FACEBOOK : Georgios panagou 6/12/ 2020
Καλησπέρα
Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που `χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ
Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά
Να μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ
Βρωμάει η ανάσα απ’ τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ’ τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά
Να μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά
Θέλω να `ρθείς και να μ’ ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ’ αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.
https://youtu.be/7L9htltIKkQ
Στίχοι-Μουσική
Ανδρέας Θωμόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος . Εφυγε σαν σήμερα το 1990 . Ο Παύλος τα είχε όλα . Η καταγωγή του ζηλευτή .Δισέγγονο του Ζορμπά και ανηψιός της Ελης Αλεξίου . Ο δικός του δρόμος επίσης ζηλευτός , ακόμα κι αν αυτός περιείχε την αυτοκαταστρεπτικότητα . Αν την αφαιρέσουμε θα μιλάγαμε για άλλον άνθρωπο , δεν έχει νόημα . Η ιστορία έχει γραφτεί και λέει πως ο Σιδηρόπουλος ήταν ένας αυτόφωτος δημιουργός που άνοιξε ένα δρόμο με τα ίδια του τα χέρια στη ΡΟΚ μουσική και έπεσε με τα μούτρα πάνω σε ένα τοίχο που δεν μπορούσε να αποφύγει . Δεν είναι ήρωας γι ‘αυτό. Αλλά για τα υπόλοιπα , το πλησίασε .
https://youtu.be/A-fX7EyMsys
