Καλημέρα! Καλό μήνα.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΥΖΗΣ
Ο Νικόλαος Γύζης, ένας από τους αξιολογότερους εκπροσώπους της ελληνικής ζωγραφικής του 19ου αιώνα και κυρίαρχη μορφή της λεγόμενης Σχολής του Μονάχου, γεννήθηκε στο Σκλαβοχώρι Τήνου την 1η Μαρτίου 1842 και απεβίωσε στο Μόναχο στις 4 Ιανουαρίου 1901.
Έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στην Τήνο και το 1850 εγκαταστάθηκε με τον πατέρα του στην Αθήνα, προκειμένου να του δοθεί η δυνατότητα να καλλιεργήσει συστηματικά την κλίση του προς τη ζωγραφική. Συμμετείχε και βραβεύτηκε σε πάρα πολλές ελληνικές και ευρωπαϊκές εκθέσεις, από το 1870 έως το 1900. Μάλιστα, μετά τον θάνατό του το 1901, τιμήθηκε με έκθεση έργων του στην 8η Διεθνή Καλλιτεχνική Έκθεση του Γκλασπαλάστ (Glaspalast).
https://youtu.be/UUeTr4B6BEw ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΥΖΗΣ- Ίχνη της Τέχνης
Σπουδαστής στην Ακαδημία του Μονάχου, ενστερνίσθηκε όλες τις αρχές των γερμανών δασκάλων του φτιάχνοντας έργα σπάνιας επιδεξιότητας μέσα στα όρια του ιστορικού ρεαλισμού και της ηθογραφίας. Με τα έργα του -ειδικά αυτά της νεότητάς του- έλαβε τον χαρακτηρισμό «γερμανικότερος των Γερμανών» και επαινέθηκε με το παραπάνω από τους τεχνοκριτικούς και τον Τύπο της εποχής.
Δύο από τα μεγάλα «γερμανικά» του έργα -οι Ελεύθερες τέχνες και τα πνεύματα της καλλιτεχνικής βιοτεχνίας, που κοσμούσαν την οροφή Μουσείου Διακοσμητικών Τεχνών του Καϊζερσλάουτερν (1878–1880), και Ο θρίαμβος της Βαυαρίας, που κοσμούσε την αίθουσα συνεδριάσεων του Μουσείου Διακοσμητικών Τεχνών της Νυρεμβέργης (1895–1899)- καταστράφηκαν κατά τον Β΄ Παγκ. Πόλεμο.
Από τους γνωστότερους πίνακές του με τίτλο «Ελληνικό Σχολείο εν καιρώ δουλείας», ο οποίος παριστάνει έναν καλόγερο να διδάσκει παιδιά, τα αρραβωνιάσματα, η Ιστορία, 1892, Μετά την Πτώση των Ψαρών, η ψυχή του καλλιτέχνη, Γιάντες, Ο έρως και ο ζωγράφος.