Η Γροιλανδία και το «λιώσιμο των πάγων» στην Αρκτική …από τους φλεγόμενους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς
Ο χάρτης δείχνει τη στρατηγική θέση της Γροιλανδίας στον Αρκτικό Κύκλο |
Σίγουρα δεν φανταζόταν ακόμα κι ο πιο φανατικός υποστηρικτής της ένταξης της Δανίας στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) της ΕΕ στο σχετικό πρόσφατο δημοψήφισμα, καθώς και της αντίστοιχης διεύρυνσης του ΝΑΤΟ σε Σουηδία και Φινλανδία ότι την περίφημη «ασφάλεια» που επικαλούνταν, τελικά θα τους την αμφισβητούσε πολύ σύντομα ένας ΝΑΤΟικός Σύμμαχος, και πιο συγκεκριμένα η ατμομηχανή αυτής της δολοφονικής μηχανής σε βάρος των λαών, οι ΗΠΑ.
Ενδεικτικές είναι οι πρόσφατες δηλώσεις Τραμπ, που δεν αποκλείουν στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ για την κατάληψη της Διώρυγας του Παναμά, την προσάρτηση του Καναδά, αλλά και της Γροιλανδίας.
Στην τελευταία περίπτωση, η νέα διακυβέρνηση των ΗΠΑ απειλεί ευθέως τη Δανία, της οποίας η Γροιλανδία αποτελεί αυτόνομη επικράτεια. Η Δανέζα πρωθυπουργός απάντησε ότι «η Γροιλανδία δεν πωλείται, ανήκει στους Γροιλανδούς και η Δανία δεν θα εναντιωθεί στη διαδικασία ανεξαρτητοποίησης», ενώ ο πρωθυπουργός της Γροιλανδίας δήλωσε ότι «δεν είμαστε Δανοί ούτε Αμερικανοί, θέλουμε ανεξαρτησία».
Ομως για να κατανοηθεί καλύτερα το τι πραγματικά κρίνεται πίσω από αυτήν την απειλή για τη Γροιλανδία από τις ΗΠΑ, χρειάζεται να σημειώσουμε αρχικά ότι πρόκειται για το μεγαλύτεροσε έκταση νησί του κόσμου, που φτάνει τα 2,166 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα, 16 φορές μεγαλύτερο από την Ελλάδα και 4 από την Ισπανία.
Είναι η πιο αραιοκατοικημένη χώρα του κόσμου με μόλις 57.000 κατοίκους, που βρίσκεται ανάμεσα στον Αρκτικό και τον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Πρόκειται για ένα τεράστιο νησί, που καλύπτεται στο 81% από πάγο και η ανεκτίμητη «περιουσία» του έχει να κάνει πάνω από όλα με την κρίσιμη γεωστρατηγική του θέση.
Παλιά ιστορία που διδάσκει…
Ραντάρ που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ για στρατιωτικούς σκοπούς |
Η διαπάλη για τον έλεγχο της Γροιλανδίας είναι παλιά ιστορία. Η ανάπτυξη των μέσων παραγωγής και των τεχνολογικών δυνατοτήτων εξόρυξης από μεγάλα βάθη, όπως και η επέκταση του δικτύου διαμετακομιστικού εμπορίου, αναβαθμίζουν μέσα στον χρόνο τη σημασία της.
Γι’ αυτό, η Γροιλανδία διαχρονικά πέρασε από πολλά κύματα. Κατοικήθηκε από πληθυσμό των Βίκινγκς, έγινε αρχικά αποικία της Νορβηγίας, στη συνέχεια της ενιαίας Δανίας – Νορβηγίας, κι όταν αυτές χωρίστηκαν, της Δανίας, που ήλεγχε και τη γειτονική Ισλανδία. Στην περίοδο του Μεσοπολέμου, η Νορβηγία επαναδιεκδίκησε το νησί.
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γροιλανδία και η Ισλανδία έγιναν «μήλον της Εριδος», όπως και τα στενά που σχηματίζει η μεταξύ τους θαλάσσια περιοχή. Καθόλου τυχαία, μία από τις πιο γνωστές ναυμαχίες τότε έλαβε χώρα στα στενά μεταξύ Γροιλανδίας και Ισλανδίας τον Μάιο του 1941, όπου το ναζιστικό θωρηκτό «Bismarck» βύθισε το βρετανικό καταδρομικό «HMS Hood». Με την κατοχή της Δανίας από τους ναζί, οι Βρετανοί βρίσκουν τελικά την ευκαιρία να αρπάξουν την Ισλανδία και τη Γροιλανδία. Ομως, οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν, καταλαμβάνοντας τελικά τη δεύτερη, έως και τη λήξη του πολέμου. Οι ΗΠΑ κατάφεραν να εγκαταστήσουν και στα δύο νησιά σημαντικές στρατιωτικές υποδομές και αεροδρόμια. Οχι μόνο για τον έλεγχο των στενών, αλλά και βάζοντας πόδι και για τον έλεγχο συνολικά της Αρκτικής.
Η αμερικάνικη βάση Pituffik στη Γροιλανδία |
Στη δε Γροιλανδία εγκατέστησαν τη στρατηγικής σημασίας αμερικανική διαστημική βάση που διατηρούν μέχρι σήμερα (σχεδιάζοντας, μάλιστα, πρόσθετες πυρηνικές εγκαταστάσεις) στο Pituffic, με σύγχρονα αντιπυραυλικά συστήματα. Κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής και η Γερμανία είχε εγκαταστήσει στη Γροιλανδία μετεωρολογικούς σταθμούς. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Γροιλανδία επιστρέφει στον έλεγχο της Δανίας, η οποία αναλαμβάνει την άμυνά της στο πλαίσιο πλέον και του ΝΑΤΟ (1949), όπου εντάσσεται και το νησί.
Τα παραπάνω, που καταδεικνύουν τη διαχρονική επιθετικότητα και αρπακτικότητα του καπιταλιστικού συστήματος, δεν έχουν αξία μόνο από τη σκοπιά της ιστορικής καταγραφής, αλλά και για να υπενθυμίζουν στους κάθε είδους απολογητές του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, που σε ένα βράδυ… ανακάλυψαν σοκαρισμένοι την επιθετικότητα του Τραμπ ως μια τάχα εξαίρεση σε ένα σύστημα που προκλητικά επιχειρούν να του φορέσουν «φωτοστέφανο»…
Από το 1953 – με βάση το δανέζικο Σύνταγμα – η Γροιλανδία από αποικία εντάχθηκε πλήρως στη Δανία ως επαρχία της. Το 1979 απέκτησε αυτονομία. Με νέο δημοψήφισμα το 2008, ο λαός της Γροιλανδίας ενέκρινε, με ψήφους 75% υπέρ, έναν υψηλότερο βαθμό αυτονομίας από τη Δανία. Μεταξύ άλλων, η επίσημη γλώσσα άλλαξε από τα Δανέζικα στα Γροιλανδικά, ενώ δόθηκε ο έλεγχος των εξωτερικών σχέσεων της Γροιλανδίας στο νησί όπως και το εμπόριο. Το 2009 η αυτοδιοίκησή της επεκτάθηκε σε όλους τους τομείς εκτός της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας.
Με το ζόρι στη στρούγκα της ΕΕ
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρότι το 70% των Γροιλανδών εναντιώθηκε στην ένταξη στην ΕΟΚ, η Γροιλανδία τελικά εντάχθηκε σε αυτήν, λόγω της σχέσης της με τη Δανία (1973).
Κύριο ζήτημα εναντίωσης ήταν το γεγονός ότι οι Γροιλανδοί ανησυχούσαν για την εκμετάλλευση της ντόπιας αλιείας από ξένους ομίλους με όρους υπεραλίευσης, καθώς αυτή είναι η βασική οικονομική δραστηριότητα στο νησί, μαζί με τον τουρισμό. Τελικά, σε δημοψήφισμα στις 23 Φεβρουαρίου 1982, το 53% του λαού της Γροιλανδίας ψήφισε υπέρ της αποχώρησης από την ΕΟΚ, η οποία ολοκληρώθηκε το 1985.
Τις ΗΠΑ ασφαλώς δεν τις απασχολεί για πρώτη φορά η Γροιλανδία. Πολλές φορές έχουν κάνει προτάσεις για την εξαγορά της (1867, 1910, 1946, 1955, 2019 και φέτος). Ετσι, άλλωστε, αγόρασαν και τη σημερινή βορειότερη πολιτεία τους – την Αλάσκα – από τη Ρωσία το 1867. Η Γροιλανδία, σύμφωνα με εκτιμήσεις των ΗΠΑ, τιμολογείται με μέση τιμή 1 εκατ. δολ. ανά κάτοικο, ενώ εκτιμούν ότι η τελική της τιμή κυμαίνεται ανάμεσα στα 200 δισ. δολ. έως και τα 1,7 τρισ. Ενα από τα σενάρια που ακούγεται είναι να συνδεθεί η προοπτική ανεξαρτητοποίησης της Γροιλανδίας με την παράδοσή της στις ΗΠΑ.
Πολλά τα κίνητρα της αρπαγής στο πλαίσιο των ανταγωνισμών
Εξετάζοντας τις προθέσεις της κίνησης Τραμπ για την αρπαγή της Γροιλανδίας – χωρίς να μπορεί να εξαντληθεί το ζήτημα κι ανεξάρτητα αν οι ΗΠΑ σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν τελικά στρατιωτικά μέσα – είναι φανερό πως θεωρούν την ευρύτερη περιοχή της Αρκτικής ως σημείο – κλειδί για την υλοποίηση του συνολικότερου σχεδιασμού τους.
Μπορεί, λοιπόν, να ιεραρχούν τον έλεγχο του Ινδο-Ειρηνικού ως στρατηγικής σημασίας για την έκβαση του ανταγωνισμού τους με την Κίνα, για τη διασφάλιση της πρωτοκαθεδρίας τους στο καπιταλιστικό σύστημα, ωστόσο η περιοχή της Αρκτικής αποτελεί πεδίο όπου ενισχύονται οι συμπράξεις Κίνας και Ρωσίας, δυσκολεύοντας τις κινήσεις των ΗΠΑ στην περιοχή.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι δηλώσεις Τραμπ για τη Γροιλανδία εστιάζουν στο θέμα της «ασφάλειας» και ότι οι ΗΠΑ φαίνεται πως παζαρεύουν την κατοχή του νησιού, επικαλούμενες την απειλή της Ρωσίας και της Κίνας.
Από την άλλη, προετοιμάζεται και ο υπό διαμόρφωση άξονας Ρωσίας και Κίνας. Για παράδειγμα, η Ρωσία ενισχύει την παρέμβασή της στην Αρκτική. Η ίδια ανήκει στο λεγόμενο Αρκτικό Συμβούλιο, όπου συμμετέχουν μόνο κράτη που έχουν στην κατοχή τους περιοχές στην Αρκτική. Δηλαδή ο Καναδάς, η Δανία (συμπεριλαμβανομένων της Γροιλανδίας και των Νησιών Φερόε), η Φινλανδία, η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Ρωσική Ομοσπονδία, η Σουηδία και οι ΗΠΑ. Από κοντά και η Κίνα, η οποία συμμετέχει στο Αρκτικό Συμβούλιο ως παρατηρητής κι αυτοχαρακτηρίζεται ως «ένα κράτος κοντά στην Αρκτική».
Η Ρωσία θεωρεί την Αρκτική ως μια «ζώνη των εθνικών και στρατηγικών μας συμφερόντων». Ετσι, η επαναφορά των απειλών στη Γροιλανδία από τις ΗΠΑ δεν πέρασε απαρατήρητη από τη Ρωσία, με διάφορες φωνές που στηρίζουν την κυβέρνηση Πούτιν στη χώρα να προτείνουν έως και τον διαμοιρασμό της Γροιλανδίας ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ και την επιδίωξη η Ρωσία να αποκτήσει επιπλέον το αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ, που περιλαμβάνει 11 νησιά (ανήκουν στη Νορβηγία).
Στόχος είναι να ενισχυθεί παραπέρα η ήδη ισχυρή παρουσία της Ρωσίας με τις δεκάδες πολιτικές και στρατιωτικές υποδομές από την εποχή της Σοβιετικής Ενωσης, οι οποίες ανακαινίστηκαν, συμπεριλαμβανομένων αεροδρομίων, λιμανιών, σταθμών ραντάρ, βάσεων εκτόξευσης πυραύλων και ναυπηγείων. Μεταξύ άλλων, η Ρωσία διαθέτει ισχυρή παρουσία και στη Χερσόνησο Κόλα, γειτονικά στη Φινλανδία, αλλά και υπερσύγχρονο κοσμοδρόμιο και πυρηνικό σταθμό στο Severomorsk, μια περιοχή επίσης εντός του Αρκτικού Κύκλου.
Παράλληλα, η Κίνα έχει χαράξει τον λεγόμενο «Πολικό Δρόμο του Μεταξιού», έναν σχεδιασμό για την επέκταση της οικονομικής επιρροής της μέσω και της Αρκτικής. Η αξίωση των μονοπωλίων και του κινεζικού κράτους είναι ο έλεγχος του μεγάλου κοιτάσματος σπάνιων γαιών της Γροιλανδίας, το οποίο διαθέτει τεράστια αποθέματα ουρανίου και έχει τεθεί υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ. Επιδίωξή τους είναι να ενισχύσουν και τα στρατιωτικά στηρίγματά τους στην περιοχή, σε σύμπραξη με τη Ρωσία, αλλά και χωρίς αυτήν…
Οι στρατιωτικές βλέψεις των ανταγωνιζόμενων ιμπεριαλιστικών κέντρων ομολογούν αυτό που επισημαίνεται από στρατιωτικά επιτελεία τόσο των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, όσο και των Κίνας – Ρωσίας: Οτι η διεξαγωγή σύγχρονων στρατιωτικών επιχειρήσεων εξαρτάται πλέον σε σημαντικό βαθμό από δορυφόρους σε πολική τροχιά κι από τον έλεγχο τουλάχιστον ενός επίγειου σταθμού στην Αρκτική. Αλλωστε, ο έλεγχος στρατηγικής σημασίας περιοχών και δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων είναι η βάση των ιμπεριαλιστικών πολέμων στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή και σε άλλες περιοχές, σε βάρος των λαών.
Κρίσιμα θαλάσσια εμπορικά και στρατιωτικά περάσματα
Επιπρόσθετα, το «σκάκι» που παίζεται για τον έλεγχο κρίσιμων διαύλων της Αρκτικής έχει να κάνει και με το λιώσιμο των πάγων που έχει ανοίξει νέους εμπορικούς δρόμους μέσω της Αρκτικής, με τις ΗΠΑ να αναζητούν τη δίοδο που περνά από τη Γροιλανδία.
Μια νέα, πολύ συντομότερη και συμφέρουσα για τους εφοπλιστές και γενικότερα για τα μονοπώλια διαδρομή στον Βορρά μέσω Αρκτικής (υπολογισμοί μιλούν έως και για 200.000 δολ. εξοικονόμηση το δρομολόγιο) μπορεί να συνδέσει την Ευρώπη με τη Βόρεια Αμερική. Με μια τέτοια εμπορική και στρατιωτική διαδρομή – για πολύ περισσότερους μήνες από ό,τι σήμερα αν λιώσουν οι πάγοι – η Γροιλανδία θα έχει κομβικό ρόλο στις θαλάσσιες μεταφορές.
Αυτός ο θαλάσσιος δρόμος μπορεί να μειώσει επίσης την εμπορική εξάρτηση των ΗΠΑ από τη Διώρυγα του Παναμά.
Ενας απαραίτητος παράγοντας, για τα παραπάνω δρομολόγια στα παγωμένα νερά της Αρκτικής, είναι τα παγοθραυστικά που διευκολύνουν το άνοιγμά τους. Σε αυτόν τον τομέα, υπερτερεί η Ρωσία, που διαθέτει τον μεγαλύτερο και πιο προηγμένο στόλο στον κόσμο. Η Κίνα επιταχύνει κι αυτή την κατασκευή υπερσύγχρονων παγοθραυστικών, την ώρα που η Βρετανία διαθέτει μόλις ένα κι οι ΗΠΑ δύο.
Ο παράγοντας εξορύξεις
Εχει, πάντως, τη σημασία του το γεγονός ότι οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν τις απειλές τους για τη Γροιλανδία το 2019 επί κυβέρνησης Τραμπ και τώρα πάλι επί κυβέρνησης Τραμπ, με τη θητεία Μπάιντεν να μην είχε θέσει τέτοιο ζήτημα. Προφανώς και δεν έχει να κάνει με κάποιον «φιλειρηνικό» χαρακτήρα των Δημοκρατικών, που δεν προλάβαιναν να τροφοδοτούν με δισ. δολάρια και σύγχρονα όπλα τις δύο σφαγές των ιμπεριαλιστών σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή.
Αντίθετα, φαίνεται πως η κίνηση υπαγορεύεται σε έναν βαθμό από τα συμφέροντα αμερικανικών εξορυκτικών ομίλων, που με την διακυβέρνηση Τραμπ ανακτούν και πάλι έδαφος έναντι των «πράσινων» ομίλων, που είχαν τον πρώτο λόγο στη διακυβέρνηση Μπάιντεν, προκειμένου να αντλήσουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τα διαπιστωμένα κοιτάσματα της Γροιλανδίας.
Πρόκειται για μια εκδοχή – πέραν αυτής των κοιτασμάτων της Αλάσκα – της γνωστής έκφρασης Τραμπ «Drill baby drill», που καλεί σε εντατικοποίηση των εξορύξεων, σηματοδοτώντας παράλληλα την ακύρωση μιας σειράς «πράσινων» νόμων σε σχέση με βιομηχανικές εγκαταστάσεις, εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, διυλιστήρια πετρελαίου, χαλυβουργεία, χημικά εργοστάσια και άλλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
Το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ εκτιμά ότι η Αρκτική διαθέτει περίπου 90 δισ. βαρέλια, τουλάχιστον το 15% των μη ανακαλυφθέντων πόρων πετρελαίου στον κόσμο και τεράστιες ποσότητες μη ανακαλυφθέντων πόρων φυσικού αερίου.
Κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Γροιλανδίας δεν βρίσκονται μόνο πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά και κοιτάσματα χαλκού, σιδήρου, χρυσού, αργύρου, πλατίνας, τιτανίου, όπως και ουρανίου (π.χ. το τεράστιο κοίτασμα «Kvanefjeld» που ελέγχουν οι ΗΠΑ και αμφισβητεί η Κίνα). Μιλάμε για σπάνια υλικά, μεταξύ άλλων και για μικροτσίπ της ψηφιακής οικονομίας, τα μεγαλύτερα σε αφθονία παγκοσμίως εκτός της Κίνας. Ανάμεσά τους και ορυκτά όπως το νεοδύμιο, ένα κρίσιμο συστατικό για τους κινητήρες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και τους μαγνήτες ανεμογεννητριών.
Η Γροιλανδία παρουσιάζεται έτσι ως η χρυσή εφεδρεία του ευρωατλαντικού στρατοπέδου για την υστέρησή του σε κρίσιμες γαίες απέναντι στην Κίνα, ενώ η αντιπαράθεση για τα ψηφιακά οξύνεται στο φόντο των παρεμβάσεων Μασκ, των εξαγγελιών Τραμπ για δασμούς με επίκεντρο την αυτοκινητοβιομηχανία, αλλά και της ανησυχίας της ΕΕ, που αναζητά θωράκιση με μέτρα προστατευτισμού και ψάχνει εφεδρικές συμμαχίες στην Ινδία…
Ανάλογες ανησυχίες έχει κι η αστική τάξη της Δανίας ότι οι απειλές Τραμπ για τη Γροιλανδία θα συνοδευτούν με δασμούς στην ισχυρή δανέζικη φαρμακοβιομηχανία (βλ. «Νοvo Nordisc») και το επίσης δανέζικο μονοπώλιο μεταφορών – logistics, τη «Maersk», που έχουν ανταγωνισμό με αμερικανικά μονοπώλια.
Τέλος, καθόλου αμελητέος δεν είναι κι ο εν εξελίξει υβριδικός – κυβερνοπόλεμος ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Με τον πόλεμο εγκατάστασης δορυφορικών συστημάτων και συστοιχιών κεραιών, ελέγχου των ανακαλύψεων της τεχνητής νοημοσύνης καθώς και της διεξαγωγής πολεμικής προπαγάνδας με όλα τα μέσα.
Στο στόχαστρο το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα
Ολα όσα περιγράψαμε παραπάνω ομολογούνται συνοπτικά κι ευθέως από την πρόεδρο της Κομισιόν Φον Ντερ Λάιεν με μια χαρακτηριστική αποστροφή της στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός αυτήν τη βδομάδα, δίνοντας το πεδίο ανταγωνισμών αιχμής της περιόδου: «Εχουμε εισέλθει σε μια νέα εποχή σκληρού γεωστρατηγικού ανταγωνισμού. Οι μεγάλες οικονομίες του κόσμου συναγωνίζονται για πρόσβαση σε πρώτες ύλες, νέες τεχνολογίες και παγκόσμιους εμπορικούς δρόμους. Από την τεχνητή νοημοσύνη στην καθαρή τεχνολογία, από την κβαντική στο Διάστημα, από την Αρκτική στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ο αγώνας συνεχίζεται»…
Απέναντι στις κυνικές ομολογίες και παρεμβάσεις είτε των καπιταλιστών απευθείας (βλ. Μασκ, με ή χωρίς εμετικούς ναζιστικούς χαιρετισμούς), είτε των πολιτικών τους εκπροσώπων, οι λαοί μπορούν και πρέπει να πουν το δικό τους «ο αγώνας συνεχίζεται», δυναμώνει και βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.
Απέναντι στις ΝΑΤΟικές κατευθύνσεις που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ με τη σύμπλευση και τα «υπέρ» στους πολεμικούς προϋπολογισμούς όλων των άλλων κομμάτων για νέες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, Υγεία και Παιδεία για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία, η εργατική τάξη, ο λαός μπορεί να αντιπαραβάλει τη δική του αυτοτελή δράση, τον συντονισμό κόντρα στα σχέδια των ιμπεριαλιστών και να χαράξει δρόμο ανατροπής.
Του
Κώστα ΠΑΠΑΔΑΚΗ*
* Ο Κ. Παπαδάκης είναι μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτής του ΚΚΕ
Πηγή : Ριζοσπάστης 25 – 26 / 1 – 2025
ΔΙΕΘΝΗ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη στους λαούς της Παλαιστίνης, του Λιβάνου και της Συρίας
Αποσπάσματα από την τοποθέτηση του Γ. Μαρίνου σε συνάντηση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης
Στις 19 Γενάρη πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη συνάντηση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης (ΕΚΔ) με θέμα «Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς της Παλαιστίνης, του Λιβάνου και της Συρίας», που φιλοξένησε το ΚΚ Τουρκίας.
Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ αποτελούμενη από τους Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, Ελισαίο Βαγενά, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, και Αθηνά Ζαρκάδα, συνεργάτη του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, συμμετείχε στη συνάντηση της ΕΚΔ και παρευρέθηκε ακόμα σε μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας του ΚΚ Τουρκίας ενάντια στην ακρίβεια και στη φτωχοποίηση του λαού.
Παρακάτω δημοσιεύουμε αποσπάσματα από την τοποθέτηση του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στη συνάντηση της ΕΚΔ.
***
Ευχαριστούμε πολύ το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας για τη φιλοξενία της σημερινής συνεδρίασης της ΕΚΔ, για να εξετάσουμε συλλογικά τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, την αλληλεγγύη στους λαούς της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, της Συρίας.
Η συζήτηση μπορεί να συμβάλει στην ενιαία αντίληψη για τα κρίσιμα γεγονότα που ζουν οι λαοί στις συνθήκες των ιμπεριαλιστικών πολέμων σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, τις δεκάδες πολεμικές εστίες που πυροδοτούν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, στους οποίους επιδρά καθοριστικά η σύγκρουση ΗΠΑ – Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο καπιταλιστικό σύστημα, της ευρωατλαντικής συμμαχίας (ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ – Ισραήλ) με την υπό διαμόρφωση ευρασιατική με επικεφαλής την Κίνα, τη Ρωσία και τη συμμετοχή του Ιράν.
Από τη συνάντηση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης στην Κωνσταντινούπολη |
Πρώτον, έχουμε καταδικάσει την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών από το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ, τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού με τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αντιπαλεύουμε τα προσχήματα περί δικαιώματος αυτοάμυνας του κατακτητή και τις συκοφαντίες που χαρακτηρίζουν τρομοκρατία τον παλαιστινιακό αγώνα, έχοντας θέσει τις αγεφύρωτες ιδεολογικές διαφορές απέναντι στις αστικές πολιτικο-ισλαμικές οργανώσεις. Στηρίζουμε το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού να διεκδικεί με όλες τις μορφές πάλης τη δική του πατρίδα, ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα πριν τον Ιούνη του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ.
Η εύθραυστη εκεχειρία στη Λωρίδα της Γάζας δεν διαγράφει τα εγκλήματα του ισραηλινού κράτους. Η αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού και η αλληλεγγύη των λαών σε όλο τον κόσμο, που χαρακτήρισαν όλη αυτήν την περίοδο την πάλη ενάντια στην επίθεση του κατακτητή, συνεχίζονται, για την λευτεριά της Παλαιστίνης.
Δεύτερον, το συριακό κράτος καταλύθηκε από τους τζιχαντιστές με τη στήριξη των ΗΠΑ, της Τουρκίας και του Ισραήλ. Η Συρία, που κατέχει στρατηγικής σημασίας γεωγραφική θέση και διαθέτει σημαντικά ενεργειακά αποθέματα, μπήκε στο στόχαστρο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ιδιαίτερα όταν το συριακό καθεστώς αντιτάχθηκε στον ενεργειακό δρόμο Κατάρ – Σαουδικής Αραβίας – Ιορδανίας – Συρίας – Ευρώπης και επέλεξε τον ενεργειακό αγωγό που ξεκινούσε από το Ιράν. Η λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη» πάτησε πάνω στα αδιέξοδα του καπιταλισμού και χρησιμοποιήθηκε ως όχημα προώθησης του ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού περί «νέας Μέσης Ανατολής». Οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Βρετανία, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία χρηματοδότησαν, εκπαίδευσαν και εξόπλισαν δυνάμεις των τζιχαντιστών για την ανατροπή του Ασαντ ήδη από το 2011.
Το Μπααθικό καθεστώς διασώθηκε τότε με τη στήριξη της Ρωσίας, του Ιράν και της Χεζμπολάχ, για τα δικά τους συμφέροντα, αλλά σήμερα οι δυνάμεις αυτές δεν έδωσαν στήριξη στο καθεστώς – το Ιράν λόγω των προβλημάτων στη σύγκρουση με το Ισραήλ, η Χεζμπολάχ λόγω του πολέμου στον Λίβανο, η Ρωσία λόγω των απαιτήσεων του πολέμου στην Ουκρανία και των σχετικών εξελίξεων.
Οι τζιχαντιστές με έδρα το Ιντλίμπ στηρίχθηκαν πολύμορφα από την Τουρκία, ετοιμάστηκαν και έδρασαν την κατάλληλη στιγμή. Η ταχύτατη επέλασή τους ανέδειξε την αποσύνθεση της συριακής κρατικής μηχανής, του συριακού στρατού και της πολιτικής του Μπααθικού καθεστώτος, που ήταν σε αντίθεση με τα συμφέροντα του συριακού λαού.
Καταδικάζουμε σταθερά την ιμπεριαλιστική επέμβαση και σημειώνουμε ότι οι εξελίξεις στη Συρία χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση του λαού και τους όρους της ταξικής πάλης, τροφοδοτούν τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και νέο προσφυγικό κύμα. Βρισκόμαστε απέναντι σε διαμελισμό της χώρας και αλλαγή των συνόρων.
Το Ισραήλ διατηρεί τα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν και επεκτείνεται σε συριακά εδάφη, επιδρά στην αυτονόμηση των περιοχών των Δρούζων στον νότο και των Κούρδων της Συρίας, διεκδικεί ενισχυμένη θέση στην περιοχή.
Οι ΗΠΑ στηρίζουν τις κουρδικές δυνάμεις και δυναμώνουν τη στρατιωτική τους παρουσία στη βορειοανατολική Συρία, ελέγχουν σημαντικές ενεργειακές πηγές.
Η Ρωσία διαπραγματεύεται τις στρατιωτικές βάσεις στην Ταρτούς και στη Λαττάκεια, ενδιαφέρεται για τη συριακή παραλιακή ζώνη και την παρουσία στη Μεσόγειο, εξετάζει την προσαρμογή της στρατηγικής της.
Το τουρκικό κράτος διατηρεί ισχυρές δυνάμεις στη Συρία, απειλεί με κλιμάκωση της σύγκρουσης με τους Κούρδους. Προσβλέπει σε αναβάθμιση της θέσης του στη Μέση Ανατολή και προβάλλει διεκδικήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, με αρνητικές συνέπειες στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που διαμορφώνονται με ευθύνη των αστικών τάξεων και αμερικανοΝΑΤΟική παρέμβαση, για την ισχυροποίηση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, ενώ προωθείται διχοτομική λύση στην Κύπρο. Το ΚΚΕ αναδεικνύει αυτές τις αρνητικές εξελίξεις για τους λαούς και καταδικάζει μεταξύ των άλλων τον σχεδιασμό ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ.
Το ξαναμοίρασμα στη Συρία για λογαριασμό των αστικών τάξεων δίνει στις εξελίξεις πολύ επικίνδυνη δυναμική, προσθέτει νέα στοιχεία στον φαύλο κύκλο των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων. Στο στόχαστρο των ΗΠΑ και του Ισραήλ είναι το Ιράν, δυναμώνει η επίθεσή τους στην Υεμένη.
Αντιμετωπίζουμε τις εξελίξεις από τη σκοπιά των εργατικών – λαϊκών συμφερόντων, παίρνουμε υπόψη τα σοβαρά προβλήματα στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος της περιοχής και την αδυναμία του απέναντι στις ανάγκες της ταξικής πάλης, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς και στους κομμουνιστές και εκτιμούμε ότι είναι απαραίτητο να δυναμώσει η συζήτηση για κρίσιμα ζητήματα:
- Την αυτοτελή πάλη της εργατικής τάξης και των λαών ενάντια στις αστικές τάξεις και στις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες.
- Τη σύνδεση της πάλης ενάντια σε κάθε είδους επέμβαση, εισβολή, αλλαγή των συνόρων και για αποτίναξη της ξένης κατοχής, στην κατεύθυνση της συγκέντρωσης εργατικών – λαϊκών δυνάμεων για την ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την πάλη για τον σοσιαλισμό, γιατί αυτή είναι η μοναδική λύση που θα εξαλείψει τις αιτίες της εκμετάλλευσης, της φτώχειας και των πολέμων.
Στα ζητήματα αυτά απαιτείται ένταση της διαπάλης με αστικές, φιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, με τον οπορτουνισμό, και τα Κόμματά μας αναλαμβάνουν πρόσθετες ευθύνες.
ΣΕΡΒΙΑ
Νέες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και αποκλεισμοί δρόμων
Καλέσματα της αντιπολίτευσης για «γενική πολιτική ανυπακοή», ενώ η κυβέρνηση καταγγέλλει «έγχρωμες επαναστάσεις»
Σε συμμετοχή σε «γενική απεργία» την περασμένη Παρασκευή καλούσαν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης στη Σερβία, με φόντο συνθήματα για «γενική πολιτική ανυπακοή», ενώ η κυβέρνηση του Προέδρου Αλ. Βούτσιτς και του Σερβικού Προοδευτικού Κόμματος επέμεινε σε καταγγελίες για «έγχρωμες επαναστάσεις» με τη στήριξη «δυτικών» επιτελείων.
Οι αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις εντείνονται τους τελευταίους μήνες, πατώντας και στη λαϊκή αγανάκτηση για την πολύνεκρη κατάρρευση τμήματος οροφής του σιδηροδρομικού σταθμού στο Νόβι Σαντ, τον περασμένο Νοέμβρη, λίγο μετά την ανακαίνισή του.
Φοιτητικές και άλλες οργανώσεις που καλούσαν στην κινητοποίηση της Παρασκευής παρότρυναν μεταξύ άλλων να «πάρουμε στα χέρια την ελευθερία μας», ενώ κόμματα της αντιπολίτευσης μιλούν για «παθολογική κατάσταση της κοινωνίας» και ζητούν μεταβατική κυβέρνηση και προκήρυξη εκλογών ώστε «οι πολίτες να αποφασίσουν ελεύθερα ποια κατεύθυνση θα πρέπει να λάβει η χώρα».
Παρέμβαση έκανε η ΕΕ, με τον εκπρόσωπο του Ευρωκοινοβουλίου στη χώρα, Γκιγιόμ Μερσιέρ, να επικαλείται την «ελευθερία της συνάθροισης» ως «ένα θεμελιώδες δικαίωμα της ΕΕ, που πρέπει να προστατεύεται», αλλά και ενθαρρύνοντας όσους ενδιαφέρονται για την «ολοκλήρωση της ΕΕ να συμβάλουν μέσω του διαλόγου και του συμβιβασμού στην πρόοδο της Σερβίας στη διαδρομή της ΕΕ».
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, σερβικά ΜΜΕ μετέδιδαν ότι αντιπολιτευόμενα κόμματα οργάνωναν αποκλεισμούς κεντρικών οδικών κόμβων, όπως τον E75, που συνδέει την πρωτεύουσα με τη Νις. Το δίκτυο Ν1 περιέγραφε έκρυθμη κατάσταση σε διάφορα σημεία και του Βελιγραδίου, μεταδίδοντας μάλιστα ότι μια 25χρονη τραυματίστηκε σοβαρά, αφού παρασύρθηκε από όχημα…
Αλλα ΜΜΕ έκαναν λόγο για ένταση και στη Γιαγκοντίνα, όταν διαδηλωτές προσπάθησαν να εμποδίσουν τη μετακίνηση λεωφορείου που μετέφερε οπαδούς του κυβερνώντος κόμματος οι οποίοι έφταναν σε συγκέντρωση υπέρ της κυβέρνησης.
«Κίνημα για το κράτος» ανήγγειλε ο Βούτσιτς
Ο Σέρβος Πρόεδρος, Αλ. Βούτσιτς, αναμενόταν το απόγευμα να μιλήσει στη συγκέντρωση στη Γιαγκοντίνα, αναγγέλλοντας τη δημιουργία πολιτικού «Κινήματος για τον λαό και για το κράτος», με ζητούμενο «να παρουσιάσει πώς βλέπει το μέλλον της Σερβίας» αφού «έρχονται μεγάλες αλλαγές στον κόσμο».
Μίλησε για σχετική καμπάνια που θα ξεκινήσει με ορίζοντα το καλοκαίρι και με στόχο «να δημιουργηθεί μια εν μέρει νέα ομάδα και νέα ενέργεια», με ζητούμενο «επιπλέον συνεκτική δύναμη και ενότητα στην κοινωνία».
Πρόσθεσε ότι το κάλεσμα απευθύνεται σε όλους όσοι «δεν θέλουν η Σερβία να λειτουργεί σύμφωνα με μια υπαγόρευση ή εντολή από άλλη χώρα, ή να έχουμε μια κυβέρνηση και έναν Πρόεδρο που εργάζονται μέσω τηλεχειριστηρίου από κάποια πρεσβεία…».
Συλλήψεις ξένων πολιτών και αντιδράσεις κυβερνήσεων
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση της Κροατίας αντέδρασε στη σύλληψη και έκδοση Κροατών που συμμετείχαν σε «διάσκεψη της κοινωνίας των πολιτών» στο Βελιγράδι, ενώ ακολούθησαν αντιδράσεις και από άλλες κυβερνήσεις αντίστοιχα.
Το κροατικό ΥΠΕΞ προέβη σε διπλωματικό διάβημα διαμαρτυρίας και κάλεσε τους Κροάτες πολίτες να αποφεύγουν ταξίδια προς τη Σερβία αν δεν υπάρχει πολύ σοβαρή ανάγκη.
Εξηγήσεις ζήτησε και η ρουμανική πρεσβεία, ενώ το αλβανικό ΥΠΕΞ κάλεσε για διευκρινίσεις τον Σέρβο πρέσβη στα Τίρανα. Συστάσεις για τα ταξίδια προς τη Σερβία εξέδωσε και το ΥΠΕΞ της Σλοβενίας.
Η σερβική αστυνομία συνέλαβε πολίτες από Αλβανία, Κροατία, Βόρεια Μακεδονία, Αυστρία, Μαυροβούνιο, Σλοβενία κ.α. που συμμετείχαν στη «διάσκεψη», ανακοινώνοντάς τους ότι πρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα εντός 24ώρου αλλά και ότι δεν μπορούν να την επισκεφτούν για όλη την επόμενη χρονιά. Το σερβικό υπουργείο Εσωτερικών φέρεται να εκτίμησε την ίδια τη «διάσκεψη» αλλά και τη δράση των εκδοθέντων ως «απειλή για την ασφάλεια»…
Πηγή : Ριζοσπάστης 25 – 26 / 1 – 2025

ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Σε «ειδική αποστολή» για όλες τις ΝΑΤΟικές βρωμοδουλειές…
Αν το ένα «ποδάρι» της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν η εφαρμογή του βάρβαρου τρίτου μνημονίου και των προηγούμενων δύο των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, το άλλο χωρίς αμφιβολία ήταν η «πέρα από κάθε φαντασία» εμπλοκή στα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Εκεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ «έδωσε τα ρέστα της», διεκδικώντας την αναβάθμιση στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για λογαριασμό της αστικής τάξης και των συμφερόντων της, αποσπώντας – και όχι άδικα – τα ειλικρινή συγχαρητήρια των ιμπεριαλιστών συμμάχων της. Σήμερα, με την απόσταση του χρόνου, είναι ακόμα πιο φανερό ότι αυτή η «ειδική αποστολή» ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πήρε τότε το χρίσμα τη αστικής τάξης.
Από τον «διαβολικά καλό» Τραμπ…
Η εμβληματικότερη σχετική εικόνα, άλλωστε, δεν είναι άλλη από αυτή του Αλ. Τσίπρα στο πλευρό του Ντ. Τραμπ μπροστά από τον Λευκό Οίκο, εκεί όπου ο τότε πρωθυπουργός έλεγε ότι «από την επαφή μου με τον Ντ. Τραμπ διαπίστωσα ότι η προσέγγισή του στα πράγματα και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει την πολιτική μπορεί να μοιάζει διαβολική, αλλά γίνεται για καλό».
Για το «καλό» των ευρωατλαντικών σχεδιασμών που στο αμέσως επόμενο βήμα έβαλαν φωτιά σε όλη την περιοχή από την Ουκρανία έως τη Μέση Ανατολή, ο ΣΥΡΙΖΑ:
- Εγκαινίασε τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ, που αποτέλεσε «άλμα εμπλοκής», διαμορφώνοντας «σχέσεις στρατηγικού εταίρου» με τους Αμερικανούς, με ό,τι αυτό σηματοδοτεί μέχρι και σήμερα, όχι μόνο για τη συμμετοχή στα στρατιωτικά σχέδια αλλά και σε άλλα πεδία, από τον κρατικό μηχανισμό έως το «προβάδισμα» των αμερικανικών επιχειρηματικών ομίλων σε μια σειρά τομείς, την προώθηση των αμερικάνικων σχεδιασμών για την Ενέργεια, που φουντώνει τους ανταγωνισμούς, κ.ο.κ.
- Προετοίμασε τη συμφωνία για τη χρονική και χωρική επέκταση των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, την οποία υπέγραψε αμέσως μετά η κυβέρνηση της ΝΔ. Επί ημερών του άρχισε η αμερικανοΝΑΤΟική «αναβάθμιση» όλων των σχετικών τοποθεσιών, π.χ. με την εγκατάσταση των Αμερικανών «ελικοπτεράδων» στον Βόλο και τις συνεχείς συνεκπαιδεύσεις με τις ΗΠΑ, ενώ στο τραπέζι έπεσαν προτάσεις για αμερικανικές βάσεις στα νησιά του Αιγαίου.
- Απογείωσε τις ΝΑΤΟικές δαπάνες, με την Ελλάδα να αναδεικνύεται «δευτεραθλήτρια» σε αυτές (ως ποσοστό του ΑΕΠ) και τον λαό να κουβαλάει στις πλάτες του και συμφωνίες όπως αυτή για την αναβάθμιση των F-16. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο συνυπέγραψε τη νέα Στρατηγική του ΝΑΤΟ, που ακόνιζε μαχαίρια για πόλεμο, αλλά πρωτοστάτησε σε μια σειρά ΝΑΤΟικές βρωμοδουλιές, π.χ. στις ΝΑΤΟικές ναυτικές αποστολές στη Μέση Θάλασσα με τις κάνες στραμμένες στη Ρωσία.
…στη ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών
Ακόμα πιο βαθιά στον βούρκο της εμπλοκής και των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών έβαλαν τον λαό και οι συμφωνίες που συνυπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παίζοντας τον ρόλο του «ζευγολάτη» των ΑμερικανοΝΑΤΟικών. Αυτές τις συμφωνίες που μέχρι και σήμερα βαφτίζουν με θράσος …«πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική»:
- Με την ομπρέλα των ΗΠΑ έστησε τον άξονα Ισραήλ – Κύπρου, αναβάθμισε σε «στρατηγικές» τις σχέσεις με το κράτος – δολοφόνο, «τρέχοντας» μια σειρά στρατιωτικές, ενεργειακές και άλλες συνεργασίες, ενώ έθαψε στα συρτάρια της την απόφαση της Βουλής για αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.
- Εστησε μια σειρά διμερή και τριμερή σχήματα, π.χ. με τις πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου, την Ιορδανία, την Αίγυπτο, με στόχο την προώθηση των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στη Μέση Ανατολή, που κυλιόταν στο αίμα από το σάρωμα της «Αραβικής Ανοιξης». Και από πάνω «υποδέχτηκε» τους πρόσφυγες από τη διαλυμένη Συρία – και όχι μόνο – φυλακίζοντάς τους στα απάνθρωπα κέντρα κράτησης στα νησιά, που έστησε η ΕΕ.
- Πέρασε τη Συμφωνία των Πρεσπών για να μπει η Βόρεια Μακεδονία στο ΝΑΤΟ και για να «τρέξουν» οι ενεργειακοί και άλλοι σχεδιασμοί των ΗΠΑ – ΕΕ στα Βαλκάνια, ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών με την Κίνα και τη Ρωσία. Συμφωνία που όπως επιβεβαιώνεται σήμερα αφήνει άθικτο το «σπέρμα» του αλυτρωτισμού, με τα απαράδεκτα και ανιστόρητα περί «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδονικού λαού».
- Εβαλε ακόμα παραμέσα στο «κάδρο» των ευρωατλαντικών σχεδιασμών και της «ΝΑΤΟικής συνοχής» στην περιοχή τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, την προσπάθεια διευθετήσεων και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία, το Κυπριακό, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για παραπέρα αναβάθμιση των τουρκικών διεκδικήσεων.
Ολα αυτά μάλιστα ντυμένα με μανδύα …φιλειρηνικής πολιτικής, ακόμα και «αντιιμπεριαλισμού», με τον ΣΥΡΙΖΑ να προσφέρει έτσι άλλη μια πολύτιμη υπηρεσία στην αστική τάξη: Την προσπάθεια να περάσει στον λαό ο ΝΑΤΟικός «ρεαλισμός», να χτυπηθούν αντιιμπεριαλιστικά «αντανακλαστικά». Διόλου τυχαία, ο Κυρ. Μητσοτάκης, μιλώντας στο CNN όταν αναλάμβανε πρωθυπουργός και ερωτηθείς για τον «αντιαμερικανισμό» στην Ελλάδα, είχε πει: «Δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό πλέον. Ενα από τα θετικά που έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν άλλαξε την πολιτική για τη στρατηγική συνεργασία με τις ΗΠΑ». Ο δε Πάιατ υπερθεμάτιζε ότι καμία άλλη κυβέρνηση δεν έκανε όσα ο ΣΥΡΙΖΑ για το «χτύπημα του αντιαμερικανισμού»…
«Προβλέψιμος» ΝΑΤΟικός και ως αντιπολίτευση
Την «εθνική» αυτή γραμμή της εμπλοκής υπηρετεί εξάλλου ο ΣΥΡΙΖΑ απαρέγκλιτα και από τις θέσεις της αντιπολίτευσης μέχρι και σήμερα, ξεσκεπάζοντας έτσι και τα παραμύθια που διακινούσε ένα τμήμα του, ότι τάχα ως κυβέρνηση «ήταν αναγκασμένος» …για τον λαό να κάνει τέτοιες «υποχωρήσεις», αλλά και αποκαλύπτοντας το «στρατηγικό βάθος» της συμφωνίας όλων των αστικών κομμάτων.
Και σε τι δεν έβαλε την υπογραφή του από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, από εκεί δηλαδή όπου έφτασε να χειροκροτεί μαζί με ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ελ. Λύση – Βαρουφάκηδες και λοιπούς μέχρι και τους ναζί Αζοφίτες: Από διμερείς στρατιωτικές συμφωνίες έως δεκάδες δισ. ΝΑΤΟικών εξοπλισμών, από τις φρεγάτες «Μπελαρά» έως τα 7 δισ. του φετινού προϋπολογισμού για πολεμικούς εξοπλισμούς. Και την ίδια ώρα δεν έμεινε ούτε ένα μέτωπο όπου να μην έσπευσε να βάλει «μπουγάδα» για να ξεπλύνει τα σχέδια της «ιερής συμμαχίας του ΝΑΤΟ»: Από το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» μέχρι τη «σωστή πλευρά» των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην Ουκρανία, και από τις «παπάτζες» για εμπλοκή στον πόλεμο «με μέτρο» και με «σφραγίδα ΕΕ» μέχρι την «κριτική» στην κυβέρνηση ότι αργεί να κλείσει τις ΝΑΤΟικές διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά και να «τρέξει» τα ευρωατλαντικά σχέδια στα Βαλκάνια, παντού ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει «ετοιμοπόλεμος» για τα σχέδια αυτά.
2015 – 2025: ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ
Οταν οι μύθοι των «προοδευτικών» κυβερνήσεων καταρρέουν με πάταγο…
«Η κυβερνητική εναλλαγή και η ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν συνιστά πολιτική αλλαγή υπέρ του λαού (…) Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα συνεχίσει τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις της χώρας στην ΕΕ και τους δανειστές, και φυσικά αυτό θα είναι ανάσα στο αστικό πολιτικό σύστημα, που επιδιώκει την πιο βαθιά ενσωμάτωση του λαού μέσα από την ανασύνθεση του αστικού κομματικού συστήματος, σε μια κρίσιμη στιγμή για τον λαό και το κίνημά του».
Αυτά εκτιμούσε η ανακοίνωση του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα, μία μόλις μέρα μετά τις εκλογές του Γενάρη του 2015, που ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην αστική διακυβέρνηση.
Από μια άποψη δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς για να φανεί ποιος δικαιώθηκε από τη ζωή και ποιος διαψεύστηκε. Τα ίδια τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που θα «έσκιζε τα μνημόνια» και θα τα καταργούσε με «έναν νόμο και ένα άρθρο», ήταν εκείνος που ψήφισε τελικά το τρίτο μνημόνιο των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων. Ηταν εκείνος που έκανε την περίφημη «κωλοτούμπα» στην περιβόητη διαπραγμάτευση. Ηταν εκείνος που κατάφερε να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά» για το κεφάλαιο, κάνοντας τη δύσκολη δουλειά που δεν είχαν καταφέρει πριν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, λόγω της λαϊκής κατακραυγής.
Το ΚΚΕ ασφαλώς δεν χρειαζόταν μαντικές ικανότητες για να προβλέψει την κυβερνητική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή ήταν προδιαγεγραμμένη από τον ίδιο τον χαρακτήρα του και την πολιτική του, από τις δεσμεύσεις που εξάλλου είχε αναλάβει απέναντι στην εγχώρια άρχουσα τάξη και στις διεθνείς ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, από τις «εξετάσεις» που είχε δώσει και είχε περάσει ο Αλ. Τσίπρας σε ΕΕ και ΗΠΑ, όπως με τη δέσμευση για την προώθηση των σχεδίων επέκτασης του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια με τη «Συμφωνία των Πρεσπών».
Αυτή η κριτική του ΚΚΕ που αποκάλυπτε την αλήθεια, που δέχτηκε τότε σφοδρή επίθεση από τον ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά από το αστικό πολιτικό σύστημα, όχι μόνο δικαιώθηκε αλλά αποτέλεσε και ασπίδα ώστε ένα κρίσιμο τμήμα λαϊκών δυνάμεων να μην εγκλωβιστεί, να απαγκιστρωθεί από αυταπάτες, να οργανώσει την αντεπίθεση απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές που ακολούθησαν, να μη βρεθεί πλήρως αφοπλισμένο το εργατικό – λαϊκό κίνημα, να ανασυνταχθεί και να δώσει τις μάχες υπεράσπισης των λαϊκών δικαιωμάτων, απέναντι στις κυβερνήσεις τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ΝΔ που ακολούθησε.
Ρεσιτάλ εξαπάτησης και κοροϊδίας του λαού
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε πραγματικά να δώσει «ανάσα» στο αστικό πολιτικό σύστημα, που δοκιμάστηκε εκείνη την περίοδο και υποχρεώθηκε σε ευρεία αναμόρφωση, για να μπορέσει να διαχειριστεί την ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Η εκδήλωση της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που ακολούθησαν γέννησαν μεγάλη λαϊκή οργή. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, ως κόμματα που είχαν κυβερνήσει τις προηγούμενες δεκαετίες, δυσκολεύτηκαν να απορροφήσουν τους κραδασμούς της λαϊκής δυσαρέσκειας, εν μέσω μάλιστα και ενδοαστικών ανταγωνισμών για την αναζήτηση του κατάλληλου μείγματος διαχείρισης που θα φόρτωνε τα βάρη στον λαό προς όφελος του κεφαλαίου.
Υπενθυμίζουμε ότι διαδοχικά δοκιμάστηκαν, μετά την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ, διάφορα σχήματα κυβερνητικών συνεργασιών (συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΛΑ.Ο.Σ. με τον Λ. Παπαδήμο, συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ με τον Αντ. Σαμαρά). Το ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα υπέστη εκλογική κατακρήμνιση, φτάνοντας από το σχεδόν 40%, με το οποίο είχε αναδειχθεί στην κυβέρνηση το 2009, να καταγράφει 4,5% το 2015, βρισκόμενο στα όρια της επιβίωσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε εκείνη τη φάση στηρίχθηκε πολύπλευρα από το κεφάλαιο για να παίξει τον ρόλο αναστύλωσης της σοσιαλδημοκρατίας, αναπληρώνοντας το κενό. Μεγάλο μέρος στελεχών και μηχανισμών του ΠΑΣΟΚ, εξάλλου, «μετακόμισε» σε εκείνη τη φάση στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως κόμμα άφθαρτο, που δεν είχε δοκιμαστεί στην αστική διακυβέρνηση, είχε πλεονεκτήματα για την ενσωμάτωση και τον εγκλωβισμό της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Εξάλλου αυτό δεν συνέβη μόνο στη χώρα μας. Στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης που χτυπούσε όλες τις ευρωπαϊκές οικονομίες, ανισόμετρα και με διαφορετική ένταση ασφαλώς σε κάθε χώρα, πολλά κραταιά μέχρι τότε σοσιαλδημοκρατικά κόμματα υπέστησαν σημαντικές απώλειες (σε Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Ισπανία κ.α.), ενώ συγκροτήθηκαν νεοπαγή πολιτικά κόμματα που γνώρισαν ιλιγγιώδη εκλογική άνοδο, όπως τα «Πέντε Αστέρια» στην Ιταλία και οι «Ποδέμος» στην Ισπανία (τα οποία ακολούθησαν μια πορεία εξίσου γρήγορης εκλογικής συρρίκνωσης, παρόμοια με του ΣΥΡΙΖΑ, τα τελευταία χρόνια).
Ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησε όλα τα τεχνάσματα της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας: Επιδόθηκε σε ένα ρεσιτάλ ψεύτικων υποσχέσεων για να υφαρπάξει τη λαϊκή ψήφο. Καλλιέργησε αυταπάτες, τάζοντας στον λαό εύκολες λύσεις, χωρίς σύγκρουση με το κεφάλαιο, χωρίς σύγκρουση με την ΕΕ. Ανέσυρε τους κάλπικους διαχωρισμούς των συστημικών πολιτικών δυνάμεων σε «προοδευτικές» και «συντηρητικές», μιλώντας για «μέτωπο των αριστερών δυνάμεων», την ώρα που με την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνησή του ξεφτίλιζε οτιδήποτε μπορεί να είχε κανείς στον νου του ως «αριστερό» ή «ριζοσπαστικό»…
Εργα και ημέρες
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από το πλούσιο ρεπερτόριο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Προχώρησε στην εξαπάτηση του λαού μέσω του περιβόητου δημοψηφίσματος τον Ιούλη του 2015, προχωρώντας στην ψήφιση του τρίτου μνημονίου.
Συγκυβέρνησε με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.
Ισχυροποίησε τη συνεργασία με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ακολούθησε πολιτική εμβάθυνσης της στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, οι οποίες ενίσχυσαν τη στρατιωτική παρουσία τους στη χώρα μας (Σούδα, Αλεξανδρούπολη κ.λπ.).
Αποτέλεσε εξάλλου την κυβέρνηση με την οποία οι ΗΠΑ, κατά δήλωση του τότε πρέσβη τους, Τζ. Πάιατ, «είχαν την καλύτερη συνεργασία». Με τον Αλ. Τσίπρα άλλωστε να αποκαλεί τον Ντ. Τραμπ «διαβολικά καλό».
Προώθησε τη ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών, παίζοντας παράλληλα ρόλο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ενίσχυσης και επέκτασης της παρουσίας των ΝΑΤΟ και ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια.
Προώθησε αντεργατική νομοθεσία, με χαρακτηριστικό τον νόμο Αχτσιόγλου, που χτυπούσε το απεργιακό δικαίωμα, ενώ έθεσε σε εφαρμογή τις διατάξεις του νόμου Βρούτση της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ για τον κατώτατο μισθό (δίκαια έτσι κέρδισε ο νέος νόμος της το προσωνύμιο «νόμος Αχτσιόγλου – Βρούτση») που χτυπούσαν τις Συλλογικές Συμβάσεις.
Με τον νόμο – λαιμητόμο, του Κατρούγκαλου, προχώρησε σε παραπέρα μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, συρρίκνωσε το εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων.
Πανηγύριζε για το «δημοσιονομικό μαξιλαράκι» που εξασφάλισε, εφαρμόζοντας τις μνημονιακές διατάξεις και τα ματωμένα πλεονάσματα.
Και αυτά είναι μόνο μερικά από τα highlights της διακυβέρνησής του..
Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στο αστικό πολιτικό σύστημα και, παρά τις κατά καιρούς αντεγκλήσεις ανάμεσα στα αστικά πολιτικά κόμματα, αυτό συχνά του αναγνωρίζεται. Οπως δήλωσε σε μια στιγμή ειλικρίνειας η Ντ. Μπακογιάννη, «και εδώ πρέπει να πω ότι μπορεί να λένε ό,τι λένε στον ΣΥΡΙΖΑ (…) επί της ουσίας όμως, όταν κάνεις κουβέντα μαζί τους, επί των στρατηγικών επιλογών της χώρας δεν υπάρχουν διαφορές».
Η στάση του ΚΚΕ αποτέλεσε πολύτιμη παρακαταθήκη
Το ΚΚΕ δέχτηκε μια ενορχηστρωμένη επίθεση τότε, γιατί έμπαινε καρφί στο μάτι στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου. Και η επίθεση αυτή ξεδιπλώθηκε από ένα ευρύ φάσμα δυνάμεων, από τη φασιστική Χρυσή Αυγή μέχρι τις δυνάμεις του οπορτουνιστικού χώρου, που στην ουσία κατηγορούσαν το ΚΚΕ γιατί δεν γινόταν «ουρά» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκαναν οι ίδιες.
Απέναντι στις αυταπάτες που έσπερνε ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ εξηγούσε ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση χωρίς σύγκρουση με το κεφάλαιο και την πολιτική του. Στα καλέσματα να συμμετέχει σε «αριστερή» κυβέρνηση μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ απαντούσε ότι καμία κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού, με την αστική τάξη να κρατά τα κλειδιά της οικονομίας, δεν μπορεί να φέρει φιλολαϊκές αλλαγές, και καλούσε τον λαό να οργανώσει άμεσα την αντεπίθεσή του. Οπως έγραφε ο «Ριζοσπάστης» τη μέρα που συγκροτούνταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, «το ΚΚΕ καλεί τον λαό να μη χάσει άλλο χρόνο. Συνεπές με όσα έλεγε προεκλογικά, δεν θα στηρίξει ούτε θα δώσει ανοχή στη νέα κυβέρνηση. Θα αξιοποιήσει και την εκλογική του δύναμη για την ανασύνταξη του εργατικού – λαϊκού κινήματος, για την ανάπτυξη της λαϊκής αλληλεγγύης, για την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας ενάντια στα μονοπώλια και στο καπιταλιστικό σύστημα».
Η στάση αυτή, που δέχτηκε τα λυσσαλέα πυρά των αστικών κομμάτων και του οπορτουνισμού, δικαιώθηκε. Αποτέλεσε σημαντική παρακαταθήκη, γιατί σάλπισε την αφετηρία νέων αγώνων ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που άρχιζε να εφαρμόζει η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Υπενθυμίζουμε ότι την ίδια ώρα που το ΚΚΕ καλούσε σε οργάνωση της λαϊκής αντίστασης, διάφορες ομάδες του οπορτουνισμού χαριεντίζονταν με τον ΣΥΡΙΖΑ στις λεγόμενες διερευνητικές εντολές σχηματισμού κυβέρνησης, συμμετείχαν στα συλλαλητήρια υποστήριξης της κυβέρνησης, έγιναν μέρος της κοροϊδίας του δημοψηφίσματος.
Το ΚΚΕ από τη μεριά του δεν άφησε ούτε μια μέρα να πάει χαμένη σε αυταπάτες και ανοχή. Από την πρώτη στιγμή οργάνωσε τον αγώνα και τις διεκδικήσεις, συνέβαλε με την αποφασιστική πολιτική του παρέμβαση ώστε να σπάσουν οι χρεοκοπημένες ψευδαισθήσεις που καλλιεργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτή η αταλάντευτη στάση ήταν που έδωσε τη δυνατότητα όλη τη δεκαετία που μεσολάβησε να αναπτυχθούν και να δυναμώσουν εστίες αντίστασης, να διευρυνθεί το τμήμα εκείνο των εργαζομένων που έχει βγάλει συμπεράσματα, να δυναμώνει το ρεύμα αμφισβήτησης και ανυπακοής απέναντι στην πολιτική του κεφαλαίου και των κάθε λογής διαχειριστών της, του ΣΥΡΙΖΑ σε εκείνη τη φάση, της ΝΔ στη συνέχεια, που πήρε τη σκυτάλη στην αστική διακυβέρνηση.
Το ΚΚΕ μπορεί να κοιτάει τα γεγονότα του 2015 κοιτώντας στα μάτια και τον λαό. Ποτέ δεν του είπε ψέματα, ποτέ δεν τον κορόιδεψε. Πάντα στάθηκε δίπλα του, μπροστάρης στον αγώνα και στην αποκάλυψη της αλήθειας. Σ’ αυτόν τον δρόμο συνεχίζουμε αποφασιστικά, με εμπιστοσύνη στη δύναμη της εργατικής τάξης και του λαού.
Του
Κωστή ΜΠΟΡΜΠΟΤΗ*
*Ο Κ. Μπορμπότης είναι μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ
Πηγή : Ριζοσπάστης 25 – 26 / 1 – 2025
ΑΓΡΟΤΙΚΑ
Στη Θεσσαλία, εκεί που «χτυπάει» η καρδιά της πάλης για την επιβίωση
Ο «Ριζοσπάστης» βρίσκεται στα μπλόκα του κάμπου και συζητά με τους αγρότες
Συντονισμένοι στις αγωνιστικές αποφάσεις και στα αιτήματα μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι σε όλη τη χώρα στήνουν μπλόκα και κλιμακώνουν τον αγώνα για την ικανοποίηση των δίκαιων διεκδικήσεών τους.
Στη Θεσσαλία, όπου βρίσκεται το επίκεντρο των αγροτικών κινητοποιήσεων, τα μπλόκα παραμένουν ισχυρά, με εκατοντάδες τρακτέρ να βρίσκονται παρατεταγμένα σε κομβικές οδούς της περιοχής. Εκεί εκφράζονται οι αγωνιστικές διαθέσεις των αγροτοκτηνοτρόφων να δυναμώσουν κι άλλο τον αγώνα τους, να κινητοποιήσουν και άλλους συναδέλφους τους να συμμετέχουν με τα τρακτέρ τους.
Το πιο μαζικό μπλόκο βρίσκεται έξω από την Καρδίτσα, κάτω από τον αυτοκινητόδρομο Ε65, στην παλιά Εθνική Οδό Καρδίτσας – Αθήνας και στον δρόμο Λάρισας – Καρδίτσας. Εκατοντάδες αγρότες του νομού Καρδίτσας και των Φαρσάλων βρίσκονται από την Πέμπτη με τα τρακτέρ τους εκεί, ανάμεσά τους πολλοί νέοι αγρότες που θέλουν να παραμείνουν στα χωριά τους και να συνεχίσουν την παραγωγή. Παρά την αστυνομοκρατία, δεν υποχωρούν, πραγματοποιούν συνελεύσεις όπου συλλογικά αποφασίζουν τα επόμενα αγωνιστικά βήματά τους, με στόχο να ασκηθεί πίεση στην κυβέρνηση, να υλοποιηθούν τα αιτήματά τους.
Αντίστοιχα, στη Λάρισα το μπλόκο στον κόμβο της Γυρτώνης, στο ύψος του αυτοκινητόδρομου ΠΑΘΕ, συγκροτείται από εκατοντάδες τρακτέρ που φτάνουν εκεί από δεκάδες χωριά του νομού. Η Συντονιστική Επιτροπή του μπλόκου πραγματοποιεί καθημερινά συνελεύσεις για να αποφασιστεί η αγωνιστική δραστηριότητα του μπλόκου.
Ενώ στην Ελασσόνα, οι αγροτοκτηνοτρόφοι της περιοχής πραγματοποιώντας το βράδυ της Πέμπτης ακόμη μία μαζική σύσκεψη αποφάσισαν την πραγματοποίηση πανεπαρχιακού συλλαλητηρίου με τρακτέρ και αγροτικά μηχανήματα, τη Δευτέρα, 12 μ. στην κεντρική πλατεία Ελασσόνας και έπειτα θα στηθεί μπλόκο στο Μικρό Ελευθεροχώρι.
Στο μπλόκο παραμένουν και συγκεντρώνουν τις δυνάμεις τους και οι αγρότες της Μαγνησίας, που έχουν παρατάξει τα τρακτέρ τους στον κόμβο Ριζόμυλου στην Εθνική οδό Βόλου – Λάρισας. Ενώ στα Τρίκαλα η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων του νομού καλεί κάθε αγρότη της περιοχής «να ξεπεράσει τις κυβερνητικές πιέσεις, τους δισταγμούς και να ισχυροποιήσει το μπλόκο που στήθηκε στον κόμβο Μεγαλοχωρίου στην Εθνική οδό Τρικάλων – Λάρισας».
Ο «Ριζοσπάστης» από την πρώτη μέρα βρίσκεται στα μπλόκα των βιοπαλαιστών αγροτών της Θεσσαλίας, εκεί που χτυπάει ο παλμός των μεγάλων αγώνων που συνεχίζουν να δίνουν με αποφασιστικότητα.
Από την Πέμπτη, μόλις στήθηκαν τα πρώτα μπλόκα στη Λάρισα και την Καρδίτσα, συζητάμε με τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους και στις λίγες στιγμές ανάπαυλας, όπου σχηματίζονται πηγαδάκια στις σκηνές των μπλόκων.
Οπως χαρακτηριστικά περιγράφει ο Γιάννης, νέος αγρότης από τον Παλαμά Καρδίτσας, για τους λόγους που βρίσκονται ξανά στους δρόμους: «Τα συσσωρευμένα προβλήματα ετών μαζί με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες που αντιμετωπίσαμε στις καλλιέργειές μας στον νομό τα τελευταία τέσσερα χρόνια, πρώτα με τον “Ιανό” και μετά με τον “Daniel”. Το υψηλό κόστος παραγωγής, το αβέβαιο μέλλον που βλέπουμε για το επάγγελμά μας, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα προβλημάτων. Αυτά τα ζητήματα είναι η σπίθα που ανάβει τη φωτιά του αγώνα και μας οδηγεί στον Ε65 και φέτος. Δεν πρόκειται για εθιμοτυπικά μπλόκα… Μάλλον εθιμοτυπικά είναι τα προβλήματα που δεν λύνονται ποτέ και για αυτό καλό θα είναι η κυβέρνηση να κοιτάξει να δώσει λύσεις σε αυτά που ζητάμε, ώστε να μπορέσουμε και εμείς οι νεότεροι να μείνουμε στα χωράφια μας».
«Είμαστε κατεστραμμένοι και αυτό μας έχει οδηγήσει για μία ακόμη φορά στον δρόμο», μας λέει ο Βασίλης, αγρότης της επαρχίας των Φαρσάλων και συμπληρώνει: «Δεν έχουμε άλλη λύση από το να παλέψουμε για τη ζωή μας, διεκδικούμε τα αυτονόητα. Θέλουμε πράξεις από την κυβέρνηση, όχι άλλες υποσχέσεις».
Καρδίτσα: Αγρότες συγκεντρωμένοι στο μπλόκο του Ε65 |
Ενώ από τη Λάρισα, έχοντας στήσει το μπλόκο τους στον κόμβο Γυρτώνης, στον «Ριζοσπάστη» μίλησαν συνδικαλιστές αγρότες και εκπρόσωποι Αγροτικών Συλλόγων.
Ο Πέτρος Σίμος, από τον Αγροτικό Σύλλογο Μεταξοχωρίου Αγιάς, δήλωσε: «Είμαστε στον δρόμο σε μία προσπάθεια να παραμείνουμε στα χωράφια μας, γιατί μας ξεκληρίζει η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ που υλοποιεί η ελληνική κυβέρνηση απέναντι στους αγρότες. Προωθεί τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια. Σε ό,τι αφορά τη μηλοκαλλιέργεια, δεν προχωράει στην αλλαγή του αναχρονιστικού κανονισμού του ΕΛΓΑ στη βάση που ζητάει το αγροτικό κίνημα για ίσες αποζημιώσεις, στηρίζει αντιαγροτικές επιλογές. Συγκεκριμένα, αποδέχεται το καθεστώς διακίνησης του μήλου με ανοιχτές τιμές – αυτές δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής, δεν καλύπτουν ένα λογικό κέρδος για τους παραγωγούς, ενώ παράλληλα ο λαός τα πληρώνει πανάκριβα, θησαυρίζουν οι μεσάζοντες και θέλουμε να αποκατασταθεί αυτή η αδικία! Καλούμε την κυβέρνηση να επιλέξει με ποιον είναι… με τους μεγαλεμπόρους και με τους μεσάζοντες ή με τον ελληνικό λαό; Οταν ένας εργαζόμενος παίρνει 800 ευρώ και δεν μπορεί να πληρώσει το νοίκι και τα φροντιστήρια των παιδιών του, δεν μπορεί να αγοράσει και τα δικά μας μήλα… Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε μέχρι που να επιβάλουμε το δίκιο μας!».
«Η μηλοκαλλιέργεια πάει κάθε χρόνο από το κακό στο χειρότερο… Με τις ανοιχτές τιμές δεν ξέρουμε πόσο και πότε θα πληρωθούμε, την ίδια ώρα που το κόστος παραγωγής ανεβαίνει συνεχώς (…) Για να έχουμε παραγωγή στην περιοχή μας, πρέπει η κυβέρνηση να σκύψει πάνω στα προβλήματά μας και να δώσει λύσεις! Ακόμη περιμένουμε κάποιες πληρωμές για αποζημιώσεις από τον “Daniel” που έχουν καθυστερήσει… Μας τις είχαν τάξει από τον Σεπτέμβριο, αλλά εμείς πληρωμές ακόμα δεν είδαμε! Εχουν περάσει πέντε μήνες και ακόμη μας λένε ότι θα καταβληθούν από μέρα σε μέρα… Η συμμετοχή στο μπλόκο είναι ικανοποιητική, και πιστεύω ότι θα είναι ακόμα πιο δυναμική στη συνέχεια, γιατί τα προβλήματα είναι μεγάλα και αν δεν κινητοποιηθούμε δεν θα μας ακούσει κανείς!», συμπλήρωσε ο Γιάννης Ζαχαράκης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Ανάβρας.
Ο Χρήστος Ρήγας, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Μελιβοίας και καστανοπαραγωγός, σημείωσε: «Η καστανοκαλλιέργεια, ειδικά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έχει τεράστια προβλήματα, πλέον ο κόσμος δεν μπορεί να επιβιώσει. Εχει φτάσει σε σημείο να εγκαταλείπει τα καστανοπερίβολα. Μας μιλάνε για αναδιαρθρώσεις… Η συγκεκριμένη δεν είναι μία καλλιέργεια την οποία μπορείς εύκολα να την αλλάξεις… Είναι δέντρα τα οποία είναι 50 και 100 χρόνων, δεν μπορείς να τα αλλάξεις αυτά. Οι νέοι (παραγωγοί) πλέον εγκαταλείπουν, γιατί δεν μπορούν να ζήσουν από το κάστανο και πρέπει η πολιτεία να ενισχύσει την καστανοκαλλιέργεια. Ιδιαίτερη στήριξη χρειάζεται λόγω εμφάνισης κάποιων ασθενειών και εντόμων που μας έχουν αποδεκατίσει την παραγωγή. Εχουμε απώλειες περίπου 70% με 80%. Δεν μπορούμε να αντέξουμε!».
Μπλόκο Γυρτώνης, στη Λάρισα |
Ο Γιάννης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου του πρώην δήμου Σαρανταπόρου, από τον δήμο Ελασσόνας, ανέφερε: «Είμαστε και εμείς εδώ για συμπαράσταση στους συναδέλφους της περιοχής της Λάρισας. Τα προβλήματα είναι κοινά για τους παραγωγούς σε όλη την Ελλάδα, σίγουρα υπάρχουν ιδιαιτερότητες στην περιοχή της Ελασσόνας, μια περιοχή απομακρυσμένη, ορεινή, με μεγάλη απασχόληση στην κτηνοτροφία και στη δενδροκαλλιέργεια (…) Εχουμε και εμείς τα δικά μας αιτήματα, τα οποία θα προσπαθήσουμε να τα αναδείξουμε μέσα από τη δράση μας. Στόχος μας είναι να στήσουμε το δικό μας μπλόκο στην Εθνική οδό Λάρισας – Κοζάνης…».
Τι βγάζει τους αγρότες στον δρόμο;
Οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι διεκδικούν μεταξύ άλλων:
— Αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος εξαιτίας της μειωμένης παραγωγής και των χαμηλών τιμών.
— Μέτρα για τη μείωση του κόστους παραγωγής. Αφορολόγητο πετρέλαιο στην αντλία, πλαφόν στο ρεύμα 7 λεπτά/kWh, επιδότηση λιπασμάτων, αγροεφοδίων και ζωοτροφών.
— Αποζημιώσεις στο 100% των ζημιών σε αγροτικό κεφάλαιο και παραγωγή.
— Αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ που να καλύπτει όλους τους φυσικούς κινδύνους και τις νόσους σε όλα τα στάδια της παραγωγής.
— Εγγυημένες τιμές στα προϊόντα που θα καλύπτουν το κόστος παραγωγής, διασφαλίζοντας παράλληλα εισόδημα επιβίωσης και προσιτές τιμές των προϊόντων στη λαϊκή κατανάλωση.
— Υλοποίηση όλων των απαραίτητων έργων υποδομής και προληπτικών μέτρων για προστασία από φυσικές καταστροφές και ασθένειες.
— Να μη χαθούν οι συνδεδεμένες λόγω μη κάλυψης του πλαφόν εξαιτίας καιρικών συνθηκών και νόσων.
— Μέτρα για τον έλεγχο των «ελληνοποιήσεων» – στελέχωση των κρατικών υπηρεσιών.
— Αμεση αύξηση των αγροτικών συντάξεων.
Πηγή : Ριζοσπάστης 25 – 26 / 1 – 2025
Σάββατο 25 Γενάρη 2025 – Κυριακή 26 Γενάρη 2025

ΥΓΕΙΑ
ΣΑΜΟΣ – ΙΚΑΡΙΑ – ΦΟΥΡΝΟΙ
Εντείνονται οι απεργιακές προετοιμασίες για την Υγεία στα νησιά
Στις 12 Φλεβάρη «νεκρώνουν» τα νησιά | «Οι Ικαριώτες αρνούνται πεισματικά να συμβιβαστούν με την αθλιότητα», μας μεταφέρει ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Ικαρίας
Από συγκέντρωση για την Υγεία στην Ικαρία |
Πυρετώδεις είναι οι προετοιμασίες για την καθολική συμμετοχή στη γενική απεργία που έχει προκηρυχθεί για την Τετάρτη 12 Φλεβάρη, σε Σάμο, Ικαρία και Φούρνους. Κεντρική διεκδίκηση των δεκάδων σωματείων που ενώνουν τις φωνές τους είναι αυτή για ένα σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, στον αντίποδα της σημερινής άθλιας κατάστασης που έχει διαμορφώσει η πολιτική της εμπορευματοποίησης και του «κόστους – οφέλους».
Υπενθυμίζεται πως η απεργιακή κινητοποίηση οργανώνεται μετά από ομόφωνη απόφαση που πήραν δεκάδες φορείς που συμμετείχαν σε σύσκεψη που πραγματοποίησε ο Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Σάμου, δίνοντας έτσι συνέχεια σε μια πολύμορφη δράση η οποία ξετυλίγεται τους τελευταίους μήνες.
Σήμερα, στον «Ριζοσπάστη» μιλάει για τα προβλήματα, τις διεκδικήσεις και την οργάνωση αυτού του μεγάλου αγώνα ο Γρηγόρης Κυριακόπουλος, επικουρικός Ορθοπεδικός Χειρουργός και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Ικαρίας.
* * *
— Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Νοσοκομείο Ικαρίας αλλά και οι υπόλοιπες δημόσιες δομές Υγείας του νησιού;
— Η δημόσια Υγεία στα νησιά της Ικαρίας και των Φούρνων, με βάση τον σχεδιασμό του υπουργείου ως «άγονα νησιά», παρέχεται από ένα Γενικό Νοσοκομείο στον Αγιο Κήρυκο, ένα Κέντρο Υγείας στον Εύδηλο, Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία σε Ράχες, Φούρνους και Θύμαινα καθώς και Περιφερειακά Ιατρεία σε Καρκινάγρι, Μαγγανίτη και Χρυσομηλιά. Βάσει σχεδιασμού και μόνο, καθώς η πραγματικότητα είναι απογοητευτική, όπως και σε όλο το ΕΣΥ… Ακόμα και αν συγκεντρωθεί το προσωπικό από όλες τις δομές στο νοσοκομείο, δεν επαρκεί για να επανδρωθεί και επομένως να λειτουργεί κανονικά, ενώ οι υλικοτεχνικές υποδομές επίσης υπολείπονται των σύγχρονων αναγκών. Συγκεκριμένα…
Στο Νοσοκομείο Ικαρίας: Υπηρετούν 18 μόνιμοι και 3 επικουρικοί ιατροί 13 ειδικοτήτων. Προφανώς υπάρχει υπερεφημέρευση, ενώ πολλές ημέρες στο μηνιαίο πρόγραμμα εφημεριών μένουν κενές καθώς βασικές ειδικότητες όπως γενικού χειρουργού, αναισθησιολόγου, ΩΡΛ, γυναικολόγου και ακτινολόγου καλύπτονται από έναν ιατρό, όταν για την πλήρη κάλυψη απαιτούνται 3 ανά ειδικότητα. Ακόμα πιο μεγάλη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το χειρουργείο δεν υπάρχει ως τμήμα στο οργανόγραμμα του νοσοκομείου (!) με αποτέλεσμα οι επεμβάσεις που πραγματοποιούνται με το σταγονόμετρο – κυρίως έκτακτα περιστατικά – να υποστηρίζονται από προσωπικό (νοσηλευτικό και καθαριότητας) «δανεικό» από άλλα τμήματα. Το τμήμα αξονικού τομογράφου, λόγω έλλειψης εξειδικευμένου ακτινοδιαγνώστη, έχει παραδοθεί σε ιδιωτική εταιρεία, η οποία δίνει διάγνωση με καθυστέρηση τουλάχιστον 5 ωρών εκθέτοντας σε κίνδυνο τα επείγοντα περιστατικά. Ακόμα και μετά την πανδημία το νοσοκομείο όχι μόνο δεν διαθέτει ΜΕΘ, αλλά ακόμα και η παροχή οξυγόνου δεν επαρκεί για μάσκες επανεισπνοής…
Στο Κέντρο Υγείας Ευδήλου: Με 8 οργανικές θέσεις ιατρών, υπηρετούν μόλις ένας παθολόγος και ένας ακτινοδιαγνώστης – ο οποίος πραγματοποιεί μόνο υπερήχους καθώς το ακτινολογικο μηχάνημα δεν λειτουργεί λόγω τεχνικών ατελειών, παρότι έχει συνδεθεί από τον Νοέμβριο 2023. Ασθενείς αναγκάζονται να ταξιδέψουν μέχρι το νοσοκομείο ακόμα και για μία απλή ακτινογραφία. Τις περισσότερες ημέρες η εφημερία καλύπτεται μόνο από αγροτικούς ιατρούς – διπλά παράνομο καθώς στα Κέντρα Υγείας πρέπει να υπάρχει εξειδικευμένος ιατρός, ενώ επιστρατεύονται οι ιατροί των περιφερειακών ιατρείων Μαγγανίτη και Καρκιναγρίου (21 και 40 χιλιόμετρα μακριά, αντίστοιχα) αφήνοντας ολόκληρες περιοχές ακάλυπτες.
Τα Πολυδύναμα Ιατρεία μόνο στα χαρτιά μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι, καθώς καλύπτονται ενίοτε από ιατρούς υπηρεσίας υπαίθρου (αγροτικούς). Ειδικά το Ιατρείο Ραχών που εξυπηρετεί πάνω από 2.000 κατοίκους – και υπερδιπλάσιους την τουριστική περίοδο – καλυπτόταν από μία γενική ιατρό (βρίσκεται σε άδεια ανατροφής τέκνου) και δύο νοσηλεύτριες, πλέον έχει μείνει με μία νοσηλεύτρια. Στους δε Φούρνους οι ειδικευμένοι ιατροί που παρέχουν υπηρεσίες και εφημερεύουν, βρίσκονται με ολιγοήμερη απόσπαση, μεταξύ των οποίων και η μοναδική παθολόγος του Κέντρου Υγείας Ευδήλου…
Ακόμα και η διαχείριση των προβλημάτων προκαλεί ερωτηματικά: Η μία νοσηλεύτρια που εργαζόταν με απόσπαση στις Ράχες, μετά από καταγγελία και μήνυση που έκανε για άσκηση σωματικής βίας από γιατρό υπαίθρου, αντιμετώπισε λήξη της απόσπασής της και οδηγήθηκε τελικά σε μη ανανέωση της σύμβασης για οικογενειακούς λόγους. Η ιατρός που υπηρετούσε ως αγροτικός στο Καρκινάγρι, με τη λήξη του χρόνου και εφόσον ήρθε ο αντικαταστάτης της, αιτήθηκε παράταση προκειμένου να καλύψει το ιατρείο Ραχών. Δεν έλαβε ποτέ απάντηση και οι διοικούντες θεωρούν φυσιολογικό τα ιατρεία Μαγγανίτη και Ραχών να καλύπτονται από έναν ιατρό, ο οποίος εφημερεύει και στον Εύδηλο. Υπάρχει ενδιαφέρον από συναδέλφους για να υπηρετήσουν στην Ικαρία (τουλάχιστον ορθοπεδικός, ΩΡΛ και αναισθησιολόγος), ωστόσο οι προκηρύξεις τους αγνοούν…
— Στον αγώνα που δίνετε οι υγειονομικοί, ποιοι είναι οι συνοδοιπόροι σας;
— Οι Ικαριώτες αρνούνται πεισματικά να αποδεχθούν αυτή την κατάσταση. Ηταν και είναι πλάι στους υγειονομικούς και τους αγώνες μας. Οργανωμένοι σε εργατικά σωματεία, τοπικούς φορείς, συλλόγους γονέων, αθλητικούς συνδιαλέγονται και συντονίζονται για τα κοινά προβλήματα ιδίως σε Υγεία και Παιδεία. Μόνο τους τελευταίους μήνες έχουμε δώσει από κοινού αγωνιστικό «παρών» με πολύμορφες δράσεις: Απεργία στις 17 Οκτωβρίου, παναιγαιακή κινητοποίηση για την Υγεία στις 2 Νοεμβρίου, στις 11 Νοεμβρίου κινητοποίηση – καταγγελία ενάντια στην απόσπαση μιας εκ των δύο παιδιάτρων.
— Ενόψει της γενικής απεργίας πώς ετοιμάζετε την επιτυχία της;
— Με τη νέα χρονιά, και χωρίς τίποτα ουσιαστικά να έχει βελτιωθεί, έπειτα από πρωτοβουλία των συναδέλφων του Νοσοκομείου Σάμου καλέσαμε συνάντηση φορέων, όπου αποφασίστηκε συμμετοχή σε 24ωρη πανεργατική απεργία, στις 12 Φλεβάρη. Ηδη οι μαζικοί φορείς παίρνουν αποφάσεις συμμετοχής, ενώ οργανώνονται και τοπικές παρεμβάσεις με συμμετοχή μελών του Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Ικαρίας (ΣΕΝΙ) προκειμένου να κοινωνηθεί το μήνυμα σε όλο το νησί.
Η κίνηση αυτή είναι συνέχεια των προηγούμενων και πλέον γίνεται προσπάθεια συντονισμού σε επίπεδο Αιγαίου με κινητοποίηση στο υπουργείο Υγείας. Ξέρουμε ότι τίποτα δεν χαρίζεται. Στις 12 Φλεβάρη απεργούμε και διαδηλώνουμε στην πλατεία Ευδήλου στις 11.00 με αίτημα την αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία σύμφωνα με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ
Παναττική συγκέντρωση στις 4 Φλεβάρη για συντάξεις και Υγεία
Θα ακολουθήσει πορεία στο υπουργείο Υγείας
Παναττική συγκέντρωση των συνταξιούχων πραγματοποιούν στις 4 Φλεβάρη οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις στην Αθήνα, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, στις 10 π.μ., ενώ θα ακολουθήσει πορεία στο υπουργείο Υγείας.
Παράλληλα, το επόμενο διάστημα θα οργανωθούν σε όλη τη χώρα συγκεντρώσεις και πορείες σε όλες τις Υγειονομικές Περιφέρειες.
Οι συνταξιούχοι διεκδικούν λύσεις στα οξυμένα προβλήματά τους που χρονίζουν, διεκδικούν μέτρα ενάντια στην ακρίβεια με άμεσες πραγματικές αυξήσεις σε όλες τις συντάξεις και άμεσα μέτρα για την Υγεία και την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, με προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, δωρεάν φάρμακα και κατάργηση κάθε εμπορευματικής δράσης στην Υγεία.
Απευθυνόμενη στην κυβέρνηση και σε όσους έχουν κυβερνήσει, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα (ΣΕΑ) των συνταξιούχων σημειώνει: «Είμαστε ξανά στον δρόμο του αγώνα γιατί δεν αντέχουμε άλλο τα ατελείωτα βάρη που έχετε φορτώσει στις πλάτες μας για πολλά χρόνια (…) δεν αντέχουμε τη μίζερη ζωή που οι πολιτικές σας όλα αυτά τα χρόνια έχουν επιβάλει. Εξοργιζόμαστε όταν σε όλη μας τη ζωή και σήμερα συνεχίζουμε να πληρώνουμε, παρότι μας έχετε περικόψει τις συντάξεις, Υγεία, φάρμακο, κοινωνικές παροχές κ.ά. για να ικανοποιείτε τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, των τραπεζιτών, των εμπόρων του πολέμου που σφαγιάζουν τους λαούς σε πολλά μέρη του κόσμου και στη γειτονιά μας».
Στο αγωνιστικό της κάλεσμα η ΣΕΑ τονίζει ότι «η εποχή που ζούμε απαιτεί τη μέγιστη συμμετοχή μας» και καταλήγει: «Λύσεις στα προβλήματά μας δίχως τη μαζική, μαχητική παρουσία των συνταξιούχων δεν πρόκειται να δοθούν…».
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»
Αγωνιστική «υποδοχή» στον υπουργό «εμπορίου Υγείας»
Στάση εργασίας και συγκέντρωση στην είσοδο του Νοσοκομείου
Με τρίωρη στάση εργασίας (7-10 πρωί) και συγκέντρωση στο αίθριο του νοσοκομείου στις 8.30 π.μ. «υποδέχεται» το Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Αττικόν» τον υπουργό Υγείας, Αδ. Γεωργιάδη, που σκαρφίζεται «φιέστες» μπας και κουκουλώσει την τραγική κατάσταση στα νοσοκομεία. Αυτήν τη φορά βέβαια δεν «κόβει κορδέλα», αλλά «γιορτάζει» την επέτειο ενός χρόνου από τη λειτουργία της Μονάδας Εγκεφαλικών.
Το Σωματείο μάλιστα συστήνει στον Αδ. Γεωργιάδη, οδεύοντας προς το «Αττικόν», να περάσει π.χ. από το νοσοκομείο «Λοιμωδών», στο οποίο είχε βάλει «λουκέτο» στην προηγούμενη θητεία του στο υπ. Υγείας.
Ενώ, ειδικά για την κατάσταση στο «Αττικόν», χαρακτηριστικό είναι το στοιχείο ότι από τις πρώτες 15 μέρες του Γενάρη 600 ήταν οι ασθενείς που έμειναν σε φορεία στους διαδρόμους, με την αναμονή στα επείγοντα να ξεπερνά τις 6 ώρες. Επίσης, ένας στους δυο ασθενείς που εισάγεται, νοσηλεύεται σε διαδρόμους και τα ράντζα στο «Αττικόν» είναι όσο άλλες 3-4 κλινικές!
Σε ό,τι αφορά τη Μονάδα Εγκεφαλικών, στης οποίας την εκδήλωση θα παρευρίσκεται ο υπουργός, αυτή άνοιξε και λειτουργεί με 10 νοσηλευτές που μεταφέρθηκαν από τις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας της Δυτικής Αθήνας, οι οποίες είναι μάλιστα «ξεδοντιασμένες» από προσωπικό, το οποίο μειώθηκε κατά 60% τα τελευταία χρόνια.
«Οσες φορές επισκέπτεται νοσοκομεία, είναι είτε για να διαφημίσει τις ιδιωτικοποιήσεις και τη διάλυση της δημόσιας Υγείας (βλέπε απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία) είτε για να προκαλέσει και να υβρίσει τους υγειονομικούς, βαφτίζοντάς τους “συμμορία της μιζέριας”», αναφέρει το Σωματείο καλώντας στην κινητοποίηση. «Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο υπουργός εμπορίου της Υγείας Αδ. Γεωργιάδης μας ευτελίζουν καθημερινά, καθηλώνουν τον μισθό μας, δεν μας δίνουν τα νόμιμα ρεπό και τις άδειες, δεν μας εντάσσουν στα ΒΑΕ, κρατούν χιλιάδες συμβασιούχους συναδέλφους μας σε ομηρία και δεν τους μονιμοποιούν, μειώνουν συνεχώς τις δαπάνες για τη δημόσια Υγεία παρά την ακρίβεια και την υπερφορολόγηση του λαού.
Δηλώνουμε καθαρά ότι οι εργαζόμενοι του “Αττικόν” και το υγειονομικό κίνημα δεν ανέχεται φιέστες από τους διαφημιστές των ιδιωτικοποιήσεων», καταλήγει το Σωματείο, καλώντας και τους εργαζόμενους από τις δυτικές συνοικίες και τους φορείς τους να συμμετέχουν δυναμικά στην κινητοποίηση.
Οι διεκδικήσεις περιλαμβάνουν τις άμεσες προσλήψεις προσωπικού, το άνοιγμα των κλειστών χειρουργείων, ουσιαστικές αυξήσεις, μονιμοποιήσεις συμβασιούχων, καμιά επιχειρηματική δράση και ιδιωτικοποίηση με όποια μορφή κ.ά.
Πηγή : Ριζοσπάστης 25 – 26 / 1 – 2025

ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ
«Θάβουν» και τον αθλητισμό τα σχέδια τσιμεντοποίησης του Προμπονά
Μιλάει στον «Ριζοσπάστη» ο Σπύρος Μίντζης, μέλος του ΔΣ του αθλητικού συλλόγου, με αφορμή και τις πρόσφατες κινητοποιήσεις της Επιτροπής Κατοίκων Προμπονά – Ανω Πατησίων – Ριζούπολης
Πολυκατοικίες μόλις 10 μ. από την είσοδο του ιστορικού γηπέδου της Ριζούπολης προβλέπουν οι σχεδιασμοί για την περιοχή |
Μία ακόμα κινητοποίηση ενάντια στα σχέδια του δήμου Αθηναίων για τσιμεντοποίηση των 55 στρεμμάτων του Προμπονά πραγματοποίησε την Κυριακή 19 Γενάρη η Επιτροπή Κατοίκων Προμπονά – Ανω Πατησίων – Ριζούπολης, τα μέλη της οποίας βρέθηκαν έξω από το γήπεδο της Ριζούπολης με αφορμή τον αγώνα για το τοπικό πρωτάθλημα της Αθήνας (Α’ ΕΠΣΑ) μεταξύ Απόλλωνα Σμύρνης και Κενταύρου Βριλησσίων. Η κινητοποίηση, που έτυχε θερμής υποδοχής από τους φιλάθλους των γηπεδούχων, πραγματοποιήθηκε κατόπιν σχετικής πρόσκλησης του ιστορικού σωματείου του Απόλλωνα Σμύρνης, που συντάσσεται πλήρως με τα αιτήματα της Επιτροπής Κατοίκων εναντίον των όσων προβλέπονται στους σχεδιασμούς για την περιοχή. Ο σύλλογος του Απόλλωνα μάλιστα έχει προχωρήσει και σε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της επικείμενης πολεοδόμησης της περιοχής του Προμπονά, ενώ έχουν κατατεθεί άλλες 18 προσφυγές.
Υπενθυμίζεται ότι οι σχεδιασμοί για την περιοχή, συνυφασμένοι με τα επιχειρηματικά συμφέροντα για την επικείμενη δόμηση των 55 στρεμμάτων του Προμπονά, προβλέπουν την ανάπτυξη τουλάχιστον 33.000 τ.μ. μπετόν με ιδιαίτερα υψηλό συντελεστή δόμησης, πάρκινγκ 1.400 θέσεων οχημάτων, χρήσεις γης για εμπορικά κέντρα, εγκαταστάσεις ανακύκλωσης συσκευασιών και υλικών, χώρο επεξεργασίας λυμάτων, μέχρι και Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών και Οστών. Οι σχεδιασμοί χαρακτηρίζονται «πολεοδομικό έγκλημα» από την Επιτροπή Κατοίκων, καθώς αφορούν μια ήδη επιβαρυμένη περιοχή, όπου η έλλειψη πρασίνου και χώρων αθλητισμού ψυχαγωγίας, σε συνδυασμό με τη μόλυνση της ατμόσφαιρας, την πολεοδομική ασφυξία και το αυξημένο κυκλοφοριακό, έχουν εδώ και χρόνια σημαντικές επιπτώσεις στη ζωή των κατοίκων.
Προτεραιότητα στα επιχειρηματικά συμφέροντα
Από την πρόσφατη κινητοποίηση της Επιτροπής Κατοίκων κατά της τσιμεντοποίησης του Προμπονά έξω από το γήπεδο του Απόλλωνα Σμύρνης |
Την ίδια στιγμή, οι σχεδιασμοί σε βάρος της περιοχής αγγίζουν άμεσα τη δουλειά που γίνεται – ιδιαίτερα σε επίπεδο ανάπτυξης ακαδημιών – στο ιστορικό σωματείο του Απόλλωνα Σμύρνης, που εδρεύει στην περιοχή από το 1948, όταν και φτιάχτηκε το επίσης ιστορικό γήπεδο της Ριζούπολης. Για το συγκεκριμένο θέμα, τα όσα έχουν συμβεί μέχρι σήμερα, τις επιπτώσεις αν υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί αλλά και την επόμενη μέρα, ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε με τον Σπύρο Μίντζη, μέλος του ΔΣ του Απόλλωνα και έφορο των τμημάτων κολύμβησης και υδατοσφαίρισης του συλλόγου.
Κάνοντας μια ιστορική αναφορά στο θέμα, ο Σπ. Μίντζης μάς εξήγησε ότι ο σχεδιασμός για την περιβόητη ανάπτυξη του ΒΙΟΠΑ στον Προμπονά ξεκίνησε το 2014, με τα όσα προβλέπονταν ήδη από τότε να εμπεριέχουν πολλά αρνητικά στοιχεία για την περιοχή (π.χ. υψηλός συντελεστής δόμησης 2.4). «Τότε εμείς από την πλευρά μας ως σύλλογος κινητοποιηθήκαμε άμεσα και καταφέραμε να υπάρξει διάταγμα από το ΥΠΕΧΩΔΕ για τη δημιουργία αθλητικών χώρων πλησίον του γηπέδου της Ριζούπολης οι οποίοι θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τις ανάγκες των τμημάτων του συλλόγου, αλλά και γενικότερα για την άθληση των κατοίκων της περιοχής. Τα επόμενα χρόνια ο δήμος Αθηναίων προέβη σε παρεμβάσεις στα αρχικά σχέδια, ακόμα κι έτσι, όμως, τα τελικά σχέδια που προωθήθηκαν επίσημα τον Γενάρη του 2017 περιλάμβαναν τους χώρους άθλησης. Το συγκεκριμένο σημείο των σχεδίων, ωστόσο, δημιούργησε αρκετές αντιδράσεις και πιέσεις από επιχειρηματικά συμφέροντα της περιοχής, με αποτέλεσμα ο δήμος Αθηναίων, επί δημαρχίας Καμίνη, την ίδια χρονιά, τον Δεκέμβρη του 2017, να ανατρέψει τα πάντα όσον αφορά τη δημιουργία χώρων πρασίνου και αθλητικών εγκαταστάσεων. Ετσι, σε Δημοτικό Συμβούλιο τον Δεκέμβρη του 2017 ο δήμος Αθηναίων παρουσίασε τις νέες μελέτες, όπου πλέον όχι μόνο δεν υπήρχε η δημιουργία αθλητικών χώρων πλησίον του γηπέδου, αλλά και η ελάχιστη – υποχρεωτική δημιουργία χώρων πρασίνου, που προβλέπεται βάσει νόμων, άλλαξε τελείως και εντάχθηκε προς τη μεριά όπου υπάρχουν τα οικόπεδα που έχουν αγοραστεί από επιχειρηματίες. Στον αντίποδα, μετά και τις αντιδράσεις μας και προκειμένου να κρατηθούν τα προσχήματα, παραχωρούν έναν πολύ μικρό χώρο πρασίνου δίπλα στην κάτω πλευρά του γηπέδου, προς την οδό Ανθέων, όμως και σε αυτόν προβλέπεται να γίνει υπόγειο πάρκινγκ, υποτίθεται για τις ανάγκες του γηπέδου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση του χώρου, που πλέον ίσα που φτάνει για τη δημιουργία π.χ. ενός γηπέδου 5×5».
Ξεκάθαρη υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων
Συνεχίζοντας ο Σπ. Μίντζης επισημαίνει ότι μετά το 2017, διαβλέποντας πλέον τα όσα έρχονταν για την περιοχή, ο Απόλλων Σμύρνης όχι μόνο δεν παράτησε την ιστορία αλλά προχώρησε σε αρκετές ενέργειες προκειμένου να αλλάξουν οι σχεδιασμοί, ειδικά στο κομμάτι της δημιουργίας αθλητικών χώρων: «Παρά τα νέα δεδομένα, εμείς ως σύλλογος τρέξαμε αρκετά για να αλλάξουν τα πράγματα. Μάλιστα, στο πλαίσιο των ενεργειών μας καταφέραμε να χαρακτηριστεί διατηρητέα η πρόσοψη του ιστορικού γηπέδου του συλλόγου, το οποίο φτιάχτηκε το 1948, προσπαθώντας να αποτελέσει και αυτό ένα ακόμα “χαρτί” ενάντια στους σχεδιασμούς. Το σκεπτικό μας ήταν ότι σε μια περιοχή όπου υπάρχει ένας ιστορικός αθλητικός σύλλογος, με παρουσία από το 1948 και τμήματα σε πολλά αθλήματα, δημιουργείς νέους χώρους άθλησης και για τους κατοίκους, προκειμένου να εκμεταλλευτείς την παρουσία του συλλόγου ως πόλου για την ανάπτυξη του αθλητισμού στην περιοχή αλλά και για τις ανάγκες άθλησης των κατοίκων. Αντίθετα, προωθούνται από τους αρμόδιους συνθήκες μεγαλύτερης πολεοδομικής ασφυξίας, με τη δημιουργία νέων πολυκατοικιών και εμπορικών χώρων μόλις 10 μέτρα από την πόρτα του γηπέδου. Φυσικά, παρά τον αγώνα που κάναμε και τα επιχειρήματα μας προς τους αρμόδιους σε κυβερνητικό επίπεδο (π.χ. ΥΠΕΧΩΔΕ) ή σε επίπεδο δήμου Αθηναίων, συναντήσαμε κλειστές πόρτες. Το εξωφρενικό είναι ότι ο ίδιος ο δήμος Αθηναίων έφτασε σε σημείο να χρησιμοποιεί ως επιχείρημα απέναντι στις αντιδράσεις το γεγονός ότι οι νέες μελέτες και τα όσα προβλέπονται ήταν δωρεά ενός εκ των ενδιαφερόμενων επιχειρηματιών της περιοχής».
Το οικόπεδο δίπλα στο γήπεδο, όπου αρχικά προβλεπόταν να δημιουργηθούν χώροι άθλησης αλλά σήμερα έχει περιφραχθεί από τα ιδιωτικά συμφέροντα |
Εστιάζοντας στις συνέπειες που θα υπάρξουν εφόσον υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί, ο εκπρόσωπος του Απόλλωνα – που έχει και την ιδιότητα του αρχιτέκτονα – εμφανίζεται κατηγορηματικός σε ό,τι αφορά τα νέα δεδομένα που θα διαμορφωθούν για τους κατοίκους της περιοχής αλλά και για τον σύλλογο: «Το πασιφανές είναι ότι οι σχεδιασμοί δεν έχουν καμία σχέση με την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων της περιοχής. Αντίθετα, μιλάμε για ξεκάθαρη υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης και πλήγμα στις ανάγκες για άθληση και ψυχαγωγία. Οσο για τη δική μας πλευρά του αθλητικού σωματείου, τα όσα σχεδιάζονται αποτελούν ξεκάθαρα τροχοπέδη – για να μην πω χειρόφρενο – στις προσπάθειές μας για ανάπτυξη του αθλητισμού, μέσω της αξιοποίησης των ακαδημιών στα αθλήματα που καλλιεργούμε. Και όλα αυτά ειδικά που αυτήν τη στιγμή σημαντικό μέρος της πραγματικότητας στη χώρα μας για τον αθλητισμό είναι η έλλειψη σε υποδομές και χώρους άθλησης. Γι’ αυτό, τασσόμαστε δίπλα στα αιτήματα της Επιτροπής Κατοίκων, που εναντιώνεται στους σχεδιασμούς στην περιοχή, κάνοντας κινητοποιήσεις οι οποίες τυγχάνουν ευρύτερης αποδοχής και τις αγκαλιάζει περισσότερος κόσμος καθημερινά, όπως είδαμε και πρόσφατα έξω από το γήπεδο, την περασμένη Κυριακή. Και είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται να δυναμώσει ακόμα περισσότερο αυτός ο δρόμος, της κινητοποίησης και της παρέμβασης, καθώς αποτελεί μονόδρομο, ουσιαστικά, ενάντια στους σχεδιασμούς».
Μπ. Τσ.
«Εφυγε» ο Μίμης Δομάζος
Ο «στρατηγός» του ελληνικού ποδοσφαίρου απεβίωσε σε ηλικία 83 ετών | Συλλυπητήριο μήνυμα από τον Δημήτρη Κουτσούμπα
Μια από τις σπουδαιότερες μορφές που ανέδειξε ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Μίμης Δομάζος, που συνέδεσε την καριέρα του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Ελλάδας, «έφυγε» την Παρασκευή από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών μετά από σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ο «στρατηγός» του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπως ήταν το παρατσούκλι του, νοσηλευόταν το τελευταίο 48ωρο σε ΜΕΘ νοσοκομείου, στο οποίο διακομίστηκε μετά από καρδιακή ανακοπή που υπέστη την Τετάρτη 22/1, ανήμερα των γενεθλίων του, και ενώ τον τελευταίο καιρό ταλαιπωρούνταν από προβλήματα υγείας έχοντας νοσήσει από Covid και γρίπη. Παρότι αρχικά οι γιατροί του νοσοκομείου κατάφεραν να του κάνουν ανάνηψη, η κατάστασή του παρέμενε κρίσιμη με αποτέλεσμα τελικά να μην αντέξει… Σύμφωνα με την ανακοίνωση του νοσοκομείου, ο Μίμης Δομάζος κατέληξε λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας και αφού «το χρονικό διάστημα της εξωνοσοκομειακής ανακοπής έως την επαναφορά του στα Εξωτερικά Ιατρεία του Νοσοκομείου μας αποδείχθηκε καθοριστικό».
Ο Μίμης Δομάζος γεννήθηκε στις 22 Γενάρη του 1942 στους Αμπελόκηπους της Αθήνας. Ξεκίνησε να αγωνίζεται σε ηλικία 13 ετών στην Αμυνα Αμπελοκήπων, με το ταλέντο του να ξεχωρίζει από την αρχή. Μετά από έξι χρόνια μεταπήδησε στον Παναθηναϊκό, στον οποίο τελικά έμεινε για 20 χρόνια, φθάνοντας τις 502 εμφανίσεις σε αγώνες πρωταθλήματος, ρεκόρ που κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει καταρρίψει στην ομάδα. Συνολικά με τους «πράσινους» κατέκτησε 12 τίτλους, 9 πρωταθλήματα (1960, 1961, 1962, 1964, 1965, 1969, 1970, 1972, 1977) και 3 Κύπελλα (1967, 1969, 1977). Ενώ στις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του με τους «πράσινους» περιλαμβάνονται η σπουδαία πορεία στο Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1971, με τη συμμετοχή στον τελικό του Γουέμπλεϊ, κόντρα στον Αγιαξ, και αυτή στον τελικό του διηπειρωτικού Κυπέλλου με τη Νασιονάλ από την Ουρουγουάη. Το 1978 έφυγε από τον Παναθηναϊκό και αγωνίστηκε στην ΑΕΚ μέχρι και το 1980, πανηγυρίζοντας με τους «κιτρινόμαυρους» το πρωτάθλημα της σεζόν 1978. Επέστρεψε στον Παναθηναϊκό για να κλείσει την καριέρα του. Παράλληλα αγωνίστηκε με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδας από το 1959 μέχρι το 1980 σημειώνοντας 4 γκολ.
Η κηδεία του Μ. Δομάζου θα πραγματοποιηθεί από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών τη Δευτέρα 27 Γενάρη στις 15.00, ενώ η σορός του θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη από το πρωί (09.00) της ίδιας μέρας.
Συλλυπητήριο μήνυμα του Δ. Κουτσούμπα
Στο συλλυπητήριο μήνυμά του για την απώλεια του Μίμη Δομάζου ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, τονίζει:
«Αποχαιρετούμε τον Μίμη Δομάζο, τον “Στρατηγό” των ελληνικών γηπέδων, όπως τον αποκαλούσαν για τα ηγετικά του προσόντα και το ποδοσφαιρικό του ταλέντο. Απ’ τις αλάνες των Αμπελοκήπων, στον Παναθηναϊκό και την Εθνική Ομάδα, ο Μίμης Δομάζος έγραψε τη δική του μοναδική ιστορία στο ποδόσφαιρο, τότε που αυτό παιζόταν “για ένα κοστούμι και μια πορτοκαλάδα”, όπως έλεγε ο ίδιος. Θα τον θυμόμαστε και για τις συγκινητικές στιγμές που ζήσαμε μαζί, πριν δύο χρόνια, στη συναυλία – αφιέρωμα του ΚΚΕ στον Σταύρο Ξαρχάκο, όπου έδωσε το “παρών”.
Τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια και τους οικείους του».
Πηγή : Ριζοσπάστης 25 – 26 / 1 – 2025
Copyright ©