ΠΟΛΙΤΙΚΗ - George Panagoulis

ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ 50ού ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ – «ΟΔΗΓΗΤΗ» ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

«Γραφουμε Ιστορια, αλλαζουμε τον κοσμο – Το μελλον μας ειναι ο σοσιαλισμος!» (VIDEO-ΦΩΤΟ)

ΝΕΟΛΑΙΑ/ΠΑΙΔΕΙΑ

Σάββατο 07/09/2024 – 21:00

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΟΝΤΙΚΑΣ

Το Φεστιβάλ θα είναι πάντα ένας φωτεινός φάρος προς το μέλλον, ένα άπαρτο κάστρο αγώνα και διεθνιστικής αλληλεγγύης (ΦΩΤΟ)

Την έναρξη της μεγάλης εκδήλωσης της ΚΝΕ στο γήπεδο Ζωγράφου σήμανε ανεβαίνοντας στο βήμα ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, που στην ομιλία του αναφέρθηκε στον μοναδικό θεσμό του Φεστιβάλ που γιορτάζει τα 50 του χρόνια και τόνισε:

«Καλώς ανταμώσαμε και πάλι,

Καλώς ανταμώσαμε και πάλι σε αυτόν εδώ τον χώρο, όπου πριν 50 χρόνια ξεκίνησε το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” το μεγάλο του ταξίδι.

Τιμάμε σήμερα το ιστορικό πλέον Α’ Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”.

Τη μεγάλη αυτή πρωτοβουλία που εμπνεύστηκε τότε η ΚΝΕ για να συνδέσει πιο καλά τις ανάγκες, τις προσδοκίες και το μέλλον της ελληνικής νεολαίας με τον αγώνα και τις ιδέες του ΚΚΕ.

Ποιος αλήθεια θα μπορούσε να φανταστεί ότι το δεντράκι που φυτέψαμε τότε σε αυτό εδώ το γήπεδο θα γινόταν ένα πελώριο δέντρο που θα σκέπαζε όλη την Ελλάδα από άκρη σε άκρη;

Κι όμως έγινε και μεγαλούργησε. Μεγαλούργησε κόντρα σε κάθε δυσκολία και εμπόδιο. Κόντρα σε απόπειρες απαγόρευσής του, αλλά και κόντρα στα κύματα της αντεπανάστασης και του οπορτουνισμού.

Δικαιολογημένα, λοιπόν, βροντοφωνάζουμε: “Γράψαμε ιστορία, γράφουμε ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο – Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός”.

Τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί σε μία ιδέα που έχει έρθει η ώρα της.

Τα θεμέλια που βάλαμε αποδείχθηκαν πολύ γερά, πολύ βαθιά, ακλόνητα. Τα βάλαμε όλοι μαζί, όλες οι γενιές του αγώνα.

Εδώ, σε αυτό το μικρό γήπεδο συναντήθηκαν, τότε, όλες οι γενιές του ΚΚΕ και του αγώνα, για πρώτη φορά, μετά από 30 χρόνια βαθιάς παρανομίας και απίστευτων διώξεων, για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια σε μια μεγάλη γιορτή χαράς και δικαίωσης.

Εδώ ήταν μαζί με τη γενιά της αντιδικτατορικής πάλης, μαζί με τη νεαρή, τότε, ΚΝΕ η δρακογενιά που ίδρυσε και στέριωσε το ΚΚΕ, ιδρυτικά στελέχη της ΟΚΝΕ, οι πρωταγωνιστές του Μάη του ‘36 και οι δεσμώτες της Ακροναυπλίας και του Άη Στράτη, η μπαρουτοκαπνισμένη γενιά της Εθνικής Αντίστασης και του ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, οι αλύγιστοι της ταξικής πάλης, που πέρασαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους στις φυλακές και τις εξορίες, για 10 και 20 χρόνια, γιατί δεν υπέγραφαν δήλωση μετανοίας και υποταγής στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα και ήταν ακόμη μαζί μας χιλιάδες απόγονοι των ηρώων μας, των εκτελεσμένων από τα Έκτακτα Στρατοδικεία.

Ήταν όλες οι γενιές μαζί, παππούδες, παιδιά κι εγγόνια. Ήταν η κορύφωση και η πιο συγκλονιστική στιγμή στο Α’ Φεστιβάλ. Όλοι μαζί νικητές και περήφανοι γιορτάσαμε τη μεγάλη αυτή γιορτή και ξεπροβοδίσαμε το Α’ Φεστιβάλ στο μεγάλο του ταξίδι.

Κι ήταν μαζί μας κι ο Ρίτσος με το έργο του και πολλοί ακόμη μεγάλοι ποιητές και συγγραφείς, οι καλύτεροι τραγουδιστές, φημισμένοι σκηνοθέτες και μεγάλοι ηθοποιοί, το θρυλικό “Ταμπούρι”, οι εικαστικοί μας και γενικότερα ό,τι καλύτερο έχει αναδείξει ο λαϊκός μας πολιτισμός.

Να ποιες, είναι, σύντροφοι και συντρόφισσες, οι ρίζες και τα υλικά που χτίστηκε το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”.

Να γιατί κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο μαζικό, πιο φωτεινό, πιο δυναμικό, πιο ελπιδοφόρο, πιο ανατρεπτικό.

Εκφράζει με μεγάλη ακρίβεια τους αγώνες, τις θυσίες, τους πόθους και τις ελπίδες όλων των γενιών του ΚΚΕ και του αγωνιζόμενου λαού μας για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων μας.

Και εκφράζει ακόμα την ακλόνητη πίστη μας, τη μεγάλη μας αισιοδοξία και σιγουριά ότι αυτοί οι αγώνες και όλες οι θυσίες θα δικαιωθούν.

Δεν μας τρομάζουν οι θηριωδίες και τα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών, τα ουρλιαχτά και οι απειλές τους, οι κάθε είδους δυσκολίες.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” ήταν, είναι και θα είναι πάντα ένας φωτεινός φάρος προς το μέλλον. Ένα άπαρτο κάστρο αγώνα και διεθνιστικής αλληλεγγύης, φιλίας και συνεργασίας με τις νεολαίες και τους λαούς όλου του κόσμου που μάχονται να απαλλαγούν από τα δεσμά του ιμπεριαλισμού.

Παλεύουμε χέρι-χέρι με τα παιδιά της Παλαιστίνης και της Κούβας, της Αφρικής, της Ασίας, της Ουκρανίας και της Ρωσίας, της Τουρκίας και των Βαλκανίων.

Ξέρουμε τι θέλουμε και ξέρουμε να αγωνιζόμαστε με πείσμα, αντοχή και σιγουριά για την τελική νίκη. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες του αγώνα, δεν τις υποτιμάμε, αλλά δεν υποτασσόμαστε σ’ αυτές, τις αντιπαλεύουμε μαχητικά.

Οι ιδέες μας είναι ακατανίκητες, γιατί είναι αληθινές και έχουν δοκιμαστεί στην πράξη.

Καμία δύναμη και ποτέ δεν μπόρεσε να τις βάλει στο περιθώριο.

Ούτε οι πόλεμοι.

Ούτε οι δικτατορίες και οι χούντες.

Ούτε οι εξορίες, οι φυλακές και τα εκτελεστικά αποσπάσματα.

Ούτε η βαθιά παρανομία.

Ούτε οι συκοφαντίες, οι διαστρεβλώσεις της ιστορίας, οι αντεπαναστάσεις και ο αντικομμουνισμός.

Ούτε οι αστικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες και οι αυταπάτες που κουβαλούν.

Είναι παντοδύναμες, γιατί εκφράζουν το καινούργιο και είναι μεγάλο κίνητρο για μεγάλα έργα.

Ένα τέτοιο μεγάλο έργο είναι και το Φεστιβάλ της ΚΝΕ – “Οδηγητή” που φέτος συμπληρώνει 50 χρόνια.

Εξελίσσεται και κάθε χρόνο γίνεται πιο ελκυστικό για χιλιάδες νέους σε όλη την Ελλάδα, σε πόλεις και χωριά. Είναι ένα μεγάλο εργαστήρι ιδεών όπου ο κάθε νέος και νέα μπορεί να βρει απαντήσεις σε όλα όσα τον προβληματίζουν, τον πληγώνουν και τον ανησυχούν. Είναι ένα διαρκές προσκλητήριο για πρωτοπόρα δράση και δημιουργία.

Ζωντανεύει τις όμορφες και τις πιο δυνατές στιγμές των αγωνιστικών μας παραδόσεων και τις μετουσιώνει στις σύγχρονες συνθήκες σε πηγή έμπνευσης για νέα ηρωικά επιτεύγματα.

Παλεύουμε και τραγουδάμε αντλώντας δύναμη από την πρωτοπόρα καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία μεγάλων μορφών του λαϊκού μας πολιτισμού.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” είναι ο πιο αδιάλλακτος και αμείλικτος πολέμιος της υποκουλτούρας, της σήψης και της διαφθοράς που το καπιταλιστικό σύστημα παράγει και αναπαράγει σε μαζική κλίμακα. Προβάλλει κριτήρια και αξίες για να στέκονται οι νέοι μας στη ζωή με το κεφάλι ψηλά, αγωνιστικά, με ενδιαφέροντα, με ιδανικά και υψηλές φιλοδοξίες στην προσωπική και κοινωνική τους ζωή για ρήξεις και συγκρούσεις με τη σαπίλα και τη βαρβαρότητα που μας περιβάλλει.

Σε λίγες μέρες το Φεστιβάλ θα ανοίξει τις πύλες του και θα γιορτάσει τα 50 χρόνια του.

Αν επιχειρήσουμε να κάνουμε μία γενική αποτίμηση της προσφοράς του θα λέγαμε ανεπιφύλακτα:

Το Φεστιβάλ κάθε χρόνο συμβάλλει αποφασιστικά στο άνοιγμα του δρόμου προς το μέλλον. Το δικό μας μέλλον, του λαού μας, όλων των λαών, τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Μας φέρνει πιο κοντά με το Πρόγραμμά του και με τη βοήθεια των σύγχρονων τεχνολογιών μας παρουσιάζει εικόνες από τη μελλοντική κοινωνία όπου: Ο εργαζόμενος λαός και τα παιδιά του θα χαίρονται τη ζωή απαλλαγμένοι από όλα όσα σήμερα τους πληγώνουν και τους στερούν το δικαίωμα από μία ευτυχισμένη και αξιοπρεπή ζωή.

Το ντοκιμαντέρ που σε λίγο θα απολαύσουμε θα επιβεβαιώσει αυτή μας την εκτίμηση.

Ένα ντοκιμαντέρ που το ετοίμασαν “τα παιδιά της ΚΝΕ”.

Ετούτα τα παιδιά, όπως λέει ο ποιητής μας,

φτάνουν από πολύ μακριά, τραβούν πολύ μακριά

στα σακάκια τους έχουν σταγόνες κόκκινη μπογιά

από τις νυχτερινές γραφές στους τοίχους

στα μαλλιά τους έχουν σταγόνες ασβέστη και τσιμέντο

από τα κτίρια του μέλλοντος που κτίζουν

στα φανελάκια τους έχουν κρυφές σταγόνες αίμα από τις

πληγές τους

που χαρίζουνε στον κόσμο για να γεννηθούν τριαντάφυλλα…

Σύντροφοι και συντρόφισσες,