ΣΥΡΙΑ
Αναζωπύρωση συγκρούσεων με παλιούς και νέους «παίκτες» στο κουβάρι ανταγωνισμών
| Τζιχαντιστές στα περίχωρα της Χάμα |
Σε πεδίο σφοδρών περιφερειακών και διεθνών ανταγωνισμών μετατρέπεται για ακόμη μία φορά η Συρία, που παραμένει σε εμπόλεμη κατάσταση από το 2011, και τμήματά της είναι υπό κατοχή από την Τουρκία και τις ΗΠΑ.
Η αναζωπύρωση των συγκρούσεων στη Βόρεια και Κεντρική Συρία στις 27 Νοέμβρη με εκατοντάδες νεκρούς και πάνω από 115.000 εκτοπισμένους άμαχους είχε ως αποτέλεσμα την προέλαση τζιχαντιστών και φιλότουρκων ισλαμιστών σε Χαλέπι (το οποίο κατέλαβαν στις 30/11) και Χάμα (όπου εισήλθαν στις 5/12). Αυτό, σε συνδυασμό με τις εντεινόμενες ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές που επιδιώκουν την ανακοπή του ανεφοδιασμού της λιβανέζικης Χεζμπολάχ και τη μείωση της επιρροής των Ιρανών «Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης» στο πλευρό του Σύρου Προέδρου Μπασάρ Ασαντ, αυξάνει τους κινδύνους γενικής ανάφλεξης και αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Στο γαϊτανάκι των συγκρούσεων εμπλέκονται γνωστές διεθνείς και περιφερειακές δυνάμεις αλλά και «νέοι παίκτες», κυρίως δεκανίκια των ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, όπως η Ουκρανία, που ανέλαβε (με τις πλάτες της Δύσης και της Τουρκίας) ρόλο εκπαιδευτή στον χειρισμό drone των τζιχαντιστών της οργάνωσης παρακλάδι της Αλ Κάιντα, «Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ» (HTS) και των φιλότουρκων μισθοφόρων του λεγόμενου «Συριακού Εθνικού Στρατού» (SNA). Ο ρόλος αυτός αποκαλύφθηκε από το Κίεβο μετά την πρώτη σημαντική επιτυχία των τζιχαντιστών, την κατάληψη του Χαλεπίου (δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας) στις 30/11/24, μετά από μάχες μόλις τριών ημερών. Οι τζιχαντιστές αιφνιδίασαν την κυβέρνηση του Προέδρου Ασαντ και τους συμμάχους του σε Χεζμπολάχ, Ιράν και Ρωσία, που ήταν απορροφημένοι με τους πολέμους σε Γάζα, Λίβανο και Ουκρανία.
Ο ουκρανικός ρόλος καταγράφηκε την 1η Δεκέμβρη σε ρεπορτάζ της εφημερίδας «Kyiv Post» με τίτλο «Ukrainian Trained, Turkish Sponsored Syrian Rebels Lead Assault on Aleppo». Εκεί αναφέρεται πως η επίθεση που ξεκίνησε ανήμερα της εκεχειρίας στον Λίβανο (27/11), έγινε από «ισλαμικές ένοπλες οργανώσεις υπό την ηγεσία της οργάνωσης Hayat Tahrir al Sham». Τονίζεται πως εκπαιδεύτηκαν από τις «ειδικές δυνάμεις της ομάδας Khimik της διεύθυνσης μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας, HUR», σε τακτικές μάχης που αναπτύχθηκαν στη διάρκεια του ουκρανικού πολέμου με τη χρήση drone. Σε ανάλογη αρθρογραφία διεθνών ΜΜΕ, Ουκρανοί αξιωματούχοι παραδέχθηκαν τον ρόλο τους στον πόλεμο στη Συρία, όπως και παλιότερα στην Αφρική, τονίζοντας πως κοντράρονται με τη Ρωσία «παντού στον κόσμο, όπου υπάρχουν ρωσικά συμφέροντα».
Η προθυμία της κυβέρνησης του Ουκρανού Προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι να αναλάβει ρόλο πρωτοπαλίκαρου σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους που πυροδοτεί, τροφοδοτεί ή και συντηρεί η «Δύση», δεν είναι δυσεξήγητη. Με τον τρόπο αυτό «πληρώνει γραμμάτια» για τον τεράστιο δανεισμό και τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια δυτικών στρατιωτικών εξοπλισμών.
Από το παζλ των δυνάμεων που δρουν ποικιλοτρόπως δεν λείπει το Ισραήλ, που συνομιλεί (όπως αποδεικνύεται σε ρεπορτάζ ισραηλινών ΜΜΕ, «inews», «Times of Israel») με τζιχαντιστές του HTS και SNA, οι οποίοι απροκάλυπτα δηλώνουν πως έχουν κοινούς εχθρούς (Ασαντ, Χεζμπολάχ, Ιράν) και ωφελήθηκαν σημαντικά από τις ισραηλινές επιθέσεις σε Γάζα και Λίβανο…
Το μπερδεμένο κουβάρι του συριακού πολέμου
Το κουβάρι των συγκρούσεων στη Συρία είναι από τα πιο μπερδεμένα των πολέμων διεθνώς, καθώς το λεγόμενο «πάγωμα» του πολέμου τα τελευταία τέσσερα χρόνια όχι μόνο δεν τερμάτισε τις συγκρούσεις, αλλά συνέβαλε στη «σταθεροποίηση» καταστάσεων.
Για παράδειγμα, «στέριωσε» (μέχρι βεβαίως να κριθεί ο κατάλληλος χρόνος για την άλωσή του) το προπύργιο των τζιχαντιστών της Αλ Κάιντα και των «κλώνων» της στη βορειοδυτική επαρχία Ιντλίμπ. Ισχυροποίησε την τουρκική κατοχή συριακών εδαφών στη βορειοδυτική Συρία. Ενέτεινε τον έλεγχο μεγάλου τμήματος της βορειοανατολικής Συρίας από τις κουρδικές δυνάμεις των «Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων» (SDF) που συνεργάζονται στενά με τον αμερικανικό στρατό, ενώ συγκρούονται κατά διαστήματα με τον στρατό της Τουρκίας, στενό σύμμαχο των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ.
Επιπλέον η ρωσική στρατιωτική παρουσία στη Συρία με πρόσκληση του Σύρου Προέδρου Μπ. Ασαντ το 2015 ανέτρεψε τα έως τότε δεδομένα στα πεδία συγκρούσεων, διασώζοντας την κυβέρνηση στη Δαμασκό από τη λαίλαπα των τζιχαντιστών, που παραμένουν «χρήσιμο πολυεργαλείο» της «Δύσης», της Τουρκίας και του Ισραήλ. Εξαιτίας της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας, η Μόσχα διατήρησε τη ναυτική βάση στο Ταρτούς και στρατηγική «θέση» στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ δημιούργησε και την αεροπορική βάση Χμέιμιμ.
Παράλληλα η πλάστιγγα στα μέτωπα των συγκρούσεων της Συρίας μετά την εμφάνιση των τζιχαντιστών άλλαξε μεριά, και λόγω της δυναμικής στρατιωτικής παρουσίας των Ιρανών «Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης» και της λιβανέζικης Χεζμπολάχ και όχι λόγω των επιθέσεων του λεγόμενου «διεθνούς συνασπισμού» των ΗΠΑ και των συμμάχων τους κατά του «Ισλαμικού Κράτους» που οι ίδιες δημιούργησαν. Οι ΗΠΑ δεν συγχώρησαν ποτέ τον ρόλο του Ιράν, γεγονός που οδήγησε τον Ιανουάριο του 2020 στη δολοφονία του διοικητή των δυνάμεων Αλ Κουντς στρατηγό Κασέμ Σολεϊμανί με αμερικανική αεροπορική επιδρομή στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης.
Η διατήρηση της κατάστασης «μη ειρήνης» στη Συρία έριξε «νερό στον μύλο» των «δυτικών» επεμβάσεων, με τις ΗΠΑ να παραμένουν με περίπου 900 στρατιώτες στο βορειοανατολικό τμήμα. Οι ΗΠΑ διατηρούν εκεί παράνομα στρατιωτικές βάσεις, ενώ κλέβουν τα συριακά πετρέλαια (ήδη από την πρώτη θητεία του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ) σε συνεργασία με τους Κούρδους των δυνάμεων SDF, προς απογοήτευση της Τουρκίας.
Από το γαϊτανάκι επεμβάσεων δεν λείπει (όπως προαναφέραμε) το Ισραήλ, το οποίο στο φόντο της γενοκτονίας που πραγματοποιεί στη Γάζα και του πολέμου στον Λίβανο, ξαναζεσταίνει τους τελευταίους μήνες το κουρδικό ζήτημα, ασκώντας πίεση στην Τουρκία, μολονότι αυτή (παρά τις κορόνες της κυβέρνησης Ερντογάν υπέρ Παλαιστινίων και Μουσουλμάνων) εμφανίζεται στο παρασκήνιο να τροφοδοτεί ενεργειακά το κράτος – δολοφόνο.
Οι τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις που διαγράφουν οι συγκρούσεις σε Χαλέπι και Χάμα, ανοίγουν την όρεξη του Τούρκου Προέδρου Ρ. Τ. Ερντογάν, που θεωρεί πως μπορεί τώρα να εκβιάσει την εξομάλυνση των σχέσεων με τον Σύρο ομόλογό του, που τόσο πολύ επιθυμεί αλλά δεν έχει επιτύχει, επειδή ο τελευταίος θέτει ως προϋπόθεση την άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και των μισθοφόρων της Αγκυρας από το συριακό έδαφος. «Η προέλαση της αντιπολίτευσης συνεχίζεται αυτή τη στιγμή… Ελπίδα μας είναι αυτός ο περίπατος στη Συρία να συνεχιστεί χωρίς προβλήματα», είπε την Παρασκευή ο Ερντογάν, ενώ ο κυβερνητικός εταίρος του Ντ. Μπαχτσελί δήλωσε προ ημερών πως το Χαλέπι είναι «τουρκικό και μουσουλμανικό». Τα σχέδια της Αγκυρας για ανασύσταση μέρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας παραμένουν σε εφεδρεία, δίχως την ίδια στιγμή να λείπουν τα παζάρια με Ιράν και Ρωσία στο πλαίσιο της ειρηνευτικής «διαδικασίας Αστάνα», που αναμενόταν να αναβιώσει το Σάββατο 7/12 στο περιθώριο φόρουμ στην Ντόχα του Κατάρ. Παζάρια στήνονται την ίδια μέρα και στη Βαγδάτη, σε συνάντηση του Ιρακινού υπουργού Εξωτερικών, Φουάντ Χουσεΐν, με τους ομολόγους του από Συρία και Ιράν.
Δ. ΟΡΦ.
ΛΙΒΑΝΟΣ – ΓΑΖΑ
Ισραηλινές επιθέσεις και με εκεχειρία, κλιμάκωση της γενοκτονίας
| Το μαρτύριο της πείνας στη Γάζα ακολουθεί για όσους γλιτώσουν από τις ισραηλινές βόμβες |
Η «εύθραυστη» εκεχειρία 60 ημερών που ξεκίνησε στις 27Νοέμβρη στον Λίβανο, με την πίεση ΗΠΑ και Γαλλίας, οι οποίες ανέλαβαν ρόλο «εγγυητριών δυνάμεων», έριξε επιπλέον νερό στον μύλο των επιθέσεων του ισραηλινού στρατού.
Η συμφωνία εκεχειρίας, κατά τις καταγγελίες της Γαλλίας και της Χεζμπολάχ, παραβιάστηκε ήδη από τις πρώτες μέρες από το Ισραήλ δεκάδες φορές. Επιπλέον, «νομιμοποιεί» την παρουσία και δράση των Ισραηλινών στρατιωτών στον νότιο Λίβανο εμποδίζοντας χιλιάδες Λιβανέζους αμάχους να επιστρέψουν στις εστίες τους αφού οι δυνάμεις του κράτους – δολοφόνου βομβαρδίζουν ελεύθερα ό,τι βάλουν στο στόχαστρο, υπό το πρόσχημα «εξουδετέρωσης απειλών» της Χεζμπολάχ.
Η Χεζμπολάχ, από την άλλη, επιχειρεί ενδυνάμωση του ρόλου της στην πολιτική σκηνή του Λιβάνου, ενώ προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί και να επουλώσει τις πληγές από τη σφοδρή κλιμάκωση των ισραηλινών επιθέσεων του τελευταίου τριμήνου. Καλείται παράλληλα να αποσύρει μαχητές της βορείως του ποταμού Λιτάνι, σε απόσταση περίπου 30 χλμ. από τα σύνορα του Ισραήλ.
Από το σκηνικό των συγκρούσεων στον Λίβανο δεν λείπουν οι προσπάθειες του ισραηλινού στρατού να δημιουργήσει «νεκρή ζώνη» κοντά στα σύνορα των δύο χωρών, σε βάρος της λιβανικής επικράτειας. Το «Al Jazeera» κατέγραφε την Πέμπτη τις προσπάθειες δημιουργίας μιας τέτοιας ζώνης από τον ισραηλινό στρατό με τη χρήση απαγορευμένων εμπρηστικών βομβών λευκού φωσφόρου.
Γενοκτονία και αναθέρμανση παζαριών στη Γάζα
Σε αυτό το πλαίσιο παραμένουν «παγιδευμένοι» το ίδιο διάστημα οι Παλαιστίνιοι σε Γάζα και Δυτική Οχθη, ενώ τις τελευταίες μέρες αναθερμαίνονται τα παζάρια για «εκεχειρία» και ανταλλαγές κρατουμένων αλλά και τη μεταπολεμική διαχείριση και διοίκηση της περιοχής.
Ηδη πάνω από 44.600 είναι οι νεκροί, ξεπέρασαν τις 105.000 οι τραυματίες στη Γάζα, που αναγκάζουν ακόμη και διεθνείς ΜΚΟ, όπως η Διεθνής Αμνηστία, να καταγγείλουν τη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ, ως τέτοια, προκαλώντας τις αντιδράσεις της ισραηλινής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας.
Στην κατεστραμμένη Γάζα, οι περίπου δύο εκατομμύρια πολύπαθοι Παλαιστίνιοι δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τη βαρυχειμωνιά, τις επιδημίες αλλά και τον λιμό, καθώς ο ισραηλινός στρατός έχει περιορίσει σε μόλις 10 με 14 φορτηγά την ημερήσια αποστολή βοήθειας. Η επιβίωση για τους περισσότερους είναι στοίχημα που κερδίζεται μέρα με τη μέρα.
Το ανατριχιαστικό σκηνικό καταστροφής και οδύνης συμπληρώνεται το ίδιο διάστημα από τις πρόσφατες επισημάνσεις αξιωματούχων του ΟΗΕ ότι πλέον η Γάζα έχει διεθνές ρεκόρ ακρωτηριασμένων παιδιών και εφήβων.
Πηγή : Ριζοσπάστης 6 – 12 – 2024
Σάββατο 7 Δεκέμβρη 2024 – Κυριακή 8 Δεκέμβρη 2024
Συζητήσεις για «ειρήνη» ενώ ακονίζονται «μαχαίρια» για πολεμική γενίκευση και μοίρασμα της χώρας
Νέες αμερικανικές επισημάνσεις για το ότι η Ουκρανία «κάθεται πάνω σε ένα χρυσωρυχείο»…
Σε καμία άλλη φάση της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και Ρωσίας στην Ουκρανία δεν υπήρχαν τόσες «συζητήσεις για ειρήνη» και τόσο εντατικές προετοιμασίες για μεγαλύτερη γενίκευση και κλιμάκωση του πολέμου…
Τα «μαχαίρια ακονίζονται» από όλους τους «παίκτες» που εμπλέκονται στη σύγκρουση για τον γεωπολιτικό συσχετισμό δυνάμεων σε Ανατολική Ευρώπη, Βαλτική και Μαύρη Θάλασσα, ενώ στη φόρα βγαίνουν και επισημάνσεις όπως ότι «η Ουκρανία κάθεται πάνω σε ένα χρυσωρυχείο».
Στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο η εκλογή του Ντ. Τραμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ εντείνει την ήδη υπάρχουσα τάση της Ουάσιγκτον να φορτώσει μεγαλύτερο βάρος του πολέμου στην Ουκρανία στην Ευρώπη, όπως και τις «ανησυχίες» ότι οι ΗΠΑ θα κινηθούν πιο «αυτόνομα», μη λαμβάνοντας υπόψη τα γεωπολιτικά συμφέροντα των Ευρωπαίων, σε μια ενδεχόμενη προσπάθεια προσωρινής «διευθέτησης». Σε κάθε περίπτωση, ΕΕ και Βρετανία εξοπλίζονται, έχουν μπει σε πολεμική οικονομία και αναδιατάσσονται στρατιωτικά.
Στο φόντο της εκλογής Τραμπ και με δεδομένη τη συνεχιζόμενη προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων στην ανατολική Ουκρανία, φουντώνουν τα σενάρια και οι διαρροές για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει μια «συμφωνία κατάπαυσης του πυρός» – μια συμφωνία που ακόμα και αν κάποια στιγμή προχωρήσει θα είναι ένας προσωρινός και αβέβαιος συμβιβασμός, που θα προετοιμάζει την επόμενη φάση της αντιπαράθεσης.
Παράλληλα, νέα «δυτικά» στρατιωτικά πακέτα ανακοινώνονται για την Ουκρανία, σε μια προσπάθεια να κρατήσει το μέτωπο, που απειλείται με «κατάρρευση», και να βρεθεί το ευρωατλαντικό στρατόπεδο σε όσο το δυνατόν καλύτερη θέση σε ένα «τραπέζι» διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία.
Σε αυτήν την προσπάθεια, φρίκη προκαλούν οι απαιτήσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, όπως διατυπώθηκαν και στη σύνοδο των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ την περασμένη βδομάδα, να μειωθεί η ηλικία επιστράτευσης και να σταλούν στο μέτωπο ακόμη και 18χρονοι Ουκρανοί, αλλά και γυναίκες, για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη στρατιωτών.
Φέτος τον Απρίλη η κυβέρνηση Ζελένσκι μείωσε το ηλικιακό όριο της επιστράτευσης από τα 27 στα 25 έτη, ωστόσο Ουκρανός αξιωματούχος δήλωσε ανώνυμα στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι το Κίεβο απορρίπτει την πρόταση της Ουάσιγκτον να μειώσει κι άλλο την ηλικία της επιστράτευσης, στα 18 έτη.
Δημοσιεύματα και αναφορές για διαίρεση της Ουκρανίας
Ακόμη ένα δημοσίευμα κάνει λόγο για σχέδια κατοχής και διαίρεσης της «πλούσιας» Ουκρανίας από ευρωπαϊκές δυνάμεις. Σε ενδεχόμενο «μοίρασμα» της Ουκρανίας, εντείνεται και ο ανταγωνισμός μεταξύ ΕΕ, Βρετανίας, ΗΠΑ.
Η διαμάχη για το μέλλον της Ουκρανίας εμπλέκει ευρωπαϊκές χώρες όπως η Πολωνία, η Γερμανία, η Ρουμανία και η Βρετανία, καθεμία από τις οποίες έχει τα δικά της συμφέροντα, γράφει το άρθρο της ισπανικής «Rebelion».
«Ορισμένες αναφορές που αποδίδονται στο ΝΑΤΟ υποδηλώνουν πιθανή διοικητική διαίρεση της Ουκρανίας σε περίπτωση παρατεταμένης κατοχής. Σύμφωνα με αυτές τις αναφορές, η ακτή της Μαύρης Θάλασσας θα παραμείνει υπό ρουμανική επιρροή, το κέντρο και τα ανατολικά της χώρας υπό τον γερμανικό έλεγχο και οι βόρειες περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του Κιέβου, υπό βρετανικό έλεγχο», αναφέρει η «Rebelion».
Νωρίτερα, η Ρωσική Υπηρεσία Εξωτερικών Πληροφοριών (SVR) είχε ανακοινώσει ότι η «Δύση» εξετάζει να αναπτύξει μια «ειρηνευτική ομάδα» 100.000 στρατιωτών στην Ουκρανία, με σχέδια να μοιράσει τα εναπομείναντα ουκρανικά εδάφη ως εξής: «Η Ρουμανία θα καταλάβει την ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Η Πολωνία θα ελέγχει τις δυτικές περιοχές της Ουκρανίας. Η Γερμανία θα επιβλέπει το κέντρο και τα ανατολικά της χώρας και το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι υπεύθυνο για τις βόρειες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας».
«Αν και η Ουκρανία είναι γνωστή ως αγροτική χώρα, η πραγματική στρατηγική της αξία έγκειται στον ορυκτό και ενεργειακό της πλούτο. Χάρη στην ποικιλομορφία των γεωλογικών ζωνών της, η Ουκρανία είναι ένας από τους δέκα μεγαλύτερους παραγωγούς ορυκτών πόρων παγκοσμίως», τονίζει ακόμη το άρθρο της «Rebelion».
Η Ουκρανία «κάθεται σε χρυσωρυχείο» και μπορεί να θεωρηθεί «η πιο πλούσια χώρα σε όλη την Ευρώπη», επισήμανε ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής από τη Νότια Καρολίνα Λ. Γκράχαμ, προσθέτοντας ότι αν οι ΗΠΑ χάσουν στην Ουκρανία, θα χάσουν ουκρανικούς φυσικούς πόρους, αξίας 10 – 12 τρισ. δολαρίων. Σε αυτήν την περίπτωση, οι πόροι της χώρας θα πάνε στη Ρωσία και στην Κίνα.
Εξάλλου, στο «σχέδιο νίκης» του Ουκρανού Προέδρου, Β. Ζελένσκι, τράβηξαν την προσοχή του Τραμπ, σύμφωνα με παλιότερο δημοσίευμα των «Financial Times», τουλάχιστον δύο σημεία: Αυτό που αναφέρει αντικατάσταση ορισμένων αμερικανικών στρατευμάτων στην Ευρώπη με ουκρανικές στρατιωτικές μονάδες μετά το τέλος του πολέμου και αυτό που προβλέπει τη χρησιμοποίηση των πλούσιων φυσικών πόρων της Ουκρανίας από «δυτικούς» επιχειρηματικούς ομίλους.
Μάλιστα, φέρεται να παρουσιάστηκε στον Tραμπ η δυνατότητα της Ουάσιγκτον να ελέγχει τους επενδυτές στην Ουκρανία προκειμένου να αποφευχθεί η εισροή κινεζικών κεφαλαίων.
Οι «εγγυήσεις ασφαλείας» και η «ένταξη στο ΝΑΤΟ»
Σχετικά με τις «εγγυήσεις ασφαλείας» στην Ουκρανία σε περίπτωση μιας «διευθέτησης», εντείνονται επίσης οι συζητήσεις, σύμφωνα με τις διαρροές για το λεγόμενο «σχέδιο Τραμπ».
Σύμφωνα με διαρροές και δηλώσεις, το «σχέδιο Τραμπ» ενδέχεται να προβλέπει κάποιο «πάγωμα» της σύγκρουσης στις υπάρχουσες γραμμές του μετώπου, μια «αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη» και μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Υπάρχουν αντιφάσεις, όπως «εγγυήσεις ασφαλείας» με αύξηση των προμηθειών όπλων από τις ΗΠΑ μετά την επίτευξη μιας συμφωνίας.
Την προηγούμενη βδομάδα ο Ουκρανός Πρόεδρος, Β. Ζελένσκι, σε συνέντευξή του στο «Sky News», κάνοντας για πρώτη φορά αυτήν τη διάκριση, ανέφερε ότι τα ελεύθερα ουκρανικά εδάφη θα μπορούσαν να τεθούν «υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ», επιτρέποντάς του να διαπραγματευτεί την επιστροφή των κατεχόμενων από τη Ρωσία ουκρανικών εδαφών αργότερα, «με διπλωματικά μέσα».
Η νέα επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, Κ. Κάλας, επιβεβαίωσε ότι βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις για την αποστολή «δυτικών» στρατευμάτων στην Ουκρανία. Τόνισε ότι «η Ευρώπη πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε περίπτωση επίτευξης εκεχειρίας», που μπορεί να περιλαμβάνει την ανάπτυξη στρατευμάτων για την τήρησή της.
Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο (AFP), οι συζητήσεις δεν γίνονται εντός του ΝΑΤΟ αλλά μεταξύ χωρών. Πηγές του ΝΑΤΟ δήλωσαν στο AFP ότι οι ευρωπαϊκές χώρες ανησυχούν πως με την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ μπορεί να αποκλειστούν από την πιθανή διαδικασία «διευθέτησης». Ετσι, ορισμένες αναζητούσαν τρόπους για να βεβαιωθούν ότι θα είχαν μια θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Ως πιο πρόθυμοι εμφανίζονται οι Γαλλία, Βρετανία, Πολωνία, κράτη της Βαλτικής και της Σκανδιναβίας, ενώ από τη Γερμανία έρχονται συγκεχυμένες δηλώσεις.
Πάντως, ο Γερμανός υπουργός Αμυνας, Μπ. Πιστόριους, δεν απέκλεισε την περασμένη βδομάδα το ενδεχόμενο αποστολής γερμανικών στρατευμάτων. «Προετοιμαζόμαστε, επεξεργαζόμαστε σενάρια για την αποστολή ειρηνευτικών στρατευμάτων αλλά το κάνουμε με μυστικότητα», είπε σε συνέντευξή του στο Deutschlandfunk. Ταυτόχρονα, τόνισε ότι οι όροι για ανάπτυξη στρατευμάτων στην Ουκρανία θα εξαρτηθούν από την εντολή, την κλίμακα και τους όρους που προτείνουν τα μέρη της σύγκρουσης, αλλά απέκλεισε τη συμμετοχή τους στις εχθροπραξίες.
Αλλά και ο Βρετανός πρωθυπουργός, Κιρ Στάρμερ, έκανε για πρώτη φορά μια σαφή διατύπωση για «διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων», χαρακτηρίζοντας «ζωτικής σημασίας όλα τα ευρωπαϊκά κράτη να σπεύσουν για να προστατεύσουν το κοινό μας μέλλον», καθώς «το μέλλον της ελευθερίας στην Ευρώπη αποφασίζεται σήμερα».
«Αν θέλουμε ειρήνη στην Ουκρανία, θα πρέπει να προσφέρουμε εγγυήσεις για την ασφάλεια. Δεν υπάρχει πιο εύκολος τρόπος για εγγυήσεις ασφαλείας από το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ», που προβλέπει ότι τυχόν επίθεση εναντίον ενός μέλους του ΝΑΤΟ ισοδυναμεί με επίθεση εναντίον όλων των μελών του, δήλωσε από την πλευρά του ο ΥΠΕΞ της Λιθουανίας Γκ. Λαντσμπέργκις.
Στο μεταξύ, αξίζει να σημειωθεί η έκκληση της Γερμανίδας ΥΠΕΞ, Αν. Μπέρμποκ, από το Πεκίνο, την περασμένη βδομάδα, η Κίνα να στηρίξει μια «διεθνή ειρηνευτική διαδικασία», υποστηρίζοντας ότι ο τερματισμός του πολέμου «είναι προς το συμφέρον ολόκληρης της διεθνούς κοινότητας».
Η Μόσχα «δεν βιάζεται»
Ο Τραμπ μπορεί να βρει τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλ. Πούτιν, απρόθυμο να εμπλακεί σε συνομιλίες, λένε αναλυτές και πρώην αξιωματούχοι των ΗΠΑ, καθώς έχει φέρει τους Ουκρανούς σε δύσκολη θέση στο μέτωπο.
«Ο Πούτιν δεν βιάζεται», λέει ο Γ. Ράμερ από τη «δεξαμενή σκέψης» «Carnegie Endowment for International Peace». Η Μόσχα δεν θα παραιτηθεί από όρους, όπως να εγκαταλείψει η Ουκρανία την προοπτική να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και να παραδώσει τις τέσσερις ουκρανικές επαρχίες (Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Χερσώνα, Ζαπορίζια) και φυσικά την Κριμαία.
Η Μόσχα, λέει ο Ράμερ, είναι πιθανό να τηρήσει στάση αναμονής, να καταλάβει περισσότερα εδάφη και να περιμένει για να δει ποιες παραχωρήσεις θα κάνει – αν κάνει – ο Τραμπ.
Αυτό ξεκαθάρισε επί της ουσίας και ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, σε συνέντευξή του στον Αμερικανό δημοσιογράφο Τάκερ Κάρλσον, ο οποίος είχε πάρει συνέντευξη και από τον Ρώσο Πρόεδρο.
Ο Λαβρόφ σημείωσε ότι μια «ειρηνική διευθέτηση» της σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι δυνατή μόνο εάν το Κίεβο εγκαταλείψει τα σχέδιά του για ένταξη στο ΝΑΤΟ, κλείσει τις «δυτικές» στρατιωτικές βάσεις στη χώρα και ακυρώσει ασκήσεις στις οποίες συμμετέχουν ξένα στρατεύματα. «Η Δύση θα πρέπει να λάβει υπόψη της την πραγματικότητα στο πεδίο της μάχης», πρόσθεσε.
Εξάλλου, ο Ρώσος ΥΠΕΞ προειδοποίησε τη «Δύση» ότι «κάνει μεγάλο λάθος» πιστεύοντας πως οι «κόκκινες γραμμές» της Ρωσίας είναι ελαστικές.
Η Ρωσία «δεν θέλει έναν πυρηνικό πόλεμο με τις ΗΠΑ και κάνει τα πάντα για να τον αποτρέψει», είπε, αλλά «είναι έτοιμη για οποιαδήποτε εξέλιξη γεγονότων γύρω από την Ουκρανία», αν και «προτιμά μια ειρηνική διευθέτηση» με βάση τα συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας.
Η επίθεση με τον νέο υπερηχητικό πύραυλο «Oreshnik» έδειξε ότι «η Ρωσία είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο» για να αποτρέψει τη «Δύση» από το να πετύχει τον στόχο της να επιφέρει μια «στρατηγική ήττα» στη χώρα. Αν η «Δύση» «δεν βγάλει τα απαραίτητα συμπεράσματα», η Ρωσία θα στείλει «επιπλέον μηνύματα».
«Ιδιαίτερη ανησυχία» προκαλεί η κατάσταση στην ευρωπαϊκή περιοχή, ιδιαίτερα στην Ουκρανία, είπε ο Ρώσος Πρόεδρος, κατηγορώντας τις «δυτικές χώρες» ότι «κλιμακώνουν σκόπιμα τις εντάσεις» οδηγώντας «τον κόσμο στο χείλος μιας παγκόσμιας σύγκρουσης».
Ε. Μ.
Πηγή : Ριζοσπάστης 6 – 12 – 2024