιέρωση του Αλκαίου ως στιχουργού – ποιητή.

Ο Μανουέλ Ντουάρτε, ήταν μαχητής της ελευθερίας και του αντιαποικιοκρατικού κινήματος στην Αγκόλα,τη Γουινέα-Μπισάου και το Πράσινο Ακρωτήριο, από τη δεκαετία του ’50 και μετά. Ο Ελμπέρτο Κόμπος, συνδικαλιστής και γενικός γραμματέας του εργατικού κέντρου του Παναμά, υπήρξε σταθερός υποστηρικτής της ανεξαρτησίας της χώρας του έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών. Ενώ ο Ναΐμ Ασχάμπ υπήρξε στέλεχος του Ιορδανικού Κομμουνιστικού Κόμματος και του Παλαιστινιακού Λαϊκού Κόμματος. Με την αναφορά του σε αυτούς ο Αλκαίος αναδεικνύει τον αντίκτυπο του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου» στα μαχόμενα λαϊκά κινήματα της εποχής και τον διεθνισμό.

«Κι ήθελε ακόμη»

https://youtube.com/watch?v=OvO3bR5DL-0%3Ffeature%3Doembed

Ο ίδιος ο Θάνος Μικρούτσικος εκτιμούσε ότι το τραγούδι που ξεχώρισε από τον δίσκο ήταν το «Κι ήθελε ακόμη» του Μανόλη Αναγνωστάκη.

Το ποίημα ανήκει στην ποιητική συλλογή «Η Συνέχεια» που δημοσιεύτηκε το 1954. Ο Αναγνωστάκης μας εισάγει στη φρίκη της θηριωδίας του πολέμου, φωτίζοντας ότι μπορεί να υπάρχουν χαραμάδες ή και παράθυρα αντίστασης και αισιοδοξίας, ότι κι αυτός που ηττάται μπορεί να αντισταθεί, φτάνει να μην χάσει το αίσθημα της συντροφικότητας, της ανθρωπιάς, της πίστης στα ανθρώπινα ιδανικά. Κι είναι ένα τραγούδι που ο Θάνος το ενέτασσε πολύ συχνά στις συναυλίες του, καλώντας μας να… συντηρούμε φωλιές νερού μέσα στις φλόγες…

Πηγή : 902.gr

«ΜΑΤΙΕΣ» ΣΤΟ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΘΑΝΟΥ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΥ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

«Και να, τι θελω τωρα να σας πω»: Μεγαλη συναυλια προς τιμην του Θανου Μικρουτσικου στις 2 Φλεβαρη

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Πέμπτη 16/01/2025 – 17:38

«ΜΑΤΙΕΣ» ΣΤΟ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΑΝΟΥ

Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία (VIDEO)

ο τελευταίος δίσκος που επιμελήθηκε ο Θάνος Μικρούτσικος

Συνεχίζοντας το αφιέρωμα στον αγαπημένο Θάνο Μικρούτσικο, μπροστά στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ μαζί με την οικογένεια του συνθέτη, την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με αφορμή την συμπλήρωση 5 χρόνων από τον χαμό του, σήμερα θα αναφερθούμε στο πιο δημοφιλές, ίσως, έργο του, «Ο Σταυρός του Νότου», σε ποίηση Νίκου Καββαδία, που κυκλοφόρησε το 1979.

Με περισσότερες από 2 εκατομμύρια πωλήσεις, θεωρείται και είναι ένας από τους πιο σημαντικούς δίσκους στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Πρώτοι ερμηνευτές ήταν οι Γιάννης Κούτρας, Αιμιλία Σαρρή και Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

Για τη σχέση του με τον Καββαδία ανάφερε ο συνθέτης στον «Ριζοσπάστη».

«Τον Καββαδία τον πρωτοσυνάντησα 4 – 5 χρόνων. Ο πατέρας μου, τα βράδια σε μια μεγάλη κουζίνα όπου έτρωγε η ευρύτερη οικογένεια, τις μισές μέρες μάς έλεγε ιστορίες για την Κατοχή και τους Γερμανούς, βλέπεις ήταν ακόμα νωπά τα γεγονότα… Και τις υπόλοιπες μέρες μάς απήγγελλε ποίηση. Έτσι, ανάμεσα στους ποιητές ήρθε και το “Μαραμπού”. Αυτή ήταν η πρώτη επαφή.

Η δεύτερη επαφή ήταν το ’62, όταν ήρθαμε στην Αθήνα και ήμουν πια έφηβος. Καθόμουν στο πιάνο και μελοποίησα 3 – 4 ποιήματα του Καββαδία. Ήταν πολύ πρωτόλεια, δεν υπάρχουν ούτε στο χαρτί.

Η τρίτη “και φαρμακερή” ήταν όταν μου έγινε πρόταση από τον σκηνοθέτη Τάσο Ψαρρά και τον παραγωγό Γιώργο Παπαλιό να γράψω μουσική για ένα σίριαλ που γυριζόταν τότε για λογαριασμό της κρατικής τηλεόρασης. Είπα ναι. Κάποια στιγμή ρώτησα τον Τάσο “Τραγούδια θέλετε να υπάρχουν;”. Θυμάμαι την απάντησή του: “Γιατί όχι; Στίχους έχεις να μου προτείνεις;”. “Να προτείνω εγώ τον Καββαδία;”. “Γιατί όχι;” Και με τα “γιατί όχι” του Τ. Ψαρά γεννήθηκαν τα πρώτα 7 τραγούδια σε ποίηση Καββαδία, που παρουσιάστηκαν στο σίριαλ “Πορεία 090”.

Το ’78 – ’79 είχα φτιάξει άλλα 4 τραγούδια και πήγα στον ιδιοκτήτη της “Λύρα”, τον Αλέκο Πατσιφά. “Τι τον θες αυτόν; Ελάσσων ποιητής και με τόσες άγνωστες λέξεις…”. “Όχι, θέλω να το κάνω”, του απαντώ. “Κοίταξε, θα πουλήσουμε 2.000 δίσκους” – τότε αν έκανες πωλήσεις κάτω από 50.000 στραβομουτσούνιαζε η εταιρεία – “αλλά θα στο κάνω δώρο”, μου λέει.

Έτσι, μπήκαμε στο στούντιο και βγήκε ο “Σταυρός του Νότου”».

«Kuro Siwo» – Κώστας Θωμαΐδης

Αυτό το έργο άρχιζε να αλλάζει, να μεταβάλλεται με τον χρόνο. Έτσι, το 1991 συναντιέται ξανά με τον Νίκο Καββαδία. Από αυτήν τη συνάντηση γεννιούνται «Οι Γραμμές των Οριζόντων». Τα καινούρια τραγούδια («A bord de l΄ Aspasia», «Πιλότος Νάγελ», «Λύχνος του Αλλαδίνου», «William George Allum») αλλά και τα παλιότερα – ξαναδουλεμένα – αποτυπώνουν με έναν πολύ δυνατό τρόπο τον βαθύτερο δεσμό του συνθέτη με την ποίηση του Νίκου Καββαδία. Ερμηνεύουν ο συνθέτης, ο Γιώργος Νταλάρας, οι Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το 2005 εκδόθηκε η τρίτη εκδοχή αυτής της εργασίας με τίτλο «Live στο Μέγαρο». Στο μεταξύ είχε κυκλοφορήσει και το τελευταίο του τραγούδι, πάνω στον Καββαδία, το «Μαρέα».

Το 2018 στην Αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ στον Περισσό και το 2019 στο Μέγαρο Μουσικής και το Ηρώδειο παρουσιάστηκε η τελευταία προσέγγιση πάνω στην ποίηση του Καββαδία με τρεις φωνές (Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Θωμαΐδης, Χρήστος Θηβαίος), τρία πιάνα (Θάνος Μικρούτσικος, Θοδωρής Οικονόμου, Μάξιμος Δράκος) και πνευστά (Θύμιος Παπαδόπουλος).

«Μαρέα» – Χρήστος Θηβαίος

Για τον Θάνο Μικρούτσικο το συγκεκριμένο έργο είναι η αιχμή του δόρατος της τραγουδοποιίας του. «Είναι ένα έργο που έχει περάσει με ένταση σε τρεις γενιές και πάμε για την τέταρτη, όχι όμως ως έργο μνήμης, αλλά το ζουν ως δικό τους έργο. Είναι δύσκολο να το βρεις», μας έλεγε χαρακτηριστικά.

Για τον Θ. Μικρούτσικο αυτή η «καββαδιομάνια» οφείλεται στο ότι ο Καββαδίας φρόντισε με το έργο του να θέσει σαφώς δύο πολιτικά μηνύματα: «Το 1954 στη “Βάρδια” είπε “λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύονται”. Τι δεν ονειρεύονται; Ένα ταξίδι; Όχι. Που δεν ονειρεύονται έναν κόσμο καλύτερο, έναν κόσμο ισότητας, έναν κόσμο στον οποίο μπορεί ο άνθρωπος να αυτοπραγματωθεί. Και είπε επίσης το άλλο: “Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία”. Τι νομίζετε; Ότι είναι μία ωραία εικόνα; Καθόλου. Επιλέγει το πιο ανθεκτικό ζώο στον πλανήτη και καλεί τον νέο και τη νέα να τον δαμάσει και να χορέψει πάνω στο φτερό του, δηλαδή να κατακτήσει το αδύνατο».

«Federico Garcia Lorca» – Ρίτα Αντωνοπούλου

Για τον Θάνο Μικρούτσικο ο Νίκος Καββαδίας ήταν ένας μεγάλος ποιητής, γιατί όπως είχε αναφέρει και στο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ για τη λογοτεχνία μέσα από την παρέμβαση που είχε κάνει, αυτό που ξεχωρίζει έναν μεγάλο από έναν απλώς καλό ποιητή είναι τρία πράγματα: Είναι άχρονος, άτοπος και φτιάχνει έναν ουμανιστικό κόσμο, πρωτότυπο, που δεν βρίσκεις εύκολα συγγενείς του. Και ο ίδιος ήταν χαρούμενος που μέσα από τη μελοποίησή του κατάφερε να ξεκλειδώσει τα «κρυμμένα» του.

«A bord de l’ Aspasia» – Χρήστος Θηβαίος

Οι «Εφτά Νάνοι στο S/S Cyrenia» είναι το τραγούδι της ζωής του. Μέχρι και το καλοκαίρι του 2019 ο συνθέτης δεν παύει να το δουλεύει. Η ερμηνεία του, πότε δυναμική, πότε σπαρακτική, πότε πιο εσωτερική… Εκείνος είχε πει: «Κοίτα τι συμβαίνει… Ξεκινάω… Στο πρώτο λεπτό; Στα 30 δευτερόλεπτα, στο 1,5 λεπτό; Είμαι εγώ μόνος μου. Χωρίς κανέναν από κάτω. Μόνος μου. Και αισθάνομαι ότι απογειώνομαι, μαζί με το πιάνο, γιατί είναι προέκταση των χεριών μου το πιάνο σε αυτό το τραγούδι… Βεβαίως, ως φιλόδοξος καλλιτέχνης. Γυρίζω για το χειροκρότημα»…

«Εφτά Νάνοι στο S/S Cyrenia» – Θ. Μικρούτσικος

https://youtube.com/watch?v=UDR5M7BSMgk%3Fwmode%3Dopaque%26controls%3D1%26enablejsapi%3D1%26playerapiid%3Dmedia-youtube-udr5m7bsmgk%26origin%3Dhttps%253A

Ο τελευταίος δίσκος πάνω στον Καββαδία κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του Θάνου Μικρούτσικου. Αξίζει να αναφερθούμε στο πως τον βίωσαν δύο βασικοί του συνεργάτες, ο Κ. Θωμαΐδης και ο Θ. Παπαδόπουλος.

«Τον θεωρώ πολύ σπουδαίο αυτόν τον δίσκο. Ο Θάνος έλεγε με ενθουσιασμό, είναι ό,τι καλύτερο! Και τελικά, είχε δίκιο… Είχε καταφέρει με την απίστευτη ενεργητικότητα και το πάθος του να παρασύρει όλους μας. Είχαμε δώσει τεράστια προσοχή στις πρόβες και στη μελέτη αντίστοιχα, σαν να δίναμε σόλο κονσέρτο. Είχε καταφέρει να μας εμπνεύσει», λέει ο Θύμιος Παπαδόπουλος, όταν ζητάμε να μας πουν ποια ήταν τα συναισθήματά τους πάνω στη σκηνή.

«Περίπου 20 – 25 μέρες πριν τη συναυλία, ο Θάνος μάς έστειλε ένα μήνυμα. Είναι πολύ σημαντικές αυτές οι συναυλίες, γι’ αυτό και θα ηχογραφηθούν, γιατί μπορεί να είναι οι τελευταίες μας… Το διάβασα και μου κόπηκαν τα γόνατα. Στις πρόβες έβλεπες ότι η αρρώστια είχε περπατήσει. Όταν όμως βγήκε πάνω στη σκηνή είχε τέτοιο πάθος και ορμή, σαν έφηβος. Αυτό παρέσυρε και εμάς. Θεωρώ ότι υπερβήκαμε όλοι τον εαυτό μας. Μας είχε βάλει φτερά στην πλάτη και πετούσαμε. Παιξίματα, ερμηνείες, όλα τόσο καλά βαλμένα στη θέση τους. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ήταν μια συναυλία αναφοράς…», προσθέτει ο Κώστας Θωμαΐδης.

«Αρμίδα (Το πειρατικό του captain Jimmy)» – Ρίτα Αντωνοπούλου

https://youtube.com/watch?v=LFBehTQXXuQ%3Fwmode%3Dopaque%26controls%3D1%26enablejsapi%3D1%26playerapiid%3Dmedia-youtube-lfbehtqxxuq%26origin%3Dhttps%253A

* Ολα τα κομμάτια που ακούγονται είναι από τη συναυλία που έδωσε ο Θ. Μικρούτσικος στον Περισσό, τον Δεκέμβρη του 2018 παρουσιάζοντας την τελευταία εκδοχή του πάνω στον Καββαδία.

Πηγή : 902.gr

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

«Και να, τι θελω τωρα να σας πω»: Μεγαλη συναυλια προς τιμην του Θανου Μικρουτσικου στις 2 Φλεβαρη

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Παρασκευή 17/01/2025 – 13:16

KE ΤΟΥ KKE

Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία – Μεγάλη συναυλία προς τιμήν του Θ. Μικρούτσικου στις 2 Φλεβάρη

Με αφορμή τη συμπλήρωση 5 χρόνων από τον χαμό του Θάνου Μικρούτσικου, η ΚΕ του ΚΚΕ μαζί με την οικογένειά του διοργανώνουν μεγάλη συναυλία προς τιμήν του μεγάλου μας συνθέτη, με τίτλο «Και να τι θέλω τώρα να σας πω».

Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ τιμά τον μεγάλο συνθέτη, τον μουσικό, τον διανοητή Θάνο Μικρούτσικο, με μία μεγάλη συναυλία, όπου η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Κώστας Θωμαΐδης, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Γιώργος Μεράντζας, η Νατάσσα Μποφίλιου, η Μαρία Παπαγεωργίου και ο Μίλτος Πασχαλίδης θα είναι εκεί για να μας μεταφέρουν όλα όσα «θα ‘θελε τώρα να μας πει» ο Θάνος.

Προσκλήσεις διατίθενται από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Αττική καθώς και στα γραφεία της ΚΟΑ στον Άγιο Νικόλαο (Αχαρνών 241, πλησίον στ. ΗΣΑΠ, τηλ. 210-5282500), στον Ν. Κόσμο (Ηλία Ηλιού 48, τηλ 210-5246123) και στον Πειραιά (Αλκιβιάδου 176, 210-4122890), τις ώρες 10.00 – 12.00 και 18.00 – 20.00.

Επίσης, 18.00 – 20.00 διατίθενται και στη Νέα Ιωνία (Μεσολογγίου 48, τηλ. 210-2798305), Περιστέρι (Αδριανουπόλεως 11, τηλ. 210-5717070), Ίλιον (Ιδομενέως και Αιάκου 58, τηλ. 210-2617095), Χαλάνδρι (Αγ. Γεωργίου 5, τηλ. 210-6857067) Βύρωνας (Χειμάρας και Αϊδινίου, τηλ. 210-7627381), Καλλιθέα (Θησέως 141, τηλ. 210-9589315), Μπραχάμι (Αγ. Δημητρίου 163, τηλ. 210-9712149), Μενίδι (Βύρωνος 4, τηλ. 210-2449788), Ελευσίνα (Δήμητρος 23, τηλ. 210-5548961) και στο Στέκι Νεολαίας και Πολιτισμού της ΚΝΕ (Τροίας 36, Βικτώρια, τηλ. 210 – 8823674).

➡️ Γιατί ο Θάνος Μικρούτσικος, μέσα από τη μουσική και τα τραγούδια του, άφησε τη σφραγίδα του και μίλησε για όλα τα σημαντικά, τα σπουδαία, τα συγκλονιστικά της ανθρώπινης ζωής και Ιστορίας.

➡️ Για την ανάγκη να παλεύουμε διαρκώς για να κατακτήσουμε το αδύνατο, «να χορεύουμε στο φτερό του καρχαρία».

➡️ Για τη βεβαιότητα πως η ανάγκη θα γίνει ιστορία, ακόμα κι αν κάποιοι θέλουν την ιστορία να σιωπά.

➡️ Για την αδικία του καπιταλιστικού κόσμου, καθώς «μία πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι».

➡️ Για τον πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης, μιας και «η δύναμη βγαίνει απ’ τις γροθιές».

➡️ Για την ακατανίκητη δύναμη του σκεπτόμενου ανθρώπου, αφού τα βομβαρδιστικά χρειάζονται οδηγό και «ο άνθρωπος έχει ένα ελάττωμα. Ξέρει να σκέφτεται».

➡️ Για τις προσωπικές σχέσεις, τον έρωτα των απλών ανθρώπων, αφού «κι αν λείψεις χίλια χρόνια θα σε περιμένω», ωστόσο οι κάβοι σου σκληρύναν την παλάμη.

➡️ Για τη σιγουριά ότι τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα.

Πηγή : 902.gr

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

«Και να, τι θελω τωρα να σας πω»: Μεγαλη συναυλια προς τιμην του Θανου Μικρουτσικου στις 2 Φλεβαρη

ΜΟΥΣΙΚΗ

Σάββατο 18/01/2025 – 15:09

«ΜΑΤΙΕΣ» ΣΤΟ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΑΝΟΥ

«Αφού ξέρεις, Εμπάργκο απ’ την ανάποδη θα πει αιχμαλώτισέ με»… (VIDEO – ΦΩΤΟ)

O δίσκος «Εμπάργκο» σε στίχους του Άλκη Αλκαίου κυκλοφόρησε το 1982

Συνεχίζοντας το αφιέρωμα στον αγαπημένο Θάνο Μικρούτσικο, μπροστά στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ μαζί με την οικογένεια του συνθέτη, την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με αφορμή την συμπλήρωση 5 χρόνων από τον χαμό του, σήμερα ανατρέχουμε στο εμβληματικό «Εμπάργκο».

Το «Εμπάργκο» σηματοδοτεί την έναρξη της σταθερής συνεργασίας του Θάνου Μικρούτσικου με τον Άλκη Αλκαίο και κυκλοφορεί το 1982, με ερμηνευτές τον ίδιο τον συνθέτη, τη Μαρία Δημητριάδη, τον Κώστα Καράλη, τον Βλάσση Μπονατσο και τον Μανώλη Μητσιά, που πρωοτερμήνευσε εκεί το «Ερωτικό», κάνοντάς το αναμφισβήτητα το πιο διάσημο και διαχρονικό τραγούδι του δίσκου.

«Να σκεπάσουμε καλά τα παιδιά γιατί κάνει πολύ κρύο ακόμα. Ν’ αφήσουμε τις πόρτες μισόκλειστες. Ν’ ανάψουμε ύστερα τους θύρσους. Απόψε να φωτιστούν οι ερανισμοί εκατομμυρίων ωρών και τα εξαίσια πανιασμένα πρόσωπα αυτών που αγαπήσαμε πριν ή μετά τον χαμό τους. Και με το που ξημερώνει να ‘ρθουν οι κάθε λογής θεονήστικοι να βυζάξουν από το φαγωμένο στήθος της κοπερατίβας μας κρασί λαϊκό. Κύριε Ναμπόκοφ τι μυξοκλαίς έγκλειστος στην 63η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Αφού ξέρεις, Εμπάργκο απ’ την ανάποδη θα πει αιχμαλώτισέ με.

Το έργο αυτό αφιερώνεται στον Κωστή Μοσκώφ

Χειμώνας ’81-’82».

Το παραπάνω σημείωμα του Θάνου Μικρούτσικου και του Άλκη Αλκαίου συνοδεύει τον δίσκο, για τον οποίο ο Μικρούτσικος είχε πει ότι «συμπλήρωσε κατά κάποιον τρόπο τα “Τροπάρια για Φονιάδες” και ήταν το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ολοκληρώθηκε αργότερα με τη “Θάλασσα στη Σκάλα”».

Μιλώντας για την ποίηση του Αλκαίου και το «Εμπάργκο», δανειζόμενος τη σκέψη ενός άλλου αγαπημένου του ποιητή του Β. Μαγιακόφσκι (που η ποίησή του δίνει και την «Εισαγωγή» του δίσκου), ο Θάνος Μικρούτσικος έχει σημειώ«Η τέχνη δεν αξίζει τον κόπο αν μόνο αντανακλά αυτό που γίνεται τώρα και που τώρα είναι κατανοητό. Πρέπει να δείχνει, να φωτίζει, να μεγεθύνει τις -καλά- κρυμμένες πλευρές των γεγονότων. Αυτό κάνει ο Αλκαίος στο “Εμπάργκο”. Με το αριστούργημά του το “Ερωτικό” μού έδωσε τη δυνατότητα να γράψω ένα “τραγούδι συγκυρίας”. Τα τραγούδια συγκυρίας θα λειτουργούν στο μέλλον όπως τα αρχαιολογικά ευρήματα. Οι απόγονοί μας θα καταλαβαίνουν, θα κατανοούν τα τωρινά συμβάντα μέσα από τέτοια τραγούδια. (…) Ηδη από το “Εμπάργκο” φαίνεται ξεκάθαρα ότι η γραφή του Αλκαίου είναι προέκταση του Σαραντάρη, της Πολυδούρη, του Λαπαθιώτη, του Μπάρα, αυτών των σπουδαίων ποιητών του Μεσοπολέμου. Χωρίς να μιμείται κανέναν στίχο τους, μπαίνει στην παρέα επί ίσοις όροις, αν και γράφει στίχο για τραγούδι. Γι’ αυτό πάντα έλεγα ότι ο Αλκαίος είναι ποιητής που υποδύεται τον στιχουργό. Εξαιρετικά πρωτότυπος, με τον χρόνο αναγνωρίσιμος, χαρακτηριστικό των μεγάλων δημιουργών, με συνεχή ανατροπή των κεκτημένων του. Αναγνωρίζεται μεν αλλά με απρόβλεπτο τρόπο ανανεώνεται». (Από το αρχείο της οικογένειας Μικρούτσικου, δημοσιευμένο στο «Άλκης Αλκαίος «Άσε άλυτο το γρίφο» σε επιμέλεια Παναγιώτη Χαραλαμπάκη).

wmode=opaque&controls=1&enablejsapi=1&playerapiid=media-youtube-39zvb9izqpk&origin=https%3A//www.902.gr&rel=0&theme=light

Με το «Εμπάργκο» ο Θάνος συνεχίζει με το πολιτικό τραγούδι, μετά τη μελοποιημένη ποίηση του Καββαδία με τον «Σταυρό του Νότου», δίνοντας έναν πιο σύγχρονο ήχο. Όπως έλεγε η Μαρία Δημητριάδη: «Στον συγκεκριμένο δίσκο έχει αλλάξει και ο Θάνος το στυλ των τραγουδιών, γι’ αυτό υπάρχει και η διαφορά. Πάντα προσπαθώ να ανανεώνομαι ερμηνευτικά, αλλά και τα τραγούδια μού έδωσαν τη δυνατότητα ν’ αλλάξω» (περιοδικό «Μουσική», τεύχος 53, Απρίλης ’82).

Με αναφορές στον Μιγκέλ Μάρμολ, τον εμφύλιο και τις σφαγές στο Σαν Σαλβαντόρ, την κατάσταση στην Τουρκία εκείνη την εποχή, με αναφορές στον Χικμέτ, αλλά και την ποιήτρια Σύλβια Πλαθ, με ξεκάθαρες συσχετίσεις με την ελληνική μυθολογία, ο Αλκαίος δίνει όπως είχε πει ο Θάνος «υψηλό ρεαλισμό, φράσεις-κλειδιά που ξεκλειδώνουν τις ζωές μας, εικόνες, πλάνα»…

«Αν έχει κάποια επικαιρότητα το “Εμπάργκο” είναι περισσότερο στον τομέα του ατομικού αποκλεισμού, του ατομικού “εμπάργκο”. Πιστεύω ότι η παρτίδα μας δεν παίχτηκε και ούτε θα παιχτεί ποτέ. Και καλύτερα να μην παιχτεί για να έχουμε να ελπίζουμε σε κάτι», είχε πει ο Αλκαίος στη μοναδική τηλεοπτική του συνέντευξη στην ΕΡΤ το 1990.

«Έχουν περάσει 26 χρόνια και μπορώ να ισχυριστώ με σιγουριά ότι αυτή η εργασία επηρέασε αρκετούς νεότερους συναδέλφους, μουσικούς και στιχουργούς, κι είναι νομίζω ένας απ’ τους δίσκους αναφοράς στο ελληνικό τραγούδι μετά τη Μεταπολίτευση», σημειώνει ο Θάνος Μικρούτσικος στην επανέκδοση του «Εμπάργκο» το 2008. Τότε με παρότρυνση του Θύμιου Παπαδόπουλου κοίταξε το αρχικό υλικό του δίσκου, τα 40-50 τραγούδια που είχαν συγκεντρώσει αρχικά με τον Αλκαίο και επιλέγει ένα ακόμα, το «Spleen» που το εντάσσει στον δίσκο.

https://youtube.com/watch?v=9xuijAnTHZo%3Fwmode%3Dopaque%26controls%3D1%26enablejsapi%3D1%26playerapiid%3Dmedia-youtube-9xuijanthzo%26origin%3Dhttps%253A

Τέλος, ο δίσκος επανακυκλοφόρησε σε νέα έκδοση το 2021 (μετά τον θάνατο του Θάνου) όπως τον είχε επανασχεδιάσει ο συνθέτης, με ερμηνευτές τον ίδιο, τον Μίλτο Πασχαλίδη και τον Χρήστο Θηβαίο (με τη συμμετοχή και του Γιάννη Κότσιρα στο «Ερωτικό»).

Υ.Γ. Την επόμενη χρονιά από το «Εμπάργκο» ο Μικρούτσικος βγάζει τον δίσκο «Αραπιά για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί». Εκεί εντάσσει και το «Κακόηθες μελάνωμα» από το «Εμπάργκο», παιγμένο ζωντανά σε μια συναυλία στο Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας τον Ιούλιο του 1982, με μια εισαγωγή γύρω στα 12 λεπτά(!) και με τον τίτλο «Κι αυτό κακόηθες παιδιά;»… Στον δίσκο υπάρχουν ακόμα δυο ορχηστρικά κομμάτια, καθώς και δυο τραγούδια σε ποίηση Μπέρτολτ Μπρεχτ και Τζον Μακ Γκραθ, με τη Μαρία Δημητριάδη και Τζούλι Μασίνο αντίστοιχα.

Πηγή : 902.gr

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

«Και να, τι θελω τωρα να σας πω»: Μεγαλη συναυλια προς τιμην του Θανου Μικρουτσικου στις 2 Φλεβαρη

ΜΟΥΣΙΚΗ

Κυριακή 19/01/2025 – 18:58

«ΜΑΤΙΕΣ» ΣΤΟ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΑΝΟΥ

«Αν μια συνεργασία αποπνέει αλήθεια και ζεστασιά, αυτό το εισπράττουν κι οι άλλοι» (VIDEO – ΦΩΤΟ)

Οι δίσκοι του με τη Χαρούλα Αλεξίου

Συνεχίζοντας τις ματιές στο έργο του Θάνου Μικρούτσικου, μπροστά στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ μαζί με την οικογένεια του συνθέτη, την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με αφορμή την συμπλήρωση 5 χρόνων από τον χαμό του, σήμερα στεκόμαστε στη συνεργασία του με τη Χάρις Αλεξίου.

«Η αγάπη είναι ζάλη» ήταν ο πρώτος κοινός τους δίσκος, που κυκλοφόρησε το 1986 και έκανε πολύ μεγάλη επιτυχία, δίνοντας αξέχαστα τραγούδια.

«Ήταν η πρώτη φορά που συνεργαζόμουν με μια σταρ του ελληνικού τραγουδιού, όμως έχω να θυμάμαι μόνο καλά πράγματα. Πριν μπούμε στο στούντιο, είχαμε περάσει μαζί ένα εξάμηνο που μας έδεσε πολύ. Στο στούντιο, ο ένας υπερασπιζόταν τον άλλο. (…) Δεν είμαι μεταφυσικός, αλλά πιστεύω πως, αν μια συνεργασία αποπνέει αλήθεια και ζεστασιά, αυτό το εισπράττουν κι οι άλλοι», περιγράφει ο Θάνος Μικρούτσικος στην αυτοβιογραφία του δια χειρός Οδυσσέα Ιωάννου. Μάλιστα αποκαλύπτει ότι της είχε βάλει να ακούσει και τη «Ρόζα», αλλά δεν της άρεσε και δεν το τραγούδησε, αφήνοντας να το κάνει τεράστια επιτυχία ο Μητροπάνος δέκα χρόνια μετά…

Το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου ήταν σε στίχους του αδερφού του συνθέτη, Ανδρέα Μικρούτσικου, ο οποίος υπέγραφε τους στίχους σε άλλα τρία τραγούδια του δίσκου.

Παράλληλα, σε αυτόν τον δίσκο ο Θάνος Μικρούτσικος καταπιάνεται και πάλι με την ποίηση του Καββαδία και από εκεί αρχίζει η μεγάλη διαδρομή του τραγουδιού «Εφτά Νάνοι στο S/S Cyrenia». Ήταν η Χαρούλα η πρώτη που το ερμήνευσε και το έκανε γνωστό, πριν αρχίσει από τη δεκαετία του ’90 να το ερμηνεύει ο Θάνος κάνοντάς το «το τραγούδι του».

Αυτός ο δίσκος όμως είχε και πολλές άλλες εκπλήξεις…

Ξεχωριστή αναφορά λοιπόν, πρέπει να γίνει και στα δυο τραγούδια σε στίχους του Μπάμπη Τσικληρόπολου. Πρόκειται για «Το Γράμμα» και την πασίγνωστη «Ελένη», που από τότε δεν σταμάτησε να τραγουδιέται και να αγαπιέται από πολλές ερμηνεύτριες και ερμηνευτές που εντάσσουν το τραγούδι στα προγράμματά τους. Να σημειωθεί ότι η «Ελένη» γράφτηκε για την παράσταση «Είμαστε όλοι θεατές», που ανέβηκε το 1985 στο Ακροπόλ, αλλά σταμάτησε γρήγορα γιατί δεν έκανε μεγάλη επιτυχία. Δεν ήταν από τα τραγούδια του δίσκου που ξεχώρισαν από την αρχή, όμως η Χάρις Αλεξίου το αγάπησε και το έλεγε συνέχεια στις εμφανίσεις της καθιερώνοντάς το.

Μπορεί αυτός να ήταν ο πρώτος δίσκος του Μικρούτσικου με την Αλεξίου, δεν ήταν όμως και η πρώτη τους συνάντηση. Η Χαρούλα ήταν ανάμεσα στους ερμηνευτές που συμμετείχαν στις κοινές συναυλίες του Μικρούτσικου με τον Λοΐζο και τον Λεοντή, το καλοκαίρι του 1981. Μάλιστα στην πρώτη από αυτές τις συναυλίες, στο γήπεδο του Πανιωνίου, παρουσία 48.000 θεατών, η Χαρούλα πρωοτερμήνευσε το «Ερωτικό» (πριν ακόμα κυκλοφορήσει στον δίσκο «Εμπάργκο» με τον Μητσιά), ξεσηκώνοντας τον ενθουσιασμό του κοινού.

Δικαίως λοιπόν, το τραγούδι περιλήφθηκε στον πρώτο κοινό τους δίσκο «Η αγάπη είναι ζάλη», ο οποίος εξάλλου περιελάμβανε και άλλα τέσσερα τραγούδια σε στίχους του Άλκη Αλκαίου, ανάμεσά τους και το παρακάτω, που η Μαρία Παπαγιάννη έχει ανεβάσει στο επίσημο κανάλι του Θάνου Μικρούτσικου στο Youtube σε μια ανέκδοτη ηχογράφηση, από πρόβα στο σπίτι του συνθέτη το 1986, που ακούγεται και η δικιά του φωνή στα ρεφρέν.

Ειρήσθω εν παρόδω, αυτοί οι στίχοι του Αλκαίου, με τίτλο όμως «Το τραγούδι του γυρισμού», ήταν από αυτούς που είχε στείλει ο στιχουργός – ποιητής στον Μάνο Λοΐζο στη Μόσχα για μελοποίηση… αλλά ο Λοΐζος δεν πρόλαβε. Ο Αλκαίος έκανε αλλαγές στους στίχους και τον τίτλο και προέκυψε το 1986 «Η Σκακιέρα».

Τέλος, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι από αυτόν τον δίσκο ξεκινάει η γνωριμία και συνεργασία του Θάνου Μικρούτσικου με τον εξαιρετικό μουσικό και «άλτερ έγκο» του, Θύμιο Παπαδόπουλο.

Κρατάει Χρόνια Αυτή Η Κολώνια

Το 1990 ακολουθεί άλλος ένα δίσκος του Θάνου Μικρούτσικου με τη Χαρούλα Αλεξίου, το «Κρατάει Χρόνια Αυτή Η Κολώνια», σε στίχους κατά κύριο λόγο της Λίνας Νικολακοπούλου (με δυο τραγούδια σε στίχους της ίδιας της Χαρούλας).

Σύμφωνα με τις διηγήσεις του Θάνου στην αυτοβιογραφία του, η Λίνα Νικολακοπούλου προτιμούσε να γράφει στίχους πάνω σε δοσμένη μουσική, ενώ ο ίδιος αντίθετα, ήθελε πρώτα τους στίχους και εμπνέονταν από αυτούς για τη μουσική. Ο δίσκος τελικά έγινε χρησιμοποιώντας και τους δυο τρόπους.

Δεν ξέρουμε σε ποια τραγούδια γράφτηκε πρώτα η μουσική και σε ποια πρώτα ο στίχος, ωστόσο αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι τα τραγούδια γράφτηκαν πάνω στη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου και τα περισσότερα είχαν μεγάλη επιτυχία, έγιναν σουξέ στην εποχή τους και η μουσική του Θάνου απλώθηκε σε ένα πολύ πλατύ κοινό

Πηγή : 902.gr