Κατηγορίες
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

Ενταση της λαϊκής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή

Με αφορμή τη συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής που έγινε χτες Πέμπτη 3 Οκτώβρη

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, σε μεγάλες κινητοποιήσεις μαζί με τον λαό και τη νεολαία, στη Βουλή και την Ευρωβουλή, με εκατοντάδες τοποθετήσεις έχει καταδικάσει το κράτος του Ισραήλ και τα εγκλήματα που διαπράττει με την πολύχρονη κατοχή και τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού με 43.000 νεκρούς, την κατοχή λιβανέζικων και συριακών εδαφών, τους βομβαρδισμούς, τις δολιοφθορές και τη νέα χερσαία εισβολή στον Λίβανο, τη δολοφονία πολιτικών ηγετών, τις επιθέσεις στη Συρία, με τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης.

Το ΚΚΕ έχει προειδοποιήσει από καιρό ότι η εγκληματική αυτή δράση διαμορφώνει μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, πυροδοτεί την όξυνση των ανταγωνισμών για τον έλεγχο της περιοχής, των ενεργειακών και εμπορικών διαδρομών και οδηγεί σε ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή, με θύματα τους λαούς, συμπεριλαμβανομένου του ισραηλινού λαού.

Στη βάση αυτή, η πυραυλική επίθεση του Ιράν ως αντίποινα στο Ισραήλ συνιστά επικίνδυνη κλιμάκωση σε κατεύθυνση γενίκευσης του πολέμου, που θα πάρει εφιαλτικές διαστάσεις σε περίπτωση επίθεσης του Ισραήλ και των συμμάχων του κατά του Ιράν, μέσα σε έναν φαύλο κύκλο ανταπαντήσεων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, πιστός σύμμαχος του Ισραήλ, με ενεργό συμμετοχή στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες, οδηγεί τον λαό και τη χώρα σε πολεμική εμπλοκή με οδυνηρές συνέπειες.

Το τονίζουμε, η κυβέρνηση δεν έχει καμιά εξουσιοδότηση και δεν θα πάρει εξουσιοδότηση από τον ελληνικό λαό να συμμετάσχει σε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο υποστηρίζοντας τον κατακτητή των παλαιστινιακών εδαφών, που βομβαρδίζει και εισβάλλει στο έδαφος του ανεξάρτητου κράτους του Λιβάνου, ματώνοντας τους λαούς της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου και καθιστώντας στόχο αντιποίνων τον ελληνικό λαό.

Λαϊκή απαίτηση είναι να επιστρέψει τώρα η ελληνική φρεγάτα από το μακελειό στην Ερυθρά Θάλασσα, να αποχωρήσει από την επιχείρηση «Aspides» της ΕΕ, να επιστρέψει το ελληνικό πολεμικό πλοίο από τον Λίβανο και η πυροβολαρχία «Patriot» από τη Σαουδική Αραβία. Να αποσυρθεί κάθε στήριξη της ελληνικής κυβέρνηση στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ και να απεμπλακεί η χώρα μας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις και υποδομές. Να αναγνωριστεί άμεσα το Παλαιστινιακό κράτος, σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση της Βουλής, το 2015, που καταπάτησαν οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Ακρως επικίνδυνη για τον λαό η πολιτική της εμπλοκής

Το κατασκεύασμα σκοπιμότητας ότι η Ελλάδα είναι πυλώνας σταθερότητας και το ΝΑΤΟ δύναμη ειρήνης έχει καταρρεύσει. Η πολιτική της εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς, που στηρίζουν η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα ΝΑΤΟικά κόμματα, για λογαριασμό των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης, είναι άκρως επικίνδυνη για τον λαό μας, εχθρική προς άλλους λαούς.

Αυτό εκφράζεται στη στήριξη του Ισραήλ με τον χυδαίο ισχυρισμό περί δικαιώματος «αυτοάμυνας» του κατακτητή, με την αποστολή στρατιωτικού οπλισμού και πυρομαχικών στην Ουκρανία, στον πόλεμο του ΝΑΤΟ με την καπιταλιστική Ρωσία, στις αμερικανικές βάσεις, στις στρατιωτικές ασκήσεις, όπως η άσκηση «Ramstein Flag 24» στην Ανδραβίδα, που έχει ξεσηκώσει τον λαό της περιοχής, τη μετατροπή της χώρας σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο.

Αυτή η επικίνδυνη πολιτική βάζει τη σφραγίδα της και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Ο αποκαλούμενος «οδικός Χάρτης» που υλοποιεί η κυβέρνηση, με αμερικανική εποπτεία, υλοποιεί τις αποφάσεις της ΝΑΤΟικής Συνόδου Κορυφής στο Βίλνιους της Λιθουανίας, τον Ιούλη του 2023, για να ισχυροποιηθεί η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, να αποσπαστεί η Τουρκία από την επιρροή της Ρωσίας και να προχωρήσει το σχέδιο συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και της Α. Μεσογείου προς όφελος των ενεργειακών και άλλων οικονομικών ομίλων, στο πλαίσιο ενός επώδυνου συμβιβασμού σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων, ακόμα και της κυριαρχίας της χώρας.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να παραπλανήσει τον λαό και προσπαθεί να διασκεδάσει τις διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης που αμφισβητεί τα δικαιώματα των ελληνικών νησιών, προβάλλει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», αξιοποιεί το Τουρκολιβυκό Σύμφωνο, έχει δημιουργήσει τετελεσμένα στη βάση των οποίων προχωράει η προετοιμασία για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, μέσα από πολλές σκιές ακόμα και για το εύρος των χωρικών υδάτων που έχει τεθεί στο «παζάρι», όπως και την προηγούμενη περίοδο στις διερευνητικές συνομιλίες. Ενώ η κυβέρνηση αρνείται να απαντήσει τι θα γράφει το συνυποσχετικό προσφυγής στο διεθνές δικαστήριο, έναν μηχανισμό που εκπληρώνει τον δικό του ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και οι αποφάσεις του δεν μπορούν να εγγυηθούν τα δικαιώματα των νησιών.

Καλλιέργεια αβάσιμου εφησυχασμού

Τα αποκαλούμενα «ήσυχα νερά» είναι προπέτασμα καπνού για την καλλιέργεια αβάσιμου εφησυχασμού και η κυβέρνηση γνωρίζει καλά ότι ανά πάσα στιγμή ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων των δύο κρατών, μέσα στις συνθήκες των κλιμακούμενων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες εντάσεις και περιπέτειες σε βάρος του ελληνικού και του τουρκικού λαού, όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές.

Αλλωστε, αυτό επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα στην Κάσο, τον Ιούλη, με την παράταξη των τουρκικών πολεμικών πλοίων, κατά τη διάρκεια των ερευνών για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, ένα έργο που σπρώχνουν οι Αμερικανοί και άλλα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και χαρακτηρίζεται ως έργο υψηλού «γεωπολιτικού ρίσκου».

Εντελώς αβάσιμες επίσης είναι οι εκτιμήσεις περί θετικής συγκυρίας για την επίλυση του Κυπριακού. Για ποια θετική συγκυρία γίνεται λόγος; 50 χρόνια παγιωμένη κατοχή, προτάσεις για διχοτομικές λύσεις δύο κρατών, ενίσχυση του ψευδοκράτους και προσπάθεια διεθνούς αναγνώρισής του, όπως έκανε ο κ. Ερντογάν στην ομιλία του στη ΓΣ του ΟΗΕ.

Αυτά τα γνωρίζει τόσο η κυπριακή, όσο και η ελληνική κυβέρνηση, όμως στην πράξη αναζητείται συνομοσπονδιακή λύση, «δύο συνιστώντων κρατών» που δεν έχει σχέση με τις βασικές θέσεις για μια και μόνη κυριαρχία, μια ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, χωρίς κατοχικά και κάθε είδους ξένα στρατεύματα και βάσεις, κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με τον λαό κυρίαρχο.

Αντιπολιτευτικές «ατάκες» μπορεί να ακούγονται, αλλά στην πράξη υπάρχει γενικότερη σύμπλευση όλων των αστικών κομμάτων στα καθοριστικά ζητήματα: Το μεγάλο κεφάλαιο και τα συμφέροντά του, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, το εκμεταλλευτικό σύστημα που γεννάει πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά, κι αυτά είναι κριτήρια για την εξαγωγή συμπερασμάτων.

Το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή των αγώνων

Απέναντι σ’ αυτόν, τον πραγματικό αντίπαλο παλεύει το ΚΚΕ, στην πρώτη γραμμή των εργατικών – λαϊκών αγώνων, των αντιπολεμικών, αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων, σε αντιπαράθεση με την αντιλαϊκή πολιτική, για την αντεπίθεση και την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, πιστεύοντας στην κοινή πάλη των λαών, στη δύναμή τους να συγκρουστούν με τις αστικές τάξεις και τις συμμαχίες τους, να μη γίνουν «κρέας για τα κανόνια τους», να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους.

Του
Γιώργου ΜΑΡΙΝΟΥ*
* Ο Γ. Μαρίνος είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Ριζοσπάστης : 4 – 10 – 2024

ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Το Κίεβο χτύπησε ρωσικό ραντάρ με αμερικανικούς πυραύλους ATACMS

Το ουκρανικό «σχέδιο νίκης» προβλέπει τη συμμετοχή και άλλων χωρών στον πόλεμο, σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ

Στο Κίεβο ταξίδεψε χτες ο νέος γγ του ΝΑΤΟ, Μ. Ρούτε, δύο μόλις μέρες αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του, όπου συνάντησε τον Ουκρανό Πρόεδρο, Β. Ζελένσκι, διαβεβαιώνοντάς τον για την υποστήριξη του ευρωατλαντικού στρατοπέδου σε μια δύσκολη για την Ουκρανία φάση της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης με τη Ρωσία.

Σύμφωνα με τον Ζελένσκι, συζήτησαν την κατάσταση στο πεδίο της μάχης και το «σχέδιο νίκης» της Ουκρανίας, ενώ επανέφερε το αίτημα για κοινή αντιπυραυλική άμυνα του ΝΑΤΟ πάνω από τον ουκρανικό εναέριο χώρο, λέγοντας ότι θα ήθελε να δει τους «συμμάχους» να καταρρίπτουν ιρανικούς πυραύλους και drones που επιτίθενται στην Ουκρανία, όπως ακριβώς έκαναν στη διάρκεια των επιθέσεων εναντίον του Ισραήλ.

Για ακόμη μια φορά κάλεσε τους συμμάχους να επιτρέψουν πλήγματα με «δυτικούς» πυραύλους βαθιά μέσα στο έδαφος της Ρωσίας, κάτι που η Μόσχα έχει χαρακτηρίσει «κόκκινη γραμμή» της και αφήνει υπονοούμενα ακόμη και για χρήση πυρηνικών.

Σε δηλώσεις του ο Ρούτε τόνισε ότι το ΝΑΤΟ θα συνεχίζει να εργάζεται σκληρά προκειμένου να παράσχει περισσότερη στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο το συντομότερο δυνατό. «Οι ανάγκες της Ουκρανίας είναι επείγουσες τώρα και εργαζόμαστε σκληρά για να κάνουμε περισσότερα, πιο γρήγορα», είπε, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι τα «συμμαχικά» κράτη της Ουκρανίας θα επικεντρωθούν στην άρση των περιορισμών όσον αφορά τη χρήση «δυτικών» όπλων για επιθέσεις κατά στόχων στο έδαφος της Ρωσίας.

Στο μεταξύ, την ίδια ώρα ο στρατός της Ουκρανίας ανακοίνωνε ότι χρησιμοποίησε αμερικανικούς βαλλιστικούς πυραύλους ATACMS για να πλήξει ρωσικό σταθμό ραντάρ προκειμένου να περιορίσει την ικανότητα της Μόσχας «να εντοπίζει, να παρακολουθεί και να αναχαιτίζει αεροδυναμικούς και βαλλιστικούς στόχους».

Ο ουκρανικός στρατός δεν διευκρίνισε πότε σημειώθηκε το πλήγμα ούτε διευκρίνισε πού βρίσκεται αυτός ο σταθμός ραντάρ Nebo-M, στην ανακοίνωσή του στο Telegram.

«Η καταστροφή του ραντάρ Nebo-M θα δημιουργήσει έναν ευνοϊκό “αεροδιάδρομο” για την αποτελεσματική χρήση των πυραύλων Κρουζ Storm Shadow και SCALP-EG», επισήμανε, ενώ εντείνονται οι διαβουλεύσεις για τη χρήση αυτών των γαλλο-βρετανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς σε χτυπήματα βαθιά μέσα στη Ρωσία.

Ο ουκρανικός στρατός σημείωσε ότι πιστεύει πως η Ρωσία διαθέτει ακόμη 10 τέτοιου είδους συστήματα, το καθένα από τα οποία εκτιμάται ότι κοστίζει περισσότερα από 100 εκατ. δολάρια.

Οι ΗΠΑ έστειλαν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ATACMS στην Ουκρανία την άνοιξη ενώ ο σύμβουλος ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Τζέικ Σάλιβαν, έχει επισημάνει ότι το Κίεβο είχε δεσμευθεί τότε να τους χρησιμοποιήσει μόνο στο ουκρανικό έδαφος ή στα σύνορα με τη Ρωσία στην περιοχή του Χαρκόβου.

Η Ουάσιγκτον δεν έχει αναφέρει ότι έχει αλλάξει στάση σχετικά με τη χρήση από το Κίεβο των όπλων που του προσφέρει.

Παράλληλα συνεχίζονται οι ουκρανικές επιθέσεις σε ρωσικό έδαφος. Η Μόσχα ανακοίνωσε ότι κατέρριψε την προηγούμενη νύχτα 113 ουκρανικά drones στις περιφέρειες Μπέλγκοροντ, Κουρσκ, Βορονέζ και Μπριάνσκ, που συνορεύουν με την Ουκρανία.

Στο Μπέλγκοροντ φέρεται να σκοτώθηκαν 4 άμαχοι.

Το «σχέδιο νίκης» περιλαμβάνει και άλλα εμπόλεμα μέρη

Το «σχέδιο νίκης» που παρουσίασε ο Ουκρανός Πρόεδρος κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, την περασμένη βδομάδα, περιλαμβάνει και τη συμμετοχή τρίτων χωρών στον πόλεμο με τη Ρωσία, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μ. Μίλερ.

«Το σχέδιο νίκης που παρουσίασε η Ουκρανία δεν αφορά μόνο το τι θα έκανε η Ουκρανία. Εχει να κάνει με το τι θα έκαναν άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο», ανέφερε σε δηλώσεις του, ενώ αρνήθηκε να αποκαλύψει λεπτομέρειες του σχεδίου, καθώς, όπως είπε, η Ουκρανία δεν τις έχει δημοσιοποιήσει ακόμα.

«Εξετάσαμε αυτό το σχέδιο και είδαμε κάποια παραγωγικά βήματα σε αυτό», πρόσθεσε.

ΗΠΑ – Βρετανία πίεσαν το Κίεβο να απορρίψει την «ειρηνευτική» συμφωνία της Κωνσταντινούπολης

Οι ΗΠΑ και η Βρετανία πίεσαν το Κίεβο να απορρίψει μια «ειρηνευτική συμφωνία» στην Κωνσταντινούπολη με τη Ρωσία, τον Απρίλη του 2022, λίγο μετά τη ρωσική εισβολή, παραδέχτηκε η Αμερικανίδα πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ.

Σε τηλεοπτική της συνέντευξη με τον δημοσιογράφο Μ. Ζιγκάρ, υποστήριξε ότι οι όροι και οι προϋποθέσεις που πρόσφερε η Ρωσία για να επιτευχθεί μια «ειρηνευτική συμφωνία», θα είχαν αφήσει μια αποστρατικοποιημένη Ουκρανία – κάτι που φυσικά θα ήταν αντίθετο με τα σχέδια του ευρωατλαντικού μπλοκ για την ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση με τη Ρωσία στην Ανατολική Ευρώπη.

Η Νούλαντ, που εργάστηκε υπό τις κυβερνήσεις Μπους, Ομπάμα και Μπάιντεν και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στο «φιλοδυτικό» πραξικόπημα που ανέτρεψε την ουκρανική κυβέρνηση το 2013 – 2014, επιβεβαίωσε ότι μια «ειρηνευτική» συμφωνία βρισκόταν στο τραπέζι τον Απρίλη του 2022, αλλά είπε ότι «πολλοί άνθρωποι και ίσως ο ίδιος ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήταν πολύ καχύποπτοι, κόντευαν να πέσουν σε μια παγίδα».

«Οι Ουκρανοί άρχισαν να ζητούν συμβουλές για το πού πάει αυτό το πράγμα», είπε η Νούλαντ. «Εγινε σαφές για εμάς, για τους Βρετανούς, αλλά και για άλλους, ότι η πρόταση περιελάμβανε όρια στους ακριβείς τύπους οπλικών συστημάτων που θα μπορούσε να έχει η Ουκρανία, έτσι ώστε να είναι ουσιαστικά ουδέτερη ως στρατιωτική δύναμη».

Από την άλλη πλευρά, «δεν υπήρχαν παρόμοιοι περιορισμοί στη Ρωσία», είπε η Νούλαντ. «Δεν ζητήθηκε από τη Ρωσία να αποσυρθεί, δεν απαιτήθηκε να έχει τους ίδιους περιορισμούς στον στρατό της απέναντι στην Ουκρανία». «Αν ο Πούτιν μπορούσε να πάρει αυτή την εντελώς ουδέτερη αποστρατικοποιημένη Ουκρανία για τίποτα», είπε η Νούλαντ, «γιατί να μην το έκανε;».

Η Νούλαντ παραιτήθηκε πριν από λίγους μήνες από τη θέση της ως υφυπουργού Εξωτερικών για Πολιτικές Υποθέσεις.

Ρωσία και Κίνα χρειάζονται η μια την άλλη

Η Ρωσία ενδιαφέρεται να είναι η Κίνα μια ευημερούσα και σταθερή χώρα, ενώ η Κίνα χρειάζεται μια ισχυρή και επιτυχημένη Ρωσία, δήλωσε ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Rossiiskaya Gazeta».

«Σήμερα, η ρωσο-κινεζική συνεργασία έχει αποκτήσει τη φύση μιας συνολικής εταιρικής σχέσης και στρατηγικής αλληλεπίδρασης που εισέρχεται σε μια νέα εποχή», είπε με αφορμή την 75η επέτειο έναρξης διμερών σχέσεων.

«Σύμφωνα με τους ηγέτες των χωρών μας, οι διμερείς σχέσεις βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε πρωτόγνωρα υψηλό επίπεδο», συνέχισε. «Ταυτόχρονα εμπλουτίζονται συνεχώς με νέο περιεχόμενο».

Η Ρωσία δεν έχει την πρόθεση να διαπραγματευτεί με τις ΗΠΑ για τη σταθερότητα στον τομέα των πυρηνικών όπλων έως ότου υπάρξουν οι προϋποθέσεις, επανέλαβε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Σ. Ριαμπκόφ.

Οι στρατηγικές συνομιλίες για τη Ρωσία είναι αδιαίρετες από την τρέχουσα στρατιωτική και πολιτική κατάσταση, δήλωσε ο Ριαμπκόφ.

Η αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και «Δύσης» δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία και εξελίσσεται σε αχαρτογράφητα στρατιωτικά και πολιτικά εδάφη, επισήμανε, όταν ρωτήθηκε αν είναι συγκρίσιμη με την κρίση των πυραύλων στην Κούβα το 1962.

Πηγή : Ριζοσπάστης 4 – 10 – 2024

Κοινοποιήστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *