ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στο κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα 》.
Δεν μπορεί να ξεχαστεί αυτή η ημέρα , η ματωμένη Κυριακή της 3ης Δεκέμβρη του 1944 που έζησε η αδούλοτη Αθήνα . Ήταν μία κοσμογονική ημέρα όπου ο λαός μας ξανάλεγε στους αποικιοκράτες επιδρομείς το δικό του 《 ΌΧΙ 》 . Βεβαίωνε για τρίτη φορά , πως δεν σκύβει το κεφάλι . Φανέρωσε την αδάμαστη θέλησή του να υπερασπίσει την εθνική του ανεξαρτησία .
Όμως τα πυρά της αστυνομίας πάνω στο πλήθος των διαδηλωτών που παρέλαυνε ειρηνικά στη πλατεία Συντάγματος , έβαψαν στο αίμα τους διαδηλωτές . Ο Άγγελος Έβερτ (Διευθυντής της Αστυνομίας ) διέταξε να κτυπήσουν στο ψαχνό με εντολή του τότε πρωθυπουργού Γ . Παπανδρέου .
Η Ελλάδα πολέμησε στα οδοφράγματα τους Εγγλέζους αποικιοκράτες . Πολέμησε τον κόσμο της προδοσίας και του δοσιλογισμού , τον κόσμο της υποτέλειας .
Ομως αυτός ο ηρωικός αγώνας δεν ήταν αρκετός να οδηγήσει στην νίκη , παρ’ ότι υπήρχε επαναστατική κατάσταση απο τις πρώτες κι’ όλλας μέρες της απελευθέρωσης , γιατί η στρατηγική του Κόμματος δεν είχε ως πρωτεύον την εγκαθίδρυση εργατικής εξουσίας , αλλα την 《ομαλή δημοκρατική εξέλιξη》.
Τιμή και δόξα σε όλους αυτούς που έπεσαν για τα ιδανικά της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας , για μία λαοκρατική Ελλάδα χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο .
” Έτσι τελείωσε ο Δεκέμβρης . Έριξε ο Λαός τον μπόγο του στον ώμο κι έφυγε ο Λαός . Δεν τον σηκώνει ο τόπος .
Όπου δεν είναι λευτεριά δεν τον σηκώνει ο τόπος. Τραβάει πιο πάνου να στήσει το ταμπούρι του . Έτσι τελείωσε ο Δεκέμβρης. Η Αθήνα απόμεινε έρημη.”
Γιάννης Ρίτσος “Γειτονιές του κόσμου “
Γεώργιος Δ Παναγούλης
