Θερίζει τα λαϊκά νοικοκυριά επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια
Και αμύθητα κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους
Επί τέσσερα χρόνια η ακρίβεια θερίζει τα λαϊκά νοικοκυριά με αποτέλεσμα το βιοτικό επίπεδο να συνεχίζει να πέφτει, αφού οι χαμηλοί μισθοί, που τελειώνουν στα μισά του μήνα, οδηγούν σε περικοπές από παντού, ακόμα και από βασικά είδη διατροφής.
Επί τέσσερα χρόνια τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων των σούπερ μάρκετ αυξάνονται με αποκορύφωμα το 2024, που ο τζίρος έφτασε τα 12,1 δισ. ευρώ, ακόμα πιο ψηλά από το 2023, που ήταν επίσης χρονιά – ρεκόρ. Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση εμφανίζεται να «παρακαλά» τους επιχειρηματίες να μειώσουν τα κέρδη τους, κάτι που αποτελεί εμπαιγμό για τα λαϊκά νοικοκυριά. Κι αυτό γιατί, παρά τα παρακάλια, οι ανατιμήσεις συνεχίζονται και το 2025.
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το ότι ο πληθωρισμός τον Γενάρη του 2025 διαμορφώθηκε στο 3,1%. Ο δε πληθωρισμός στα τρόφιμα και στην Ενέργεια παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα, διαμορφώνοντας μια αφόρητη κατάσταση.
Δεν βγαίνει ο μήνας…
Αξίζει να σημειώσουμε ότι από τον Ιούνη του 2021 μέχρι και τον Νοέμβρη του 2024, ο πληθωρισμός στα τρόφιμα (δείκτης τροφίμων και μη αλκοολούχων ποτών) ήταν συνεχώς θετικός σε ετήσιο επίπεδο. Που σημαίνει ότι για πάνω από 3 χρόνια η αφαίμαξη στο λαϊκό εισόδημα διαρκώς εκτινασσόταν.
Σύμφωνα με τα οριστικά στοιχεία της Eurostat, ο γενικός δείκτης τιμών καταναλωτή (ΔΤΚ) στην Ελλάδα αυξήθηκε με ρυθμό 2,9% ετησίως τον Δεκέμβρη, από 3% τον Νοέμβρη, με τις τιμές να εμφανίζουν οριακή αύξηση κατά 0,1% στη μηνιαία σύγκριση. Επιπλέον, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για τον περασμένο Δεκέμβρη, με 14% «έτρεξαν» οι ανατιμήσεις στα ασφάλιστρα Υγείας, ενώ σημαντικές αυξήσεις καταγράφονται στα αεροπορικά εισιτήρια (47,7%), ενώ ακριβότερα κατά 8,8% είναι τα ξενοδοχεία – μοτέλ – πανδοχεία. Παράλληλα, σημειώθηκε άνοδος της τάξης του 8,7% στο φυσικό αέριο, 8,5% στα ενοίκια κατοικιών και 6,2% στην ένδυση. Ανατιμήσεις 4,5% καταγράφονται στα δημητριακά, 4,4% στο μοσχάρι και 4,2% σε μεταλλικό νερό και αναψυκτικά.
Πριν από μερικές βδομάδες, δημοσιοποιήθηκε έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, σύμφωνα με την οποία τα 6 στα 10 λαϊκά νοικοκυριά δεν βγάζουν ούτε τον μήνα. Οι πενιχροί μισθοί φτάνουν μέχρι τις 19 κάθε μήνα για το 62% των μισθωτών, για το 53,3% των συνταξιούχων και για το 42,8% των μικρών επαγγελματιών.
Ακόμα, σύμφωνα με την έρευνα, ασήκωτα είναι τα βάρη από την τεράστια ακρίβεια, όπως στα τρόφιμα, όπου το 72,4% δηλώνει ότι αναγκάστηκε να περιορίσει άλλες δαπάνες, ενώ φυσικά ούτε λόγος για την ικανότητα αντιμετώπισης κάποιου έκτακτου εξόδου της τάξης των 500 ευρώ. Ποσοστό 28,9% δηλώνει πως έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, καταγράφοντας μάλιστα αύξηση 7,2 ποσοστιαίων μονάδων συγκριτικά με το 2023.
Πλουτίζουν…
Την ίδια στιγμή, οι σουπερμαρκετάδες κάνουν χρυσές δουλειές με το αίμα και τον ιδρώτα των λαϊκών νοικοκυριών. Το 2024 τα έσοδά τους έφτασαν τα 12,1 δισ. ευρώ από 11,8 δισ. ευρώ το 2023! Κύριος λόγος που οι σουπερμαρκετάδες πλουτίζουν είναι η ακρίβεια, ως αποτέλεσμα της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της ίδιας της «λειτουργίας της αγοράς», που έχει εκτοξεύσει τις τιμές των βασικών καταναλωτικών αγαθών, με τον τζίρο των ομίλων να είναι αυξημένος κατά 2,6% σε σχέση με το 2023.
Θυμίζουμε ότι αυτοί οι τζίροι έρχονται σε συνθήκες άγριων περικοπών στις αγορές από τα νοικοκυριά. Είναι χαρακτηριστικό ότι και το 2024 και το 2023 και το 2022 η κατανάλωση είχε συμπιεστεί λόγω κυρίως των μεγάλων ανατιμήσεων.
Το 2024 τα τρόφιμα «έκλεισαν» με αυξήσεις τιμών και, ειδικότερα, τα τρόφιμα είναι η κατηγορία που συνέβαλε στη συνολική αύξηση του τζίρου ταχυκίνητων καταναλωτικών προϊόντων, υπεραποδίδοντας στην αγορά, με ανάπτυξη 3,6%. Οι άλλες δύο μεγάλες κατηγορίες, προϊόντα προσωπικής φροντίδας και απορρυπαντικά, σημείωσαν πτώση 0,9% έκαστη. Σε επίπεδο τιμών, ενώ στα τρόφιμα παρατηρήθηκε μεσοσταθμικά αύξηση 0,7%, στα μη αλκοολούχα ποτά σημειώθηκε αύξηση τζίρου 6,1% και αύξηση όγκου 4,6%, καταδεικνύοντας και τις αυξήσεις τιμών στην κατηγορία που καταγράφει σωρευτική ανάπτυξη σχεδόν 18% την τελευταία διετία, παρά τις αυξήσεις τιμών στις πρώτες ύλες. Υπενθυμίζεται ότι η τιμή του χυμού πορτοκαλιού αυξήθηκε σχεδόν 50% το 2024 και έχει πενταπλασιαστεί η τιμή του από το 2020.
Στα κατεψυγμένα τρόφιμα οι τιμές έμειναν σταθερά στα ύψη, αφού πέρυσι είχαν αυξηθεί κατά 7,5%. Ιδια η τάση και στα συσκευασμένα τρόφιμα με ανατιμήσεις 5,7%. Το 2024 παρατηρήθηκε μείωση των τιμών στο γάλα, αλλά δεν αποτυπώθηκε σε αύξηση της κατανάλωσης, με ενδεικτικό το γεγονός ότι τα γαλακτοκομικά είναι μία από τις δύο κατηγορίες προϊόντων που πωλούνται και χύμα (μαζί με τα αλλαντικά), και έγραψαν απώλειες το 2024 της τάξης του 3,3%. Αλλωστε, από το 2022 μέχρι σήμερα οι αυξήσεις στα γαλακτοκομικά φτάνουν ακόμα και το 60%.
Στο μεταξύ, οι πωλήσεις προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας «τρέχουν» με υπερδιπλάσιο ρυθμό από τις πωλήσεις των επώνυμων, ήτοι 4,4% από 2% αντίστοιχα, με τους ομίλους να σημειώνουν μεγαλύτερα ποσοστά κέρδους από αυτά τα προϊόντα. Το 2024 το μερίδιό τους αυξήθηκε σε 26,7% από 26,3% το 2023, ενώ τα επώνυμα κατέχουν μερίδιο 73,3% από 73,7% αντίστοιχα. Μάλιστα, η αύξηση που παρατηρήθηκε αποδίδεται κατά κύριο λόγο στην άνοδο του μεριδίου των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας στα τρόφιμα, σε 27,4% από 26,7% έναν χρόνο πριν.
Προκαλεί η κυβέρνηση
Προκλητική εμφανίζεται η κυβέρνηση, που ζητά με παρακάλια από τους επιχειρηματίες να… μειώσουν τα κέρδη τους. Αυτό το ανέκδοτο επανέλαβε ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος, σε συνάντηση που είχε την περασμένη Δευτέρα με εκπροσώπους της βιομηχανίας, των σούπερ μάρκετ και των πολυεθνικών.
Η πρόκληση συνεχίστηκε όταν ο υπουργός δήλωσε ότι «συνεχίζουμε με σχέδιο και με όλες μας τις δυνάμεις τη μάχη για την περαιτέρω αποκλιμάκωση του πληθωρισμού στα τρόφιμα και στα βασικά είδη διαβίωσης. Εχουμε πετύχει να έχουμε τον μικρότερο πληθωρισμό τροφίμων από όλες τις χώρες της Ευρωζώνης».
Μία μέρα μετά, βέβαια, οι επιχειρηματίες του κλάδου φρόντισαν να διαρρεύσουν στον Τύπο στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία «η βιομηχανία τροφίμων και οι αλυσίδες super market παραμένουν στο μάτι του κυκλώνα, αλλά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική αφού η Βιομηχανία Τροφίμων περιορίζει τα περιθώρια κέρδους»… Επιπλέον, διέρρευσαν και κάποια στοιχεία που δείχνουν μείωση του μεικτού περιθωρίου κέρδους στα σούπερ μάρκετ κατά 25% και μείωση του καθαρού κέρδους κατά 1,5% έως 1,8%…. Αυτοπαρουσιάζονται δηλαδή περίπου ως αξιοθρήνητοι και χαμένοι από την ακρίβεια…
Η εποχή… της αθωότητας
Με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στο μέτωπο της Ουκρανίας, τη συζήτηση για τη «βίαιη ενηλικίωση» της ΕΕ, για το πόσο «απαραίτητο» είναι η ΕΕ «να αφήσει πίσω την εποχή της αθωότητας» και να εξοπλιστεί μέχρι τα δόντια, για να διεκδικήσει «αυτοτελώς» κομμάτι από τη «λεία», σκεφτήκαμε πολλά που θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε.
Αντί άλλου σχολίου, όμως, είπαμε να αφήσουμε την εικόνα να μιλήσει από μόνη της. Και συγκεκριμένα τρεις εικόνες:
- Στην πρώτη απεικονίζονται οι στρατιωτικές δαπάνες της ΕΕ, που αισίως πλέον ξεπέρασαν πέρυσι τα 326 δισ. ευρώ, μια αύξηση κοντά στο… 20% μέσα σε έναν χρόνο.
- Στη δεύτερη απεικονίζεται το διακομματικό (όλων πλην ΚΚΕ) «επίτευγμα» της εκτίναξης των ΝΑΤΟικών δαπανών για την Ελλάδα, που πλέον αγγίζουν τα 8 δισ. κάθε χρόνο (!) και πάνω από 65 δισ. την τελευταία δεκαετία, κατά την οποία – θυμίζουμε – ο ελληνικός λαός περνούσε «των παθών του τον τάραχο», με μνημόνια, αντεργατικά μέτρα, «κόφτες», ακρίβεια και θυσίες χωρίς τέλος.
- Και η τρίτη εικόνα αποτυπώνει τα μέρη όπου αναπτύχθηκαν οι αποστολές της ιμπεριαλιστικής ένωσης την τελευταία εικοσαετία, εξάγοντας «ασφάλεια και σταθερότητα» σε όλα τα μήκη και πλάτη.
Ολα αυτά λοιπόν, σύμφωνα με την κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους λοιπούς, είναι η… εποχή της αθωότητας της ιμπεριαλιστικής ένωσης! Πού να δείτε δηλαδή και την εποχή της πολεμικής οικονομίας..
.
Είναι φανερό πλέον ότι δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο: Ο λαός έχει μόνο μία επιλογή και αυτή είναι η σύγκρουση με την πολιτική που για τα κέρδη μιας χούφτας ομίλων τον οδηγεί όλο και πιο βαθιά στο ναρκοπέδιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων, των θυσιών χωρίς τέλος.
| Εξοπλιστικές δαπάνες της ΕΕ σε δισ. ευρώ (2011 – 2024) Πηγή :Ριζοσπάστης 21 – 2 – 2025 ΚΟΣΜΟΣ Παρασκευή 21/02/2025 – 15:46 ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ Στο φόντο των εύθραυστων εκεχειριών και των σχεδίων εκδίωξης των Παλαιστινίων συνεχίζεται το μακελειό από το Ισραήλ με τις «ευλογίες» των ΗΠΑ  Φωτό αρχείουΠηγή: Associated Press Όλο και περισσότερο κάθε μέρα αποδεικνύεται πόσο «εύθραυστη» είναι η «εκεχειρία» στη Γάζα, ενώ το κράτος – δολοφόνος του Ισραήλ συνεχίζει να εντείνει τις επιθέσεις του στη Δυτική Όχθη και να βάζει μπουρλότο ευρύτερα στη Μέση Ανατολή. Ο ισραηλινός μακελάρης, Μπενιαμίν Νετανιάχου, διέταξε τον ισραηλινό στρατό να πραγματοποιήσει επιχείρηση στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη μετά την έκρηξη τριών άδειων λεωφορείων κοντά στο Τελ Αβίβ την Πέμπτη, στην οποία οι ισραηλινοί αναφέρονται ως «ύποπτη τρομοκρατική επίθεση». Το Ισραήλ «ενίσχυσε την ασφάλεια» και διέκοψε τις επιχειρήσεις λεωφορείων και τρένων σε όλη τη χώρα μετά τις εκρήξεις. Μετά τις εκρήξεις σε λεωφορείο, ο ισραηλινός στρατός δήλωσε ότι θα αναπτύξει τρία επιπλέον τάγματα στη Δυτική Όχθη σήμερα το πρωί. Αντίστοιχα, την Πέμπτη, το Ισραήλ κατηγόρησε τη Χαμάς ότι παραβίασε τη συμφωνία επιστρέφοντας λείψανα σε ένα φέρετρο που βρέθηκε ότι δεν ταιριάζει με κανέναν όμηρο, ενώ ο Νετανιάχου τόνισε για το γεγονός ότι «η Χαμάς θα πληρώσει ολόκληρο το τίμημα». Η Χαμάς δήλωσε σήμερα πως τα λείψανα της ισραηλινής ομήρου Σίρι Μπίμπας φαίνεται να έχουν αναμειχθεί με άλλα ανθρώπινα λείψανα από τα συντρίμμια μετά την ισραηλινή αεροπορική επιδρομή που έπληξε τον τόπο όπου κρατήθηκε. Το Ισραήλ παραβιάζει τη συμφωνία και μακελεύει υπό την αμερικάνικη υποστήριξη  Εκτοπισμός στη Δυτική ΌχθηΠηγή: Associated Press Η Χαμάς δήλωσε ότι οι συνομιλίες με το Ισραήλ για τη δεύτερη φάση της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει, ενώ εκπρόσωπος τους σημείωσε ότι «ο Νετανιάχου καθυστερεί εσκεμμένα την εφαρμογή της δεύτερης φάσης της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός». Το Ισραήλ συνεχίζει να παραβιάζει όλες τις διατάξεις του ανθρωπιστικού πρωτοκόλλου που σχετίζονται με την κατάπαυση του πυρός, εμποδίζοντας την είσοδο αυτοσχέδιων καταφυγίων, όπως τροχόσπιτα και σκηνές, καθώς και βαρέων μηχανημάτων στη Γάζα. Χθες, έριξε φυλλάδια σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας, απειλώντας τους Παλαιστίνιους με αναγκαστικό εκτοπισμό ως μέρος του σχεδίου Τραμπ. Στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, οι ισραηλινές επιθέσεις συνεχίζονται στην Τζενίν, έχοντας εισέλθει πλέον στο δεύτερο μήνα κλιμακούμενων επιθέσεων. Τα καθημερινά χτυπήματα ανάγκασαν δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αναζητώντας ασφάλεια. Σχεδόν 30 άνθρωποι έχουν επίσης σκοτωθεί από την έναρξη της επίθεσης που τώρα έχει επεκταθεί και σε άλλες περιοχές στη βόρεια Δυτική Όχθη. Σύμφωνα με το ισραηλινό Channel 14, το οποίο επικαλείται πολιτική πηγή, το κράτος – δολοφόνος του Ισραήλ σκοπεύει να κλιμακώσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης της «συμφωνίας» με τη Χαμάς, χωρίς να προχωρήσει σε δεύτερη φάση. Η πηγή πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση του Νετανιάχου εξετάζει το ενδεχόμενο να παρατείνει την πρώτη φάση για έως και δύο εβδομάδες για να εξασφαλίσει την απελευθέρωση του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού ομήρων. Η πηγή σημείωσε ότι αυτή η απόφαση έχει ληφθεί με αμερικανική υποστήριξη. Παράδειγμα «εκεχειρίας» με το πιστόλι στον κρόταφο …ο Λίβανος  Από το χθεσινό χτύπημα στα σύνορα Λιβάνου-ΣυρίαςΤο Ισραήλ ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι έπληξε περάσματα στα σύνορα Λιβάνου-Συρίας, με το πρόσχημα του λαθρεμπορίου όπλων από τη Χεζμπολάχ. Απροσδιόριστος μέχρι στιγμής είναι ο αριθμός ανθρώπων που τραυματίστηκαν από την επίθεση. Σημειώνεται, ότι το Ισραήλ λίγο πριν από την τελευταία προθεσμία για αποχώρηση των στρατευμάτων της -όπως είχε συμφωνηθεί μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο- ανακοίνωσε ότι θα κρατήσει «προσωρινά» ισραηλινά στρατεύματα σε «πέντε στρατηγικά σημεία» κοντά στα σύνορα . Δες ακομα ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΤΗ ΓΗ ΞΑΝΑΜΟΙΡΑΖΟΥΝ Ως «κύριους και στρατηγικούς συνωμότες» χαρακτήρισε ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν τις ΗΠΑ και το Ισραήλ για τις εξελίξεις στη Συρία Πηγή : 902.gr Αδιευκρίνιστη φωτιά ΤΡΙΤΗ ΜΑΤΙΑ20.02.25 16:00 Αδάμ Αδαμόπουλος* Copy link Ηταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» του Θεόδωρου Μαραγκού (1981) κατάφερε να θίξει σειρά ζητημάτων που παραμένουν επίκαιρα: τη σχέση του ελληνικού λαού με την Ιστορία του, τον Εθνικό Διχασμό και τη μεταπολεμική διαίρεση της ελληνικής κοινωνίας, την έλλειψη παραγωγικού ανασχεδιασμού της χώρας ως αποτέλεσμα της υποταγής των κυβερνώντων στα συμφέροντα της ολιγαρχίας, τη μάστιγα της μετανάστευσης (Ελλήνων προς τις «προηγμένες» χώρες), το γλωσσικό ζήτημα, τον χαρακτήρα και τους στόχους της Παιδείας, και, υπερκείμενο όλων αυτών, τη σχέση μας με την αλήθεια. Οι δύο γιοι του συντηρητικού δασκάλου Περικλή (Βασίλης Διαμαντόπουλος) φαινομενικά είναι εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, αλλά τελικά συγκλίνουν σε κοινούς στόχους. Ο μεγαλύτερος από αυτούς, ο Δημοσθένης (Κώστας Τσάκωνας), επιστρέφει ύστερα από λαμπρές σπουδές στο εξωτερικό και ο πατέρας καμαρώνει γι’ αυτόν, πιστεύοντας ακλόνητα ότι ο γιος του θα διαπρέψει. Ο μικρότερος γιος Σωκράτης (Νίκος Καλογερόπουλος) δεν δείχνει ενδιαφέρον για τα γράμματα, επιπλέον δε τραυλίζει, σωματοποιώντας τη συνεχή πατρική καταπίεση και αποδοκιμασία. Ο Κώστας Τσάκωνας εκτοξεύει αλησμόνητες ατάκες για τους λόγους και τους τρόπους με τους οποίους υπονομεύθηκε και ματαιώθηκε η μεταπολεμική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Και να που, σαράντα πέντε χρόνια μετά την ταινία, ένας άλλος Τσάκωνας, αυτή τη φορά ο Σπύρος Αρταβάνης-Τσάκωνας, καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας στην κορυφαία Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ των ΗΠΑ, έρχεται να υποβάλει την παραίτησή του από το Εθνικό Συμβούλιο Ερευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας (ΕΣΕΤΕΚ) δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι «χάραξη στρατηγικής στην έρευνα δεν υπάρχει». Δηλαδή «τι είχες Τσάκωνα μ’, τι είχα πάντα». Μαζί του υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους και άλλα επτά μέλη του προαναφερθέντος Συμβουλίου, δηλαδή συνολικά τα οκτώ από τα δεκαπέντε μέλη του, με αιτιάσεις περί έλλειψης εθνικής στρατηγικής στην έρευνα και την καινοτομία. Μια απελπιστική εικόνα, η οποία δυστυχώς, συνάδει με τις καταγγελίες της Ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών καθηγητών (ΠΟΣΔΕΠ) περί σκανδαλώδους πριμοδότησης «ημετέρων» και αναξιοκρατικών διαδικασιών στην αξιολόγηση της πρόσκλησης «Συμπράξεις Ερευνητικής Αριστείας» για χρηματοδότηση ερευνητικών-αναπτυξιακών προτάσεων. Η κραυγή «την αλήθεια ρε, την αλήθεια!» στην καταληκτική σκηνή της ταινίας του Μαραγκού είναι στις μέρες μας επίκαιρη όσο ποτέ. Εχουν προηγηθεί τα «αδιευκρίνιστα ποσά» στη διερεύνηση του σκανδάλου Νovartis και το «αδιευκρίνιστο πρόσωπο» που έκανε τις κλήσεις με τις οποίες παγιδεύτηκαν πολλοί εκ των παρακολουθούμενων στο σκάνδαλο των υποκλοπών. Με βάση αυτά, ας μην εκπλαγούμε αν προκύψουν και «αδιευκρίνιστοι υδρογονάνθρακες» που προκάλεσαν την «αδιευκρίνιστη φωτιά» και την «αδιευκρίνιστη πυρόσφαιρα» που κατέκαψε και απανθράκωσε δεκάδες εγκλωβισμένους επιβάτες στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη. Ισως καταλήξουν σε αυτό, ισχυριζόμενοι ταυτόχρονα ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη, παρόμοια με τις δύο προαναφερθείσες περιπτώσεις. *(Ph.D.)2, καθηγητής Ιατρικής Φυσικής – Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Πηγή : efsyn.gr |
Το σύστημα και οι… «αντισυστημικοί» του
Το σύστημα, που ακούγεται όλο και περισσότερο ως έννοια, δεν είναι μία απροσδιόριστη έννοια, ούτε -πολύ περισσότερο- κάτι αόριστο, που μπορεί να το βαφτίζει ο καθένας όπως θέλει.
Η αυτοαναγόρευση ως αντισυστημικού του κάθε ορκισμένου υπερασπιστή του συστήματος συμβάλλει φυσικά στη σύγχυση για τον πραγματικό χαρακτήρα του πραγματικού συστήματος!
Έτσι, σύστημα μπορεί να εννοεί κάποιος τη συγκεκριμένη κυβέρνηση, κάποιους διεφθαρμένους θεσμούς ή την επικοινωνιακή καταιγίδα, που τα συντροφεύει, από μεγάλα μέσα ενημέρωσης. Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά είναι όντως σύστημα, αλλά μονάχα ένα μέρος του. Στην πραγματικότητα ένα μικρό μέρος του και η σχηματοποίησή τους ως σύστημα το μόνο που κάνει είναι να κρύβει το υπόλοιπο, να θολώνει τη «μεγάλη εικόνα» και να συγκαλύπτει την καρδιά του συστήματος, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία. Δηλαδή την οργάνωση της κοινωνίας που στηρίζεται στην εκμετάλλευση της εργασίας των πολλών, στην ταξική κοινωνική διαστρωμάτωση, στην κυριαρχία της αστικής τάξης, στην καπιταλιστική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και φυσικά σε όλα τα στηρίγματα που χρειάζεται το σύστημα για να λειτουργήσει, δηλαδή το κράτος, τους θεσμούς, τις κυβερνήσεις, τις διακρατικές ενώσεις των καπιταλιστών (π.χ. Ευρωπαϊκή Ένωση, ΝΑΤΟ κ.ά.), τα αστικά κόμματα και άλλα φανερά ή κρυφά επιτελεία.
Αυτός ο κατακερματισμός της έννοιας του συστήματος και η (συνειδητά) μισή αλήθεια για το τι πραγματικά είναι, βολεύει μόνο το αφήγημα του κάθε αυτόκλητου «αντισυστημικού», αφού μόνο έτσι μπορεί να χωρέσει τον εαυτό του μέσα σε αυτή την έννοια. Ταυτόχρονα, δίνει έτσι και τα διαπιστευτήριά του στην αστική εξουσία αποδεικνύοντας ότι «σκυλί που γαβγίζει, δε δαγκώνει», ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν τολμάει να ξεστομίσει έννοιες, όπως αστική τάξη, Ευρωπαϊκή Ένωση, επιχειρηματικοί όμιλοι, εκμετάλλευση, καπιταλισμός. Να αποδώσει δηλαδή στην ολότητά του αυτό που είναι το σύστημα!
Πάντως έχει σημασία τι καθορίζεται ως σύστημα από τέτοιου είδους καιροσκοπικές πολιτικές και άλλες δυνάμεις, ιδιαίτερα σε μία στιγμή που η αμφισβήτηση απέναντι στην εξουσία ακουμπά ευρύτερο κόσμο. Έναν κόσμο, που μπορεί να αντιληφθεί το νήμα που συνδέει τα εγκλήματα του κεφαλαίου με την εκμεταλλευτική φύση του καπιταλισμού και την υπεράσπιση της κερδοφορίας από τις κυβερνήσεις, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, ακόμα και όταν αυτές δίνουν στον εαυτό τους ρόλο «αντισυστημικού», γιατί εντέχνως αποκρύπτουν ότι συντάσσονται με την ουσία και το ζητούμενο του συστήματος, που είναι να συνεχίζει να κυριαρχεί η εξουσία των ίδιων των επιχειρηματικών ομίλων και των αφεντικών.
Όταν, όμως, φουντώνει ένα κύμα αγανάκτησης και οργής, που βάζει στο κάδρο των ευθυνών τους πραγματικούς ενόχους για τα εγκλήματα κράτους και κεφαλαίου απέναντι στις ζωές μας, τότε γίνεται σφοδρή και η προσπάθεια να εκτονωθεί η οργή και να μην πάρει μορφή αμφισβήτησης απέναντι στο σύστημα. Αυτή η προσπάθεια παίρνει και τέτοιου είδους χαρακτηριστικά με πολιτικές δυνάμεις να συγχέουν το πραγματικό του περιεχόμενο και όλες του τις πλευρές. Αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι καριέρα «αντισυστημικού» έκανε η ναζιστική-εγκληματική Χρυσή Αυγή. Μάλιστα, όχι μόνο παρουσίαζαν οι ναζί τους εαυτούς τους ως αντισυστημικούς, αλλά αυτή τη «χάρη» τους την έκαναν τότε τα αστικά κόμματα και μεγάλοι όμιλοι των ΜΜΕ, που βολικά αποσιωπούσαν τις εξόφθαλμες σχέσεις τμημάτων του κεφαλαίου με τη Χ.Α., όπως π.χ. με εφοπλιστές και μεγαλοεργολάβους (μόνο το 2012-2013 οι χρυσαυγίτες κατέθεσαν 145 Ερωτήσεις στη Βουλή υπέρ των εφοπλιστών, ζητώντας μεταξύ άλλων να επιδοτηθούν, να διευρυνθούν οι φοροαπαλλαγές τους κ.λπ.). Ακόμα και αδιόρθωτους γραφικούς έχει καταφέρει το σύστημα να πλασάρει ως «αντισυστημικούς», όπως τον Βασίλη Λεβέντη, τον Πάνο τον Καμμένο. Ακόμα και ο …εφοπλιστής Κασσελάκης ομνύει στον αντισυστημισμό του!
Αν, λοιπόν, υπάρχει μία παρέκκλιση από την κανονικότητα, κάνουν τα πάντα για να προσανατολιστεί η αμφισβήτηση στην αποκατάστασης των «θεσμών» της αστικής εξουσίαςσε μία ψευδεπίγραφη αποκατάσταση της αστικής εξουσίας. Αυτό το βολικό αφήγημα είναι βούτυρο στο ψωμί στην εξουσία των αστών, όταν η εναλλακτική από την «ασφυξία», που έχουν επιβάλλει, είναι στην ουσία η συνέχισή της. ‘Η μήπως το ζητούμενο θα έπρεπε να είναι η εύρεση μίας πιο …ηθικής προσέγγισης στη διαχείριση της ασφυξίας; Η έλλειψη οξυγόνου πάντως θα ήταν έτσι κι αλλιώς δεδομένη.
Η έλλειψη ηθικής από την άλλη δεν είναι προνόμιο της μίας ή της άλλης κυβέρνησης. Εκπορεύεται από την τάξη που υπηρετούν, την οποία υπερασπίζονται με κάθε μέσο, κάθε κόστος και παντός καιρού. Το κέρδος είναι αυτό που δεν έχει καμία ηθική, δεν έχει καμία συστολή στα μέσα και στην προσπάθεια επίτευξης του σκοπού του. Μπροστά στην άνοδο της κερδοφορίας το κεφάλαιο γίνεται αδίστακτο και αιμοσταγές. Έτσι, μοιάζουν και τα «παιδιά» του, παράνομα ή νόμιμα, «μαφιόζικα» ή «κουστουμαρισμένα»… Γι’ αυτό ο αγώνας μας είναι σύνθετος και απαιτεί υπομονή, οργάνωση, αντοχή και κυρίως στόχευση. Έχουμε απέναντί μας και το σύστημα και τους …«αντισυστημικούς» του. Έχουμε απέναντί μας και την ωμή αλήθεια των αποτελεσμάτων του στις ζωές μας και την απόπειρα καλλωπισμού του από τα απάνθρωπα ένστικτα που είναι απαραίτητα για τη δική του επιβίωση. Ψάχνουμε τη δικαιοσύνη με τους όρους που αποκαλύπτουν την πραγματική αλήθεια χωρίς να βγάζουμε από το πίσω μέρος του μυαλού μας με ποιους νόμους αποφασίζει η δικαιοσύνη τους, από ποιους έχουν γραφτεί και τι πράγμα εξυπηρετούν. Έχουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις και στο δίκιο μας, μα πάνω απ’ όλα στην καθοριστική συμβολή που μπορεί να έχει το οργανωμένο εργατικό-λαϊκό κίνημα στις εξελίξεις. Γι’ αυτό κατευθύνουμε τη δράση μας και την παρέμβασή μας η λαϊκή συμμετοχή να έχει περιεχόμενο και να είναι πραγματική αντισυστημική, να στοχεύει στην καρδιά του τέρατος και να αποτελέσει το έναυσμα για μία κοινωνία που θα μπορούμε να ανασάνουμε, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Πηγή : 902.gr