3 Απριλίου 1912
Γεννιέται ο αγωνιστής και μάρτυρας της Ειρήνης, γιατρός, αθλητής και βουλευτής της ΕΔΑ, Γρηγόρης Λαμπράκης (1912–1963).
Γεννήθηκε στην Κερασίτσα Αρκαδίας στις 3 Απριλίου και ήταν το 14ο παιδί από τα συνολικά 18 που απέκτησαν οι γονείς του.
Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με ειδικότητα στη γυναικολογία.
Υπήρξε αθλητής με πολλές πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες και κατείχε για 23 χρόνια (ως το 1959) το πανελλήνιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος με επίδοση 7,37 μ.
Στην διάρκεια της κατοχής διοργάνωνε με άλλους συναθλητές του αγώνες, διαθέτοντας τα έσοδα σε λαϊκά συσσίτια.
Το 1950 κατέλαβε τη θέση του υφηγητή Μαιευτικής – Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το 1955 ήταν ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της «Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη»
Στις εκλογές του Οκτωβρίου 1961 εξελέγη βουλευτής Πειραιά με την ΕΔΑ.
Το 1963, παρά την απαγόρευση της αστυνομίας, πραγματοποίησε την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης και τον συνέλαβε η αστυνομία.
Στις 22 Μαΐου 1963, στη Θεσσαλονίκη, μετά την ομιλία του σε συγκέντρωση της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (όπου κατάγγειλε και την ύπαρξη σχεδίου για τη δολοφονία του), περνώντας απέναντι το δρόμο, για το ξενοδοχείο «Κοσμοπολίτ» όπου θα έμενε, δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση φασιστών-παρακρατικών.
Στον τόπο της συγκέντρωσης βρίσκονταν ήδη 180 χωροφύλακες εν στολή, καθώς και ο επιθεωρητής Χωροφυλακής Βόρειας Ελλάδας υποστράτηγος Κωνσταντίνος Μήτσου και ο διευθυντής των αστυνομικών δυνάμεων της πόλης, συνταγματάρχης Ευθύμιος Καμουτσής.
Τρίκυκλο που οδηγούσε ο Σπύρος Γκοτζαμάνης, παρακρατικός και άνθρωπος του υποκόσμου, έπεσε με ταχύτητα πάνω στο Λαμπράκη και τη συνοδεία του. Από την καρότσα του τρικύκλου, άλλος παρακρατικός, ο Μανώλης Εμμανουηλίδης, (καταδικασμένος για βιασμό, παιδεραστία, κλοπή κ.α.), χτύπησε θανάσιμα τον Λαμπράκη, με λοστό στο κεφάλι.
Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, όπου εξέπνευσε στη 1:22 μετά τα μεσάνυχτα της 26ης Μαΐου.
Η δολοφονία του προκάλεσε διεθνή κατακραυγή για τις αυταρχικές πρακτικές της κυβέρνησης Καραμανλή και των Σωμάτων Ασφαλείας, που αποδείχθηκε ότι όχι μόνο ανέχονταν, αλλά και εξέθρεψαν τον ανεξέλεγκτο παρακρατικό μηχανισμό
