Τ’ΕΧΝΕΣ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Σαν σήμερα το 1851 γεννιέται ο μεγάλος λογοτέχνης Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στη Σκιάθο . Μεγάλωσε σ΄ένα ιδιαίτερα συντηρητικό και βαθιά θρησκευτικό περιβάλλον- ο πατέρας του ήταν ιερέας και ο ίδιος ήταν βαθιά δεμένος με την ορθοδοξία και την ψαλτική – ιδιαίτερα κλειστό , αποξενωμένο ακόμα και από την κλειστή σκιαθίτικη κοινωνία , γεγονός που συνέβαλε αποφασιστικά στην διαμόρφωση του τόσο ιδιόμορφου και εσωστρεφούς χαρακτήρα του .
Μετά από μία ταλαιπωρημένη παιδική και εφηβική ηλικία , εγκαθίσταται στην Αθήνα όπου ακολουθεί ,για βιοποριστικούς λόγους , το στάδιο του μεταφραστή και του δημοσιογράφου . Στη λογοτεχνία εμφανίζεται νωρίς–1879–με τα ιστορικά μυθιστορήματα ”΄Εμποροι των Εθνών” και ”Γυφτοπούλα” . Αργότερα θα αφοσιωθεί στην καλλιέργεια του ηθογραφικού διηγήματος και θα γίνει ο σπουδαιότερος εκπρόσωπός του .
Τα θεματά του είναι παρμένα κυρίως από την καθημερινότητα και τους ανθρώπινους τύπους της πατρίδας του . το αστικό περιβάλλον της Αθήνας ποτέ δεν τον αφομοίωσε , κάτι που ενίσχυσε το βαθύ αίσθημα νοσταλγίας και την έντονη αγάπη για τη φύση , στοιχεία διάχυτα στο έργο του .
Το σημαντικότερο της προβληματικής του Παπαδιαμάντη είναι ο αιώνια βασανιζόμενος άνθρωπος . Μέσα σε όλλο το έργο – στο οποίο συνυπάρχουν αυτοβιογραφικά και αντικειμενικά στοιχεία- ο συγγραφέας ασχολείται με τη ζωή των φτωχών και κατατρεγμένων . Όντας ένας από αυτούς , δεν τους περιγράφει απλώς , ζει μαζί τους . Η ”Φόνισσα” θεωρείται το σπουδαιότερο έργο του Παπαδιαμάντη. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές , ο συγγραφέας επηρεάστηκε από το έργο του Ντοστογιέφσκι ” Έγκλημα και τιμωρία” , το οποίο είχε μεταφράσει ο ίδιος . Επίσης ,το έργο του Παπαδιαμάντη λειτουργεί και ως μία ανεκτίμητη λαογραφική πηγή . Τα ήθη και τα έθιμα του Ελληνικού λαού είναι φωτογραφικά αποτυπωμένα στην πιο απροσποίητη έκφρασή τους .